25:1 Իսկ երանելի զուգականին լուեալ, զՄաշթոցէ ասեմ, բազում անձկայրեաց տրտմութեամբ եւ արտաւսրագութ ողբովք եւ ծանրաթախիծ սգովք պաշարեալ դնէր:
| 25:1 But his blessed colleague, by this I mean Mashtots, seared with yearning, was immersed in sad, tearful, and heartfelt lamentations, and deep mourning:
|
25:2 զի թէ առաքեալն սուրբ ոչ գտեալ առժամայն զընդելակիցն զՏիմոթէոս՝ անհանգիստ զհոգւոյն ասէ, ո՛րչափ եւս առաւել զմիանգամայն զհրաժարելոցն՝ սաստիկ կիրս մնացելոցն է համարեալ:
| 25:2 For if the holy Apostle upon not finding his co- worker, Timothy, says that his soul was restless, how much more sorrow is experienced over those who are forever departed, by those who are left behind:
|
25:3 Բայց թէպէտ եւ միայնաւորութեանն տրտմութիւն չթողոյր զուարթանալ, սակայն զաւետարանական ընթացսն եւ զվերակացութիւնն սրբոյ եկեղեցւոյ շնորհաւքն Աստուծոյ առանց պակասութեան տանէր, եւ առաւել փութայր գուն եդեալ՝ զամենեսեան յորդորելով առ բարեացն քաջութիւն:
| 25:3 Even though the sorrow caused by loneliness would not permit cheerfulness, yet he continued with the grace of God, faultlessly, his evangelism and administration of the Holy Church and strove even more and exhorted everyone to be undaunted in goodness:
|
25:4 Եւ զցայգ եւ զցերեկ պահաւք եւ աղաւթիւք եւ ուժգին խնդրուածովք եւ բարձրագոյն բարբառովք՝ զաստուածադիր պատուիրանացն, հրամանս յուշ առնելով՝ զգուշացուցանէր ամենայն մարդոյ, մինչեւ բազմագոյնս եւ զդժուարագոյն վարուց կրթութիւնս:
| 25:4 And day and night, with fasting and praying and with supplications, and in loud voice admonished everyone, reminding them of the God- ordained commandments, and performed some of the most arduous disciplines of monastic life:
|
25:5 մանաւանդ զի եւ զմտաւ իսկ ածէր ըստ ծերունական հասակին զաւր վախճանին, չտայր քուն աչաց եւ ոչ նիրհ արտեւանաց՝ մինչեւ հասանել ի հանգիստն Տեառն:
| 25:5 Above all, owing to his advanced age, thinking of his last days, he would not allow his eyes to be overcome with sleep nor his eyelids with somnolence, until he attained rest in the Lord:
|