28:1 Եւ զի ըստ աւրինակի գրելոցս առ ի մէնջ հարքն ի կատարումն դարձան՝ ոչ եթէ ի հին համբաւուց տեղեկացեալ եւ մատենագրեալ զայս կարգեցաք, այլ որոց մեր իսկ ականատես եղեալ կերպարանացն, եւ առընթերակաց հոգեւորական գործոցն, եւ լսող շնորհապատում վարդապետութեանն, եւ նոցին արբանեակ ըստ աւետարանական հրամանացն:
| 28:1 And the fathers went to their reward as we have written. We did not record them by gleaning them from old tales; on the contrary, we witnessed their countenances, as assistants in their spiritual endeavors, were hearers of their gracious teaching, and were their co- workers as per the dictum of the Gospel:
|
28:2 Ոչ սուտապատում ճարտարխաւս եղեալ առ ի մերոց բանից զհաւրէն իմոյ կարգեցաք, այլ զյաճախագոյնն թողեալ, եւ ի նշանաւոր գիտակացն քաղելով զհամառաւտս կարգեցաք, որ ոչ միայն մեզ, այլ եւ որ զմատեանս ընթեռնուն՝ յայտնի է:
| 28:2 We have done this for my father, not by resort to false eloquence, but we wrote this concise work by leaving out much and by gathering from all best- informed people, facts which are known not only to us but to those who have read this book:
|
28:3 Քանզի չէաք իսկ հանդուրժաւղք՝ զամենայն արարեալսն կտակաւ նշանակել զիւրաքանչիւրսն. այլ ի դիւրագոյնս եւ ի հեշտագոյնս, յառաքելական անդր զանձինս պատսպարեցաք. որոց անցեալ զբազմախուռն արգասեաւք սրբոցն՝ առ ի մանրակրկիտ առնելոյ զկարեւորագոյնս պատմելոյ զհանգամանս:
| 28:3 For we could not record in detail all the things that they each of them had done, but sufficed by this easier apostolic Acts. We set aside a multitude of the acts of the saints, so as to relate in detail the most important events:
|
28:4 Ասացաք ոչ ի պատիւ ինչ սրբոցն Աստուծոյ, որք ամենապայծառ հաւատով եւ վարուք ծանուցեալք յարգեցան, այլ յաւրինակ քաջալերիչ՝ հոգեւոր ծննդոց իւրեանց, եւ որք նոքաւք աշակերտելոց իցեն յազգս ազգաց:
| 28:4 And we related this not for the glory of the saints of God who already have been honored for their most luminous faith and life, but as an inspiring example to their spiritual sons and to all who, through them, will be taught from generation to generation:
|