05Parp1 2:3 | | | անպատումն եւ անբաւ բազում չարչարանացն. | զառաւելապէս | աւգնականութիւնն Քրիստոսի, որ ցուցաւ ի |
05Parp2 7:17 | | | նոքա ի յիւրեանց բերոցն ըստ | առաւելապէս | բաւականի ընծայաւորացն. եւ հասեալք լի |
05Parp2 7:17 | | | անպարապիցն մնացելոցն ի տան` զամբիծսն, | առաւելապէս | եւ առ աւտարսն |
05Parp2 10:5 | | | Մաշտոց, տեսանելով զմեծ ջանն եւ | զառաւելապէս | ծախս՛ մանկանցն Հայաստան աշխարհիս. որք |
05Parp2 11:8 | | | որ ետ նմա զայնպիսի շնորհս | առաւելապէս | գիտութեան. եւ անվեհեր ջանալով զցայգ |
05Parp2 15:3 | | | մեծի քահանայապետին Ներսէսի, զոր յաղագս | առաւելապէս | աճեցեալ աւր քան զաւր ի |
05Parp3 21:13 | | | է դիպել երեւելի փառաց եւ | առաւելապէս | պատուոյ քան զամենայն ընկերակիցս իւր |
05Parp3 27:20 | | | քաջ, եւ տէրն Մամիկոնէից Վարդան | առաւելապէս | պատուով սիրէր զԱրտակ |
05Parp3 35:9 | | | Կամսարականն Արշաւիր եւ Մուշ ի | յառաւելապէս | դիմեցմանէն երիվարացն` անկեալք ի տիղմն |
05Parp3 39:1 | | | նախարարաւքն Հայոց. քանզի յայն կողմանէ | առաւելապէս | երեւէր ղակիշ գնդին Սիւնի զաւրուն |
05Parp3 42:7 | | | Որ եւս | առաւելապէս | եղեւ նմա յԱստուծոյ աճումն ձաղանաց |
05Parp3 46:0 | | | Սիւնեաց Վասակ` սկսաւ սաստիկ եւ | առաւելապէս | զայրացեալ սրտիւ խաւսել ընդ նմա |
05Parp3 55:15 | | | զոր եւ իմացեալ անաւրէն իշխանացն` | առաւելապէս | զայրացան |
05Parp4 60:2 | | | դայեկորդին, զոր կարի յոյժ սիրէր | առաւելապէս, | եւ հրաման ետ արձակել զնախարարսն |
05Parp4 63:12 | | | Հայոց անուանեալ էին, զորս կարի | առաւելապէս | երկեցուցանէր աճումն յառաջադիմութեան Մամիկոնէին Վահանայ |
05Parp4 64:38 | | | Եւ կեցեալ | առաւելապէս | պատուովք քան զառաջինն ի Հայս |
05Parp4 86:6 | | | պատուիրելով` բազում զգուշութեամբ պահել եւ | առաւելապէս | սրբութեամբ, ըստ աւրինի քրիստոնէից կարգի |
05Parp4 98:5 | | | էր եւ այժմ ինձէն ասացի, | առաւելապէս | եւ աւր քան զաւր լինէր |