| 04Yegh2 1:1 | | | են յերկնաւոր առաքինութենէն՝ յոյժ ընդ | ահիւ | անկեալ է բնութիւն մարմնոյ. յամենայն |
| 04Yegh2 9:220 | | | Թէպէտ եւ երկնչէին | յահէ | տէրութեանն, սակայն ի ծածուկ առ |
| 04Yegh3 5:104 | | | նոցունց ի տեղւոջն քարկոծեցաւ, եւ | ահ | մեծ անկաւ ի վերայ ամենեցուն |
| 04Yegh3 6:133 | | | կործանեցան. մինչեւ ամենայն բնակչաց երկրին | զահի | հարեալ ի մեծ նշանէն, ինքեանք |
| 04Yegh4 3:55 | | | զինքն բազում ազգաց, էր՝ որոց | ահ | արկանէր, եւ էր՝ որոց սիրով |
| 04Yegh7 1:3 | | | | Ահ | արկանէր ամենայն քրիստոնէութեան՝ ընդ որ |
| 04Yegh7 2:34 | | | Նա եւ մեք | զահի | հարեալ եմք եւ յոյժ երկնչիմք |
| 04Yegh7 2:37 | | | | Զահի | մեծի հարաւ, եւ ասէր ընդ |
| 04Yegh7 2:43 | | | Յայնժամ կրկին անգամ | զահի | հարաւ եւ ասէ. «Ո՞ւմ ի |
| 04Yegh7 6:137 | | | իբրեւ լուաւ ի դահճացն արքունի, | զահի | մեծի հարաւ ի միտս իւր |
| 04Yegh7 13:307 | | | ի բերանոյ սուրբ եպիսկոպոսին, անհնարին | զահի | հարաւ ի թշնամանաց թագաւորին եւ |
| 04Yegh7 13:309 | | | ընդ մէջ ածեալ նստէր յատենի | ահ | արկանելով սրբոցն, գոչեաց իբրեւ զառեւծ |
| 04Yegh8 4:86 | | | մարմնոյ ի նեղ խցկան, եւ | ահ | սրբութեան նորա անկեալ էր զհեռաւորաւք |