| 09Draskh1 37:6 | | | Սմբատայ. եւ առաջի դնելով նմա | զեղուկ | աւաղումն այրութեան իւրոյ՝ յայտ ածէր | | 10Tovma2 3:46 | | | այսպիսի ինչ է. «վա՜յ քեզ, | եղո՜ւկ | դու, երկիրդ Պարսից, յորժամ բազմախուռն | | 10Tovma2 3:47 | | | Վա՜յ քեզ, | եղո՜ւկ | դու, այր քաջ, արքայդ մեծանուն | | 10Tovma2 4:29 | | | հին մատենագիրն ասելովն, «վայ քեզ, | եղուկ | դու, ազգ Տաճկաց, արանց եւ | | 10Tovma3 29:15 | | | ի թողութիւն մեղաց, զվայն եւ | զեղուկն | անյարմար հառաչմամբ, մեծակական ողբովք առ | | 10Tovma3 29:18 | | | մահճացն զգետնեալ՝ ի վայն եւ | յեղուկն | զողբոցն խառնուածսն յաճախագոյնս մանուածէր | | 10Tovma4 6:2 | | | նոսա ասացեալն յիմաստնոյն, «աւա՜ղ եւ | եղո՜ւկ | քեզ, քաղաք, որ թագաւորդ քո | | 12Last1 9:13 | | | ի տուէ եւ ի գիշերի. | Եղո՜ւկ | զիս, եղո՜ւկ զիս, բարձր բարբառով | | 12Last1 9:13 | | | եւ ի գիշերի. Եղո՜ւկ զիս, | եղո՜ւկ | զիս, բարձր բարբառով, եւ այլ | | 12Last1 9:14 | | | մտաց, բայց իմաստունքն ասէին. Այդ | եղուկդ | ամենայն երկրի լինելոց է։ Արդ |
|