02Agat1 2:7 | | | զնա, եթէ կարի յանարգաց ոք | իցէ | կամ ի պատուականաց. ազգի ազգի |
02Agat1 2:13 | | | կողմանս Հայոց, իբրեւ թէ ապստամբեալ | իցէ | յարքայէն Պարսից |
02Agat1 4:23 | | | ամենեցուն, թէ ինքն իսկ կայսրն | իցէ | |
02Agat1 5:34 | | | Կամ ո՞վ այն Քրիստոսն | իցէ. | ցո՛յց ինձ, զի գիտացից. ո՞ |
02Agat1 5:34 | | | զի գիտացից. ո՞ այն ոք | իցէ | հատուցանող վաստակոցն քոց, զոր կոչես |
02Agat1 5:34 | | | դու արարիչ. միթէ նա՞ ոք | իցէ | շահապետ գերեզմանաց, որում դուն ցանկաս |
02Agat1 5:34 | | | կամ բանդակալ կապանաց քոց նա՞ | իցէ | արձակիչ |
02Agat1 5:35 | | | ասես, եւ կամ զի՞նչ գալուստն | իցէ, | ոչ գիտեմ. կամ զի՞նչ հրեշտակք |
02Agat1 5:35 | | | ասես, կամ զի՞նչ յոյսն ձեր | իցէ | եւ մեր յուսահատութիւնն. ա՛ղէ, դու |
02Agat1 5:48 | | | թշնամանս եդիր, զի՞նչ ինչ արդեաւք | իցէ | նոցա այն թշնամանք՝ որ երբեք |
02Agat1 7:34 | | | վերայ նորա պատկերն եւ մարդադէմն | իցէ | |
02Agat1 8:22 | | | թուլագոյն, զի մի՛ կարի լի | իցէ, | վասն տուրեւառ շնչոյն, զի հարկանելով |
02Agat1 9:5 | | | մի՛ լիցի այլ ունել՝ մինչեւ | իցէ | շունչ իմ ի մարմնի իմում |
02Agat1 15:7 | | | բնութիւնն. բայց միայն թէ ոք | իցէ, | որ պահիցէ զբանս նորա՝ իբրեւ |
02Agat1 17:45 | | | քում զոր ասացեր, թէ Վա՜յ | իցէ | ձեզ, յորժամ բարի ասիցեն զձէնջ |
02Agat1 19:9 | | | սրբոյն Հռիփսիմեայ՝ համարեցաւ եթէ կենդանի | իցէ | |
02Agat1 20:11 | | | յաւձիցն իսկ տեսլենէն նոյնժամայն սատակեալ | իցէ | |
02Agat1 22:1 | | | եւ ի խաւարային ճանապարհս. արդ՝ | իցէ՞ | թէ թողցին մեղքս այս մեր |
02Agat1 22:3 | | | եւս տեղի դարձի, եւ չ | իցէ՞ | արդեաւք հատեալ յոյս կենաց մերոց |
02Agat3 17:6 | | | բնաւ երեւէր, թէ լեալ ինչ | իցէ | անդ |