| 02Agat1 3:11 | | | կամ ուստի՛, կամ ո՛րպէս, կամ | զիա՛րդ. | զանձն ի ծառայութիւն տուեալ ի |
| 02Agat1 5:5 | | | եկիր յարեցար ի մեզ, եւ | զիա՞րդ | իշխես պաշտել զԱստուածն զայն, զոր |
| 02Agat1 6:11 | | | Սկսաւ հարցանել ցնա, թէ « | Զիա՞րդ | կարացեր ժուժալ, տոկալ, տեւել, մնալ |
| 02Agat1 9:14 | | | զարմացեալ եմ, եւ կարի քաջ. | զիա՛րդ | կեաս դու կենդանի. եւ ոչ |
| 02Agat1 10:14 | | | տոկալ նորա՝ եւ ասէ, թէ « | Զիա՞րդ | կայ ի քեզ շունչդ յայդչափ |
| 02Agat1 12:17 | | | Դուք ինքնին գիտէք, | զիա՛րդ | ի բնէ ի նախնեացն իսկ |
| 02Agat1 15:21 | | | զանցաւորս քոյոյ բնութեանն զծիրանիսն. արդ՝ | զիա՞րդ | արդեաւք տացես դու զզգաստութիւն սրբութեանդ |
| 02Agat1 19:3 | | | ասէ, զկախարդասար աղանդ ազգիդ քրիստոնէից. | զիա՛րդ | կորուսանեն զանձինս բազումս մարդկան, հանեալ |
| 02Agat1 20:11 | | | | Զիա՞րդ | է, զի այս հնգետասան ամ |
| 02Agat1 21:11 | | | Այլ տե՛ս դու զայս, թէ | զիա՛րդ | զաւրութեամբ Աստուածութեան իւրոյ պահեաց հաստատուն |
| 02Agat1 21:18 | | | քաջութեան ուժոյ պնդութեան ոսկերաց քոց. | զիա՞րդ | եղեր տկարացեալ առաջի աղջկան միոջ |
| 02Agat1 21:34 | | | աւելի տանջեալ քան զամենայն մարդիկ. | զիա՞րդ | հնար էր միաւրեայ տոկալ մարդկային |
| 02Agat1 22:7 | | | զոր դուքն ընդ իս արարէք. | զիա՞րդ | կարիցէ մարդ տոկալ յայնչափ չարչարանաց |
| 02Agat1 22:8 | | | Արարչին, զի որ զամենայն արար՝ | զիարդ | եւ կամի, յորժամ եւ կամի |
| 02Agat1 22:10 | | | որպէս տեսէք իսկ աչաւք ձերովք. | զիա՞րդ | էր հնար այդմ լինել, եթէ |
| 02Agat1 22:12 | | | ի կամս մտա՞ց իմոց. եւ | զիա՞րդ | հնար էր այնմ լինել |
| 02Agat1 22:19 | | | ձեզ պատմելոյ վասն արարչութեանցն, թէ | զիա՛րդ | բարի աշխարհս ստեղծաւ ի բարերարէ |
| 02Agat1 22:19 | | | ստեղծաւ ի բարերարէ անտի, թէ | զիա՛րդ | վարեցան կարգք աշխարհիս. զի ոմանք |
| 02Agat1 22:19 | | | գործեցին՝ աստէն պատժեցան յերկրի. թէ | զիա՛րդ | եկն Որդին Աստուծոյ մարմնով յաշխարհ |
| 02Agat1 22:19 | | | Աստուծոյ մարմնով յաշխարհ անարգութեամբ. թէ | զիա՛րդ | գալոց է ի վախճանի նովին |
| 02Agat1 22:20 | | | եւ թէ առ այժմ | զիա՛րդ | աւրէն է մեզ գնալ պատուիրանաւք |
| 02Agat1 22:20 | | | ըստ կամացն Աստուծոյ. եւ թէ | զիա՛րդ | ապաշխարութիւն գտանել, ընդ նմին եւ |
| 02Agat1 22:20 | | | եւ զթողութիւն մեղաց. եւ թէ | զիա՛րդ | զմեղուցեալսն տգիտութեամբ՝ քաւել, եւ ըստ |
| 02Agat1 22:20 | | | խոստացելոց բարեացն հասանել. եւ թէ | զիա՛րդ | արժան է գնալ ի ճանապարհս |
| 02Agat3 28:10 | | | Կոստանդիանոս, հարցանելով զարքայն Տրդատ, թէ « | Զիա՞րդ | կամ ո՞րպէս եղեն առ քեզ |