02Agat1 1:2 | | | զնա Արտաշրի որդւոյ Սասանայ, - որ | էր | նախարար ոմն ի Ստահր գաւառէ |
02Agat1 1:3 | | | առ Խոսրով թագաւորն Հայոց, - որ | էր | երկրորդ տէրութեանն Պարսից, զի որ |
02Agat1 1:3 | | | Պարսից, զի որ Հայոց թագաւոր | էր՝ | նա էր երկրորդ Պարսից տէրութեանն |
02Agat1 1:3 | | | որ Հայոց թագաւոր էր՝ նա | էր | երկրորդ Պարսից տէրութեանն |
02Agat1 1:13 | | | Զի թէպէտ եւ | էր | ինքն ի մեծի տրտմութեան վասն |
02Agat1 1:14 | | | զի թէպէտ եւ | էր | Խոսրովու եւ դեսպան արարեալ, զի |
02Agat1 2:3 | | | Պարսից թագաւորութեամբն եւ ընդ իշխանութեամբն | էր | |
02Agat1 2:8 | | | ի միջոյ խորհրդեանն գլխաւոր նահապետ | էր | Պարթեւաց տէրութեանն, որոյ անուն էր |
02Agat1 2:8 | | | էր Պարթեւաց տէրութեանն, որոյ անուն | էր | Անակ. յոտն կացեալ, ի մէջ |
02Agat1 2:17 | | | թագաւորն զայրն, զի դիմեալ եկեալ | էր | առ նա ամենայն ընտանեաւքն հանդերձ |
02Agat1 2:21 | | | որ ընդ Պարսից արքային ուխտեալ | էր | |
02Agat1 2:31 | | | թափեալ, եւ շունչ վախճանին չեւ | էր | հասեալ՝ հրաման տայր զազգատոհմն սատակել |
02Agat1 4:6 | | | կարէր ունել յանձին. քանզի տկար | էր | յոսկերաց զաւրութեամբ. սրտաթափ եղեալ զարհուրեցաւ |
02Agat1 4:9 | | | գունդն որ ընդ իւրով ձեռամբն | էր՝ | փութայր հասանէր ի տեղի պատերազմին |
02Agat1 4:10 | | | քաղաքին. քանզի զդրունս քաղաքին աղխեալ | էր, | զի ժամ էր հասարակ գիշերոյ |
02Agat1 4:10 | | | քաղաքին աղխեալ էր, զի ժամ | էր | հասարակ գիշերոյ |
02Agat1 4:12 | | | զի խստահամբար մթերեալ | էր. | եւ ոչ ոք կարաց ձգել |
02Agat1 5:14 | | | Արդ՝ փոխանակ կենացն զոր պարտ | էր | առնել քեզ՝ յաճախեմ քեզ նեղութիւնս |
02Agat1 7:8 | | | պատուիրանիդ քում, Տէր, եւ պահեալ | էր | զպատուիրանս, զոր եդեր վասն լաւութեան |
02Agat1 7:12 | | | ի փառս մեր՝ մինչ չեւ | էր | աշխարհ |
02Agat1 7:20 | | | Որդւոյդ քո յաշխարհ, որ գալոցն | էր | եւ բառնալոց զկարիս յանցուցելոց պատուհասի |
02Agat1 7:36 | | | ասէիր մարգարէիւն յառաջ, մինչ չեւ | էր | հասեալ ժամ կրելոյ որդւոյ քոյ |
02Agat1 7:49 | | | վերայ աւազակին, որ ընդ քեզ | էր | կցորդ չարչարանաց խաչի քոյ. եւ |
02Agat1 8:1 | | | գրեաց ինչ զվիշտս. զի ջարդեալ | էր | զամենայն մարմինսն յոզորածեծն առնելոյ |
02Agat1 8:2 | | | մատուցին զայն առաջի թագաւորին. քանզի | էր | կախեալ զեաւթն աւր զմիոյ ոտանէն |
02Agat1 9:14 | | | եւ խաւսիս եւս. զի արժան | էր, | թէ վաղուց էիր դու վախճանեալ |
02Agat1 10:12 | | | հալել կապար, եւ մինչդեռ ջերմ | էր՝ | իբրեւ զջուր հոսել արկանել զմարմնով |
02Agat1 11:1 | | | եւ պատիւս, որում ոչ ինչ | էր | լսելոց. - «Եթէ այնմ եւս ոչ |
02Agat1 11:2 | | | ոմն ի նախարարացն, որում անուն | էր | Տաճատ, փեսայ Արտաւանայ սպարապետի արքայի |
02Agat1 11:6 | | | ի վիրապն ներքին, որ անհնարին | էր | խորութեամբ, մինչեւ անդէն մեռցի |
02Agat1 11:11 | | | Վասն զի սէգ իսկ | էր | առ հանդերձս եւ այլ ուժով |
02Agat1 11:14 | | | վիրապին, կին ոմն այրի, որ | էր | ի բերդին յայնմիկ, հրաման առեալ |
02Agat1 11:16 | | | այլ մարդիկ, որ միանգամ իջուցեալ | էր | անդր՝ ամենեքեան մեռեալ էին վասն |
02Agat1 11:17 | | | Վասն չարագործաց իսկ | էր | շինեալ զայն տեղի եւ ի |
02Agat1 12:15 | | | վիրապին, իբրեւ ամս երեքտասան, եւ | էր | մարտ սաստիկ խստութեան Տրդատայ ընդ |
02Agat1 12:17 | | | նախնեացն իսկ յաղթութիւն խաղաղութեան բազում | էր | շնորհեալ մեզ դիցն աւգնականութեամբ, եւ |
02Agat1 12:17 | | | թէ ո՛րպէս զամենայն ազգս նուաճեալ | էր, | եւ ի հնազանդութեան ունէաք |
02Agat1 13:3 | | | Որոյ անուն | էր | գլխաւորին Գայիանէ, եւ սան նորին |
02Agat1 13:3 | | | ի թագակալ տոհմէ, զի անուն | էր | նորա Հռիփսիմէ |
02Agat1 13:7 | | | թշնամւոյն, որ ի ծածուկն սովոր | էր | ձգել ի սուրբսն քրիստոսասէրսն, աման |
02Agat1 13:10 | | | մոլեգնութեանն վստահացեալ՝ բազում եւ անչափ | էր | այն, որ ի նմանէ անցանէր |
02Agat1 13:11 | | | զնոսա ի փորձութենէն, որ հասեալ | էր | ի վերայ նոցա |
02Agat1 13:20 | | | որ ի վերայ աւազոյն շինեալ | էր, | զոր դրդուեցին խռովութիւնք նեղութեանց պէսպէս |
02Agat1 14:4 | | | Եւ | էր | պատճէն հրովարտակին աւրինակ զայս. «Ինքնակալ |
02Agat1 15:5 | | | Այլ ոչ իսկ | էր | պարտ թագչել ճշմարտութեանն եւ վկայիցն |
02Agat1 15:19 | | | յանդիման լիցի թագաւորին. քանզի չեւ | էր | տեսեալ զնա՝ խորհեցաւ կին առնել |
02Agat1 15:23 | | | զաւրութեամբ Տեառն իւրոյ. զի զգեցեալ | էր | զհաւատս մանկութեան տիոցն իբրեւ սպառազէն |
02Agat1 17:3 | | | կորիցէ աւանդն որ պահեալ զգուշացեալ | էր, | եւ լուաւ աղաւթից նորա՝ զաւրացուցանել |
02Agat1 17:5 | | | որ մինչ ի Յունաց աշխարհին | էր՝ | բազում ոյժ պնդութեան ոսկերաց ցուցեալ |
02Agat1 17:5 | | | բազում ոյժ պնդութեան ոսկերաց ցուցեալ | էր, | զարմացուցեալ զամենեսեան. եւ ի թագաւորութեանն |
02Agat1 17:5 | | | իբրեւ ի հայրենի բնութիւնն դարձեալ | էր՝ | բազում գործս արութեան քաջութեան եւ |
02Agat1 17:5 | | | ցուցեալ. եւ որ այնպէս հռչակեալ | էր | ամենայնիւ՝ արդ յաղջկանէ միոջէ պարտեալ |
02Agat1 17:20 | | | եւ այսաւր իսկ լուաք, զի | էր | պահեալ զմեզ ամենազաւր աջոյն, եւ |
02Agat1 17:29 | | | ինչ. այլ զոր սկիզբն արարեալ | էր | բանիցն իւրոց առաջնոց՝ զնոյն յաճախեալ |
02Agat1 17:37 | | | մեր հաստատուն որ ի քեզ | էր. | եւ ապրեցուցեր զմեզ ի պղծալից |
02Agat1 18:4 | | | անդէն զհանդերձիկն պատառատուն որ զնովաւն | էր՝ | ի բաց զերծուին ի նմանէ |
02Agat1 19:1 | | | արդ՝ որ այնչափ հզաւր զաւրաւորն | էր | եւ բուռն ոսկերաւք՝ յաղջկանէ միոջէ |
02Agat1 19:2 | | | Եւ զայն ոչ | էր | եդեալ ի մտի զամաւթն նախատանացն |
02Agat1 19:7 | | | նման նմանութիւն այսր գեղոյ, զոր | էր | կորուսեալ այս կախարդացն. զի այսպէս |
02Agat1 19:14 | | | իշխեաց, որոց նմայն զայն շնորհեալ | էր | գեղեցկութիւն. վասն այնորիկ զնա կտտամահ |
02Agat1 20:5 | | | ուժոյն, եւ մի՝ վասն զի | էր | եւ ոյժն դիւաց որ ի |
02Agat1 20:8 | | | վերայ քեռ թագաւորին, որոյ անուն | էր | Խոսրովիդուխտ |
02Agat1 20:23 | | | վեր, եւ տեսին զի թխացեալ | էր | մարմին նորա իբրեւ զածուխ սեւացեալ |
02Agat1 20:36 | | | տեսին զի զաւրութեանն Աստուծոյ պահեալ | էր | զմարմինս նոցա. զի այն ինն |
02Agat1 20:36 | | | նոցա. զի այն ինն տիւ | էր | եւ ինն գիշեր, զի արտաքոյ |
02Agat1 20:36 | | | մարմինք նոցա, զի ոչ գազանի | էր | մատուցեալ եւ ոչ շան, քանզի |
02Agat1 20:36 | | | եւ ոչ հաւու վնասեալ եւս | էր | նոցա, եւ ոչ հոտեալ էին |
02Agat1 21:19 | | | յանհնարին վիրապին. ի մէջ աւձիցն | էր | բնակութիւն իմ, եւ վասն ահին |
02Agat1 21:34 | | | քան զամենայն մարդիկ. զիա՞րդ հնար | էր | միաւրեայ տոկալ մարդկային բնութեանս մարմնոյ |
02Agat1 22:10 | | | Եւ կամ | է՞ր | արդեաւք հնար աղջկան միոջ մանկամարդոյ |
02Agat1 22:10 | | | տեսէք իսկ աչաւք ձերովք. զիա՞րդ | էր | հնար այդմ լինել, եթէ ոչ |
02Agat1 22:10 | | | այդմ լինել, եթէ ոչ Աստուծոյ | էր | տուեալ զիրաւունս յաղթութեանն՝ պահել զիւր |
02Agat1 22:12 | | | մտա՞ց իմոց. եւ զիա՞րդ հնար | էր | այնմ լինել |
02Agat3 3:2 | | | Մանաւանդ թագաւորն, զի | էր | նա փոխեալ ի կերպարանս աղբեւայոյզ |
02Agat3 3:2 | | | եւ ընդ անդամս ոսկերացն բուսեալ | էր | խոզանաստեւ իբրեւ զմեծամեծ վարազաց վայրենեաց |
02Agat3 3:3 | | | եւ պատկեր երեսացն դիմացն շրջեալ | էր | ի պատկեր եւ ի կնճիթ |
02Agat3 3:9 | | | խնդրել բժշկութիւն, - քանզի թագաւորն զատեալ | էր | կերպարանաւքն ի մարդկային բնութենէ ձաղածանակ |
02Agat3 4:15 | | | սեանն թակաղաղի, զի նա բարձր | էր | քան զնոսա |
02Agat3 4:69 | | | լուսակիզն ասր նոցա փայլեալ պայծառացեալ | էր՝ | այս ինքն՝ մկրտեալքն լոյս զգենլոց |
02Agat3 7:1 | | | թագաւորն Տրդատ յայնժամ դեռ եւս | էր | յամենայն կերպարանս խոզի, բայց միայն |
02Agat3 7:7 | | | քեռն իւրոյ հարազատի որում անուն | էր | Խոսրովիդուխտ, զի իշխեսցեն եւ նոքա |
02Agat3 8:4 | | | վկայարանին՝ որ ի հարաւակոյս քաղաքին | էր՝ | պատրաստեաց եւ զայն տեղին երանելւոյն |
02Agat3 9:8 | | | Անդ | էր | այնուհետեւ սրտալիր ուրախութիւն, եւ ակնավայել |
02Agat3 9:9 | | | որ եւ համբաւուցն անգամ աւտար | էր | կողմանցն այնոցիկ, յորում ամենայն աստուածագործ |
02Agat3 10:19 | | | անուն, որ եւ թագաւորն իսկ | էր, | ամենայն տամբ իւրով |
02Agat3 11:2 | | | զսուտ աստուածոցն զբագինսն կործանեսցեն, որ | էր | ի գեաւղն Թորդան, մեհեան անուանեալ |
02Agat3 15:6 | | | նոցա՝ որ ինչ միանգամայն եղեալ | էր | յԱստուծոյ, եւ մատուցին զթուղթ թագաւորին |
02Agat3 17:13 | | | զյիշատակ սրբոցն, որ աւր եաւթն | էր | ամսոյն սահմի, զի խնդութեամբ ժողովեալ |
02Agat3 18:8 | | | պատասխանին ողջունաբեր թղթոյն, զի գրեալ | էր | զպատճէնն աւրինակ զայս |
02Agat3 23:10 | | | Անդ | էր | ապա չարբենալ գինւով, այլ |
02Agat3 25:8 | | | մինչ դեռ ի մանկութեան աստիսն | էր | զինուորութեամբ՝ ամուսնացեալ եւ երկուս որդիս |
02Agat3 25:9 | | | ճանաչէր Վրթանէս, որ յաշխարհակեաց կեանս | էր. | որ ապա եւ նա յաստիճան |
02Agat3 25:9 | | | մանկութենէ ըստ աստուածագործ ծառայութեան սնեալ | էր | |
02Agat3 25:10 | | | միայնակեաց լեռնակեաց ի կրաւնս մտեալ | էր, | եւ բազում եւ ազգի ազգի |
02Agat3 25:14 | | | առաջնոյն անուն Արտաւազդ, որ սպարապետն | էր | ամենայն զաւրացն Հայոց Մեծաց. եւ |
02Agat3 26:11 | | | աշխարհական դպրութեանն, երկնաւոր իմաստութեանն, յառաջագոյն | էր | տեղեակ, առաւել փիլիսոփայական մտաց հանճարագիտութեան |
02Agat3 26:11 | | | առաւել փիլիսոփայական մտաց հանճարագիտութեան հմուտ | էր, | զի ուսեալ էր զայն |
02Agat3 26:11 | | | հանճարագիտութեան հմուտ էր, զի ուսեալ | էր | զայն |
02Agat3 28:16 | | | զհաւատսն որ ի Տէր Քրիստոսն | էր, | զի անշուշտ մինչ ի բուն |