Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency  |  About
Headwords Alphabetical [ <<  >> ]
լեռնակեաց   2
լեռնակեցութիւն   1
լի   10
լինդ   1
լինել   875
լինելութիւն   1
լիութիւն   4
լկտի   1
լկտութիւն   1
Wordform

էր
99 occurrence(s)


verb.past.3per.sg.
Eng: be
Wordforms Alphabetical [ <<  >> ]
էութեան   1
էութենէ   1
էութիւն   2
էջ   2
էր   99
էրն   3
էք   9
ըմբռնեսջիք   1
ըմբռնէ   1


02Agat1    1:2|զնա Արտաշրի որդւոյ Սասանայ, - որ էր նախարար ոմն ի Ստահր գաւառէ
02Agat1    1:3|առ Խոսրով թագաւորն Հայոց, - որ էր երկրորդ տէրութեանն Պարսից, զի որ
02Agat1    1:3|Պարսից, զի որ Հայոց թագաւոր էր՝ նա էր երկրորդ Պարսից տէրութեանն
02Agat1    1:3|որ Հայոց թագաւոր էր՝ նա էր երկրորդ Պարսից տէրութեանն
02Agat1    1:13|Զի թէպէտ եւ էր ինքն ի մեծի տրտմութեան վասն
02Agat1    1:14|զի թէպէտ եւ էր Խոսրովու եւ դեսպան արարեալ, զի
02Agat1    2:3|Պարսից թագաւորութեամբն եւ ընդ իշխանութեամբն էր
02Agat1    2:8|ի միջոյ խորհրդեանն գլխաւոր նահապետ էր Պարթեւաց տէրութեանն, որոյ անուն էր
02Agat1    2:8|էր Պարթեւաց տէրութեանն, որոյ անուն էր Անակ. յոտն կացեալ, ի մէջ
02Agat1    2:17|թագաւորն զայրն, զի դիմեալ եկեալ էր առ նա ամենայն ընտանեաւքն հանդերձ
02Agat1    2:21|որ ընդ Պարսից արքային ուխտեալ էր
02Agat1    2:31|թափեալ, եւ շունչ վախճանին չեւ էր հասեալ՝ հրաման տայր զազգատոհմն սատակել
02Agat1    4:6|կարէր ունել յանձին. քանզի տկար էր յոսկերաց զաւրութեամբ. սրտաթափ եղեալ զարհուրեցաւ
02Agat1    4:9|գունդն որ ընդ իւրով ձեռամբն էր՝ փութայր հասանէր ի տեղի պատերազմին
02Agat1    4:10|քաղաքին. քանզի զդրունս քաղաքին աղխեալ էր, զի ժամ էր հասարակ գիշերոյ
02Agat1    4:10|քաղաքին աղխեալ էր, զի ժամ էր հասարակ գիշերոյ
02Agat1    4:12|զի խստահամբար մթերեալ էր. եւ ոչ ոք կարաց ձգել
02Agat1    5:14|Արդ՝ փոխանակ կենացն զոր պարտ էր առնել քեզ՝ յաճախեմ քեզ նեղութիւնս
02Agat1    7:8|պատուիրանիդ քում, Տէր, եւ պահեալ էր զպատուիրանս, զոր եդեր վասն լաւութեան
02Agat1    7:12|ի փառս մեր՝ մինչ չեւ էր աշխարհ
02Agat1    7:20|Որդւոյդ քո յաշխարհ, որ գալոցն էր եւ բառնալոց զկարիս յանցուցելոց պատուհասի
02Agat1    7:36|ասէիր մարգարէիւն յառաջ, մինչ չեւ էր հասեալ ժամ կրելոյ որդւոյ քոյ
02Agat1    7:49|վերայ աւազակին, որ ընդ քեզ էր կցորդ չարչարանաց խաչի քոյ. եւ
02Agat1    8:1|գրեաց ինչ զվիշտս. զի ջարդեալ էր զամենայն մարմինսն յոզորածեծն առնելոյ
02Agat1    8:2|մատուցին զայն առաջի թագաւորին. քանզի էր կախեալ զեաւթն աւր զմիոյ ոտանէն
02Agat1    9:14|եւ խաւսիս եւս. զի արժան էր, թէ վաղուց էիր դու վախճանեալ
02Agat1    10:12|հալել կապար, եւ մինչդեռ ջերմ էր՝ իբրեւ զջուր հոսել արկանել զմարմնով
02Agat1    11:1|եւ պատիւս, որում ոչ ինչ էր լսելոց. - «Եթէ այնմ եւս ոչ
02Agat1    11:2|ոմն ի նախարարացն, որում անուն էր Տաճատ, փեսայ Արտաւանայ սպարապետի արքայի
02Agat1    11:6|ի վիրապն ներքին, որ անհնարին էր խորութեամբ, մինչեւ անդէն մեռցի
02Agat1    11:11|Վասն զի սէգ իսկ էր առ հանդերձս եւ այլ ուժով
02Agat1    11:14|վիրապին, կին ոմն այրի, որ էր ի բերդին յայնմիկ, հրաման առեալ
02Agat1    11:16|այլ մարդիկ, որ միանգամ իջուցեալ էր անդր՝ ամենեքեան մեռեալ էին վասն
02Agat1    11:17|Վասն չարագործաց իսկ էր շինեալ զայն տեղի եւ ի
02Agat1    12:15|վիրապին, իբրեւ ամս երեքտասան, եւ էր մարտ սաստիկ խստութեան Տրդատայ ընդ
02Agat1    12:17|նախնեացն իսկ յաղթութիւն խաղաղութեան բազում էր շնորհեալ մեզ դիցն աւգնականութեամբ, եւ
02Agat1    12:17|թէ ո՛րպէս զամենայն ազգս նուաճեալ էր, եւ ի հնազանդութեան ունէաք
02Agat1    13:3|Որոյ անուն էր գլխաւորին Գայիանէ, եւ սան նորին
02Agat1    13:3|ի թագակալ տոհմէ, զի անուն էր նորա Հռիփսիմէ
02Agat1    13:7|թշնամւոյն, որ ի ծածուկն սովոր էր ձգել ի սուրբսն քրիստոսասէրսն, աման
02Agat1    13:10|մոլեգնութեանն վստահացեալ՝ բազում եւ անչափ էր այն, որ ի նմանէ անցանէր
02Agat1    13:11|զնոսա ի փորձութենէն, որ հասեալ էր ի վերայ նոցա
02Agat1    13:20|որ ի վերայ աւազոյն շինեալ էր, զոր դրդուեցին խռովութիւնք նեղութեանց պէսպէս
02Agat1    14:4|Եւ էր պատճէն հրովարտակին աւրինակ զայս. «Ինքնակալ
02Agat1    15:5|Այլ ոչ իսկ էր պարտ թագչել ճշմարտութեանն եւ վկայիցն
02Agat1    15:19|յանդիման լիցի թագաւորին. քանզի չեւ էր տեսեալ զնա՝ խորհեցաւ կին առնել
02Agat1    15:23|զաւրութեամբ Տեառն իւրոյ. զի զգեցեալ էր զհաւատս մանկութեան տիոցն իբրեւ սպառազէն
02Agat1    17:3|կորիցէ աւանդն որ պահեալ զգուշացեալ էր, եւ լուաւ աղաւթից նորա՝ զաւրացուցանել
02Agat1    17:5|որ մինչ ի Յունաց աշխարհին էր՝ բազում ոյժ պնդութեան ոսկերաց ցուցեալ
02Agat1    17:5|բազում ոյժ պնդութեան ոսկերաց ցուցեալ էր, զարմացուցեալ զամենեսեան. եւ ի թագաւորութեանն
02Agat1    17:5|իբրեւ ի հայրենի բնութիւնն դարձեալ էր՝ բազում գործս արութեան քաջութեան եւ
02Agat1    17:5|ցուցեալ. եւ որ այնպէս հռչակեալ էր ամենայնիւ՝ արդ յաղջկանէ միոջէ պարտեալ
02Agat1    17:20|եւ այսաւր իսկ լուաք, զի էր պահեալ զմեզ ամենազաւր աջոյն, եւ
02Agat1    17:29|ինչ. այլ զոր սկիզբն արարեալ էր բանիցն իւրոց առաջնոց՝ զնոյն յաճախեալ
02Agat1    17:37|մեր հաստատուն որ ի քեզ էր. եւ ապրեցուցեր զմեզ ի պղծալից
02Agat1    18:4|անդէն զհանդերձիկն պատառատուն որ զնովաւն էր՝ ի բաց զերծուին ի նմանէ
02Agat1    19:1|արդ՝ որ այնչափ հզաւր զաւրաւորն էր եւ բուռն ոսկերաւք՝ յաղջկանէ միոջէ
02Agat1    19:2|Եւ զայն ոչ էր եդեալ ի մտի զամաւթն նախատանացն
02Agat1    19:7|նման նմանութիւն այսր գեղոյ, զոր էր կորուսեալ այս կախարդացն. զի այսպէս
02Agat1    19:14|իշխեաց, որոց նմայն զայն շնորհեալ էր գեղեցկութիւն. վասն այնորիկ զնա կտտամահ
02Agat1    20:5|ուժոյն, եւ մի՝ վասն զի էր եւ ոյժն դիւաց որ ի
02Agat1    20:8|վերայ քեռ թագաւորին, որոյ անուն էր Խոսրովիդուխտ
02Agat1    20:23|վեր, եւ տեսին զի թխացեալ էր մարմին նորա իբրեւ զածուխ սեւացեալ
02Agat1    20:36|տեսին զի զաւրութեանն Աստուծոյ պահեալ էր զմարմինս նոցա. զի այն ինն
02Agat1    20:36|նոցա. զի այն ինն տիւ էր եւ ինն գիշեր, զի արտաքոյ
02Agat1    20:36|մարմինք նոցա, զի ոչ գազանի էր մատուցեալ եւ ոչ շան, քանզի
02Agat1    20:36|եւ ոչ հաւու վնասեալ եւս էր նոցա, եւ ոչ հոտեալ էին
02Agat1    21:19|յանհնարին վիրապին. ի մէջ աւձիցն էր բնակութիւն իմ, եւ վասն ահին
02Agat1    21:34|քան զամենայն մարդիկ. զիա՞րդ հնար էր միաւրեայ տոկալ մարդկային բնութեանս մարմնոյ
02Agat1    22:10|Եւ կամ է՞ր արդեաւք հնար աղջկան միոջ մանկամարդոյ
02Agat1    22:10|տեսէք իսկ աչաւք ձերովք. զիա՞րդ էր հնար այդմ լինել, եթէ ոչ
02Agat1    22:10|այդմ լինել, եթէ ոչ Աստուծոյ էր տուեալ զիրաւունս յաղթութեանն՝ պահել զիւր
02Agat1    22:12|մտա՞ց իմոց. եւ զիա՞րդ հնար էր այնմ լինել
02Agat3    3:2|Մանաւանդ թագաւորն, զի էր նա փոխեալ ի կերպարանս աղբեւայոյզ
02Agat3    3:2|եւ ընդ անդամս ոսկերացն բուսեալ էր խոզանաստեւ իբրեւ զմեծամեծ վարազաց վայրենեաց
02Agat3    3:3|եւ պատկեր երեսացն դիմացն շրջեալ էր ի պատկեր եւ ի կնճիթ
02Agat3    3:9|խնդրել բժշկութիւն, - քանզի թագաւորն զատեալ էր կերպարանաւքն ի մարդկային բնութենէ ձաղածանակ
02Agat3    4:15|սեանն թակաղաղի, զի նա բարձր էր քան զնոսա
02Agat3    4:69|լուսակիզն ասր նոցա փայլեալ պայծառացեալ էր՝ այս ինքն՝ մկրտեալքն լոյս զգենլոց
02Agat3    7:1|թագաւորն Տրդատ յայնժամ դեռ եւս էր յամենայն կերպարանս խոզի, բայց միայն
02Agat3    7:7|քեռն իւրոյ հարազատի որում անուն էր Խոսրովիդուխտ, զի իշխեսցեն եւ նոքա
02Agat3    8:4|վկայարանին՝ որ ի հարաւակոյս քաղաքին էր՝ պատրաստեաց եւ զայն տեղին երանելւոյն
02Agat3    9:8|Անդ էր այնուհետեւ սրտալիր ուրախութիւն, եւ ակնավայել
02Agat3    9:9|որ եւ համբաւուցն անգամ աւտար էր կողմանցն այնոցիկ, յորում ամենայն աստուածագործ
02Agat3    10:19|անուն, որ եւ թագաւորն իսկ էր, ամենայն տամբ իւրով
02Agat3    11:2|զսուտ աստուածոցն զբագինսն կործանեսցեն, որ էր ի գեաւղն Թորդան, մեհեան անուանեալ
02Agat3    15:6|նոցա՝ որ ինչ միանգամայն եղեալ էր յԱստուծոյ, եւ մատուցին զթուղթ թագաւորին
02Agat3    17:13|զյիշատակ սրբոցն, որ աւր եաւթն էր ամսոյն սահմի, զի խնդութեամբ ժողովեալ
02Agat3    18:8|պատասխանին ողջունաբեր թղթոյն, զի գրեալ էր զպատճէնն աւրինակ զայս
02Agat3    23:10|Անդ էր ապա չարբենալ գինւով, այլ
02Agat3    25:8|մինչ դեռ ի մանկութեան աստիսն էր զինուորութեամբ՝ ամուսնացեալ եւ երկուս որդիս
02Agat3    25:9|ճանաչէր Վրթանէս, որ յաշխարհակեաց կեանս էր. որ ապա եւ նա յաստիճան
02Agat3    25:9|մանկութենէ ըստ աստուածագործ ծառայութեան սնեալ էր
02Agat3    25:10|միայնակեաց լեռնակեաց ի կրաւնս մտեալ էր, եւ բազում եւ ազգի ազգի
02Agat3    25:14|առաջնոյն անուն Արտաւազդ, որ սպարապետն էր ամենայն զաւրացն Հայոց Մեծաց. եւ
02Agat3    26:11|աշխարհական դպրութեանն, երկնաւոր իմաստութեանն, յառաջագոյն էր տեղեակ, առաւել փիլիսոփայական մտաց հանճարագիտութեան
02Agat3    26:11|առաւել փիլիսոփայական մտաց հանճարագիտութեան հմուտ էր, զի ուսեալ էր զայն
02Agat3    26:11|հանճարագիտութեան հմուտ էր, զի ուսեալ էր զայն
02Agat3    28:16|զհաւատսն որ ի Տէր Քրիստոսն էր, զի անշուշտ մինչ ի բուն