02Agat1 1:11 | | | մեծամեծս փքայր՝ ի բազմութիւն | զաւրացն | ապաստան եղեալ, եւ ի քաջութիւն |
02Agat1 1:11 | | | ապաստան եղեալ, եւ ի քաջութիւն | զաւրացն | յուսացեալ |
02Agat1 1:14 | | | քաջ ազգաց եւ ի մարտիկ | զաւրացն | զի ի թիկունս հասցեն |
02Agat1 1:24 | | | Իսկ | զաւրացն | որ զիւրեաւն էին՝ ետ պարգեւս |
02Agat1 2:25 | | | իբրեւ զայն գիտացին նախարարք հայակոյտ | զաւրացն՝ | գունդ գունդ հատանէին, զկնի լինէին |
02Agat1 4:10 | | | Եւ մինչ դեռ գային գունդք | զաւրացն՝ | դէպ եղեւ նոցա գալ մտանել |
02Agat1 4:13 | | | ընկենոյր բարդս բարդս ի մէջ | զաւրացն | մինչ ի լիութիւն բաւականի |
02Agat1 4:14 | | | յայսկոյս որմոյն ընկենոյր ի մէջ | զաւրացն, | եւ ինքն անդրէն ելեալ իջանէր |
02Agat1 11:13 | | | լինէր առաջնորդ առն եւ ձիոյ | զաւրացն | Յունաց, եւ մատնէր նոցա զբանակս |
02Agat3 16:8 | | | Ուր եւ անդէն բազմութեան | զաւրացն, | մէն սակաւ սատարեալ՝ շինեցին զվկայարանն |
02Agat3 20:1 | | | կատարելոյ, առեալ երանելւոյն Գրիգորի զաշխարհաբանակ | զաւրացն, | եւ զինքնին զթագաւորն, եւ զկին |
02Agat3 20:7 | | | քան զհնգետասան բիւր մարդկան յարքունական | զաւրացն | |
02Agat3 25:14 | | | Արտաւազդ, որ սպարապետն էր ամենայն | զաւրացն | Հայոց Մեծաց. եւ երկրորդին Տաճատ |