02Agat1 2:20 | | | մինչդեռ ուրախութեամբ հանգուցեալ էին, ի | միտ | արկեալ թագաւորին՝ գումարտակ առնէր՝ անդրէն |
02Agat1 2:22 | | | կոչէր, եւ վատ խորհուրդ ի | միտ | արկանէր. առնոյր զթագաւորն մեկուսի նա |
02Agat1 5:9 | | | զվաստակոց քոց եւ ունէի ի | մտի | կեցուցանել զքեզ. ընդէ՞ր ոչ առնես |
02Agat1 5:28 | | | զոր դուքն ցնորեալ պաշտէք յափշութիւն | մտաց | ձերոց |
02Agat1 6:16 | | | եւ ոչ իմացեալ եւ ոչ | զմտաւ | ինչ ածեալ, ոչ վասն քո |
02Agat1 8:4 | | | եւ կամ զի՞նչ եդեր ի | մտի, | լինե՞լ կցորդ կենաց իմոց, որպէս |
02Agat1 8:4 | | | տարապարտուց, ի տարապարտ խորհուրդս ընդունայնութեան | մտացդ՝ | ուր կասդ իսկ |
02Agat1 15:14 | | | պակշոտ յիմարութեան ցոփութեան բարոյիցն, այլանդակ | մտացն | զեղխութեան գիճութեանն հեթանոսաբար սովորութեանցն |
02Agat1 15:28 | | | ձեր. եւ եդեր բանս ի | մտի՝ | խնդրել ի քէն եւ ասել |
02Agat1 17:23 | | | Դի՛ր զնա ի | մտի | քում, եւ կարդա՛ սրտիւ քով |
02Agat1 17:41 | | | զսիրտս որդւոց մարդկան, որ ի | միտ | առնու զամենայն գործս նոցա |
02Agat1 19:2 | | | զայն ոչ էր եդեալ ի | մտի | զամաւթն նախատանացն, այլ ի տեսիլ |
02Agat1 19:4 | | | զհետ անհնարին եւ անմոռաց՝ ի | մտացս | չանկանի, մինչ կենդանի եմ |
02Agat1 19:10 | | | յանկարծ ոք հնարեսցէ պատրել հաճել | զմիտս | աղջկանն՝ գալ առ նա |
02Agat1 21:22 | | | ոչ կարացեալ հայել իմանալ, ածել | զմտաւ, | եւ զԱրարիչն ճանաչել |
02Agat1 22:3 | | | թէ «Ծանո՛ մեզ, եւ հաստատեա՛ | զմիտս | մեր, զի մարթասցուք աղաչել զերեսս |
02Agat1 22:12 | | | ձեզ քարոզ, այլ ի կամս | մտա՞ց | իմոց. եւ զիա՞րդ հնար էր |
02Agat1 22:22 | | | բարերարէն, եթէ դուք կամիցիք սրտի | մտաւք | ունկնդիր լինել եւ հաւատալ |
02Agat1 22:33 | | | եւ դուք ունկնդիր եղեալ սրտի | մտաւք | լուիջի՛ք |
02Agat3 1:6 | | | ի սիրտս եւ առնուլ ի | միտ՝ | սփռել զկամացն խորհուրդս, եւ արժանի |
02Agat3 3:6 | | | ոչ զկերպարանացն հարուածելոց առողջութիւն, այլ | զմտացն | ունկնդրութիւն վարդապետութեանն, զգաստանալ, առնուլ ի |
02Agat3 3:6 | | | ունկնդրութիւն վարդապետութեանն, զգաստանալ, առնուլ ի | միտ | զասացեալսն Աստուծոյ պատգամացն |
02Agat3 3:7 | | | միայն - քաջ լսել եւ ի | միտ | առնուլ եւ համարձակ խաւսել |
02Agat3 3:9 | | | զձեր աւգուտն, եւ դուք սրտի | մտաւք | խնդրեցէ՛ք զձեր բժշկութիւնն, քանզի մարդասէր |
02Agat3 4:4 | | | | Զմտաւ | ածէի եւ զսէր վկայիցն առ |
02Agat3 4:29 | | | կաս զարմացեալ, եւ ո՞չ ի | միտ | առնուս զմեծամեծս Աստուծոյ |
02Agat3 4:31 | | | ցուցաւ քեզ այս՝ զի ի | միտ | առցես |
02Agat3 4:74 | | | Իսկ որ | զմիտս | գայլոցն կամ զգործս յափշտակութեան նոցա |
02Agat3 10:21 | | | ապա ամենեցուն զայն դնէր ի | մտի, | զի տեառն Աստուծոյ իւրեանց միայն |
02Agat3 12:1 | | | անմտութեամբ ցնորելոց մարդկան, դարձեալ սրտի | մտաւք | ի հաւատսն հաստատեալք |
02Agat3 26:11 | | | յառաջագոյն էր տեղեակ, առաւել փիլիսոփայական | մտաց | հանճարագիտութեան հմուտ էր, զի ուսեալ |
02Agat3 29:12 | | | եւ երկրորդն զհամագունակն պատուիրէ, թէ « | Միտ | դիր ընթերցուածոց մխիթարութեան վարդապետութեան. մի՛ |