| 02Agat1 6:11 | | | ցնա, թէ «Զիա՞րդ կարացեր ժուժալ, | տոկալ, | տեւել, մնալ եւ հասանել մինչեւ | | 02Agat1 9:15 | | | ասէ. «Ոչ է իմ ժուժկալութիւն | տոկալոյդ՝ | իմով զաւրութեամբ, այլ ուժով շնորհի | | 02Agat1 10:14 | | | համբերութեանն կարի անհնարին եւ ընդ | տոկալ | նորա՝ եւ ասէ, թէ «Զիա՞րդ | | 02Agat1 21:34 | | | մարդիկ. զիա՞րդ հնար էր միաւրեայ | տոկալ | մարդկային բնութեանս մարմնոյ այնմ ահագին | | 02Agat1 22:7 | | | իս արարէք. զիա՞րդ կարիցէ մարդ | տոկալ | յայնչափ չարչարանաց վերայ, կամ գո՞յր | | 02Agat1 22:7 | | | չարչարանաց վերայ, կամ գո՞յր հնար | տոկալ | ժամ մի՝ լոկ ի տեսլենէ | | 02Agat1 22:7 | | | հնգետասան, եւ ողջ ապրել, եւ | տոկալ | եւ բնակել եւս հանապազ ի |
|