3:1 Կատարումն սրբոյն Գրիգորիսի ի բարբարոսաց:
| 3:1 The murder of Saint Grigoris by the barbarians:
|
3:2 Մեծաւ պնդութեամբ առնէր վրէժխնդրութիւն հաւատոց եւ վարուց երանելին Տրդատ, առաւել այնոցիկ, որ բացեայ կողմանքն էին յիւրում իշխանութեանն:
| 3:2 With great energy the blessed Trdat waged a campaign for the faith and moral life, especially with regard to those who inhabited the remoter parts of his kingdom:
|
3:3 Վասն որոյ եկեալ գործակալք կողմանցն արեւելից հիւսիսոյ, վերակացուք հեռաւոր քաղաքին, որ կոչի Փայտակարան` ասեն ցարքայ. «Եթէ կամիցիս ուղղութեամբ վարել կողմանցն այնոցիկ ըստ այսմ հաւատոյ` առաքեա՛ նոցա եպիսկոպոս ի զաւակէ սրբոյն Գրիգորի, զի յոյժ փափագելով խնդրեն. եւ գիտեմք հաւաստի, թէ ի հռչակեալ անուանէն Գրիգորի` ակնածեսցեն եւ ի նորին զաւակէ, առնել զամենայն ըստ հրամանի:
| 3:3 Therefore the governors of the northeastern regions, the commanders of the distant city called P’aytakaran, came and said to the king: “ If you wish to rule those lands in the true way according to this faith, send them bishops from the line of Saint Gregory because they are seeking them very ardently. And we know for certain that they will respect them for the famous name’ of Gregory and his posterity and will do everything according to their commands:
|
3:4 Այսմ հաւանեալ երանելին Տրդատ` տայ նոցա եպիսկոպոս զմանուկն Գրիգորիս, զերէց որդին Վրթանիսի:
| 3:4 The blessed Trdat, trusting in this, gave them as bishop the young Grigoris, the elder son of Vrt’anēs:
|
3:5 Թէպէտ եւ յանլիութիւն աւուրցն հայելով` պարականոն զիրն վարկանէր, այլ տեսեալ զհոգւոյն մեծանձնութիւն, եւ զմտաւ ածեալ զՍողոմոն երկոտասանամեայ թագաւորեալ Իսրայելի` առաքէ բազում համարձակութեամբ, հանդերձ Սանատրկաւ ոմամբ յիւրմէ ազգէն Արշակունեաց:
| 3:5 Although he thought the matter uncanonical, considering his young age, nonetheless, seeing the nobility of his spirit and reflecting that Solomon had become king of Israel at twelve years of age [cf. 3 Kings 2:12], he sent him with great confidence, in the company of a certain Sanatruk of his own Arsacid family:
|
3:6 Որոյ երթեալ` լինէր աւրինակ բարի, հայրենականաւքն վարելով առաքինութեամբք. այլ կուսութեամբ գեր ի վերոյ քան զհարսն, եւ պատժականաւ զոյգ ընդ թագաւորին:
| 3:6 When he arrived, he was a model of integrity and behaved with the virtues of his fathers. But he was superior to them by reason of his virginity, and equal to the king in the severity of his asceticism:
|
3:7 Իսկ ի հասանել համբաւոյ վախճանին Տրդատայ, ի դաւելոյ նորին Սանատրկոյ եւ այլոց ոմանց հանապազասուտ արանց Աղուանից` սպանին զերանելին, ընթադրեալ ձիովք, բարբարոսքն ի Վատնեան դաշտին, մերձ ի Կասբիականն կոչեցեալ ծով:
| 3:7 However, when the news of Trdat’s death arrived, the same Sanatruk and some other men among the ever- faithless Aḷuank’ plotted, and these barbarians murdered the blessed one by trampling him with their horses in the plain of Vatnean near the Caspian Sea:
|
3:8 Զոր բարձեալ սարկաւագաց նորին, բերելով ի փոքր Սիւնիս, թաղեցին յԱմարաս աւանի:
| 3:8 His deacons took him away, brought him to Lesser Siunik’, and buried him in the town of Amaras:
|
3:9 Իսկ Սանատրկոյ թագ կապեալ ինքեան` ունի զքաղաքն Փայտակարան. զաւրութեամբ աւտար ազգաց խորհէր տիրել բոլորումս Հայոց:
| 3:9 Sanatruk, crowning himself, occupied the city of P’aytakaran and with the support of foreign nations planned to rule over all of Armenia:
|