| 12Last1 2:0 | | | Յայնմ ժամանակի էր եւ | Հայոց | աշխարհին թագաւոր Գագիկ որդի Աշոտոյ |
| 12Last1 2:0 | | | սա ի խաղաղութեան կալաւ զաշխարհս | Հայոց | |
| 12Last1 2:39 | | | Բայց անդ եղեւ | Հայոց | կորստեան գիր եւ նամակ. քանզի |
| 12Last1 4:8 | | | եւ ինքն խաղացեալ զօրօքն պատի | զՀայովք, | եւ իջանէ բանակի յընդարձակ դաշտն |
| 12Last1 7:4 | | | տանն սրբութեան՝ զոր յառաջին թագաւորացն | Հայոց | ամբարեալ էր ի սպաս պիտոյից |
| 12Last1 9:11 | | | որ եհաս ի վերայ տանս | Հայոց | վասն մեղաց մերոց |
| 12Last1 10:13 | | | ամաց եհաս կատարած կենաց տանս | Հայոց. | քանզի ի միում ամի զրաւեալ |
| 12Last1 10:20 | | | ելեալ խնդրեցէք զայր ոք ի | Հայոց | զո՛ր եւ գտանիցէք, եւ ածէք |
| 12Last1 10:21 | | | թագաւորին ետ զնամակն որ վասն | Հայոց | աշխարհին էր ցնա, եւ ասէ |
| 12Last1 10:21 | | | զգիրդ եւ տո՛ւր ի թագաւորն | Հայոց. | եւ ասա, թէ որովհետեւ հանգոյն |
| 12Last1 10:23 | | | Հոռոմոց, եւ գտեալ զգիր նամակին | Հայոց, | իբրեւ իւրեան սեպհական ժառանգութիւն՝ հոգ |
| 12Last1 10:23 | | | մի ոմն ի գլխաւոր ազատացն | Հայոց | Սարգիս անուն՝ եդ շուք անձինն |
| 12Last1 10:27 | | | անգամ զկնի միմեանց մտին յաշխարհն | Հայոց, | մինչեւ մարդաթափ արարին զերկիրն ամենայն |
| 12Last1 10:36 | | | ամենայն ի վաճառէն յայնմ հանդիպեցաւ | Հայոց՝ | զոր յառաջ սակաւ մի յիշեցաք |
| 12Last1 10:46 | | | յորում տեղւոջ մեռաւ մեծ իշխանն | Հայոց | Վահրամ հանդերձ որդւովն, որ մեծ |
| 12Last1 10:46 | | | որդւովն, որ մեծ սուգ հասոյց | Հայոց | |
| 12Last1 10:47 | | | Եւ կեցեալ Ասիտն ի տէրութեանն | Հայոց, | փոխանորդէ զիշխանութիւն նորա Կամենաս ոմն |
| 12Last1 10:50 | | | Առիճ։ Եւ Ապա ածեալ ի | Հայոց | զքեռորդի նորին զԽաչիկ անուն, եւ |
| 12Last1 11:13 | | | Քանզի արբ տունս | Հայոց | յանապակէն յայնմանէ եւ արբեցաւ յարբումն |
| 12Last1 13:1 | | | կրակ, որ ունէր զիշխանութիւն տանն | Հայոց՝ | եւ Ահարոն՝ որդի Բուլղարին, որ |
| 12Last1 13:1 | | | ունէր զկողմն Վասպուրականի, եւ Գրիգոր՝ | Հայոց | հզօր իշխանն, որ ունէր զպատիւ |
| 12Last1 14:0 | | | երիս, քանզի կասկածէր թողուլ ի | Հայս՝ | թէ երթեալ ապստամբեցուցանէ զԱնի |
| 12Last1 14:2 | | | թէ անդ եւ թէ ի | Հայս. | քանզի յոյժ գանձուց սիրօղ էր |
| 12Last1 14:3 | | | եւ եկեալ ի սահմանս Երկրորդ | Հայոց՝ | ի գաւառն որ կոչի Տարնտայ |
| 12Last1 14:6 | | | եւ ոսկի մատանեաւ զոր ի | Հայս | իւրեանց տեղիք էին, եւ երկու |
| 12Last1 16:19 | | | իւրեանց։ Իսկ որ ի վերայ | Հայոց | գնացին, զոր եւ գտին՝ ի |
| 12Last1 17:6 | | | ունէր, եւ էր փեսայ թագաւորին | Հայոց | Աշոտոյ, որք ելեալ էին յաշխարհն |
| 12Last1 17:6 | | | Աշոտոյ, որք ելեալ էին յաշխարհն | Հայոց։ | Յորոց հինէ՝ մարդաբնակ տեղիքն փախուցեալ |
| 12Last1 18:2 | | | զամառն եւ զձմեռն յապականելոյ զաշխարհս | Հայոց | |
| 12Last1 22:30 | | | յանձն. այլ ասեն, թէ՝ Զոր | Հայոց | խոտեալ եւ անարգեալ վասն հաւատոյ |
| 12Last1 24:7 | | | Եղեւ գործ պատերազմի յերկիրս | Հայոց | ընդարձակեցուցանել զբնակութիւնս իւրեանց, եւ տիրել |
| 12Last1 25:12 | | | լի ցասմամբ կայր ընդ զօրս | Հայոց | եւ ընդ ազգն, եւ ընդ |
| 12Last1 26:5 | | | յառաջագոյն ասացի, յորում էր թուականն | Հայոց | չորեքհարիւր ութսուն եւ երկու, մինչեւ |