| 10Tovma1 2:10 | | | ներքոյ երկնից. եւ ետ հրաման | ահիւ | մեծաւ՝ ամենայն ուրեք կանգնել զպատկեր |
| 10Tovma1 3:30 | | | դողդոջումն եւ սարսափումն զիս կալեալ | յահէ | յերկիւղէն եկելոյ. ի հարկէ լուայ |
| 10Tovma1 6:44 | | | Զոր առեալ Ջաջուռ | ահիւ | եւ ամենայն պատրաստ կազմութեամբ բնակեցուցանէ |
| 10Tovma2 3:58 | | | քո»։ Եւ ընդոստուցեալ Խոսրով ի | յահէն | եւ զարհուրեալ մեծաւ դողութեամբ՝ խնդրեաց |
| 10Tovma3 1:27 | | | փքայր փռնքտալով, եւ վիշապաձայն որոտալով | ահ | արկանել հեռաւորաց եւ մերձաւորաց |
| 10Tovma3 2:43 | | | տարակուսանօք եւ մեծ երկիւղիւ պակչէին | յահէ | հայկասիրտ իշխանին եւ յաղթող նահատակին |
| 10Tovma3 8:3 | | | որսորդաց. այլ ի շարժելն իւրում՝ | ահ | առնուն ամենայն լողակք եւ գազանք |
| 10Tovma3 8:6 | | | աշխարհիս. եւ ի շարժելն նորա | ահ | կալաւ զբոլոր աշխարհս եւ աշխարհակալս |
| 10Tovma3 9:2 | | | չզօրեաց կալ ընդդէմ նորա, | ահ | արկանէր, սպառնայր չար եւս կտտանօք |
| 10Tovma3 13:16 | | | այր քաջ եւ պատերազմող, ի | յահէ | քումմէ անցեալ գնացեալ զկողմամբքն Յունաց |
| 10Tovma3 13:39 | | | Վասպուրական զօրքն Տաճկաց. զի անկաւ | ահ | սաստիկ ի վերայ նոցա |
| 10Tovma3 13:58 | | | ազգքն տաճկականք յերեսաց նորա եւ | ահիւ | մեծաւ ըմբռնեալք լինէին. զի զօրհասն |
| 10Tovma3 14:20 | | | զնա առ ինքն՝ ստիպէր տագնապէր | ահս | արկանելով, թողուլ զօրէնս քրիստոնէութեան եւ |
| 10Tovma3 14:39 | | | Եւ նորա առ | ահն | պակուցեալ, ասէ. հայր իմ, խնայեա |
| 10Tovma3 20:61 | | | որպէս ասաց Դաւիթ՝ եւ եղեւ | ահ | տեառն ի վերայ ամենեցուն. այր |
| 10Tovma4 2:8 | | | հասեալ Աշոտ՝ կայր ըստ սովորութեանն | ահիւ | ընդ ձեռամբ Ապումրուանայ, զի եւ |
| 10Tovma4 4:37 | | | իշխանն իցէ յարդարիչ պատերազմին». եւ | զահի | հարեալ դարձան ընդ կրունկ, եւ |
| 10Tovma4 12:25 | | | քնով ղուղեալ իբրեւ զվիշապ, եւ | ահ | հզօր զօրութեան նորա շրջապատեալ զբոլոր |
| 10Tovma4 13:37 | | | վարէր զիշխանութիւնն իւր, եւ ոչ | ահիւ | եւ սպառնալեօք, եւ ոչ տոկոսիւք |