| 02Agat1 1:13 | | | ինքն ի մեծի տրտմութեան վասն | բնութեան | եղբայրութեան ազգատոհմին, զի հնազանդեցան եւ |
| 02Agat1 2:9 | | | միայն զայդ նախանձ խնդրեսցես միամտութեամբ՝ | զբնութիւնն | պարթեւական, զձեր սեփական Պալհաւն ի |
| 02Agat1 5:15 | | | ամենայն զգաստութեանց, բարերար ամենայն մարդկան | բնութեան, | եւ ծնունդ է մեծի արին |
| 02Agat1 5:36 | | | մարդիկ են, եւ ի մահկանացու | բնութիւն | իջուցեր զնոսա. եւ անհնարին թշնամանս |
| 02Agat1 7:57 | | | Եւ ետուր ճանաչել | զբնութիւն | արարչութեանդ Աստուածութեանդ քոյ, զի մի՛ |
| 02Agat1 7:90 | | | արարածոց քոց, եւ խառնեցեր զմահկանացու | բնութիւնս | մեր յանմահութիւն քո |
| 02Agat1 15:7 | | | Որ ինքն | բնութեամբ | Որդի է՝ անվեհեր մատուցանէ զիւր |
| 02Agat1 15:7 | | | անվեհեր մատուցանէ զիւր պատուիրանապահսն յիւր | բնութիւնն. | բայց միայն թէ ոք իցէ |
| 02Agat1 15:21 | | | դու, որդեակ, անարգեցեր զանցաւորս քոյոյ | բնութեանն | զծիրանիսն. արդ՝ զիա՞րդ արդեաւք տացես |
| 02Agat1 16:18 | | | զնա ի դուրս քան զմարդկային | բնութիւնս. | եւ միւսանգամ այսրէն առանց ապականութեան |
| 02Agat1 17:5 | | | թագաւորութեանն իսկ, իբրեւ ի հայրենի | բնութիւնն | դարձեալ էր՝ բազում գործս արութեան |
| 02Agat1 19:5 | | | զմեր Պարթեւաց կողմանսն, վասն զի | բնութիւն | իսկ է մեր, եւ զԱսորեստան |
| 02Agat1 19:17 | | | անուանդ քոյ, եւ յարգեցեր զհողեղէն | բնութիւնս | մեր, զի լիցուք արժանի Աստուածութեանդ |
| 02Agat1 20:3 | | | արքային Բաբելացւոց, ելեալ ըստ մարդկային | բնութիւնս | արտաքս՝ ի նմանութիւն վայրենի խոզաց |
| 02Agat1 21:34 | | | հնար էր միաւրեայ տոկալ մարդկային | բնութեանս | մարմնոյ այնմ ահագին վտանգի չարչարանացն |
| 02Agat1 22:25 | | | Այլ ոչ եթէ զանհաս | բնութենէն | կարիցէ ոք ճառել, եւ որպէս |
| 02Agat3 3:3 | | | իբրեւ յիւրոց ի գազանամիտ բարուցն | բնութենէ | եւ ի վարուց՝ ի թագաւորութեանն |
| 02Agat3 3:9 | | | զատեալ էր կերպարանաւքն ի մարդկային | բնութենէ | ձաղածանակ տեսլեամբն, բայց միայն ի |
| 02Agat3 4:56 | | | տեսանես, նոյն ինքն աթոռ ամենազաւր | բնութեան | Աստուածութեանն, բարձրութեան ինքնութեանն. զի նա |
| 02Agat3 4:59 | | | ի նոյն՝ զի մի է | բնութիւն | Աստուածութեանն |
| 02Agat3 28:13 | | | ո՛ր գործք գործեցան, եւ ո՛րպէս | բնութիւն | զաւրութեան նոցա |
| 02Agat3 31:6 | | | միութիւն Երրորդութեանն. մի իսկութիւն, մի | բնութիւն, | մի Աստուածութիւն Հաւր եւ Որդւոյ |
| 02Agat3 31:8 | | | քննողաց, եւ անըմբռնելի է յամենեցունց | բնութիւն | նորա. մի է Էութիւն բնութեանն |
| 02Agat3 31:8 | | | բնութիւն նորա. մի է Էութիւն | բնութեանն, | եւ լի է երկինք եւ |
| 02Agat3 31:14 | | | ո՛չ զանցանէ. եւ զմեր հողեղէն | բնութիւնս | զգեցաւ եւ խառնեաց յանխառն Աստուածութիւն |