| 06Khor1    2:3 | | | զմատեանս եւ զվէպս ի յոյն  | լեզու  | փոխարկեաց, եւ | 
| 06Khor1    2:5 | | | յունասէր բարս ունելոյ` ի յոյն  | լեզու  | զաշխատութիւն իւր ժողովեաց | 
| 06Khor1    2:7 | | | աշխատութեամբ, հաւաքեալ փոխեցին ի յոյն  | լեզու,  | որպէս [զԱ.] առ [Ք.] եւ [զԹ.] առ [Փ.] եւ | 
| 06Khor1    5:50 | | | ինքեանք ի Քաղդէացւոցն փոխեցին յիւրեանց  | լեզուն,  | եւ թէպէտ եւ Քաղդէացիք ինքնակամ | 
| 06Khor1    14:13 | | | բնակչաց աշխարհին` ուսանել զխաւսս եւ  | զլեզուս  | հայկական. վասն որոյ մինչեւ ցայսաւր | 
| 06Khor1    31:8 | | | կոչելով. զի Աժդահակդ` ի մեր  | լեզուս  | է վիշապ | 
| 06Khor1    34:17 | | | Քանզի ի բաժանել  | լեզուացն  | ընդ ամենայն երկիր, ոչ խառն | 
| 06Khor1    34:20 | | | այլ զամենայն յանդիման արտաքս բերէր  | լեզուաւ  | զծածուկս սրտին | 
| 06Khor2    10:5 | | | վարդապետն մեր Մաշտոց ի հայ  | լեզու |  | 
| 06Khor2    13:15 | | | զբանսն Սողոնի Աթենացւոյ, ասէ յիւր  | լեզուն. « | Ո՜վ Սողոն Սողոն, գեղեցիկս բարբառեցար | 
| 06Khor2    14:11 | | | ազգին Բագրատունեաց. յորոց զմիոյ ուրումն  | զլեզուն  | հատեալ, որում անուն էր Ասուդ | 
| 06Khor2    53:3 | | | լերինն, որ անուանեալ կոչի յիւրեանց  | լեզուն  | Պատիժահար գաւառ, որ է Գեղմանց | 
| 06Khor2    64:3 | | | յառաջ անուանէր Վաղեգեսոս ի յունաց  | լեզուն.  | բայց թէ Պարսք զի՛նչ կոչեն | 
| 06Khor2    66:5 | | | իւրեաւն, եւ փոխեաց զամենայն ի  | լեզու  | ասորի. որ եւ ապա անտի | 
| 06Khor2    70:2 | | | դաւանեալ` անուանեցաւ Եղիազար. եւ յոյն  | լեզու  | ուսեալ` պատմագրեաց զգործս Շապհոյ եւ | 
| 06Khor2    81:4 | | | բակուր, որպէս ասի ի նոցա  | լեզուն  | պատիւ թագաւորութեան. սորա երկու դայեկորդիք | 
| 06Khor2    86:16 | | | զայլ եւս գաւառսն Վրաց յանապակ  | լեզուէն,  | շրջելով անպաճուճաբար եւ առանց աւելորդաց | 
| 06Khor2    92:24 | | | Թողից զայլն, զի եւ ոչ  | զլեզուս  | չարս եւ զտգիտութիւն, հանդերձ սնոտի | 
| 06Khor3    8:5 | | | հովանաւորս շինեալ, որ ըստ պարսկական  | լեզուին  | Դուին կոչի, որ թարգմանի բլուր | 
| 06Khor3    47:8 | | | մտի հնարել գտանել նշանագիրս Հայոց  | լեզուիս.  | եւ արկեալ զանձն ի ջանս | 
| 06Khor3    52:5 | | | Հաբէլ անուն կոչեցեալ, խոստանայր հայկականացս  | լեզուաց  | առնել նշանագիր, յարմարեալ ի Դանիելէ | 
| 06Khor3    54:3 | | | Մեսրոպայ, եւ բերեալ զնշանագիր մերոյ  | լեզուիս,  | եւ հրամանաւ Վռամշապհոյ եւ մեծին | 
| 06Khor3    54:4 | | | ոմամբ թարգմանաւ հելլէն եւ հայ  | լեզուի,  | ձեռնտու լինելով արքայի նոցա Բակրոյ | 
| 06Khor3    54:7 | | | աղխազուր խժական խեցբեկագունին այնորիկ Գարգարացւոց  | լեզուին |  | 
| 06Khor3    60:9 | | | հարցն առաջնոց` թարգմանեալ ի մեր  | լեզուս  | բերցեն փութով, զի յետ այնր | 
| 06Khor3    61:8 | | | Մեսրոպայ զմեզ առաքեցին յԱղեքսանդրիայ, ի  | լեզու  | պանծալի, ի ստոյգ յաւդանալ ճեմարանին | 
| 06Khor3    64:7 | | | ոսոխասիրացն. վասն որոյ ինքնասիրութեամբ պատրաստեաց  | զլեզուն  | իւր սուսեր սատակիչ | 
| 06Khor3    65:8 | | | կայծակնաճաճանչ ցուցեալ, որով գազազացան մոգուցն  | լեզուք.  | եւ հիացեալ պակեաւ ինքնին թագաւորն | 
| 06Khor3    68:17 | | | բերել. զիա՞րդ զմիտս իմ եւ  | զլեզուս  | պնդեցից, եւ հատուցից զբանս հարցն | 
| 06Khor3    68:27 | | | առեալ` ուղղէր զդէմսն եւ սանձահարէր  | զլեզուս  | աւտարաձայնս, եթէ զիս, թափուր ի |