27:1 Շինուած Եդեսեայ քաղաքի, եւ յիշատակումն սակաւուք ազգի մերոյ Լուսաւորչին:
| 27:1 The building of the city of Edessa and a brief mention of the family of our Illuminator:
|
27:2 Զկնի ոչ բազում աւուրց վախճանի Աւգոստոս, եւ փոխանակ նորա թագաւորէ Հռովմայեցւոց Տիբեր. եւ Գերմանիկոս կեսար եղեալ` ձաղէ զառաքեալսն ի Հռովմ զիշխանսն Արշաւրի եւ Աբգարու, յաղագս պատերազմին նոցա, յորում սպանին զեղբաւրորդին Հերովդի:
| 27:2 Not many days later Augustus died, and in his stead, Tiberius became emperor of the Romans. Germanicus became Caesar and led in triumph the princes of Arshavir and Abgar who had been sent to Rome because of their war in which they had killed Herod’s nephew:
|
27:3 Ընդ որ խստացեալ Աբգարու, խորհի ապստամբութիւն եւ պատրաստութիւն պատերազմի:
| 27:3 At this Abgar became embittered, planned revolt, and prepared for war:
|
27:4 Յայնժամ շինէ քաղաք զտեղի պահպանութեան գնդին Հայոց, ուր յառաջագոյն զգուշանային Եփրատու ի Կասսիոսէ, որ կոչի Եդեսիայ. եւ փոխէ ի նա զարքունիս իւր որ ի Մծբին, եւ զամենայն կուռս իւր, զՆաբոգ եւ զԲէլ եւ զԲաթնիքաղ եւ զԹարաթայ, եւ զմատեանս մեհենից վարժարանին, եւ միանգամայն զդիւանս թագաւորացն:
| 27:4 Then he built a city on the site of the Armenian army’s encampment, where earlier they had protected the Euphrates from Cassius; it was called Edessa. And he transferred there his palace, which had been at Nisibis and all his idols, Nabog and Bēl and Bat’nik’aḷ and T’arat’a, the books of the temple school, and also the royal archives:
|
27:5 Յետ այր մեռեալ Արշաւիր` թագաւորէ ի վերայ Պարսից Արտաշէս որդի նորա:
| 27:5 After this Arshavir died, and his son Artashēs ruled over the Persians:
|
27:6 Արդ` թէպէտ եւ ոչ է կարգ պատմութեանս ի ժամանակի, եւ ոչ ըստ կարգի զոր ասելս ձեռնարկեցաք, այլ քանզի սերունդք Արշաւրի թագաւորին են որք Հայոց ազինս հաւատոց եղեն առիթ, եւ հարազատութիւն Արտաշիսի որդւոյ նորա` սկիզբն արասցուք յաղագս պատուականութեան մարդկանն, նախակարգեալ ի գիրսս առընթեր Արտաշիսի. զի իմասցին որք ընթեռնունն, եթէ համազգիք քաջին են:
| 27:6 Now although it is not in the chronological order of our history or in the order that we have adopted for our account, yet because it was the descendants of King Arshavir and the family of his son Artashēs who were the cause of the conversion of our Armenian nation, for the sake of honoring these men we shall set them in this book next to Artashēs, so that those who read may understand that they are of the same family as that hero:
|
27:7 Իսկ զկնի ապա նշանակեսցուք եւ զժամանակ գալստեան հարցն նոցա ի Հայս, որք են Կարենեանք եւ Սուրենեանք, յորմէ սուրբն Գրիգոր, եւ յորմէ Կամսարականք, յորժամ ի շարի կարգին հասանիցեմք ի ժամանակս թագաւորին որ զնոսա ընկալաւ:
| 27:7 And then later we shall indicate the time of the arrival of their fathers in Armenia, that is, the Kareneank’ and Sureneank’ from whom are descended Saint Gregory and the Kamsarakank’, when in the course of our narrative we reach the period of the king who received them:
|
27:8 Բայց Աբգարու ոչ յաջողեցաւ խորհուրդն ապստամբութեան. զի խռովութիւն անկեալ ի մէջ ազգականաց իւրոց, թագաւորութեանն Պարսից` զաւր ժողովեալ անդր չուէր ի համոզել եւ ի դադարեցուցանել զնոսա:
| 27:8 But Abgar’s plan to revolt did not succeed, for a quarrel arose among his kinsmen of the Persian kingdom. Gathering an army, he marched there to reconcile them and end the conflict:
|