06Khor2 22:2 | | | Հայոց թագաւորէ | Արտաւազդ | որդի Տիգրանայ |
06Khor2 53:7 | | | Ընդ որ նախանձեալ | Արտաւազդ` | կամեցաւ սպանանել զՍմբատ. եւ յայտնեալ |
06Khor2 53:8 | | | զաւրացն Հայոց, ընդ որ խանդայրն | Արտաւազդ | |
06Khor2 53:10 | | | Իսկ | Արտաւազդ | յետ գնալոյն Սմբատայ առնու ի |
06Khor2 54:3 | | | հովիտն Բասենայ. յորում ընդդէմ դիպեալ | Արտաւազդ | արեւելեայ եւ հիւսիսային զաւրաւքն, հանդերձ |
06Khor2 61:2 | | | Յետ Արտաշիսի թագաւորէ | Արտաւազդ | որդի նորա, եւ հալածէ յԱյրարատոյ |
06Khor2 61:4 | | | ըստ աւրինի հեթանոսաց. դժուարի, ասեն, | Արտաւազդ` | ասելով ցհայրն. «Մինչ դու գնացեր |
06Khor2 61:10 | | | այսպէս. եթէ «Վիշապազունք գողացան զմանուկն | Արտաւազդ, | եւ դեւ փոխանակ եդին |
06Khor2 62:12 | | | նմա զգահն երկրորդական, զոր ունէրն | Արտաւազդ. | եւ զհոգս արեւելեան զաւրուն ի |
06Khor2 76:6 | | | ապաւինէին. յորոց մի էր եւ | Արտաւազդ | Մանդակունի, որոյ առեալ զՏրդատ որդի |
06Khor2 78:3 | | | եղեւ վերահասու, թէ նա է | Արտաւազդ | յազգէն Մանդակունեաց. հրամայեաց զամենայն ազգն |
06Khor2 82:6 | | | առաւել եւս զիւր դայեկորդին, զՄանդակունին | Արտաւազդ, | վասն լինելոյ նմա պատճառ փրկութեան |
06Khor2 85:7 | | | մեռաւ եւ սպարապետն ամենայն Հայոց | Արտաւազդ | Մանդակունի, սակայն Տրդատ անտի ըստ |