Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency  |  About
Headwords Alphabetical [ <<  >> ]
Համամ   5
Համբոյրազան   1
Համդոյ   2
Համիս   1
Հայ   367
Հայաստան   40
Հայերէն   5
Հայկ   4
Հայկազն   13
Wordform

Հայոց
350 occurrence(s)


prop.
Wordforms Alphabetical [ <<  >> ]
հայկական   1
Հայկականացս   1
Հայկայ   4
հայկասիրտ   1
Հայոց   350
Հայս   15
հայր-1   35
Հայրակղէ   1
Հայրակղէս   4


10Tovma1    3:7|եւ ինքն գնացեալ յԱսորեստանէ յերկիր Հայոց, ի տռփանս համբաւուց ուրումն Հայկազնոյ
10Tovma1    3:9|այլ եւ ի ժամանակս ինչ Հայոց, ոչ ինչ փոյթ զբազմացուցանելով՝ հեշտասէր
10Tovma1    3:16|սատանայական ուսման՝ սպառեալ կործանեաց զերկիրս Հայոց, որպէս եւ ցուցանէ քեզ պատմութիւնք
10Tovma1    4:1|նահապետի, տիրեալ ամենայն Ասիաստանի եւ Հայոց
10Tovma1    4:34|յօգնականութիւն, եւ դարձեալ հաստատէ զթագաւորութիւնն Հայոց. եւ զԲէղէսիոս՝ իշխան Բաբելոնի կացուցեալ
10Tovma1    5:0|այրուձի կազմեալ՝ գալ մտանել յաշխարհս Հայոց, առնել որպէս նիւթեաց զչարիսն
10Tovma1    5:4|Սենեքերիմայ՝ ապա գան առ Տիգրան Հայոց թագաւոր եւ զեկուցանեն նմա վասն
10Tovma1    5:15|ոչ սակաւ քաջութիւն նահատակութեան զօրացն Հայոց, որ ի զարմանս կրթեաց զբովանդակ
10Tovma1    6:29|ամի անցանելոյ Աղէքսանդրի եւ անիշխանութեանն Հայոց եւ Պարսից՝ թագաւորէ Արշակ Քաջ
10Tovma1    6:29|բարեկարգութեամբ զաղմկեալ եւ զշփոթեալ երկիրս Հայոց
10Tovma1    6:37|գրով հանդերձ պատարագօք՝ Տիգրանայ թագաւորի Հայոց, որ չորրորդ կացեալ թագաւոր ի
10Tovma1    6:40|ըստ հրամանի քում, Գագիկ զօրավար Հայոց եւ Վասպուրական իշխան, ջան յանձին
10Tovma1    6:41|Վահան է, զոր թագաւորեցուցին նախարարք Հայոց յաւուրս սրբոյն Վարդանայ՝ զոր յիւրում
10Tovma1    6:42|Արջամ թագաւորեալ Հայոց՝ զազգն Բագրատունեաց արկանէ ընդ բազում
10Tovma1    6:42|զԵնանիոս նահապետ Բագրատունեաց եւ սպարապետ Հայոց հանդերձ ընտանեօք եւ ամենայն ազգաբանութեամբ
10Tovma1    6:45|յայս ի պատմութիւն Աբգարու թագաւորի Հայոց, յորոյ աւուրս Փրկչին մերոյ տեառն
10Tovma1    6:51|զօրավար զօրու, եւ միահեծան թագաւորութեան Հայոց մեծաց, որ առաջին ի Քրիստոս
10Tovma1    6:55|Ապա բարեկամացեալ ընդ Աբգարու թագաւորի Հայոց եւ ընդ մեծ զօրավարին Խուրանայ
10Tovma1    6:59|ընդ նմա երթեալ էին յաշխարհէս Հայոց. ընդ որ յոյժ ուրախացեալ Տիբերի
10Tovma1    6:60|Իսկ Խուրան լուեալ վասն տիկնոջն Հայոց Հեղինէի կնոջ Աբգարու, թէ ոչ
10Tovma1    7:14|եւ թագաւորեցուցանէ զնա ի վերայ Հայոց փոխանակ հօր իւրոյ Սանատրկոյ, ի
10Tovma1    8:0|Թագաւորելն Արտաշէսի ի վերայ Հայոց
10Tovma1    8:1|եւ յառնուլ զՍաթինիկ տիկին կնութեան Հայոց՝ յիշէ զնժդեհանալն իւր ի վիմամէջսն
10Tovma1    8:10|մեծաւ եւ թագաւորական ճոխութեամբ, տիրէ Հայոց մեծաց, եւ ըստ բարբարոսական հմայիցն
10Tovma1    8:24|մեծ պատերազմէն՝ փութանակի մտին յաշխարհս Հայոց, ետուն գուժ զմահուանէ թագաւորին եւ
10Tovma1    9:1|այսպէս յընդորրութեան կեանս յապահովանայր երկիրս Հայոց, եւ ոչ ուստեք գոյր վտանգ
10Tovma1    9:3|բայց թէպէտ եւ ետ օգնականութիւն Հայոց կայսրն Վաղէտիանոս Փռիւգացի զօրօքն՝ սակայն
10Tovma1    9:5|Տրդատայ, եւ սկիզբն լինել լուսաւորութեան Հայոց աշխարհիս ի ձեռն մեծին Գրիգորի
10Tovma1    10:0|Յունաց եւ հաստատել յաթոռ թագաւորութեանն Հայոց մեծաց օգնականութեամբ թագաւորին Յունաց, եւ
10Tovma1    10:1|մեծին Գրիգորի հանդերձ ամենայն նախարարօքն Հայոց մեծաց
10Tovma1    10:2|տանէն Արծրունեաց ընդ մեծ նախարարսն Հայոց մկրտեալ լինի Տիրոց որդի Բաբգէնի
10Tovma1    10:3|քահանայութիւն, ի լուսարար վարդապետութիւն աշխարհիս Հայոց՝ էր ընդ մեծ նախարարսն երթեալ
10Tovma1    10:4|պատիւս ի մէջ մեծ նախարարութեանցն Հայոց
10Tovma1    10:12|ի ժամանակին յայնմիկ ունէր զհազարապետութիւնն Հայոց այր ժանդ չարաբարոյ, որում հայր
10Tovma1    10:15|եւ ոչ խառնեցան ի խորհուրդ Հայոց զամս բազումս. բայց Տիրան պղծութեան
10Tovma1    10:16|Շապհոյ արքայից արքայի՝ ժողովէ զնախարարութիւնս Հայոց առ ինքն, տեղեկացեալ եւ վասն
10Tovma1    10:18|նմա եւ մեծն Ներսէս կաթողիկոսն Հայոց. եւ հասեալ յԱշտիշատ Տարունւոյ ի
10Tovma1    10:25|Իսկ նախարարքն Հայոց ի սադրելոյ Վաղէսի գրգռեալ ի
10Tovma1    10:28|բազում տեղիս տային ճակատ զօրքն Հայոց եւ Պարսից ընդ միմեանս. զոր
10Tovma1    10:30|զամբարշտին Մեհուժանայ զյանդգնութիւնսն ի վերայ Հայոց բացայայտեցից ի շարի աստ
10Tovma1    10:31|զզօրս Պարսից, գան մտանեն յերկիրն Հայոց, սփռեալ տարածանեն հէնս ասպատակաւորս ընդ
10Tovma1    10:31|ասպատակաւորս ընդ բոլոր երեսս երկրիս Հայոց, գերփեն առնուն զշէնս եւ զաւանս
10Tovma1    10:37|ուրեք դա է պատճառ ապստամբութեան Հայոց յարքայից արքայէ. եւ անարգէ զկրակ
10Tovma1    10:40|անչափ չարիս հասուցանէր ի վերայ Հայոց աշխարհիս եւ Ասորեստանեայց եւ Պաղեստինացւոց
10Tovma1    10:44|զզօրսն Պարսից եւ գայ թագաւորել Հայոց հրամանաւ Շապհոյ արքայի, ունելով ընդ
10Tovma1    10:44|Մամիկոնեան. եւ եկեալ մտեալ յաշխարհս Հայոց աներկիւղ համարձակութեամբ, խորհեալ խորհուրդ զոր
10Tovma1    10:46|Իսկ Մեհուժան ոչ թողանայր զթագաւորելն Հայոց, կուտեալ առ ինքն անհուն բազմութիւն
10Tovma1    10:46|կամէր անցանել ի թագաւորաբնակ տեղիսն Հայոց
10Tovma1    10:47|Ընդդէմ զօրաժողով եղեալ Սմբատ սպարապետն Հայոց որդի Բագարատայ Բագրատունւոյ, ունելով ընդ
10Tovma1    10:48|ասէ. «բարի՛ է քեզ, թագաւոր Հայոց, ե՛կ այսր զի պսակեցից զքեզ
10Tovma1    11:1|զօրուն թագաւորեցուցանեն զՊապ ի վերայ Հայոց ի տեղի բուն թագաւորութեանն Արշակունեաց
10Tovma1    11:2|խրատու սրբոյն Ներսէսի Պապ թագաւորն Հայոց, այլ գնաց զխոտորնակ եւ զձախողակի
10Tovma1    11:3|բարձեալ զմարմին սրբոյն բազմամբոխ զօրօքն Հայոց, առաջապահեստ ճանապարհորդութեանն արարեալ զՄերշապուհ Արծրունի
10Tovma1    11:3|ճանապարհորդութեանն արարեալ զՄերշապուհ Արծրունի զօրավար Հայոց եւ զՎահան Ամատունի եւ եղբայր
10Tovma1    11:5|Եւ կացին եպիսկոպոսապետք Հայոց յետ մահու սրբոյն Ներսէսի ոմանք
10Tovma1    11:7|եւ զբազում աւարառութիւնս եւ զգերփանս Հայոց աշխարհիս ի Մեհուժանայ, եւ զմահն
10Tovma1    11:7|զարքայ կատարել զասացեալսն Վարազդատայ թագաւորի Հայոց
10Tovma1    11:9|ի կայսերէ եւ ի նախարարացն Հայոց, ոչ յաւել դառնալ ի Հայս
10Tovma1    11:9|ցուցեալ: Եւ էր կացեալ եպիսկոպոսապետ Հայոց Զաւէն, զոր յառաջագոյն ասացաք, յետ
10Tovma1    11:10|յետ Վարազդատայ թագաւորեցոյց ի վերայ Հայոց զԱրշակ եւ զՎաղարշակ զորդիսն Պապայ
10Tovma1    11:10|եւ զՎաղարշակ զորդիսն Պապայ թագաւորի Հայոց. եւ յետ [Բ] ամաց վախճանի Վաղարշակ
10Tovma1    11:10|Վաղարշակ, թագաւորեալ ընդ եղբօրն բոլոր Հայոց: Որ եւ հուպ ժամանակաւ վախճանի
10Tovma1    11:11|Եւ բաժանեալ թագաւորութիւնն Հայոց յերկուս, ի Յոյնս եւ ի
10Tovma1    11:11|այլ եւ բազումք ի նախարարացն Հայոց ելեալ զհետ Արշակայ գնացին առ
10Tovma1    11:12|հնազանդութիւնն կորստեան պատճառք գտաւ աշխարհիս Հայոց: Եւ տային կարծիս պարսկականին՝ որպէս
10Tovma1    11:13|գործեաց Արշակ՝ թագաւորեցոյց ի վերայ Հայոց զԽոսրով ոմն յազգէն Արշակունեաց: Եւ
10Tovma1    11:18|Ասպուրակայ նստուցեալ էր յաթոռ հայրապետութեան Հայոց զսուրբն Սահակ որդի սրբոյն Ներսէսի
10Tovma1    11:20|եւ ողբայր ի վերայ աշխարհիս Հայոց, ընդ նուազել զօրութեան թագաւորութեանս Հայոց
10Tovma1    11:20|Հայոց, ընդ նուազել զօրութեան թագաւորութեանս Հայոց եւ ընդ բռնազբոսութիւնն Պարսից
10Tovma1    11:22|յապա պատահմունսն, որ հանդերձեցաւ աշխարհիս Հայոց, իբր մարգարէական իմն գոգցես տեսաւորութիւն
10Tovma1    11:25|ազգի ազգի հոգաբարձութեամբ տուեալ օգնականութիւնս Հայոց աշխարհիս, շինելով քաղաք Թէոդուպօլիս ի
10Tovma1    11:27|Եւ եղեւ ի վախճանելն Խոսրովու Հայոց թագաւորի, որ եկաց ի տէրութեանն
10Tovma1    11:27|զոք ի տոհմէ Արշակունեաց թագաւորել Հայոց, զի այնուհետեւ քաջ կարասցէ գլել
10Tovma1    11:27|քաջ կարասցէ գլել զինքեամբ զզօրս Հայոց նախարարօքն հանդերձ. այլ թագաւորեցոյց նոցա
10Tovma1    11:28|Առ որ հայեցեալ նախարարքն Հայոց՝ կատականօք եւ արհամարհանօք ընդ նա
10Tovma1    11:30|կայսեր հաւատայ նմա զհազարապետութիւն բաժնին Հայոց, զՄիջագետս մինչ ի յանցս Եփրատ
10Tovma1    11:31|կալեալ էր զմարզպանութիւն եւ զզօրավարութիւն Հայոց ի խնդրոյ սրբոյն Սահակայ յերկուց
10Tovma1    11:31|Պարսից՝ ոչ ոք այնուհետեւ առաջնորդէր Հայոց աշխարհիս. այլ քայքայեալ ցրուեցան յոր
10Tovma1    11:32|կոչէ ի դուռն զսուրբն Սահակ Հայոց կաթողիկոս: Որոյ առեալ զթոռունս իւր
10Tovma1    11:33|վարդապետացն, իսկ զՎարդան կարգէ ստրատելատ Հայոց
10Tovma1    11:34|ցածնու Վռամ ի բարկութենէ վրէժխնդրութեան Հայոց քինահարութեան անարգանաց Շապհոյ, եւ ընդ
10Tovma1    11:34|նախարարացն եւ սրբոյն Սահակայ՝ թագաւորեցուցանէ Հայոց Վռամ երկրորդ զԱրտաշէս, որ եւ
10Tovma1    11:36|զանցուցեալ: Ընդ որ զչարեալ նախարարքն Հայոց՝ տաղտկացան ընդ գիջանալն, եւ խորհեցան
10Tovma1    11:36|զոչ թագաւորելն Արտաշրի ի վերայ Հայոց
10Tovma1    11:38|դնէր եւ յօժարէր բառնալ զթագաւորութիւն Հայոց՝ փութացաւ կոչեաց դարձեալ ի դուռն
10Tovma1    11:38|եւ զսուրբն Սահակ բազմութեամբ նախարարացն Հայոց. եւ հարցեալ վասն որոյ ամբաստանն
10Tovma1    11:39|կամի զթագաւորելն Պարսից եւ հարկել Հայոց եւ զօրավարել, այլ զթագաւորելն Յունաց
10Tovma1    11:42|Իսկ նախարարքն Հայոց իբրեւ տեսին յերկոցունց կողմանց զանկարգ
10Tovma1    11:43|զայն կացուցանէ ի տեղի եպիսկոպոսապետութեանն Հայոց, որ յետ [Ե] ամաց վախճանի, կեցեալ
10Tovma1    11:44|այսպէս աղմկեալ եւ շփոթեալ երկիրս Հայոց՝ կեայր անմիաբանութեամբ, լի անկարգութեամբ, ըստ
10Tovma1    11:46|յերանեալ եպիսկոպոսէ՝ միաբան ապա նախարարքն Հայոց եկին առ սուրբն Սահակ, անկեալ
10Tovma1    11:49|խաչանշան լուսով խաղացուցանեն բազմութեամբ նախարարացն Հայոց ի ձեռն Վահանայ Ամատունոյ, որ
10Tovma1    11:49|որ էր ի ժամանակին սպարապետ Հայոց. եւ տարեալ հանգուցանեն զնա ի
10Tovma1    11:49|երկրորդի՝ բարձաւ թագաւորութիւնն ի տանեն Հայոց, որ տեւեաց ամս [ՆԺԵ] եւ վախճանեցաւ
10Tovma1    11:51|Իսկ զտեղի թագաւորութեանն Հայոց հրամանաւ Յազկերտի ունի Մշկան զօրավար
10Tovma1    11:52|Բագրատունոյ սպարապետի ասպետի եւ զօրավարի Հայոց, հաւատացեալ էր Թէոդոսի կայսեր զսպարապետութիւնն
10Tovma1    11:52|հաւատացեալ էր Թէոդոսի կայսեր զսպարապետութիւնն Հայոց Համազասպ Մամիկոնէի եւ որդւոյ իւրում
10Tovma1    11:52|ի նախախնամութենէ Աստուծոյ այցելել աշխարհիս Հայոց
10Tovma1    11:54|Մովսէս տիեզերահռչակեալ քերթողն զգիրս Պատմութեան Հայոց մեծաց, հրաշազան յօրինուածով, սկսեալ յԱդամայ
10Tovma1    11:56|Գագիկ Վասպուրական եւ մեծ զօրավար Հայոց, իսկ որպէս գրեալ հաստատեալ կայ
10Tovma1    11:58|Կատարեցաւ Դպրութիւն Առաջին Պատմութեան Հայոց ըստ ազգաբանութեան Արծրունեաց սեռի
10Tovma2    1:0|Յետ բառնալոյ թագաւորութեանն Հայոց ի տանէն Արշակունեաց՝ ապա մարզպանք
10Tovma2    1:0|կալեալ տիրէին աշխարհիս. եւ գլխաւորք Հայոց մեծաց ամրանային ի քարանձաւս ամրաշէն
10Tovma2    1:1|Աղանայ Արծրունոյ, եւ խորհեցաւ զտիրելն Հայոց, եւ ելեալ գնաց զհետ անհանճար
10Tovma2    1:1|յամառութեանց, եւ խնդրեալ յարքայէ զիշխանութիւն Հայոց։ Եւ նորա ըստ ցանկութեան սնոտի
10Tovma2    1:4|սուրբ հաւատոյս եւ կործանման աշխարհիս Հայոց՝ փութացոյց գիր պաղատանաց առ Տաճատ
10Tovma2    1:8|տեղւոջն, եւ փոխեն անդ զկաթողիկոսն Հայոց զԳիւտ. եւ շինեն նախարարքն Հայոց
10Tovma2    1:8|Հայոց զԳիւտ. եւ շինեն նախարարքն Հայոց իւրաքանչիւր պալատս արքունականս եւ դաստակերտս
10Tovma2    1:9|խորհեցան թագաւորեցուցանել զնա ի վերայ Հայոց, զի էր այր սրտեայ եւ
10Tovma2    1:10|Բայց յետոյ անմիաբան գտեալք նախարարքն Հայոց՝ թողին զոր խորհեցանն վասն թագաւորելոյ
10Tovma2    1:10|Վարդան յառաջագոյն, տալ նմա զվերակացութիւն Հայոց. եւ եղեն հնազանդեալ նմա զամենայն
10Tovma2    1:11|ի դուռն Ճորայ. եւ երկիրս Հայոց յապահովանայր ի հինիցն Պարսից. եւ
10Tovma2    1:12|Եւ սկսաւ ոգորել ընդ իշխանս Հայոց մեծաց խորխտանօք, որպէս ցուցանեն յիշատակարանքն
10Tovma2    1:12|ցուցանեն յիշատակարանքն առաջնոց պատմագրաց, զաւերումն Հայոց եւ զյաճախել նեղութեանցն եւ զանթիւ
10Tovma2    1:13|յԱստուած խրախուսեալ սուրբ աստուածաբանակ զօրացն Հայոց՝ կատարեցան ի Քրիստոս
10Tovma2    1:15|խռնեցաւ, եւ ձախոյ կողման թեւն Հայոց պարտել սկսաւ, եւ սրբոյն Վարդանայ
10Tovma2    1:16|կատարեցան ի Քրիստոս սուրբ գունդն Հայոց, [ՈՂԶ] ոգիք։ Եւ պատմի այս ի
10Tovma2    2:1|բուռն հարեալ, եւ քսութեամբ զնախարարացն Հայոց առ Պերոզ վարելով՝ բազում օճիրս
10Tovma2    2:2|աթոռակալութեամբ սրբոյն Գրիգորի տէր Քրիստափոր Հայոց կաթողիկոս. գրէ առ կողմանս Ասորեստանի
10Tovma2    2:4|զայս ամենայն զոր գրէ կաթողիկոսն Հայոց եւ առ ապստամբութիւն խորհել առ
10Tovma2    2:4|առ ի քէն, եւ զնախարարսն Հայոց զՅունաց թագաւորին խորհել հնազանդութիւն. արդ
10Tovma2    2:5|նա Բարծումայ, խնդրեալ զպատմողական գիրսն Հայոց, զոր գրեալ էր հրամանաւ սրբոյն
10Tovma2    2:13|ի Հայս եւ հարցանել առաջնորդացն Հայոց, եւ ընդունել պատասխանիս
10Tovma2    2:14|ժողովն գումարէր՝ ոչ զոք ի Հայոց հարկաւոր համարեցայք կոչել ի միաբանութիւն
10Tovma2    2:15|եւ ասէ. «վասն զի առաջնորդքն Հայոց զպարսկական շփոթմանցն զվտանգ կրէին»։ Ապա
10Tovma2    2:18|ի Յունաց աշխարհէն՝ եկն յերկիրս Հայոց, նովին կրօնաւորական խստամբերութեամբ եւ հրեշտակակրօն
10Tovma2    2:19|Յերկարեալ վտանգ նեղութեան Հայոց, որպէս ցուցանեն բազումք ի պատմագրաց
10Tovma2    2:19|ի Խոսրով արքայ։ Եւ նախարարքն Հայոց կրէին կիրս ծանրաբեռինս ի զէն
10Tovma2    2:20|եւ առ ինքն ժողովեալ նախարարքն Հայոց՝ դնեն ուխտ եւ դաշինս աստուածայինս
10Tovma2    2:21|զօրավար ծանր զօրու ի վերայ Հայոց՝ տալ պատերազմ ընդ զօրս Հայոց
10Tovma2    2:21|Հայոց՝ տալ պատերազմ ընդ զօրս Հայոց, աւերել գերել գերփել զաշխարհս, այն
10Tovma2    2:22|յԱստուած, ձայն քաջալերութեան առ նախարարսն Հայոց ասէ. «հապա, քաջք, վառեալ ի
10Tovma2    2:25|հետամուտ լինելով հանին ի սահմանացն Հայոց. եւ ինքեանք դարձան մեծաւ յաղթութեամբ
10Tovma2    3:4|զՄծուին քաղաք, եւ ի յերկրէ Հայոց՝ զաշխարհ տանուտերական իշխանութեանն մինչեւ յԱյրարատ
10Tovma2    3:5|յօգնականութիւն, եւ զՅովհան պատրիկ ի Հայոց կողմանէ, եւ զՆերսէս ստրատեղատ յԱսիւրոց
10Tovma2    3:5|եւ զամենայն զօրս Յունաց եւ Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, գունդ անթիւ
10Tovma2    3:8|զի ձեզ տուեալ լիցի թագաւորութիւն Հայոց. եւ զոր կամիջիք՝ արասջիք ձեզ
10Tovma2    3:12|հեծեալ, թող զզօրս Յունաց եւ Հայոց
10Tovma2    3:15|զամենայն մինչեւ ցՄծուին, եւ զերկիրն Հայոց մինչեւ ցգետն Հուրաստան, եւ զգաւառն
10Tovma2    3:65|զՏարսոն Կիւլիկեցւոց եւ զմեծ մասն Հայոց եւ զամենայն զոր միանգամ կամեցաւ
10Tovma2    4:35|աւուրս մեծ նեղութիւն եղեւ աշխարհին Հայոց ի չարասէր կամաց նորա
10Tovma2    4:36|պատրանօք խաբէութեան որսացեալ զնախարարս աշխարհիս Հայոց՝ արար հրկէզ զամենեսեան ի քաղաքին
10Tovma2    4:58|զոր կատարեաց ի վերայ աշխարհի Հայոց երկայնագոյն ժամանակաւ, եւ անըմբերելի նեղութեամբ
10Tovma2    4:58|մերս հանդիպեալ աւուրս, որ էր Հայոց [Յ] թուական
10Tovma2    5:0|ինչ խորհեցաւ ի վերայ աշխարհիս Հայոց, եւ ի գլուխ եհան զկամս
10Tovma2    5:2|սկսաւ յարձակել ի վերայ աշխարհիս Հայոց. եւ ըստ հնարագէտ ազգի իւրեանց
10Tovma2    5:5|զոմն ի յաւագ նախարարացն վերակացու Հայոց եւ հաւատարիմ ի վերայ հարկաց
10Tovma2    5:6|եւ մօտ լինել ի սահմանս Հայոց զօրօք բազմօք, մերձ ի սահմանս
10Tovma2    5:6|ի սահմանս Տարունոյ Առաջին կոչեցեալ Հայոց՝ իշխան Տարունոյ Բագարատ, վասն զի
10Tovma2    5:6|ունէր յայնժամ զգլխաւորութիւն բարձակցութիւն իշխանաց Հայոց, որ էր ի տոհմէն Բագրատունեաց
10Tovma2    5:6|հանդերձից, համոզեալ մի ելանել յերկիրս Հայոց
10Tovma2    5:9|են առ միմեանս միաբանութեամբ իշխանք Հայոց։ Եւ զչարեալ ընդ խափանումն խորհրդոցն
10Tovma2    5:9|Տաճկաց, որք էին ի կողմանս Հայոց, բազում այն ինչ զոր ստութեամբ
10Tovma2    5:11|հազարապետին յարքունիս՝ հաւատաց զվերակացութիւնն աշխարհիս Հայոց եւ հարկս արքունի ի ձեռս
10Tovma2    6:0|Վասն պատերազմին Բագարատայ իշխանին Հայոց եւ Մուսէի եւ յաղթութեանն ի
10Tovma2    6:2|քաղաքն որ էր ձմերոց իշխանին Հայոց՝ անցանէր բանակէր ամենայն զօրօք իւրովք
10Tovma2    6:2|եւ ամենայն պատրաստութեամբ ընդդէմ գնդին Հայոց
10Tovma2    6:3|Իբրեւ ետես իշխանն Հայոց զզօրսն Տաճկաց եկեալ կազմութեամբ, հայեցեալ
10Tovma2    6:16|հանեալ զգործ պատերազմին՝ դառնան զօրքն Հայոց մեծաւ յաղթութեամբ, եւ յաւարի առնուին
10Tovma2    6:20|եւ զհասս արքունի յամենայն կողմանցն Հայոց առ նա բերցեն յիւրաքանչիւր սահմանաց
10Tovma2    6:22|զայս ինչ. «Ելեր դու յաշխարհս Հայոց հրամանաւ արքունի՝ առնուլ զհարկս արքունի
10Tovma2    6:22|յարուցեալ գնասցես ի մի քաղաքացդ Հայոց, որպէս օրէն է աշխարհակալաց. եւ
10Tovma2    6:26|կողմն Բերկրոյ։ Իսկ ի զօրացն Հայոց զսակաւս յաննշանից ոմանց սպանին, եւ
10Tovma2    6:27|Եւ բարձեալ զօրքն Հայոց դիակապուտ արարեալ զզարդ եւ զզէնս
10Tovma2    6:31|նա է պատճառ ամենայն ապստամբութեան Հայոց ի քումմէ թագաւորութենէդ, ասեն, ո՜վ
10Tovma2    6:35|յաթոռ հայրապետութեան տէր Յոհաննէս կաթողիկոս Հայոց։ Եւ յաւէտ հրաշիւք յօրինէր զկարգս
10Tovma2    6:35|դնէր ուխտս ընդ իշխանս աշխարհիս Հայոց՝ գնալ ըստ արժանի հաւատոցն Քրիստոսի
10Tovma2    6:39|քաջ հովիւն տէր Յոհաննէս կաթողիկոս Հայոց մեծաց
10Tovma2    6:42|մեծամեծօքն Բաբելացւոց, զի զիշխանս աշխարհին Հայոց ի բաց բարձցէ յիւրաքանչիւր տէրութենէ
10Tovma2    6:43|յելանել նորա ի վերայ աշխարհիս Հայոց՝ չարչարել զսոսա որպէս խորհեցանն
10Tovma2    6:44|մեր, զոր խորհեցաք ի վերայ Հայոց եւ իշխանաց նոցա, եւ ըստ
10Tovma2    6:44|մերոց ըղձանայցեն, եւ կարիցես զիշխանս Հայոց կապանօք առ մեզ հասուցանել, մանաւանդ
10Tovma2    7:3|զի ելցէ ի վերայ աշխարհիս Հայոց սրով եւ գերութեամբ եւ մեծամեծ
10Tovma2    7:3|հանդերձ ընտանեօք իւրեանց նստցին յամուրս Հայոց
10Tovma2    7:7|ապստամբեաց ի պետութենէ քումմէ աշխարհն Հայոց
10Tovma2    7:14|գիտեն զսաղմոսսն զհին թարգմանեալսն վարդապետացն Հայոց, զոր հանապազ ի բերան ունին
10Tovma3    1:0|որ ինչ ընդ հանուր աշխարհս Հայոց. Եւ երկպառակտութիւն իշխանացն, անհաւանք եւ
10Tovma3    1:2|հաւասարք առ միմեանս բնակէին իշխանք Հայոց ազատագունդ բազմութեամբ եւ զօրաց նոցա
10Tovma3    1:7|գրէինն՝ զոր ոչ էր գործեալ Հայոց, եւ զամենայն վնասս եւ զգործս
10Tovma3    1:10|իմացումն կատարածի ի վերայ աշխարհիս Հայոց
10Tovma3    1:11|կազմեա, խաղացո երթալ մտանել յերկիրն Հայոց
10Tovma3    1:13|Եւ հասեալ ի վերայ Հայոց՝ նախ զԱշոտ վտարանդեալ այսր խաղացուսցես
10Tovma3    1:19|արք. ելէք ի վերայ աշխարհին Հայոց սովով եւ սրով եւ գերութեամբ
10Tovma3    2:11|լինէր յայնժամ մի ոմն ի Հայոց ազատանոյն տոհմից Վահեւունեաց, Ապուսահակ ոմն
10Tovma3    2:42|մեր Աշոտ եւ ընտիր զօրավարն Հայոց առ մեծն իշխանաց
10Tovma3    2:49|յարքունուստ ընկալեալ քո զվերակացութիւն աշխարհիս Հայոց, եւ ըստ հրամանի ինքնակալ թագաւորին
10Tovma3    2:54|եւ ոչ [Ճ] այր առ [Ժ] զօրացն Հայոց
10Tovma3    4:22|եւ որք ընդ նմա զօրք Հայոց. եւ առաքեալ էր զմայր իւր
10Tovma3    4:30|մեկնեցին երթալ ի վերայ գնդին Հայոց, եւ ասեն. «ահա մեկնեցաք ի
10Tovma3    4:37|Եւ զօրքն Հայոց կային դեռ յանհոգս, եւ պաշտօն
10Tovma3    4:43|հասեալ էին մերձ առ գունդն Հայոց՝ փութացաւ զօրավարն Գուրգէն յղեաց դեսպանս
10Tovma3    4:44|Յայնժամ իբրեւ գիտաց զօրավարն Հայոց եւ ոչ միով իւիք կարաց
10Tovma3    4:45|Եւ գունդն Հայոց խաղացին ընդդէմ նոցա, վիմաձեւ անքակ
10Tovma3    4:62|մութ գիշերին՝ հանին ի սահմանացն Հայոց, էր որ ի կողմն Ելոյ
10Tovma3    4:64|Բայց ոչ միայն քաջքն Հայոց նահատակեցան ի մեծ պատերազմին այլ
10Tovma3    4:64|զօրք երկնաւորք մարտակից եղեն գնդին Հայոց. զի մինչ խռնեցաւ պատերազմն եւ
10Tovma3    4:65|ի սաստկանալ ծխոյն զօրանային գունդքն Հայոց, եւ ի նուազելն փոքր մի
10Tovma3    5:1|վասն հարուածոց զօրացն ի գնդէն Հայոց. գրել եւ ծանուցանել բուն զօրավարին
10Tovma3    5:7|եղեալ ի տեղին, ուր բանակն Հայոց նստէր՝ ետուն տանել զթուղթն, լի
10Tovma3    5:12|զքեզ ելանել ի վերայ երկրիդ Հայոց ամենայն կենդանեաց, եւ ետուն ի
10Tovma3    5:13|Դու աւադիկ ելեր մտար յերկիր Հայոց, ելեր ի կողմն թշնամեաց իմոց
10Tovma3    5:18|Յայնժամ սկսան ամենայն նախարարքն Հայոց ցրուել մեկնել ի միմեանց. եւ
10Tovma3    6:21|հայրապետն Յօհաննէս հանդերձ մեծ նախարարօքն Հայոց եւ ասեն. «ի քո իսկ
10Tovma3    6:55|Քանզի սուրբ Գրիգոր Հայոց լուսաւորիչն ասէր, թէ «ի մէջ
10Tovma3    8:9|առ նա յամենայն ազգաց յաշխարհէս Հայոց՝ երթալ ձմերել յիւրաքանչիւր տեղիս բնակութեանց
10Tovma3    9:5|Իսկ Սմբատ եւ Ապլաբաս սպարապետն Հայոց, իբրեւ գիտաց թէ ոչինչ օգուտ
10Tovma3    11:31|խորհեալն էր ի վերայ աշխարհիս Հայոց, բարձումն յաշխարհէս մեծամեծացն Հայոց՝ յաւել
10Tovma3    11:31|աշխարհիս Հայոց, բարձումն յաշխարհէս մեծամեծացն Հայոց՝ յաւել եւ զայս եւս, զի
10Tovma3    11:33|եթէ ոչ ոք այնուհետեւ յիշխանացն Հայոց մնաց, որ ոչ համագունդ ժողովեալ
10Tovma3    11:34|տոհմս ազգաց, ըստ թուոյ տերանցն Հայոց, կազմեաց գունդս վառեալս զօրականաց, զինեալ
10Tovma3    11:35|ճանաչի սոցա՝ տէր Սմբատ սպարապետ Հայոց, եւ Գրիգոր Քուրդկայ որդի Մամիկոնէից
10Tovma3    11:38|եբարձ զամենայն արս զօրութեան յերկրէս Հայոց, եւ ինքն գնաց անտի եւ
10Tovma3    11:38|տեսանել վասն յետին կատարածին աշխարհիս Հայոց, թէ ո՛րպէս ի գլուխ ելանիցէ
10Tovma3    11:38|ոմն եւ յղեաց զնա հազարապետ Հայոց, եւ վերակացու ի վերայ հարկաց
10Tovma3    13:9|Բուխայի եւ ի հայրապետութեանն Յովհաննու Հայոց կաթողիկոսի, իմաստութեամբ գործեալ՝ ոչ եկաց
10Tovma3    13:24|քաջալերեցան դարձեալ ի վերայ գնդին Հայոց, եւ հարեալ ի հարուածս մեծամեծս
10Tovma3    13:34|յՈրդոք գեօղ, ի գլուխս ձորոյն Հայոց, որ հանէ յԱրուանթունի գաւառն
10Tovma3    13:35|նահատակացն. եւ արիաբար հանդիսացեալ գնդին Հայոց՝ ճակատեցան ընդ այլազգիսն հարուստ եւ
10Tovma3    13:38|աջ թեւն Տաճկաց շարժեցին զզօրութիւնն Հայոց, եւ փախստեայ գնացին զհետ մինչ
10Tovma3    13:38|կարծէին ի սպառ հարկանել զգունդն Հայոց. բայց պարտեալ եղեւ գունդքն Տաճկաց
10Tovma3    13:47|տէր Զաքարիայ ունէր զաթոռ հայրապետութեան Հայոց կաթողիկոսութեան՝ դարձեալ Գրիգոր եղբայր Աշոտի
10Tovma3    14:1|ի լնուլ վեցերորդ ամի գերութեանն Հայոց որ է [ՅԶ] ամ ըստ թուոյ
10Tovma3    14:1|եւ ընդիքտիոնք, եւ [Գ] ամ հայրապետութեան Հայոց կաթողիկոսի տեառն Զաքարիայի, եւ մուտ
10Tovma3    14:6|յորժամ ուրախ արար թագաւորն զնախարարսն Հայոց ի տաճարի խրախից, եւ խոստացաւ
10Tovma3    14:25|Իսմայէլի, որպէս որք վրիպեցանն գերեալքն Հայոց
10Tovma3    14:33|Եւ իշխանքն Հայոց կային ի տագնապի եւ խնդրէին
10Tovma3    14:45|քանզի հաւատացեալ էր վերակացութիւն աշխարհիս Հայոց Աշոտի, որ իշխանաց իշխան՝ ձեռն
10Tovma3    14:45|ի գործ արկեալ նուաճել զիշխանս Հայոց, զՎրաց եւ զԱղուանից, որ եղեւ
10Tovma3    14:52|հարսանեաց փեսայութեան Դերանկին, ի թուականութեան Հայոց [ՅԺԱ–երորդ] ամին
10Tovma3    15:1|ժամանակս ընդարձակեալ բարերարին Աստուծոյ իշխանացն Հայոց՝ դարձան յիւրաքանչիւր բնիկ տէրութիւնս. եւ
10Tovma3    15:2|լլկանաց դառնագոյն կրիցն՝ զընդարձակութենէ նախարարացն Հայոց մատուցին ողջոյնս աւետաբերս՝ դարձուցանել տեառն
10Tovma3    15:17|Այս [Զ] ամ էր գերութեանն Հայոց, եւ [ՅԶ] նորուն թուականութեան
10Tovma3    15:18|Ի [ՅԷ] ամի Հայոց թուականութեանս եկն Աշոտ Վասպուրական իշխան
10Tovma3    15:20|զօրութեամբ զօրանալ ի վերայ կործանմանն Հայոց, եւ մոռացօնս եղեալ հատուցումն մեղաց
10Tovma3    16:9|ազատագունդ վաշտն՝ ասէ. «հա՜պա, քաջք Հայոց, եւ յայսմ ծանիցեն զմեզ եւ
10Tovma3    18:4|գեաւղջն Ահեւականից ի կատարածի լուսաւորութեանն Հայոց
10Tovma3    18:5|որ Շեհի որդին, որ զզօրապետութիւնն Հայոց ունէր, ճանաչէր՝ ի հրապոյրս մանազաւեան
10Tovma3    18:13|ճոխութեանն [ԺԶ] ամ յառաջ քան զգերութիւնն Հայոց, եւ [Ե] ամ ի գերութեանն արարեալ
10Tovma3    18:14|Աշոտ, այլ եւ ամենայն իշխանքն Հայոց, որք գերադարձքն եղեն
10Tovma3    18:23|մեռաւ ի Վանտոսպ գաւառի [ՅԻԳ] թուականութեանն Հայոց, յամսեանն հոռի, որ օր [Զ] էր
10Tovma3    19:3|Սարգիս որ եւ Աշոտ՝ [ՅԻԶ] թուականութեանն Հայոց, Խաչիկ որ եւ Գագիկ [ՅԻԸ], եւ
10Tovma3    19:4|ի Քրիստոս, կեցեալ ի հայրապետութեանն Հայոց ամս [ԺԸ], եւ յաջորդէ փոխանակ նորա
10Tovma3    19:6|զտարի մի հանդերձ ամենայն նախարարօքն Հայոց, անգամագիտ լինելով՝ դառնայ յԱսորիս. եւ
10Tovma3    19:7|Իսկ Յամանիկն ի վերայ Հայոց խորհէր ելանել, կամելով եւ տիրել
10Tovma3    19:7|խորհէր ելանել, կամելով եւ տիրել Հայոց. զորոյ ձախողակի իմացմունս ծանուցեալ իշխանացն
10Tovma3    19:7|զորոյ ձախողակի իմացմունս ծանուցեալ իշխանացն Հայոց՝ միով հաւանութեամբ գրեն յարքունիս եւ
10Tovma3    19:7|աշխարհիս՝ զինքն յառաջանալ ի վերակացութիւն Հայոց, քող արկեալ զդաւաճանող կեղծաւորութիւնն, զբարձումն
10Tovma3    19:7|զդաւաճանող կեղծաւորութիւնն, զբարձումն բոլոր իշխանացն Հայոց, մանաւանդ զնախագահանստեալն զԱշոտ իշխանաց իշխան
10Tovma3    19:8|Բայց խնդրոյն Հայոց զկատարումն առեալ յառաջնորդէն Տաճկաց՝ յղէ
10Tovma3    19:9|սեփհական համարէին ժառանգութիւն՝ ելեալ իշխանքն Հայոց յանձնիւր տեղեաց գնացին յանդիման լինել
10Tovma3    19:9|Գրիգոր Վասպուրական իշխան, Աշոտ կորապաղատ Հայոց իշխան, Մուշէղ իշխանն Մոկաց, Շապուհ
10Tovma3    19:12|գրաւել՝ եւ յանկասկած առեալ զիշխանս Հայոց՝ եւ եկեսցեն առ իս. դու
10Tovma3    19:12|եւ բարձից զսոսա ի պետութենէ Հայոց
10Tovma3    20:5|ինչ խորհեալն էր յաղագս նախարարացն Հայոց եկելոյն առ նա, եւ մեկնեալ
10Tovma3    20:7|կացուցանել իշխան Տարունոյ, որ ասի Հայոց իշխան, որ եւ եղեւ իսկ
10Tovma3    20:11|Եւ եղեւ յելանել նախարարացն Հայոց յերեսաց ամիրային՝ մնայ առ նմա
10Tovma3    20:17|առնն կորովի եղբօր իւրոյ Աբասայ Հայոց սպարապետի՝ վառել պնդակազմ պատրաստութեամբ, զօրու
10Tovma3    20:23|առն պատուականի, մանաւանդ մեծ կաթողիկոսն Հայոց Գէորգ պաղատանս առնէր առ Դերանիկն
10Tovma3    20:39|զոր խորհեալ էին ի վերայ Հայոց ցրել՝ զօրհասն ի վերայ իւր
10Tovma3    20:40|արար՝ մինչ ճեղքեաց խզեաց զմիաբանութիւնն Հայոց: Բայց Դերանիկն խօսի ընդ Հասանայ
10Tovma3    20:70|Զկնի այսորիկ եկն Աշոտ թագաւորն Հայոց մխիթարել զդուստր իւր եւ զթոռունս
10Tovma3    21:1|ժամանակսն ընդ այնոսիկ Աշոտ թագաւորն Հայոց փոխի յաշխարհէս ի բարիոք ծերութեան
10Tovma3    21:1|թագակապ շքեղութեանն. եւ մեռաւ [ՅԼԹ] թուականութեանն Հայոց, եւ ի [ԺԵ] ամի հայրապետութեանն Գէորգեայ
10Tovma3    21:1|եւ ի [ԺԵ] ամի հայրապետութեանն Գէորգեայ Հայոց կաթողիկոսի
10Tovma3    22:1|յերրորդ ամի թագաւորութեանն ի վերայ Հայոց աստուածատուր բարկութեամբ անդնդաշարժ վրդովմամբք ներքնագոյն
10Tovma3    22:4|քան որ եղեւ յամս Զաքարիայի Հայոց կաթողիկոսի, յետ է ամի գերութեանն
10Tovma3    22:4|կաթողիկոսի, յետ է ամի գերութեանն Հայոց: Անդ հանդիպեալ լինէր եւ երանելի
10Tovma3    22:5|էր երանելւոյ տեառն Ներսիսի Երկրորդի Հայոց կաթողիկոսի
10Tovma3    22:13|ձեռնամուխ ախորժեաց լինել ի վերայ Հայոց, զհարստահարութիւնն բացաձգել, եւ զթուղթս առ
10Tovma3    22:14|գնաց աներկիւղ համարձակութեամբ: Իսկ թագաւորն Հայոց Սմբատ անպատկան վարկանելով զերթալն Աշոտի
10Tovma3    22:22|տերանց զքաջ զօրավարն եւ զզօրագլուխն Հայոց մեծաց
10Tovma3    22:29|կորզեալ՝ թիկնածէր բնաբանապէս ամիրայապետել ամենայն Հայոց
10Tovma3    22:30|Զի եւ տուն Հայոց անուանեալ առաջին ասէին զՏարօն: Եւ
10Tovma3    22:30|եւս յառաջանալ, զի եւ զնախարարս Հայոց գրաւեսցէ մեծապատիւ սիրով, ի ձեռն
10Tovma3    22:30|յղէր առ նա Սմբատ թագաւորն Հայոց
10Tovma3    23:0|Վասն զօրաժողովն լինելոյ Սմբատայ թագաւորին հայոց ի վերայ Ահմատայ Ամդացւոյն, Վրաց
10Tovma3    23:0|Վրաց եւ Աղուանից եւ բոլոր հայոց իշխանօքն, եւ պարտութիւն Սմբատայ յԱհմատայ
10Tovma3    23:1|գրաւել զաշխարհն Տարունոյ, հանեալ ի Հայոց պետութենէ
10Tovma3    23:2|Դաւթայ. եւ խոստանայր նմա զհազարապետութիւնն Հայոց յարքունուստ հրամանէ հնազանդութեամբ Հայոց
10Tovma3    23:2|զհազարապետութիւնն Հայոց յարքունուստ հրամանէ հնազանդութեամբ Հայոց
10Tovma3    23:4|դեսպանս արարեալ յամենայն սահմանս տէրութեանն Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, եւ առ
10Tovma3    24:7|զԳագիկ ձգեալ ի պատիւ զօրավարութեան Հայոց մեծաց, ըստ օրինի թագաւորացն Յունաց
10Tovma3    24:8|հաւատացեալ, ըստ կարգի բարձրաբերձութեան թագաւորացն Հայոց, մանաւանդ մեծին Տրդատայ թագաւորի
10Tovma3    25:0|նիւթէր չարիս աւշին ի վերայ Հայոց եւ իշխանաց նոցա
10Tovma3    26:12|Գործեցաւ այս [ՅԽԷ] թուականութեանս Հայոց, յորում ամի եւ տէր Գէորգ
10Tovma3    26:12|յորում ամի եւ տէր Գէորգ Հայոց կաթողիկոս փոխեցաւ
10Tovma3    28:1|այն ժամանակս զօրաժողով եղեւ թագաւորն Հայոց Սմբատ ի վերայ Ապահունեաց աշխարհին
10Tovma3    28:3|Եւ գրէթէ ամենայն իշխանք Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից եկեալ էին
10Tovma3    28:3|Աղուանից եկեալ էին ընդ զօրս Հայոց ի վերայ աշխարհին Ապահունեաց. էր
10Tovma3    28:4|Եւ անցեալ բանակեալ էին զօրքն Հայոց ի դաշտին Օշական ի Մանազաւեան
10Tovma3    28:7|երագապէս աճապարեալ հասին հանդէպ զօրուն Հայոց. մինչ նոքա յանհոգս յապահովս բնակէին
10Tovma3    28:11|Գործեցաւ այս [ՅԾԱ] թուականութեանս Հայոց եւ ի [Դ] ամի հայրապետութեանն Յօհաննու
10Tovma3    28:11|եւ ի [Դ] ամի հայրապետութեանն Յօհաննու Հայոց կաթողիկոսի
10Tovma3    28:12|բաց եկաց ի հնազանդութենէ թագաւորին Հայոց, արգել առնելով հարկացն տալ թագաւորին
10Tovma3    29:5|նորա զօրացուցանել զքեռին իւր զթագաւորն Հայոց, իսկոյն յելանելն նորա ի տանէ
10Tovma3    29:8|Սորա ամք ձգեալ լինին [յՅԻԵ] թուականէն Հայոց. լեալ ամաց [ԻԹ]՝ փոխի յաշխարհէս յամսեանն
10Tovma3    29:25|Իսկ Գուրգինի մարզպանի Հայոց առեալ էր ի բաժնի յելս
10Tovma3    29:26|Գրիգորի եւ վտանգաւոր մահու զօրացն Հայոց
10Tovma3    29:41|զցոյցս յայտնութեանն, յամս Ներսեսի Երկրորդի Հայոց կաթողիկոսի եւ Վարդանայ Ռշտունեաց պատրկի
10Tovma3    29:51|Զուգակշիռ հաւասարութեամբ մարզպանն Հայոց Գուրգէն հրաշազան յօրինուածով շինէ զեկեղեցին
10Tovma3    29:73|Իբրեւ եհաս գուժկան առ մարզպանն Հայոց Գուրգէն՝ ելեալ զհետ նոցա [Ռ] արամբք
10Tovma3    29:77|եւ անհնարին բեկմամբ խորտակեցաւ գունդն Հայոց, մինչեւ ի բազմացն սակաւուց հազիւ
10Tovma4    1:39|իշխանն, եւ անտերունչ մնաց երկիրս Հայոց
10Tovma4    1:48|լքեալ կորուսաք զպատուական մարգարիտն, զպարծանքն Հայոց, զքաջն անպարտելի, որ զմեծ պատերազմունս
10Tovma4    2:1|օգնականութեամբ հօր իւրոյ Աշոտոյ թագաւորին Հայոց
10Tovma4    2:4|իշխէին յերկիւղէ մեծին Աշոտոյ թագաւորին Հայոց
10Tovma4    3:11|զօրութեամբ, կանգնեալ ի բարձր տէրութեանս Հայոց՝ տեղի ապաւինի, որ ի թշնամեաց
10Tovma4    3:16|Զոր տեսեալ Սմբատայ թագաւորին Հայոց՝ առաքէ զեղբայր իւր զԴաւիթ եւ
10Tovma4    3:20|Իսկ Ափշնի ելեալ յերկիրս Հայոց անհուն զօրու եւ զինու՝ եւ
10Tovma4    3:23|Իսկ Սմբատ թագաւորն Հայոց հրեշտակ առաքեալ՝ աղաչէ ի խաղաղութիւն
10Tovma4    3:38|Յետ այսորիկ խաղաղանայ երկիրս Հայոց ի հինից չարահնար իսմայէլական ազգին
10Tovma4    3:47|ժամանակաւ գայ հասանէ Սմբատ թագաւորն Հայոց ի գաւառն Ապահունիս, հարկս պահանջել
10Tovma4    4:35|թիկունս հասանէ զօրութիւնն Աստուծոյ գնդին Հայոց, թէպէտ եւ յոյժ էին նուազունք
10Tovma4    4:38|Զայն տեսեալ Սմբատայ թագաւորին Հայոց՝ մախացեալ ընդ իրսն՝ եւ զարթուցանել
10Tovma4    4:38|զբերդն ի ձեռս Սմբատայ թագաւորին Հայոց
10Tovma4    4:41|մեծ ի վերայ Պարսից եւ Հայոց, որում անուն ճանաչիւր Յուսփ որդի
10Tovma4    4:57|կարողանայ տիրել եւ ունել զաշխարհս Հայոց, բայց միայն Գագիկ, զորոյ զփորձ
10Tovma4    4:57|թագաւորեցուցանէ զնա ի վերայ ամենայն Հայոց
10Tovma4    4:64|թագաւորի, սեփհական եւ բնատուր տիրողի Հայոց. զոր ոչ յանդգնագոյն համարիմ ասել
10Tovma4    4:67|արասցէ նոցա անցանել ընդ աշխարհն Հայոց նորին օգնականութեամբ. եւ արքայ յուղարկէ
10Tovma4    4:69|թագ եւ հանդերձս երեւելիս թագաւորին Հայոց Գագկայ՝ հաստատել ի ձեռս նորա
10Tovma4    5:2|եւս բռնակալութեամբ տիրէր Պարսից եւ Հայոց Յուսփ որդին Ապուսաճայ, որ ոչ
10Tovma4    5:2|տայ ի ձեռն արքայի զաշխարհս Հայոց եւ Վրաց, եւ ուխտ խաղաղութեան
10Tovma4    7:1|զիմաստակիր խոհականութեան գործս մեծի արքային Հայոց Գագկայ, որ քաջութեամբ եւ աշխարհաշէն
10Tovma4    7:1|եւ խնամածու ի վերայ աշխարհիս Հայոց, որ եւ ի վերայ բարեխնամօղ
10Tovma4    7:4|զբօսանաց, այլ եւ բնաւ աշխարհիս Հայոց. տայ զմթերս գանձուց ի ձեռս
10Tovma4    8:2|ի սկզբանց անտի շինութեան աշխարհիս Հայոց ի Հայկայ աղեղնաւորէ եւ ի
10Tovma4    8:3|Աղթամար, մինչեւ յաւուրս մեծի արքային Հայոց Գագկայ, որ քաջակորով գիտութեամբ նայեցեալ
10Tovma4    10:0|ինչ գործք քաջութեան մեծի արքային Հայոց Գագկայ, եւ որ ինչ յաղթութեանն
10Tovma4    10:5|յառաջագոյն քան զգալուստն մեծի թագաւորին Հայոց Գագկայ անձինն ինչ ստանալ պարծանս
10Tovma4    10:14|մանաւանդ զի եւ սուրբ հայրապետն Հայոց մեծն Եղիսէ, ելեալ ի կատարս
10Tovma4    10:15|եւ գունդ զգնդիւ անցեալ զօրացն Հայոց՝ գայ պատահէ արքայ զմիջոցաւ ռազմին
10Tovma4    11:0|եւ որ ինչ յաղթութիւն զօրացն Հայոց ի շնորհացն Աստուծոյ
10Tovma4    11:2|իբրեւ զխռիւ դաշտաց յոտս երիվարացն Հայոց, յորոց վերայ սուր եդեալ կոտորեցին
10Tovma4    12:0|անձին եւ փառաց մեծի արքային Հայոց Գագկայ
10Tovma4    13:1|որդւոյն Դերանկի եւ բառնալոյ իշխանութեանն Հայոց, կատարեցաւ ասացեալն ի մարգարէէն Երեմիայ
10Tovma4    13:2|մնացեալ էին ի պակասաւոր իշխանացն Հայոց, եւ բռամբ ունէին զամուրս բերդից
10Tovma4    13:5|եւ մեղք մեր՝ թագաւոր աշխարհիս Հայոց, ըստ ասացելոց սրբոց մարգարէիցն Անանիանցն
10Tovma4    13:13|թագաւորն Յունաց ի վերայ աշխարհին Հայոց, այլ ինքեանք կամաւ ունէին զտէրութիւնս
10Tovma4    13:16|եւ նոքա տիրեցին արեւելեան գաւառին Հայոց, մեծ աւանին Վանի եւ գաւառին
10Tovma4    13:16|թագաւորանիստ քաղաքին Անւոյ եւ աշխարհին Հայոց
10Tovma4    13:17|եհաս համբաւ թագաւորացն երթալոյ ի Հայոց եւ տիրելն Հոռոմոց ի բանակն
10Tovma4    13:61|պատարագին հարազատին իւրոյ տեառն Դաւթի Հայոց կաթողիկոսի, զոր մատուցանէր անխափան ի
10Tovma4    13:62|եւ էր թուականն Հայոց, մինչ փոխեցաւ արքայն Աբդլմսեհ՝ [ՇՀ]. եւ
10Tovma4    13:82|եւ բարեպաշտ եւ ամենիմաստ թագաւորն Հայոց Գագիկ, որ իմաստութեամբ եւ ուղղափառ
10Tovma4    13:83|շարագրեցաւ Պատմութիւնս այս ի թուականութեանս Հայոց յեօթն հարիւրերորդի յիսներորդի երկրորդի, եւ
10Tovma4    13:83|երջանիկ երիցս երանեալ ամենիմաստ հայրապետիս Հայոց տեառն Զաքարիայի, որ է յոյժ
10Tovma4    13:91|որ է աթոռ սրբոյն Գրիգորի Հայոց Լուսաւորչին եւ բնակարան գերապայծառ եւ
10Tovma4    13:104|եղեւ եւ կատարեցաւ՝ ի թուականութեանս Հայոց [ՉՀԵ-երորդի] եհաս վախճան եւ փոխումն յաշխարհէս
10Tovma4    13:107|եւ զմեծ վտանգս տէրն Դաւիթ Հայոց վերադիտօղ, զոր ձեռնադրեալ էր ի