Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency  |  About
Headwords Alphabetical [ <<  >> ]
միջոց   45
միջօրեայ   7
միջօրէ   1
միս   13
միտ   700
միտել   7
միրգ   4
միւռինէս   1
միւս   181
Headword

միտ
700 occurrence(s)


Eng: mind
Wordforms Alphabetical [ <<  >> ]
միջօրեայ   1
միջօրէի   2
միջօրէիւ   1
միս   4
միտ   44
միտեալ   1
միտեցար   1
միտեցաւ   2
միտէին   1


01Kor1    1:2|վարդապետութեան եւ հրեշտակաբար կրաւնիցն առաքինութեան զմտաւ ածելով յիշատակարանս առանձին մատենանշան ծաղկեցուցանել
01Kor1    1:3|մինչ դեռ անդէն ի խորհրդանոցի մտացս վասն յուշ արկանելոյ միայնագործ հոգայի
01Kor1    2:26|Իսկ Պաւղոսի ի մտի եդեալ էր շրջեցուցանել զքրիստոսադիր կարգացն
01Kor1    5:5|Նոյնպէս առաւել հոգ ի մտի արկանէր զհամաշխարհականս սփոփելոյ. եւ առաւել
01Kor1    5:5|առ Աստուած եւ արտասուս անդադարս, զմտաւ ածելով զառաքելականն, եւ ասէր հոգալով
01Kor1    15:1|ընդ մէջ անցելոյ՝ հոգ ի մտի արկանէր սիրելին Քրիստոսի եւ վասն
01Kor1    19:9|երկրորդն հանգոյն նմին պատուիրէ, թէ՝ «Մի՛տ դիր ընթերցուածոց մխիթարութեան վարդապետութեան, մի՛
01Kor1    25:5|մանաւանդ զի եւ զմտաւ իսկ ածէր ըստ ծերունական հասակին
02Agat1    2:20|մինչդեռ ուրախութեամբ հանգուցեալ էին, ի միտ արկեալ թագաւորին՝ գումարտակ առնէր՝ անդրէն
02Agat1    2:22|կոչէր, եւ վատ խորհուրդ ի միտ արկանէր. առնոյր զթագաւորն մեկուսի նա
02Agat1    5:9|զվաստակոց քոց եւ ունէի ի մտի կեցուցանել զքեզ. ընդէ՞ր ոչ առնես
02Agat1    5:28|զոր դուքն ցնորեալ պաշտէք յափշութիւն մտաց ձերոց
02Agat1    6:16|եւ ոչ իմացեալ եւ ոչ զմտաւ ինչ ածեալ, ոչ վասն քո
02Agat1    8:4|եւ կամ զի՞նչ եդեր ի մտի, լինե՞լ կցորդ կենաց իմոց, որպէս
02Agat1    8:4|տարապարտուց, ի տարապարտ խորհուրդս ընդունայնութեան մտացդ՝ ուր կասդ իսկ
02Agat1    15:14|պակշոտ յիմարութեան ցոփութեան բարոյիցն, այլանդակ մտացն զեղխութեան գիճութեանն հեթանոսաբար սովորութեանցն
02Agat1    15:28|ձեր. եւ եդեր բանս ի մտի՝ խնդրել ի քէն եւ ասել
02Agat1    17:23|Դի՛ր զնա ի մտի քում, եւ կարդա՛ սրտիւ քով
02Agat1    17:41|զսիրտս որդւոց մարդկան, որ ի միտ առնու զամենայն գործս նոցա
02Agat1    19:2|զայն ոչ էր եդեալ ի մտի զամաւթն նախատանացն, այլ ի տեսիլ
02Agat1    19:4|զհետ անհնարին եւ անմոռաց՝ ի մտացս չանկանի, մինչ կենդանի եմ
02Agat1    19:10|յանկարծ ոք հնարեսցէ պատրել հաճել զմիտս աղջկանն՝ գալ առ նա
02Agat1    21:22|ոչ կարացեալ հայել իմանալ, ածել զմտաւ, եւ զԱրարիչն ճանաչել
02Agat1    22:3|թէ «Ծանո՛ մեզ, եւ հաստատեա՛ զմիտս մեր, զի մարթասցուք աղաչել զերեսս
02Agat1    22:12|ձեզ քարոզ, այլ ի կամս մտա՞ց իմոց. եւ զիա՞րդ հնար էր
02Agat1    22:22|բարերարէն, եթէ դուք կամիցիք սրտի մտաւք ունկնդիր լինել եւ հաւատալ
02Agat1    22:33|եւ դուք ունկնդիր եղեալ սրտի մտաւք լուիջի՛ք
02Agat3    1:6|ի սիրտս եւ առնուլ ի միտ՝ սփռել զկամացն խորհուրդս, եւ արժանի
02Agat3    3:6|ոչ զկերպարանացն հարուածելոց առողջութիւն, այլ զմտացն ունկնդրութիւն վարդապետութեանն, զգաստանալ, առնուլ ի
02Agat3    3:6|ունկնդրութիւն վարդապետութեանն, զգաստանալ, առնուլ ի միտ զասացեալսն Աստուծոյ պատգամացն
02Agat3    3:7|միայն - քաջ լսել եւ ի միտ առնուլ եւ համարձակ խաւսել
02Agat3    3:9|զձեր աւգուտն, եւ դուք սրտի մտաւք խնդրեցէ՛ք զձեր բժշկութիւնն, քանզի մարդասէր
02Agat3    4:4|Զմտաւ ածէի եւ զսէր վկայիցն առ
02Agat3    4:29|կաս զարմացեալ, եւ ո՞չ ի միտ առնուս զմեծամեծս Աստուծոյ
02Agat3    4:31|ցուցաւ քեզ այս՝ զի ի միտ առցես
02Agat3    4:74|Իսկ որ զմիտս գայլոցն կամ զգործս յափշտակութեան նոցա
02Agat3    10:21|ապա ամենեցուն զայն դնէր ի մտի, զի տեառն Աստուծոյ իւրեանց միայն
02Agat3    12:1|անմտութեամբ ցնորելոց մարդկան, դարձեալ սրտի մտաւք ի հաւատսն հաստատեալք
02Agat3    26:11|յառաջագոյն էր տեղեակ, առաւել փիլիսոփայական մտաց հանճարագիտութեան հմուտ էր, զի ուսեալ
02Agat3    29:12|եւ երկրորդն զհամագունակն պատուիրէ, թէ «Միտ դիր ընթերցուածոց մխիթարութեան վարդապետութեան. մի՛
03Buz3    5:16|համարէր. ոչ ինչ ածէր ընդ միտ զսէր թագաւորին կամ ի նմանէ
03Buz3    5:17|ուրեք իբրեւ զմանուկ. այլ հայրական միտս զծերական հանճարոյն ստացեալ, զխրատն իմաստութեան
03Buz3    13:9|ոչ կարէին ինչ ունել ի մտի
03Buz3    13:10|Վասն զի միտք իւրեանց ընդ անպիտանս ընդ անօգուտս
03Buz3    13:10|մաշէին յանուղղայ կրթութիւն ընդ չքոտի մտացն ի հնութիւն հեթանոսութեանց սովորութեանց, բարբարոս
03Buz3    13:10|հնութիւն հեթանոսութեանց սովորութեանց, բարբարոս խուժադուժ միտս ունելով
03Buz3    13:13|վնասուցն` անխրատ վարս եւ անհանճար միտս ունելով
03Buz3    13:17|մարդասիրութեանն արդեւք, այլ ըստ հրէական մտացն կուրացելոց եւ խաւարելոց եւ կաղացելոցն
03Buz3    13:20|զկարգիչ եւ զխնամիչն առնուլ ի միտ
03Buz3    13:27|հօրն իւրեանց չափոց ինչ նմանեցին միտ եղեալ, եւ ոչ ընդ իւրեանց
03Buz3    13:27|կենացն զպատիւ ինչ եղին ի մտի
03Buz3    14:39|ոչ յիշեցէք, ոչ եդիք ի մտի, ոչ կալայք ի սրտի, այլ
03Buz3    14:56|զայս ամենայն, հիացեալ զարմացեալ թագաւորն միտ դնելով լուռ եւեթ կայր
03Buz3    14:58|նախարարացն աւագանին շատ եդին ի մտի արքային, զի մի՛ կատարեսցէ զչարութիւն
03Buz3    20:10|Եւ միտս դնելով խորհուրդ առնէր. զի ասասցես
03Buz3    20:11|արարեալ, եւ այլ ընդ այլոյ զմիտս գողանալ քո. զոր յիմ ձեռն
03Buz4    3:28|Յայնժամ եդ տէր ի միտս ամենեցուն խնդրել իւրեանց հովիւ զայն
03Buz4    3:31|յիրս այսպիսի, եւ էարկ ի միտս ամենեցուն խնդրել զսա արժանի այնմ
03Buz4    4:28|վարդապետական բանիւն զամենեցուն զփակեալ դրունս մտաց ի բարին յորդորելով բանայր
03Buz4    5:34|կան. կէսք մոլորեալք եւ դանդաչունս մտօք, ընդ պատահարօք կապեն զամենայն, եթէ
03Buz4    5:40|Եւ որոց իցեն աչք մտաց, եւ չեն կուրացեալ ի
03Buz4    5:43|Եւ միտք` որ յաստուածտեսութենէն հաւատոցն անմասն եղեալ
03Buz4    5:51|պատուիրանացն նորա, եւ ոչ ի միտ առնուլ զօրէնս նորա
03Buz4    5:88|առաքէր, իբրեւ այնու կամէր հաճել զմիտս թագաւորին
03Buz4    6:23|ասէր. Այսպէս յիշեցէք եւ ի մտի կալարուք զբանն տեառն զոր ասաց
03Buz4    7:1|Կեսարու սուրբն Բարսիլիոս, ի դժկամակ միտս լինէր ընդ նմա. եւ տեսանէր
03Buz4    8:9|զի մի՛ դիցէ ինչ ի մտի զառաջին եղեալ բանիցն գժտութիւն. այլ
03Buz4    8:17|էր մտախորհ. եւ խորհէր ընդ միտս իւր վասն տեսլեանն` թէ զինչ
03Buz4    11:5|գանձս բազումս եւ անթիւս վասն զմիտս հաճել թագաւորին Արշակայ, ի ձեռս
03Buz4    12:2|Այլ իբրեւ ի միտս աջողակս եբեր, եւ յառաջադէմ եղեւ
03Buz4    12:22|ապրդմովն, տայր նմա. պատրել հաճել զմիտս նորա, յինքն յանգուցանել
03Buz4    15:10|զթագաւորն Արշակ, մինչեւ հաստատէին ի միտս թագաւորին զիւրեանց ասացեալսն
03Buz4    15:59|լինէր արմանայր ընդարմանայր, ստրջացեալ ի միտ առնոյր զիրսն
03Buz4    15:71|կինն ի նա ոչ յանգոյց զմիտս իւր, առաքեաց արքայն Արշակ յերկիրն
03Buz4    16:18|ասէր Շապուհ. Թէ ձեր սրտի մտօք է տուեալ զերդումն, զիա՞րդ կարէր
03Buz4    20:2|թագաւորն Հայոց Արշակ զառաջինն ընդ միտս իւր մեծամտեալ էր, եւ նայէր
03Buz4    20:36|երկեաւ, եւ բախեցաւ նորա կասկած մտացն իւրոց
03Buz4    20:37|Զի եդ ի մտի իւրում` թէ յորժամ առցէ Արշակ
03Buz4    50:12|Եւ հաճեաց զմիտս նորա, եւ նախ ուրացաւ նա
03Buz4    50:13|Եւ եղեւ նա ըստ մտի թագաւորին Պարսից. եւ մատուցանէր եւս
03Buz4    51:6|էր, եթէ տեսէք եւ քաջ զմտաւ ածէք եւ յիշեցէք զբանն տեառն
03Buz4    54:0|եւ զքաւդեայսն հարցեալ Շապհոյ` փորձէր զմիտս Արշակայ, եւ տայր զնա յԱնուշ
03Buz5    1:7|եւ ըստ ժամանակին դիպացն պատահելոյ` միտս օգտակարս դնել, որովք զճանապարհս` որ
03Buz5    4:40|կամ ո՞վ է որ գիտէ զմիտս տեառն, զի եւ խրատտու եւս
03Buz5    6:7|Դղակ, մեծապէս խնդացեալ` ասէր ընդ միտս իւր, թէ արդ դիւրին ինձ
03Buz5    24:2|հանապազորդ նախատանացն յանդիմանչին. էարկ ի միտս սպանանել զմեծ քահանայապետն Աստուծոյ զՆերսէս
03Buz5    25:2|նմա. բայց Եպիփան եդ ի մտի իւրում, թէ մարմնով իցէ յափշտակեալ
03Buz5    31:25|Եւ զայն ոչ ածէր զմտաւ` թէ զանձն կորուսանէ
03Buz5    32:1|Եւ շրջեաց զմիտս իւր թագաւորն Պապ եւ խոտորեաց
03Buz5    32:4|իշխանքն Հայոց շատ եդին ի մտի արքային, զի մի՛ քակեսցէ զուխտ
03Buz5    32:11|Իսկ թագաւորն Պապ համարէր ի միտս իւր` թէ ի պատիւ ինչ
03Buz5    33:4|Եւ ոչ ինչ արկին ի միտ, կամ վրէժ խնդրել, կամ այլ
03Buz5    34:3|ձեռօք, քաջ սրտիւ, եւ ի մտաց թեթեւ, մանգաբարոյ տղայահանճար մանկամիտ
03Buz5    35:18|թէ քաջ արբեալ իցէ, եւ զմտօք զառանցեալ յարբեցութենէ սպարապետն Մուշեղ, ես
03Buz5    35:20|գիտաց Վարազդատ` թէ արդ յարբեցութենէ մտաց ինչ չզգաց, ինքն յարուցեալ
03Buz5    37:29|սպառազինէն, համարեցաւ կշռեաց զնա ի միտս իւր իբրեւ զլեառն մի բարձր
03Buz5    37:30|Սակայն ածեալ զմահ ընդ միտս` յարձակեցաւ. զի այնուհետեւ չունէր
03Buz5    37:31|էր ինչ կռուոյ տեղեակ, էած զմտաւ թէ` ի զրահսն ոչ ինչ
03Buz5    37:62|էր հրամանաց թագաւորին Յունաց, ածեալ զմտաւ իւրով` թէ արժան է նմա
03Buz5    38:13|Եւ սրտի մտօք արարին իւրեանց թիկունս. եւ տէր
03Buz5    38:16|մտցէ, ապա խորհեցաւ նա ընդ միտս իւր զնենգութիւն չար, եւ կեղծաւորութեամբ
03Buz5    38:17|զօրավարին Մանուէլի, սկսաւ նախ հպատակութեամբ զմիտսն գողանալ, նախ մտերմութեամբ հաճել զմիտս
03Buz5    38:17|զմիտսն գողանալ, նախ մտերմութեամբ հաճել զմիտս նորա. ապա զանձն իւր հոգածու
03Buz5    38:17|դուն գիտա՛, տե՛ս խորհեաց ընդ միտս քո թէ զի՛նչ գործեսցես
03Buz5    38:18|Մանուէլ, կայր զարմացեալ հիացեալ ընդ միտս իւր. եւ ասէր թէ չ
03Buz5    38:20|Մերուժանայ Մանուէլն, եւ կարծեաց ի միտս իւր` թէ ստոյգ են բանքն
03Buz5    43:15|Եւ մեծապէս խտրեաց Մերուժանն ընդ միտս իւր. տրտմեցաւ ընդ բանսն, սակայն
03Buz5    43:33|Ապա զոյգ միտ եղեալ երկոցունցն, եւ տեսեալ զՄերուժանն
03Buz6    2:3|եկեղեցեացն, սկսան գնալ ըստ իւրեանց մտաց. զի ոչ ըստ կրօնիցն ագանէին
04Yegh1    2:29|Դուք զբարի զմտաւ ածէք, եւ անսպառ լերուք յուրախութեան
04Yegh1    2:30|Մեք ի մտի եդաք անվրէպ խորհրդովք խաղալ գնալ
04Yegh1    2:33|Եւ անմեղութեամբ ոչ գիտացեալ զերկդիմի միտս թագաւորին՝ խաղացին գնացին յիւրաքանչիւր աշխարհաց
04Yegh1    2:36|յայտնեալ նոցա, սակայն կարծիք ի մտի էին ամենեցուն. մանաւանդ իբրեւ բեկեալ
04Yegh1    2:37|առ աչս աչառելով. այլ սրտի մտաւք ծառայեցէք իբրեւ Աստուծոյ եւ մի՛
04Yegh1    2:40|զբազմութիւն գնդին բարբարոսաց, որք սրտի մտաւք եկեալ էին ի վաստակ արքունի
04Yegh1    2:41|Ի վերին երեսս թաքուցանէր զկամս մտաց իւրոց, եւ ակամայ առատապէս պարգեւէր
04Yegh1    2:47|Եւ այսպէս հպարտացաւ բարձրացաւ ի միտս իւր, ի վեր քան զմարդկային
04Yegh1    2:49|աւր ըստ աւրէ ի սոյն միտս ցնորեալ դանդաչէր, մի ոմն մանկագոյն
04Yegh2    1:4|այս ամենայն չարիք մտանեն ի միտս մարդոյ յանուսումնութենէ
04Yegh2    1:6|է կոյր աչաւք քան կոյր մտաւք
04Yegh2    1:7|զմարմին՝ այսպէս մեծ է տեսաւորութիւն մտաց քան զմարմնոց
04Yegh2    1:8|առաւելեալ իցէ աշխարհական մեծութեամբ, եւ մտաւքն աղքատագոյն, այնպիսին ողորմելի է քան
04Yegh2    1:11|կենդանութիւն, իսկ մարմնոյ եւ հոգւոյ միտք են կառավար. եւ որպէս առ
04Yegh2    1:14|եւ ոչ դանդաղիմ. ոչ բամբասասէր մտաւք, այլ ճշմարտութեամբ զելս իրացն ասելով
04Yegh2    1:17|զքրիստոնէութիւն կեղծաւորութեամբ, եւ ասէր զայրացեալ մտաւք. «Հարցէք, քննեցէք, տեսէք. թող որ
04Yegh2    1:18|Եւ փութայր որ ինչ ի մտին էր, զի վաղվաղակի կատարեսցէ
04Yegh2    1:23|Աստուծոյ, սկսաւ ծածուկ նետիւք խոցոտել զմիտս իւրոյ չարութեանն. եւ անբժշկական վէրս
04Yegh2    1:24|զայրացեալ. գելոյր, գլորէր, տապալէր երկդիմի մտաւք եւ զխորհուրդս կամացն կամէր կատարել
04Yegh2    2:28|կալջիք, եւ զձեր մոլորութիւնդ սրտի մտաւք դարձուսջիք ի ճշմարտութիւն երեւելի մերոց
04Yegh2    6:129|Արեաց եւ Անարեաց՝ բազում խաղաղասէր մտաւք բազմասցի ողջոյն առ քեզ եւ
04Yegh2    6:137|երիցագոյն, այլ եւ քան զկարծիս մտաց մարդկան եւ հրեշտակաց
04Yegh2    6:138|զննի, այլ եւ ոչ ընդ միտս ուրուք հարկանի, ոչ միայն ընդ
04Yegh2    6:138|եթէ ինքն կամի, իւրոց արժանաւորացն մտաց իմանի, այլ ոչ աչաց տեսանի
04Yegh2    6:138|այլ ոչ աչաց տեսանի. եւ մտաց՝ ոչ երկրաւորացս, այլ որ յԱստուած
04Yegh2    7:153|ի մաւրէ. որում եթէ քաջ միտ դնես, եւ ոչ դու յանձն
04Yegh2    8:185|նորաթեք մարդոյն, ի վեր հայեցուցանելով զմիտս նորա, ուտելով ի պտղոյ ծառոյն
04Yegh2    9:224|Եւ իմ եդեալ է ի մտի, թէ ոչ ումեք թողացուցից ի
04Yegh2    11:259|յանապատի, եւ յոյժ զեղջ է մտաց իմոց, թէ գուցէ աստուածքն բարկացեալ
04Yegh2    12:291|զնոսա, եւ առ հպարտ յանդգնութեան մտացն կամակորութեան՝ կարծէր եթէ փոխանակիցի ճշմարտութիւնն
04Yegh3    1:2|յանձնառութիւնն Հայոց, յոյժ հարան ի միտս իւրեանց, եւ կործանեցան անկանի վերայ
04Yegh3    1:5|խցէք զականջս ի լսելոյ. միթէ զմտացդ անմոռացութիւն ո՞չ յիշիցէք
04Yegh3    2:43|Թէպէտ եւ ոչ էր տեղեկագոյն մտաց. ամենեցուն նախարարացն, եւ ոչ զաւրութեան
04Yegh3    4:85|դնել նմա մարզպանն, զի սրտի մտաւք կալեալ էր զպարսկական աւրէնսն
04Yegh3    4:90|Մանաւանդ իբրեւ հաստատեալ գիտացին ի միտս իւրեանց, եթէ անաւրէն իշխանն Սիւնեաց
04Yegh3    4:91|քննեցին եւ ի վերայ հասին մտացն անշարժութեան, որոյ ոչ եւ առ
04Yegh3    4:95|Իսկ նա այնչափ յիմարեցոյց ափշեցոյց զմիտս մոգպետին, մինչեւ չետ նմա
04Yegh3    5:101|խոտորեալ իցեմք ի քէն սրտի մտաւք, զայն դու ինքնին քաջ գիտես
04Yegh3    8:178|Վասակայ, եւ ստուգեալ հաստատեաց ի միտս իւր, եթէ սակաւաձեռն գնդաւ գայ
04Yegh3    10:239|Բայց սակաւք ի նոցանէ զմիտս հաճելով՝ ասէին զայս. «Այո, արքայ
04Yegh3    10:240|տագնապիր յանձն քո եւ հարկաներ զմիտս մեր ամենեցուն. թերեւս եւ դիւր
04Yegh3    11:256|պաշտաւնէիցն հրամայէր. եւ այնպէս ածէր զմտաւ, եթէ ըստ առաջին կարծեացն կատարեսցեն
04Yegh3    11:261|ճշմարտութիւն, սոյնպէս եւ ի խռովասէր մտաց՝ ակնկալութիւն խաղաղութեան
04Yegh3    11:266|եթէ չեմք ինչ մեղուցեալի միտս մեր անգամ. եւ ի վերայ
04Yegh4    1:6|կարգի, թէպէտ եւ ոչ խնդութեան մտաւք
04Yegh4    1:11|Հայոց, եւ կամէր ընտանեբար ընդ միտ մտանել անաւրինին
04Yegh4    1:14|հաստատութենէ միաբանելոցն. յոյժ մխիթարեցաւ ի միտս իւր տրտմեալս, եւ էած զմտաւ
04Yegh4    1:14|միտս իւր տրտմեալս, եւ էած զմտաւ՝ թէ եւ զամենեսեան այսպէս կարիցեմ
04Yegh4    2:45|քաղաքն կայսեր. մինչեւ զսուրբ եպիսկոպոսացն զմիտս եւս ուծացոյց ի նոցանէ, եւ
04Yegh5    1:2|զնա բաւական համարեցան՝ ընտրեալ ի միտս իւրեանց
04Yegh5    2:43|նմին եւ երկիւղն փախիցէ ի մտաց եւ ի խորհրդոց մերոց
04Yegh5    8:171|հանդարտէր կալ ի վերայ խորհրդոց մտացն. քանզի ոչ որպէս կարծէր զպատերազմն
04Yegh5    8:174|Եւ մինչդեռ յայսմ մտաց խորհրդի էր յանձն իւր եւ
04Yegh5    8:174|յանձն իւր եւ նեղէր ի միտս իւր, ուրացեալն Վասակ, որ զանձն
04Yegh5    8:174|գազանացն թագուցեալ ապրեցոյց, մխիթար մատուցանէր մտացն լքելոց, եւ ուսուցանէր նմա հնարս
04Yegh6    3:68|պատմէր զամենայն ստութեամբ, սակայն ի միտս թագաւորին ոչ կարէր զանձն արդարացուցանել
04Yegh6    4:82|կամս մարդոյն թողեալ ըստ իւրաքանչիւր մտաց, որպէս զինչ եւ կամի պաշտել
04Yegh6    5:123|Զարմացաւ մեծ հազարապետն ընդ միտս իւր, եւ ի խորհուրդս իւր
04Yegh6    6:130|բազմամբոխ գնդաւ գայր յարքունիս, ի միտս իւրեանց սկսան այպանել զնա եւ
04Yegh7    1:4|եւ կարի յոյժ դառնանայր ի միտս իւր, յորժամ տեսանէր չարչարեալ զսուրբսն
04Yegh7    1:16|հանապազ զնոսա յաչաց հանէին, եւ զմիտս թագաւորին ածէին ի ցասումն բարկութեան
04Yegh7    1:24|Եդ սնոտի կարծիս ի մտի՝ անդադար չարչարել զնոսա, զի թերեւս
04Yegh7    2:27|բան թուլութեան, այլ իմն ած զմտաւ, եթէ ոք յիւրոց ծառայիցն գաղտ
04Yegh7    2:37|մեծի հարաւ, եւ ասէր ընդ միտս իւր. «Զի՞նչ է այս մեծ
04Yegh7    2:41|Եւ մինչդեռ յայսմ մտաց խորհրդի էր, դարձեալ սուրբքն յիւրաքանչիւր
04Yegh7    2:49|իք այլ ինչ յոյս ի միտս նորա քան որ երեւինս
04Yegh7    3:56|դահճապետէ անտի, խռովեցաւ, պղտորեցաւ ի միտս իւր, եւ հատաւ քուն յաչաց
04Yegh7    3:63|եւ այսաւր ծագեաց ի խաւարեալ միտս քո, եւ բացան աչք կուրացեալ
04Yegh7    3:75|Ունէր եւ զթիւ համարոյ ի միտս իւր զիւրաքանչիւր գնդիցն, զոր տեսանէր
04Yegh7    5:101|բազմականացն կարծիք իմն եղեն ի միտս սրբոցն վասն երիցու միոյ, որ
04Yegh7    6:137|արքունի, զահի մեծի հարաւ ի միտս իւր, թէ գուցէ եւ ինքն
04Yegh7    8:194|ոչ զարիւնն իւրեանց ածէին ինչ զմտաւ վասն սիրոյն Քրիստոսի, այլ զերկրպագուս
04Yegh7    9:217|զդառնութիւն սրտիդ, եւ բաց զաչս մտացդ, եւ մի՛ յարթնութեան կուրութեամբ ընդ
04Yegh7    9:218|աւրինակ. քանզի բաց են աչք մտաց մերոց եւ սրատեսիլ եմք
04Yegh7    9:220|է ի մարմնաւոր աչաց, այլ մտաց իմանի զաւրութիւն նորա
04Yegh7    10:236|Քանզի թէ ի դոյն միտս յամառութեան կայք, եւ իմ եդեալ
04Yegh7    10:236|եւ իմ եդեալ է ի մտի իմում բազում չարչարանաւք կարճել զձեզ
04Yegh7    12:278|յինէն, այլ արեան իմոյ ցանկան միտք քո
04Yegh7    12:294|Ես ինձէն իսկ մտի ի կրակատունն ձեր եւ տեսի
04Yegh7    12:295|գանիւ, թէ զի՞նչ համարիք ի միտս ձեր զկրակ պաշտամանս այսորիկ
04Yegh7    13:304|իրսդ. զի աւրէնսդիրքն մեր հոգւովք մտաց միայն կուրացեալ են, այլ թագաւորն
04Yegh7    14:349|լերուք, եւ մի՛ ինչ ածէք զմտաւ
04Yegh7    14:350|յազէ, եւ նոյն հաճեալ հաւանեցուսցէ զմիտս ձեր
04Yegh8    1:3|նոքա եւս առաւել ի նոյն միտս պնդեցան. կտրեաց զնոցա ունչս եւ
04Yegh9    1:22|յայնպիսի նեղութեան, կարծիք եղեն ի միտս թագաւորին, թէ առ յոյժ վշտին
04Yegh9    2:28|Այլ զղջումն մտաց մերոց այս է, եթէ ընդէ՞ր
04Yegh9    2:29|այլ զինչ եդեալ է ի մտի ձերում վասն մեր՝ կատարեցէք
04Yegh9    2:30|մեծ հազարապետն, յոյժ գովեաց ի միտս իւր զպնդութիւն հաստատութեան նոցա. եւ
04Yegh9    2:34|Եւ այնպէս զմայլեցան ի միտս եւ յոգիս իւրեանց, զի եւ
04Yegh9    2:45|Որպէս զի քաղցրացաւ իսկ մտաց թագաւորին, հրամայեաց զամենեսեան ածել զառաջեաւ
04Yegh9    3:66|զեղջ եւ ապաշաւ անկանէր ի միտս նորա, եւ զամենայն վնասս իրացն
04Yegh9    5:106|այնպէս յամենայն կողմանց ալէկոծ լինէին միտք նոցա, ոչ ինչ կասեալ թուլացան
05Parp1    3:12|գիրս գիտուն լսողաց. այլ ընտրող մտաց ճանաչի յայտնապէս գիտնոցն բանք եւ
05Parp2    6:7|անաւրինաց եւ կեալ միշտ ցաւաւք մտաց զյերկար եւ կամ զկարճ կեանս
05Parp2    7:0|զայս ամենայն Արշակ թագաւորն ի միտս իւր` լքեալ մերժեալ թողոյր զբարի
05Parp2    8:4|խորհելով զայս ամենայն` յանկարծակի ի միտս իւր լքեալ տարակուսեալ զբարի ժառանգութենէ
05Parp2    10:7|Զայս ի բազում ժամանակս զմտաւ ածեալ երանելի առն Մաշտոցի, եւ
05Parp2    12:4|խորհեալ չարաչար իմացմունս առնն ի միտս իւր. առաջին` զայս, եթէ աշխարհն
05Parp2    13:2|հաղորդել ոչ կարեմք ի խղճէ մտաց, զաւր ամենայն տեսանելով զայսպիսի պղծագործութիւն
05Parp2    13:8|ստուգիւ ճանաչէր, եթէ ի նոյն միտս եւ ի նոյն խորհուրդս հաստատեալ
05Parp2    13:15|Յիշել պարտ է եւ զմտաւ ածել զվիշտսն եւ զնեղութիւնս, զբանդսն
05Parp2    13:31|խորհրդոյն, զոր հաստատեալ էին ի միտս իւրեանց, ի բաց դարձուցանել
05Parp2    13:33|զի որպէս եդեալ է ի մտի չթագաւորել սմա եւ այլ
05Parp2    14:13|Հայոց. այլ հաստատեալ ի նոյն միտս` ասէր, եթէ «Ես զԱրտաշեսի զայդպիսի
05Parp2    16:6|անդադար` ամենեւին ոչ կարէին խոնարհեցուցանել զմիտս առնն ճշմարտի ի բանս խանդաղատականս
05Parp2    16:11|աշխարհիս Հայոց, զոր տեսանեմ աչաւք մտացս ի զաւրութենէ վերին ցուցակութեանն. մի՛
05Parp2    17:0|խորհուրդք անմխիթարք նեղէին զիս, անդադար զմտաւ ածելով եւ աղաչելով զԲարձրեալն` շնորհել
05Parp2    17:35|կամ ընդէ՞ր զբաղմունք նանրութեան պղտորեն զմիտս քո եւ զյստակ խորհրդոց քոց
05Parp2    17:36|Վասն զի անգիտական խորհրդովք յածեցուցեալ զմիտսդ` խռովէիր վասն չլինելոյ քեզ
05Parp2    17:45|եբաց զմասն ինչ կտաւոյն` ի մի՛տ առ, զի ցուցաւ քեզ ի
05Parp2    17:50|պտուղս ձիթենւոյն - արդ ամփոփեա՛ զունկնդրութիւն մտաց քոց, լուր եւ ասացից քեզ
05Parp2    17:70|անմեղութեամբ, չդարձուցանելով ուրեք զհայեցուածս մտաց իւրեանց` ի զբաղմունս նանրութեան, այլ
05Parp3    20:0|եւ դժնամիտ. որոյ արկեալ ի միտս ի շատ ամաց զխորհուրդս անաւրէնութեան
05Parp3    20:4|Եւ վաղվաղակի խորհուրդ դիւական ի միտս արկեալ` առաջնորդ կորստեան աշխարհիս լինէր
05Parp3    20:6|ասելով այս պէս, թէ «Հայեա՛ց մտաց աչաւքդ եւ տե՛ս թագաւորութիւն մի
05Parp3    20:11|կարաց զգալ յապշութենէ սատանայազէն պղտորեալ մտացն, եւ առնել անդրէն պատասխանի անզգայեալ
05Parp3    20:16|ընկղմեալ ընդ աներոյն` խորհէր ի միտս իւր այրն աստուածուրաց, սադրելով նմա
05Parp3    21:1|յաղագս գիւտի ոգւոց արժան է զմտաւ ածել, որով ոգիք ծառայից մի՛
05Parp3    21:5|ոգւոց գիւտի՝ զայն բնաւ եւ զմտաւ իսկ չածէք եւ ոչ
05Parp3    21:12|հոգացեալ զայսպիսի մեծ իրս եւ զմտաւ ածեալ ցուցանել ձեզ` առաւել եւս
05Parp3    22:1|Իսկ իմ զմտաւ ածեալ, ի մոգուցն եւ յայլ
05Parp3    22:4|յանձն առէք, եւ բնաւ ամենեւիմբ զմիտս ընդ այլ ինչ մի՛ տանիք
05Parp3    24:0|ի մեծ թագաւորութենէդ, եդեալ ի մտի` ոչ միայն ըստ երկիւղի մարդկան
05Parp3    24:10|իսկ մեծի խրատոյդ պարտ էր զմտաւ ածել ի գրելն եւ ի
05Parp3    25:4|աւգնականութեան յոյս` զայդպիսի բանդ ի միտս իսկ իւրեանց նկատել չիշխէին
05Parp3    25:10|Բայց զիւրեանց զմիտս եւ զբանս եւ զխորհուրդս, միջնորդութեամբ
05Parp3    26:11|ինչ խորհիք, եւ արդարեւ յորում միտս եւ մոլար աւրէնս ցայժմ կեցեալ
05Parp3    26:12|յառաջ կացեալ աներկիւղ եւ քաջասիրտ մտաւք Վարդանայ Մամիկոնէից տեառն եւ Հայոց
05Parp3    26:14|Յայսմ հետէ եւ յառաջ ի մտի այսպէս եդեալ իմում անձինս, զի
05Parp3    26:14|Արեաց աշխարհի եդեալ է ի մտի մաշել
05Parp3    26:16|վարդապետութիւնն, զոր հաստատեալ է ի միտս իմ, գիտէի թէ ճշմարիտ են
05Parp3    26:21|է պարտ. ստիպով եւ անքնին մտաւք առաջի ձեր առնել այդպիսի մեծի
05Parp3    27:1|Եւ յածեցուցեալ զմիտս ի բազում յուզմունս խնդրոց զսակաւ
05Parp3    27:1|յուզմունս խնդրոց զսակաւ աւուրս` յայս միտս առ վայր մի հաւանեցան եւ
05Parp3    27:3|զանձանց միայն զփրկութիւն եդեալք ի մտի, ընդդիմանամք անաւրէն հրամանաց իշխանին` անթիւ
05Parp3    27:4|Արդ` թէպէտ եւ ածեալ ուրուք զմտաւ զայսպիսի որոշողութեամբ առանձինն, եւ զնոյնս
05Parp3    27:4|զմտածութիւն միաբանութեան իւրեանց. ճանաչելով ի միտս իւրեանց, թէ նմա ոչ է
05Parp3    27:6|խորհելոցն, զերծանել խաբէութեամբ եւ գողանալ զմիտս թագաւորին եւ զամենայն Արեաց հրապարակին
05Parp3    27:8|Որոց ածեալ զայս ամենայն զմտաւ նախարարացն ամենեցուն եւ սեպհացն, որք
05Parp3    27:9|Հայեա՛ց, ասեն, ի մեզ անընդոստ մտաւք. հայեա՛ց, ասեն, եւ յառաջիկայ դիպմունս
05Parp3    27:9|չարաչար աղետից. յիշեա՛ զհառաչանս մարց, զմտա՛ւ ած զտղայոց ողբումն, զծերոց ստիպով
05Parp3    27:12|առ վայր մի հաւանեցուցանել զքո միտսդ` գիտեմք զի ողորմութեան դիպիմք բազումքս
05Parp3    27:15|Քա՛ւ լիցի ինձ յաղագս զմտաւ ածելոյ զկարիս եւ զվիշտս զկնոջ
05Parp3    28:8|Եւ էր պատճառ շնորհակալութեանն յամենեցունց մտաց այս, եթէ «Ամենայն թագաւորք, որ
05Parp3    28:8|մեզ, զի զյաւիտենական կենդանութիւնն մեր զմտաւ ածիք ծանուցանել մեզ եւ պարգեւել
05Parp3    28:13|էր յիս` եդեալ էր ի մտի արդար վաստակաւք հաճել զմիտս ձեր
05Parp3    28:13|ի մտի արդար վաստակաւք հաճել զմիտս ձեր. եւ ուր հասեալ էի
05Parp3    30:6|եթէ կեցցուք՝ եւ առանց խղճի մտաց վախճանի աւուրն դիպեսցուք, գամ մի
05Parp3    30:10|եւ սեպհացն` խորտակեալ սրտիւ զարհուրէին. զմտաւ ածեալ ամենեցուն, որք ի փրկութիւն
05Parp3    30:12|Հայոց եւ աւագ սեպհաւք, եւ զմիտս ամենեցուն յիւր կամսն հաւանեցուցանէր, ասելով
05Parp3    31:4|ոչ հոգալով ինչ կարի յայն միտս` ըստ խաւսիցն փութացուցանէր զյայտնել իրացն
05Parp3    33:5|Սիւնեաց Վասակ, թէ «Որպէս ածաք զմտաւ` պարտ է մեզ նախ զորս
05Parp3    34:2|մնացելոցն ընդ նմա աւագանւոյն` ողջախորհուրդ մտաւք գնային ի գործ պատերազմի
05Parp3    35:4|զաւրացեալք էին եւ քաջալերեալք` խրախալից մտաւք փառաւորէր զՓրկիչն ամենեցուն զտէր Յիսուս
05Parp3    36:8|եւս ինչ այլ բնաւ ածէր զմտաւ ոք զյաղթութիւն եւ կամ զպարտումն
05Parp3    37:13|թէպէտ եւ ածեալ զայսպիսի ինչ զմտաւ կամէին փութալ` սակայն եւս առաւել
05Parp3    38:1|քանզի ոչ էր եդեալ ի մտի նահատակութեան փափաքողաց` այնուհետեւ յաղթել, վասն
05Parp3    41:5|անյայտ իրացդ պարտ է ածել զմտաւ, զոր ոչ ոք կարէ գիտել
05Parp3    41:6|Եւ զայս այսպէս ասացեալ` կասեցուցին զմիտս թագաւորին, եւ վնասեցաւ ակնկալութիւն Հայոց
05Parp3    42:0|կացուցանել զաշխարհս Հայոց. եւ յայս միտս հաստատեալ կային, թէ բայց միայն
05Parp3    42:0|երդմամբ եւ սնոտի խոստմամբ հաւանեցուցանել զմիտս որերոյն կարասցեն, առանց կռուոյ
05Parp3    42:14|առ մեզ յողջոյն. եւ քոյ զմտաւ ածեալ` ո՛րպէս պարտ է առնել
05Parp3    43:3|մահապարտութեան գործ, եւ ոչ ածէք զմտաւ զահ թագաւորաց եւ զերկիւղ իշխանաց
05Parp3    44:18|թէ այդպէս գիտէք, ընդէ՞ր կուրացեալ մտաւք զկէս մասն անուանէք աստուածք, եւ
05Parp3    44:27|ի յերկար ժամանակաց բազում անգամ զմտաւ ածեալ հասարակաց մեր ամենեցուն, զոր
05Parp3    44:27|եւ խաւսեալ. որք ի դոյն միտս ամենեքեան եւ ի դոյն կամս
05Parp3    44:29|Երանի՜ այնոցիկ, որ մտաց աչաւք սրատեսք իցեն եւ արդարահայեացք
05Parp3    45:9|Ո՞րպիսի համարձակութեամբ եւ կամ զի՞նչ զմտաւ ածեալ եւ կամ ո՞ր պատրանաւք
05Parp3    45:15|յորժամ ի ձեր թագաւորացդ ի միտս ծնեալ`յայտնեցաւ մեզ բանն, եւ
05Parp3    45:15|մեր ոչ ծառայեցին, որ եւ մտաց մերոց ծանր թուի եւ արհամարհանք
05Parp3    45:16|զգործն եւ ատէաք, եդեալ ի մտի զերծանել հնարիւք եւ երթալ յաշխարհն
05Parp3    45:26|նենգաւորութեամբ զմերոյ կորստեան խորհուրդ ի միտ արկեալ տարաւ ի գլուխ` ապա
05Parp3    46:0|խորհելով եւ կամ ո՞րպիսի ինչ զմտաւ ածեալ զայդպիսի իրս վնասից իշխեցեր
05Parp3    46:14|իմ, կեաս խղճիւ եւ ցաւովք մտաց զսակաւաթիւ զաւուրս կենցաղոյս, եւ պատրաստեալ
05Parp3    48:7|ընծայիւք եւ արժանաւորապէս զոհիւք հաճել զմիտս աստուածոցն. որոց ցասուցեալ` ոչ կամեցան
05Parp3    48:9|Արեա՛ց քաջ, մի՛ յածեսցին միտք քո յայլ խորհուրդս վասն վատ
05Parp3    53:1|Դի՛ք, ասէ, զկեանս ի մտի զիւրաքանչիւր անձին ի տան, եւ
05Parp3    53:8|եւ նախարարացն Հայոց` այպանէին ընդ միտս իւրեանց ծաղրելով. հաշուէին զնոսա լինել
05Parp3    54:7|վերին զաւրացն էր դասակից. բայց զմիտս լսողացն առ վայր մի սայթաքեցուցանէր
05Parp3    54:8|եւ երանելի Խուժիկն պատրողական բանիւք զմիտսն Վեհդենշապհոյ խնդացուցանէր ի ժամուն, որպէս
05Parp3    54:11|աւգտակար իրաց եւ կարծեաց հեռացուցեալ զմիտս ամբարակապետին` առաւել հաւատարմագոյն ցուցանէր նմա
05Parp3    54:14|լիցի գրել հաւաստեաւ ի տախտակս մտաց իւրոց, որպէս յարձանագրի, զամենայն հարցմունս
05Parp3    55:8|դուք յիշեցէ՛ք ե՛ւ զձեր անձինսդ զմտաւ ածել եւ զայնչափ կապելոց զոգիս
05Parp3    56:3|արդ` այդպիսի մեծ եւ իմաստուն մտաց պարտ է ճանաչել զարքայից արքայի
05Parp3    56:15|ի վերայ կայ մարդոյ, որոյ միտք իւր առ իւր են եւ
05Parp3    57:13|կացեալք զայն աւուրս` խորհէր ի միտս իւր երանելի Խուժիկն, եթէ զինչպիսի
05Parp3    57:17|աջ հզաւրին պահէր անհոգս. ուրախալից մտաւք փառաւորէր զԱստուած, իմացեալ այնուհետեւ, թէ
05Parp3    57:39|ցնծութեամբ` զուարճացուցանէին նորոգելով զամենայն մեղկեալ միտս լսողացն եւ հաստատէին ի հաւատս
05Parp3    59:2|սրբոյ արեան հարց նոցա, հաւանեցուցեալ զմիտս թագաւորին` պարգեւեաց Աշուշայի, որպէս կարի
05Parp4    61:2|յիշեմք երբէք զմերն եւ կամ զմտաւ ածեալ զղջանամք
05Parp4    61:5|ոչ յապաղէին. վառեալք զինու` ընդ միտս իւրեանց պաշտէին. յարձակեալք ի վերայ
05Parp4    62:5|տիս մանկութեան էին` ամենայն տեսանող մտաց երեւէին աջողակք եւ զարմանալիք. որում
05Parp4    63:11|եւ քաջութեանն թէպէտ եւ ածէր զմտաւ պատուել զնա, այլ յիշելով զհարցն
05Parp4    64:12|կարասւով կարէի հաւանեցուցանել` ջանայի անվեհեր մտաւք եւ ոչ տայի կորնչել այնպիսւոյն
05Parp4    65:21|Եւ քանզի ոչ էր խաղաղութիւն մտաց նորա զամենայն աւր վասն վատ
05Parp4    65:22|Եւ այսպէս ցանկ մաշելով ի միտս իւր` ծանուցանէր առ ջերմ սիրողաց
05Parp4    65:22|նմա ժամ բարի, ասելով ընդ միտս իւր, թէ «Միշտ ընդ քեզ
05Parp4    66:0|Եւ մինչդեռ Վահան յայսպիսի յուզմունս մտաց կայր տարակուսեալ` լինէր յանկարծակի խռովութիւն
05Parp4    66:6|փրկութեան. նմա` ապրել ի խղճէ մտացն իւրոց, եւ մեզ` զերծանել ի
05Parp4    68:11|Եդեալ ի մտի` ասէին, թէ «Ո՛վ գիտէ, կարեմք
05Parp4    68:18|լուեալ, թէպէտ եւ գաղտ ի միտս ուրախանայր, կարծեցեալ, թէ հաստատ նուաճումն
05Parp4    73:7|խաբէութեան թարթափեցուցանէր թագաւորն Վրաց Վախթանգ զմիտս զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եւ
05Parp4    73:16|յիրս յայս, արք թուով. բայց միտք մեր եւ խորհուրդք առ ձեզ
05Parp4    74:2|եցոյց վերին զաւրութիւնն հայեցող աչաւք մտացն. եւ յառաջ քան զկատարումնն` յայտնապէս
05Parp4    75:10|այլ լաւութիւն եւ քաջութիւն եւ միտք եւ գիտութիւն, որով աշխարհ շինի
05Parp4    75:15|Եւ յայսմ կռուի մի՛ զայս զմտաւ ածեալ պարծիք, թէ աւելի ինչ
05Parp4    75:20|տեառնն արբանեկութեան արժանի եղէ` ի մտի եդի առաջի Աստուծոյ եւ մարդկան
05Parp4    75:20|առաջի Աստուծոյ եւ մարդկան` արդար մտաւք տեառն եւ ձեզ ծառայութիւն առնել
05Parp4    75:21|բանսարկութիւնս առնէին, եւ դուք անքնին մտաւք լսէիք եւ ընդ իս չ
05Parp4    75:22|ածի զմտաւ, թէ զի՞նչ արդեաւք այլ հնար
05Parp4    75:22|լինէի զԱրեաց տեառն եւ զաւագացն զմիտսն ուղղել ընդ իս. եթէ գտանէի
05Parp4    75:23|չկարէի` խորհուրդ չար ի մտի արկի, եւ անձամբ զանձն սպանի
05Parp4    76:4|երթայր զհետ գնդին Պարսկաց, ածելով զմտաւ, թէ ո՞ գիտէ, լրտեսեալ ուրեք
05Parp4    76:14|Ի սոյն միտս յաւժարեցուցեալ գրգռէր բազում անգամ պատգամաւորաւք
05Parp4    77:15|ցածուցանել, լուեալ ամենիմաստի եւ զգայուն մտաց Մամիկոնեանն Վահանայ զաւրավարին Հայոց` ասէր
05Parp4    79:7|կանայքն են` զուարճացեալ ուրախանայր ընդ միտս իւր. խորհելով այսպէս, թէ արդ
05Parp4    80:7|յայլս ամենայն հրահանգս եւ ի միտս
05Parp4    84:2|զահաւոր զաւրութիւն հակառակորդին Վահանայ Մամիկոնենի՝ զմտաւ ածեալ յիշէր զանընդդիմակայ զաւրութիւնն, սրտմեռեալ
05Parp4    84:4|Այլ եւ զայս զմտաւ ածեալ երկնչիմ, մի՛ գուցէ ըստ
05Parp4    84:8|ես զեռանդի գործոյն տեսչութիւնն իբրեւ զմտաւ ածեալ յիշեմ` ոչ զաւրեմ բնաւ
05Parp4    85:0|Եւ զայս ամենայն զմտաւ ածեալ այսպէս Շապհոյ` չուէր վաղիւն
05Parp4    88:4|յաշխարհին Հայոց, եւ Վահանայ զի՞նչ միտք են եւ ոյժ, եւ ո՞րպէս
05Parp4    88:11|երկիւղ գործոյն չելանէ ի մտաց
05Parp4    88:13|զՍիւնեաց տէրն սպանին. զոր յիմ միտս այսպէս ասէի, թէ լոկ Գդիհոն
05Parp4    91:14|զոր այժմ յայտնապէս փորձիւ ի միտ առեալ գիտացաք ամենեքեան
05Parp4    91:19|Յաղագս որոյ զմտաւ ածեալ իմ զքո այդպիսի արարուած
05Parp4    92:0|ընդ աշխարհի` յառաջահայեաց եւ իմացող մտաց դիւրին է անաշխատ ճանաչել
05Parp4    92:4|եւ անձնահաճութեանն զոր ասացեր, անընտրող մտաւք ունելով զծառայս, չընտրել զլաւն
05Parp4    92:9|յաշխարհէն Հայոց եւ կորուսեալ վաստակք, միտք, քաջութիւն, տոհմակութիւն եւ արդարութիւն. եւ
05Parp4    92:12|մեք իբրեւ զխորհուրդս զայս ի միտ արկեալ իշխեցաք խորհել, եւ զայդպիսի
05Parp4    92:12|նմին հաստատեալ. եւ թէպէտ ածաք զմտաւ երթալ ըստ աշխարհ ելանել եւ
05Parp4    92:12|գիտէաք. - բայց ապա զայս ածաք զմտաւ, թէ գաղտ բնաւ յանզգաստուց զարհուրեալ
05Parp4    92:17|զի մի բազմաբանութեամբ զերագալուր ձեր միտս ձանձրացուցից, այլ լռել զաւգուտն բազմաց
05Parp4    95:2|Եւ ածեալ զմտաւ զճանապարհորդութեանն աշխատութիւն թագաւորին Վաղարշու զՄամիկոնենին
05Parp4    95:21|զաւգուտ, զարդարմտութիւն, եւ աստուածաբար անզրկող մտաւք զիւրաքանչիւր մարդոյ ըստ իւրաքանչիւր վաստակոյ
05Parp4    98:2|ըստ աւրէ տեսանելով Անդեկանն եւ զմտաւ ածելով` զարմանայր ի միտս իւր
05Parp4    98:2|եւ զմտաւ ածելով` զարմանայր ի միտս իւր ի ծածուկ եւ ըստ
05Parp4    98:2|ի ծածուկ եւ ըստ բարեսէր մտաց իւրոց ուրախանայր
05Parp4    98:3|ստէպ եւ իւրոց սիրելեաց զիմաստալից միտսն առնն ծանուցանէր, տայր գիտել եւ
05Parp4    98:12|ի բազում ժամուց խորհելով ի միտս իմ եւ լաւ համարելով աշխարհին
05Parp4    99:6|ուրախութիւն աստուածասէր բարեսիրացն եւ ողջախորհուրդ մտաց լաւահայեցաց, եւ սուգ թախանձալից եւ
05Parp4    100:10|առ ցնծալ սրտիս եւ ուրախանալ մտացս, համբարձեալ զձեռս ի յերկինս` ընդ
06Khor1    3:10|քո յոյժ զարմացեալ եմ ընդ մտացդ ծննդականութիւն, որ ի սկզբանցն մերոց
06Khor1    6:2|ոչ զոք ընդդիմանալ կարծեմ ի միտս ունողացն. բայց եթէ զճշմարտութեանն ոք
06Khor1    6:3|Եւ յայսոսիկ իւրաքանչիւր միտք որպէս կամին` ուրախասցին
06Khor1    8:4|եւ զԱտրպատական. «եւ այլ որչափ միտք քո եւ քաջութիւն հասանիցեն. զի
06Khor1    9:2|վեր քան զամենայն թագաւորաց, եւ մտաց լայնութիւն` որչափ երկնի ի վերայ
06Khor1    9:3|խնամ տարեալ հոգացայ ամենայնի, որչափ միտք եւ հասողութիւն բաւեցին
06Khor1    9:4|խնամակալութենէ զետեղեալ զթագաւորութիւնս` խորհուրդ ի մտի եդի գիտել, թէ ո՛յք ոմանք
06Khor1    9:8|միանգամայն եւ ուրախացեալ ընդ այսպիսի միտս ունել եղբաւր իւրոյ, որում զկէս
06Khor1    13:8|զնախնւոյն իւրոյ զԲելայ ունէր ի մտի, ի զրուցաց ուսեալ. եւ զայս
06Khor1    17:7|Իսկ ի հասակ եւ ի միտս հասեալ որդւոց նորա` յիշեցուցանեն նմա
06Khor1    18:2|Ունիմ ի մտի եւ զԿեփաղիոնին, վասն ոչ տալ
06Khor1    25:13|ունելով յամենայնի` զամենայն ուրուք զկենցաղ` մտացն լծակաւ կշռէր
06Khor1    30:14|գործն արագ եւ առողջ, յորժամ զմտաւ ածէր Տիգրան յաղագս քեռն իւրոյ
06Khor1    34:13|այսաւր ձեռամբ իմով շարագրեմ զայնոսիկ, միտս անմտութեան նոցա տալով, եւ զկարի
06Khor2    14:7|որ եկեալ էին ի Յունաց, զմտաւ ածեալ, զի մի՛ ի խորագոյն
06Khor2    31:4|քո զայս ամենայն` եդի ի մտի իմում մի յերկուց աստի. կա՛մ
06Khor2    38:2|Բայց Երուանդայ զմտաւ ածեալ, թէ ո՛րպիսի չար նորա
06Khor2    80:13|ի Կեսարիայ` ոչ ինչ, զորոց զմտաւն ածէր` առնելոց էին, անսպառին եւ
06Khor2    90:8|ձորոյն մեծի. միայն զի ի մտաց նորա հեռացուսցէ զյիշատակ բնիկ աշխարհին
06Khor2    91:3|զլերինս եւ զամայութիւն եւ զհանդարտութեամբ մտաց յինքեան կեալ, որպէս զի խաւսեսցի
06Khor2    92:25|բազում խաւսողք աստուածայնոցն, եւ զաւրութեան մտացն ոչ հասուք. եւ խաւսողք` ո՛չ
06Khor2    92:26|են ճառքս եւ սարսափելի` որոց միտս ունին. քանզի խաւսի որ խաւսին
06Khor2    92:29|ոք զսոսա ոչ ողբասցէ` որ միտս ունիցի. եւ եթէ ոչ ոք
06Khor3    3:5|այլ տեսեալ զհոգւոյն մեծանձնութիւն, եւ զմտաւ ածեալ զՍողոմոն երկոտասանամեայ թագաւորեալ Իսրայելի
06Khor3    4:4|ի կուրծս անկեալ եւ ի միտս եկեալ նախարարացն Հայոց` ժողովեցան առ
06Khor3    13:8|Տիրանայ` առեալ բերէ, ոչ ածելով զմտաւ, թէ խաբէութեամբ` դիւաց երկրպագին պատկերք
06Khor3    14:4|Տիրան, քանզի երկեաւ ի Յուլիանոսէ, զմտաւ ածելով` մեռանել ինքեան իբրեւ զկոխող
06Khor3    29:16|Մի՛ դիցէ ինքնակալդ ի մտի, եթէ առ ատել զձեզ նշկահեցաք
06Khor3    37:22|Եւ զմտաւ ածեալ, թէ գուցէ թափիցէ զնա
06Khor3    42:12|ի ձեզ եւ յաշխարհդ ձեր. զմտաւ ածեալ, եթէ ոչ կարեն հաւտք
06Khor3    47:8|Վասն որոյ եդ ի մտի հնարել գտանել նշանագիրս Հայոց լեզուիս
06Khor3    53:3|եւ զոր ինչ միանգամ ի միտ առնոյր բան հայերէն յինքն առեալ
06Khor3    53:8|ամենայնին որպէս յաման ինչ ի միտս նորա հաւաքեցաւ
06Khor3    55:8|վտարանդիսն, սակայն ոչ կարաց հաճել զմիտս նախարարացն, ամենեցուն ատեցեալ զնա, եւ
06Khor3    63:11|Իսկ նախարարացն զմտաւ ածեալ, իբր թէ խաբկանաւք իցէ
06Khor3    67:12|Վասն զի գոյր տեսլեամբ հրեշտակական, մտաւք ծննդական, բանիւ պայծառ, գործովք ժուժկալ
06Khor3    68:17|ո՞րպէս զախտս հանդուրժեցից բերել. զիա՞րդ զմիտս իմ եւ զլեզուս պնդեցից, եւ
06Khor3    68:26|Զմտաւ զայսոսիկ ածելով` հառաչումն յիս ի
06Khor3    68:27|կենցաղաւգուտ. զհա՞յրն իմ եւ զքահանայապետ, զմիտսն վսեմացեալս, որ երթայր տանէր կատարեալ
07Seb1    10:7|խնդացեալ վեր ի վերոյ զմարդկան զմիտս հաճէր՝ այլ ի ներքուստ ցասմամբ
07Seb1    12:6|Եւ ոչ ինչ էած զմտաւ արքայն, եթէ զինչ իցէ բանն
07Seb1    12:6|զխռովութիւն այնպիսի զաւրացն. այլ հաստատեաց զմիտս իւր ի վերայ բանիցն ստութեան
07Seb1    12:11|ի պատերազմ, քանզի արկ ի միտս իւր, եթէ գուցէ հասեալ ինչ
07Seb1    12:23|աստի, եւ մի համարիր ի միտս քո խորհել վասն քո այլազգ
07Seb1    16:3|Եւ զայս եդեալ ի մտի՝ եթէ գանձուդ այդուիկ զՀոնս մեր
07Seb1    16:8|անտի հրաման դադարել անդ»: Զի զմտաւ իսկ ածեալ էր նորա եւ
07Seb1    22:1|Յայնմ ժամանակի արկ ի միտս իւր Խոսրով արքայն՝ խնդրել զքէն
07Seb1    25:2|Յայնժամ արկեալ ի միտս իւր նենգաւոր արքային Քուշանաց՝ երթեալ
07Seb1    26:1|Արդ՝ անկեալ ի միտ առն միոջ երազիւր երեք ամսաւք
07Seb1    30:2|ի ճանապարհի՝ արկ նա ի միտս իւր ապստամբել եւ գնալ առ
07Seb1    30:6|թագաւորել Փոկասայ: Արկ սա ի միտս իւր ապստամբել եւ գնալ առ
07Seb1    34:9|Եւ ապա յանկարծաւրէն արկեալ ի միտս իւր անդրէն յաւուրս Մաւրկայ թագաւորութեանն
07Seb1    35:2|տեղիս Երուսաղէմի: Երկրորդ՝ զի հաճեաց զմիտս մեր ի գալստեան դոցա, եւ
07Seb1    35:4|Զի ով ծանեաւ զմիտս Տեառն, կամ ո խորհրդակից եղեւ
07Seb1    35:10|եկեղեցեաց նորա: Եւ արկցէ ի միտս ձեր՝ անդադար աղաւթելով վասն մեր
07Seb1    39:2|եւ բազմութեամբ իւրով, զի էին միտք Երակլի զարհուրեալ ի Խոռեմայ: Իսկ
07Seb1    44:12|երանելւոյն Երակլի՝ խորհէր Վաղենտին ի միտս իւր՝ ճարտարութեամբ խաբել զսինկղիտոսն, եւ
07Seb1    44:22|իշխանութեամբն Յունաց, այլ արկ ի միտս իւր նենգութիւն. եւ հրամանս խնդրեաց
07Seb1    45:8|Յայնմ ժամանակի արկ ի միտս իւր կաթուղիկոսն Հայոց Ներսէս շինել
07Seb1    46:31|եւ յերկուս անձինս եւ յերկուս միտս. այլ «դայն» եւ «դմայն» ասելով
07Seb1    46:51|էառ հոգի, եւ մարմին, եւ միտք, եւ ամենայն որ ինչ է
07Seb1    46:74|առաջնորդք ժողովոյն այնորիկ որ յԵփեսոս՝ զմիտսն Նեստորի ունէին, բայց ոչ իշխէին
07Seb1    48:14|պատմեցին ամենայն իշխանքն թագաւորին եւ զմիտս եւ զկամս ապստամբութեան Ռշտունեաց տեառն
07Seb1    49:1|զաւրու կարգաւք զինուորութեան. եւ հաստատեալ զմիտ իւր ի վերայ ժողովոյն Քաղկեդոնի
07Seb1    49:4|ի վաղնջուց իսկ ունէր ի միտս իւր կաթուղիկոսն, եւ ոչ իշխեաց
07Seb1    52:22|կարգի պատմութեանս ըստ անհանճար խորհրդոյ մտացս իմոց, եւ ոչ ըստ արժանաւոր
08Ghev1    7:14|կարգք, զոր սուրբքն մատուցանէին սրտի մտօք միայնոյ մաքրագունին
08Ghev1    10:25|զօրն Տաճկաց մարտնչէր ընդ քաղաքիս՝ մտի ես ընդ խողովակ մի եւ
08Ghev1    11:11|առ նա: Իսկ նոցա անխորհուրդ մտօք ընտրեալ զպատուական զօրացն՝ անցին յայնկոյս
08Ghev1    14:88|հրոյ լոյս, եւ բան ի մտաց: Եւ այս որչափ մարդկայինս կարաց
08Ghev1    14:90|զնմանութիւն եդ ի նմա, զհոգի, զմիտս եւ զբան: Զսոսա ի սմա
08Ghev1    14:94|Եւ զի կուրացեալ էին միտք մարդկան եւ ոչ կարէին զբովանդակ
08Ghev1    14:126|ի ձեռն Եսայեայ. «Ահաւադիկ ի միտ առցէ մանուկ իմ, վերասցի եւ
08Ghev1    14:126|որոց ոչ իցէ լուեալ՝ ի միտ առցեն
08Ghev1    14:149|է մեռանել մարդոյ: Արդ քաջ միտ դիր եւ խորհեա յայսոսիկ. եւ
08Ghev1    16:2|զի դարձեալ յայս շրջեալ փոխեաց զմիտս նորա մոլորութիւն այսոյն
08Ghev1    20:14|իբրեւ զքեզդ, որ ոչ ածեր զմտաւ երբէք, եթէ զորս խողխողեաց սուր
08Ghev1    20:28|Իսկ թագաւորն Լեւոն զմտաւ ածէր զայն, զի տէր հատոյց
08Ghev1    24:10|լցեալ քաղաք ամբարշտացն. քանզի ախտացեալք մտօք եւ զգայութեամբ եւ սրտիւ՝ կատարէին
08Ghev1    24:10|եւ սրտիւ՝ կատարէին զերկունս մահու մտացն եւ զգայութեանց զչարութեանցն առատագոյն ծնունդս
08Ghev1    26:2|ո՜վ եղբարք, ոչ տեսանեմ խոհական մտաց զգործ անզգայութեանդ, այլ անուղղայ խորհուրդ
08Ghev1    34:33|զօրաց նորա, զի ամենեւին ընդ միտ անգամ ոչ էառ ածել զմտաւ
08Ghev1    34:33|միտ անգամ ոչ էառ ածել զմտաւ առնուլ զաշխարհս Հայոց ի ձեռաց
08Ghev1    34:45|Իսմայելացւոցն. եւ զայս առեալք ի միտ՝ անընկալք եղեն բանից նորա, այլ
08Ghev1    34:59|Եւ զայս զմտաւ ածեալ՝ թէպէտ եւ նուազունք էին
08Ghev1    37:5|Եւ մինչդեռ նա զայս ածէր զմտաւ ի վերայ աշխարհին Յունաց, ասպատակել
08Ghev1    38:2|ի խորհուրդս իւր. այլ հաստատուն մտօք գրէր պատասխանի «Ոչ է, ասէ
08Ghev1    41:2|զերկիւղ Աստուծոյ անգամ եւ ընդ միտ ոչ ածէին. նախ՝ զԵզիտ ոմն
08Ghev1    42:11|յաւարի. եւ դարձեալ շրջեալ յայնց մտաց՝ առնոյր որ ինչ ցանկալի թուէր
09Draskh1    1:3|Եւ այսպէս զընտանի իւրեանց առատութեան մտաց ջանացան օգուտ աշխարհի գործել՝ զփափագելի
09Draskh1    1:7|յարահետ եւ յաղքատիմաց խանթէ իմոցս մտաց յառաջ ձգեցից բան երագագիր դպրի
09Draskh1    1:15|զիարդ զշինութիւն աշխարհիս տնօրինէր իմաստայեղձ մտօք. ընդ նմին ապա եւ զայլոց
09Draskh1    2:10|մղէր, եւ ինքնահաճոյ արդարեւ ի միտս եւ ի բանս եւ ի
09Draskh1    2:17|որ ուշիմ եւ վարժ էր մտօք՝ քաղդէարէն եւ յունարէն դպրութեամբ, ի
09Draskh1    4:4|ի պարծանս գովեստից ազգիս մերոյ միտք իմ որցեալ զիս բերէ դեգերիլ
09Draskh1    5:29|ոչ եւս ստացեալ նորա յինքեան միտս հպարտութեան՝ այլ արտասուելով ասէր. «Աւաղ
09Draskh1    5:30|Յետ այսորիկ ջան ի մտի եդեալ ծառայեցուցանել իւր զբոլոր իսկ
09Draskh1    10:2|ուրեմն աշխարհի Ծոփաց՝ ժպրհեալ ոխերիմ մտօք սպանանէ զսուրբն սրով, եւ փախստեայ
09Draskh1    12:6|զխստամբեր վարս նորա ճգնողականս՝ ի մտի եդեալ ընդ այլոց եւս ոմանց
09Draskh1    17:36|իրաւանց ուղղոց ինչ, այլ կամակար մտօք ըստ կամս անձանց հաստատէին վճիռ
09Draskh1    18:9|Գրոց Աստուածայնոց՝ ոչ կարացեալ ի միտ առնուլ զխորամանկ հնարիմացութիւն հերձուածոյն, որ
09Draskh1    19:6|աստուածածանօթութիւն նորա դաւաճանումն միայն լինէր մտաց տգիտաց
09Draskh1    19:19|ի Տէր եւ ոչ ածեալ զմտաւ զկրթական արշաւանս հինիցն թշնամեաց՝ գեղեցիկ
09Draskh1    21:6|լիցի դարձուցանել զնա յանհնարին դառնութենէ մտացն
09Draskh1    22:24|աշակերտացն իւրոց, որ բաւական բերէր զմիտս մարդկան զարթուցանել յերկիւղն Աստուծոյ՝ եւ
09Draskh1    23:14|ոչ թերեւս լինէր մոռացեալ ի մտաց նորա եղեալ նշանքն
09Draskh1    24:3|հրապուրեալ ի չար ագահութենէն՝ խորամանկ մտօք ջանայր հնարս մարթել գտանել սակս
09Draskh1    24:29|չար մախանաց միշտ ի նենգապատիր միտս ոստիկանն ընդ հայրապետին բերեալ՝ ի
09Draskh1    25:17|բաց կալ յընդունելոյ զհօտապետն. ի մտի եդեալ ա՛յլ եւս կացուցանել հայրապետ
09Draskh1    25:45|բազում իմաստութեամբ զսաղապ եւ զսնոտի միտս նորա յինքն յանկուցեալ վստահէ այնպէս
09Draskh1    25:48|յաղագս բանտարկեալ կապելոցն դնէին ի միտս իւրեանց վաղվաղակի զնոսա հնազանդեցուցանել ի
09Draskh1    25:60|երանելիքն ամենեւին բնաւ իսկ անհաւան միտս նոցա յայնմիկ ցուցեալ՝ իբրեւ նահատակք
09Draskh1    25:62|վասն որոյ ծանուցեալ բռնաւորին զանհրապոյր միտս սրբոցն՝ հրամայէ զնոսա զփայտէ կախել
09Draskh1    26:6|առաքէ տայի ձեռս Բուխայի, ի մտի եդեալ, թէ փոշիշն ինչ բարւոյ
09Draskh1    26:22|նորայն կամաց առին եւ ծանեան զմիտս նորա անհրապոյրս՝ խորհեցան դառնաշխատ տանջանօք
09Draskh1    26:27|մահուն երկիւղէ՝ ոչ առին ի միտ զանմահ մահուն դառնութիւնն. եւ ոչինչ
09Draskh1    27:8|առ ամենեսեան գտեալ՝ յինքն զբազմաց միտս յանգուցանէր սիրալիր սրտիւ, որպէս զի
09Draskh1    27:12|Այլ եւ ի մտի ամենեցուն եդեալ, զի թէ դէպ
09Draskh1    28:5|անդ ընկալեալ՝ հլու եւ զգօն մտօք հաւանէր ընդունիլ եւ յոտին զբոլոր
09Draskh1    30:10|Սմբատ չուել գնալ, ելս ի մտի դնելով, թէ գուցէ իմանալ դոցա
09Draskh1    30:16|խորամանկեալ՝ եւ հաւանական իմն ցուցեալ միտս, ասէ. «Տացէ ինձ այսրէն Ատրներսեհ
09Draskh1    30:29|Իսկ սպարապետն ի մտի եդեալ, թէ գուցէ հրապուրել զայրն
09Draskh1    30:61|վասն լեզուաց մի՛ ինչ ընդ միտ ածեալ զարհուրիք, զի լեզու ոչ
09Draskh1    30:70|խորգով եւ մոխրով՝ կրօնաւորեալ սրտի մտօք, եւ ապա յետ ժամանակին հաւատարիմ
09Draskh1    30:72|բուռն զօրութեամբ եւ կամ կամակոր մտօք ընդ Աստուծոյ կռուել
09Draskh1    32:3|որ կարծրագոյն քարեղէն եւ անկարեկիր միտս էր ստացեալ՝ յարդարէր զնա ի
09Draskh1    33:1|իւր զգազանաբարոյ զգրոհսն, եդ ի մտի իւրում ոչ կալ նմա յայնմ
09Draskh1    33:7|եւ ըստ արբանեկութեան նեռինն յինքն զմիտս նորայանգուցեալ՝ յղէ զնոյն ինքն պատգամ
09Draskh1    34:3|սպասէր առ ի նմանէն հաւանական միտս դարձի առ նա ստանալ եւ
09Draskh1    34:9|նախարարաց յուխտ սիրոյ, եդ ի մտի իւրում երթալ հարթել հաստատել եւ
09Draskh1    35:1|եւ ի ծննդականութիւն չարի կառավարեալ զմիտս իւր՝ դիմեալ մռմռեալ յարուցեալ գայր
09Draskh1    36:14|բոլոր մասունս առ ի բովանդակ մտաց եւ ի զօրութենէ իւրմէ մեծաւ
09Draskh1    36:16|խոնարհս զիջանէր, հեշտ եւ համբոյր մտօք ի նոյն պայման զինքն յարադրաբար
09Draskh1    37:1|գայր զկողմամբք Շիրակ գաւառի՝ դարձուցեալ զմիտս իւր ի հին մոլութիւն եւ
09Draskh1    39:1|Ափշնի եղբօր իւրոյ, եդ ի մտի իւրում ոչ եւս դարձեալ դաւանս
09Draskh1    39:3|յինքն իսկ հրաւիրեալ՝ առ ինքն զմիտս թագաւորին կացուցանէր
09Draskh1    41:2|զսնոտի խորհուրդն՝ եւ ոչ շամբուշ մտօք ընդ վեհսն քան զինքն հակառակիլ
09Draskh1    41:6|ռոճիկս պիտոյից ըստ անդստին բարեբարոյ մտաց իւրոց
09Draskh1    41:14|ոչ բերիւր յիմաստս նորա խռովասէր միտք
09Draskh1    42:7|Յետ այսորիկ ապա հաւանական իմն միտս Յուսփայ իւր ստացեալ եւ ի
09Draskh1    42:9|ձեռն պատրաստ տեսանէր, ելս ի մտի դնէ՝ զի թէ զմիոյ ամի
09Draskh1    42:10|ի զրադատ տուգանս սակին, ի միտս իւր զայս միայն զետեղեալ բերեալ
09Draskh1    42:25|Իսկ հեզահամբոյրն ցածուն մտօք ընկալեալ՝ զհաշտութիւն նմա ընձեռէր եւ
09Draskh1    43:6|Սակայն արքայ ծննդագործեալ ի միտս իւր՝ բարեաւն յաղթել չարին, ոչ
09Draskh1    43:11|թագաւորեցելոյն Գագկայ, անփորձ եւ անկիրթ մտօք համոզել զոստիկանն վասն յաշխարհս մեր
09Draskh1    43:25|Եւ ապա ի խաբէութիւն մտաց զինքն զինեալ՝ առաքէ առ արքայ
09Draskh1    44:4|Թերեւս զմտաւ ածեալ նորա զփարթամաշնորհն Յուսուփ, զի
09Draskh1    44:5|ոչ գիտէր զՅովսէփ, եւ ի միտս առնոյր զհնարիմացութեան նորա զխորհուրդ առ
09Draskh1    45:11|հետէ ապա նիւթ հրաբորբոք դառնութեան մտաց գտեալ զայնպիսի յաղթութիւն՝ հրակիզութիւնս բազումս
09Draskh1    45:15|սակս այսորիկ որ յիմումս շտեմարանի մտացս է տեսութիւն շարժութեան՝ շլացեալ եւ
09Draskh1    46:10|ի կուրծս արարեալ եւ իմաստայեղց մտաց խորհրդեամբ տեսեալ միանգամայն իսկ զելս
09Draskh1    47:4|Եւ ապա ի մտի եդեալ ի միասին սիրելի եղբարցն
09Draskh1    48:1|Զայս ապա տեսեալ եւ զմտաւ միանգամայն ածեալ թագաւորն Գագիկ հանդերձ
09Draskh1    48:1|անձանց խարդաւանական մահու կարծիս ի մտի եդեալ եւ զանգիտեալ երկիւղէ բռնադատին
09Draskh1    48:2|ապաշխարեցին ապաշխարողական կարգօք, եւ ի մտի եդեալ հատուածիլ գնալ յաշխարհ տէրութեան
09Draskh1    48:10|եւ եւս առաւել քան զսոյն զմտաւ ածեալ արքայի, եթէ չոգաւ իւրաքանչիւր
09Draskh1    48:18|Այլ եւ ըստ ագահութեան իւրոց մտացն ի ցանկութիւն ընչից հարեալ վարանէր
09Draskh1    48:18|ցանկութիւն ընչից հարեալ վարանէր ի միտս իւր, թէ գուցէ գտանիցի ինչ
09Draskh1    48:19|հաւատայր զանձն նմա, զի ուշիմ մտաց ընտրութեամբն գիտէր զքծնումն քաղցրագոյն եւ
09Draskh1    48:21|Իսկ զայսպիսի աղէտս տարակուսից ի մտի եդեալ իմաստնոյն Գագկայ, եւ թէ
09Draskh1    48:21|գիտէր զպատրուակ մահացան դրժող դառնութեան մտաց նորա. զի որ կամաւոր կուրութիւն
09Draskh1    49:3|իբրեւ զկատսայ յեռանդեան ի չար միտս իւր բորբոքեալ՝ գնայր չուէր յամրոցն
09Draskh1    50:11|Եւ ապա կառավար կալեալ զմիտս իւր՝ առ Աստուած հայէր. եւ
09Draskh1    50:19|ի մի կամս եւ ի միտս զինքեանս բերեալ եւ թագ նմա
09Draskh1    51:26|արժանի գրեցին. այլ միայն ընդ միտս իւրեանց ընդ Աստուծոյ խօսէին՝ սրտիւ
09Draskh1    51:37|զինքն տալ կերակուր սրոյն. ի մտի եդեալ եթէ գուցէ ի վերջ
09Draskh1    51:39|գրեալ զվիշտս եւ ոչ ի մտի եդեալ զանհնարին մահուն տուգանս՝ յօժարութեամբ
09Draskh1    51:41|եւ պահպանութեան հաւատոցն ի նոյն միտս զինքն վառեալ՝ յանողորմ սրոյ անտի
09Draskh1    52:1|բնակեալք առ ոտամբն Կովկասու, ի մտի եդեալ եթէ գուցէ յինքեանս հետի
09Draskh1    54:16|ընկալեալ սիրովն Քրիստոսի՝ ի սոյն միտս եւ ի սոյն խորհուրդս համոզեալ
09Draskh1    54:20|զզօրս իւր սփռէր, եւս առաւել զմիտս իւր, որ էր ի ծննդականութեան
09Draskh1    54:21|գազանէն, ի պատրաստի միշտ ունելով զմիտս իւրեանց. ընդ որս էր մեծ
09Draskh1    55:1|թուղթ առաջի Կայսեր եւ ի միտ էառ տակաւին, որ դեռեւս շուրջ
09Draskh1    55:9|Կայսր, սակայն ես ոչ կամեցայ, զմտաւ ածեալ թէ գուցէ գտցի ոք
09Draskh1    55:10|ոչ կամեցայ գնալ ի գայթակղութիւն մտաց տկարաց: Ապա ըստ ըղձակերտ իմոյս
09Draskh1    55:21|այլ նանրացեալ խորհրդովք եւ խաւարազգած մտօք խոտորեցան զկնի ապիրատութեան եւ դղրդեալ
09Draskh1    55:27|եկեալ հասեալ ի վերայ, եւ զմտաւ ածեալ զիւրայոց եւս ոմանց թուլասրտից
09Draskh1    56:4|գտանէին չարութեամբ՝ ոչ երբեք հաւանական միտս ի հնազանդութեան սակի ստացեալ, վասն
09Draskh1    56:6|քանզի խորամանկ ոստիկանն խորհրդաբար ի մտի եդեալ՝ սուր հակառակութեան ի մէջ
09Draskh1    56:6|մէջ նոցա արկանել, այսպիսաբար նանրական մտօք թագ կապեալ սպարապետին Հայոց եւ
09Draskh1    56:12|ինձ եկեալք երկաքանչիւրքն եւ հաւանական միտս ստացեալ՝ ի պայման միաբանական եւ
09Draskh1    57:12|վայելչաբար սիրով ի միասին միախորհուրդք զմիտս կառավարեալք՝ տիրէին ի վերայ սեպհական
09Draskh1    59:9|Մովսէսն ի Սիսական կողմանցն՝ ի մտի դնէր երթալ առ մեծ քորեպիսկոպոսն
09Draskh1    59:17|կարծիս իմն երկիւղի զարքայէ ի մտի եդեալ՝ խնդրէր առ ի նմանէ
09Draskh1    60:19|ոչ զնուազունս իւր գունդ ի մտի եդեալ, չուէ գնայ ի հանդիպումն
09Draskh1    60:32|պակուցումն իմն երկիւղի մահու ի մտի եդեալ թագաւորին, զի թէ թողից
09Draskh1    60:33|երկոցունց նոցա, ոչ առեալ ի միտ զայցելութիւնն Աստուծոյ, որ յայնմ նուագին
09Draskh1    61:8|եւ ըստ հանճարագիտութեան իւրում ի մտի եդեալ զոչ կարօղելն կալ ընդդէմ
09Draskh1    61:9|յաւելուլ կալ ի նոյն ոխո՛ր միտս ընդ թագաւորին
09Draskh1    63:4|Իսկ թագաւորն Աշոտ եւս հաւանական միտս ստացեալ եւ սիրով սրտի զբանն
09Draskh1    63:5|զպաշարումն մառախլապատ եւ միգապատ ափշութեան մտաց չարին յանձանց ի բաց մերկացեալ
09Draskh1    63:17|Եւ այսպէս զմիտս իւրեանց թուլացուցեալ՝ բանս գաղտնիս յունկն
09Draskh1    64:1|Գագիկ՝ աստանօր իբր զվճիտ իմն միտս զգաստս ստացեալ ինքեան մաքուր խորհրդով
09Draskh1    64:3|Զոմանց ձեռաձիր ընծայիւք զմիտս հաճեալ հաւանեալ ըստ համբաւոյ խաղաղութեան
09Draskh1    64:13|լերանցն Կոգովտի եւ Ծաղկոտան՝ ի մտի դնէր զմխիթարութիւնն՝ որ առ ի
09Draskh1    64:19|զոր յօդեալ եդեալ է ի մտի իւրում վասն թագաւորին Գագկայ, եւ
09Draskh1    64:22|սակայն քաջավայելուչ իմաստիւ անխզելի զմիտս իւր ի չարութենէն պահնակեալ պատրաստէր
09Draskh1    65:4|իւրում զիմաստութիւն եւ ոչ ի մտի եդեալ զկատարեալ գիտութիւն եւ ոչ
09Draskh1    65:12|ինչ պակուցեալ խուսափեցի, այլ ի մտի եդեալ զանհնարին մոլեգնութիւն հեթանոսական մոլորութեանն
09Draskh1    65:13|այսպէս իբր յիմարեալք իմն ի մտաց՝ զարժանն հայցէաք ի շնորհացն Աստուծոյ
09Draskh1    65:18|Ապա ամենեցուն մեր միտք իբր ի մակոյկս ինչ վերելակեալ
09Draskh1    65:19|ի կամացն Աստուծոյ հաճեալ հաւանեսցին միտք նորա, եւ մի՛ եւս սպառ
09Draskh1    65:22|տայցես ինձ յետկար երդման՝ աներկբայ մտօք զետեղեալ կացից մնացից ի դրունս
09Draskh1    65:23|դենին նոցա. եւ այնպէս ազատ զմիտս իմ առնէ ի բոլոր երկիւղէ
09Draskh1    66:1|զհեթանոսական աղանդն: Եւ այսպէս զայլանդակ մտացն զփղձկումն եւ զդառնամաղձութիւն սրտին յունկն
09Draskh1    66:8|իսկ յիմարութիւն ցոփութեան բարոյիցն յայլանդակ միտս զնա փոխաբերէր. ուստի վաղվաղակի իսկ
09Draskh1    66:13|Իսկ բնակիչք Բիւրականու՝ ծանուցեալք զանբժշկելի միտս հեթանոսացն եւ զզրահեղեղ ուղխիցն զսաստկութիւնն
09Draskh1    66:20|յարդարէր ի խորհրդածութեան պաշտօնն ամբառնալ զմիտս իւրեանց առանց ամենայն վնասուց, եւ
09Draskh1    66:23|Եւ այսպէս իբրեւ հրով զմիտս նոցա վառեալ՝ զամենեցուն լեզուս շարժէր
09Draskh1    66:33|եւ ի մութ վրիժուց հատուցման զմիտս թաթաւեալ էին, թէպէտ եւ աւուրս
09Draskh1    66:35|իմն խրախ լեալ եւ խնճոյս մտաց իւրեանց մատուցեալ՝ վաղվաղակի գռոհ տային
09Draskh1    66:36|զխորհուրդսն չարութեան, եւ անընտանի չարախտավար մտօք սկսանէին զամենեսեան անողորմ սրոյն տալ
09Draskh1    66:64|Իսկ իբրեւ ծանեան զանհրապոյր միտս նոցա՝ այնուհետեւ հանեալ զիւրաքանչիւրս զնոսա
09Draskh1    67:7|թշնամեացն անկանէին. սակայն մոլորահողմ խաբէութիւն մտաց Իսմայէլականացն ընդ կրունկն ի փախուստն
09Draskh1    67:17|բազմաբար բարեաց մտաց բարութիւն եւ լրութիւն սիրոյ առ
09Draskh1    67:20|զսովորական իմաստութիւնն քաղցրացուցեալ իւր աներկբայ մտօք յուսացուցանէր զմեզ, զի ոգւով չափ
09Draskh1    67:20|զի ոգւով չափ ջան ի մտի եդեալ հոգասցի վասն դարձի մերոյ
09Draskh1    67:22|իւր առնոյր ոստիկանն ըստ խոտորնակ մտացն կա՛մ ծածկաբար ի վերայ ընթանալ
09Draskh1    67:25|լուան զգալուստ ոստիկանին եւ ի մտի եդին զյոյժ մռմռումն սպառնութեան առ
09Draskh1    67:25|ահիւ ըմբռնեալք եւ կարծիս ի մտի եդեալ անհաստատ խորհրդով, թէ գուցէ
09Draskh1    68:1|Զի իբրեւ ցուցող հայելի ի միտս անբասիրս սովաւ զձեզ հրաւիրեալ, եւ
09Draskh1    68:5|քան զիս է ձգտումն իրի զմտաւ ինչ ածեալ. այլ բոլորաձայն հնչմամբ
09Draskh1    68:5|ոմանց վէպս ինչ խարեալ խղճի մտաց կարօտ զձեզ կացուսցէ
09Draskh1    68:6|զաչս արձակեալ յարտադրութիւն բանիս մաքրական մտօք անբաղայապէս՝ ի մասնաւոր ասացելոց աստի
09Draskh1    68:16|զտխրութիւն տարերցս սնոտւոց մերկանալ մաքուր մտօք
10Tovma1    1:44|լինել օրինակ արդարութեան եւ ժուժկալութեան. մտօք սրտի գիտել զերկիւղն Աստուծոյ, կարգել
10Tovma1    1:46|անհնազանդից, որ ոչ առին ի միտ լսել զպատուէր սրբոց նախահարցն
10Tovma1    3:9|փոյթ զբազմացուցանելով՝ հեշտասէր եւ անպատերազմասէր մտօք վարելով կեայր ի խաղաղութեան
10Tovma1    3:22|բանիւք քամահեալ՝ ուժգնակի կարծիք ի միտս իմ ընթացան առ ի հաւատ
10Tovma1    6:1|ցուցանիւր. եւ ոչ մեք գրել զմտաւ ածել ջանասցուք
10Tovma1    10:42|եւ հիացմամբ մեծաւ յապուշ կրթին միտք իմ ընդ ժուժկալութիւն այնքանեաց բազմահնար
10Tovma1    11:42|զխնդիրն, եւ կասկածանօք տարուբերէր ի միտս, մի գուցէ ոչ առնելով իմ
10Tovma2    2:16|թագաւորն գիտացեալ զհաստատուն եւ զանդրդուելի միտս նոցա՝ ոչ ինչ փոյթ արարեալ
10Tovma2    4:10|ո՞րպիսի պատճառաւ անկեալ եղեր ի մտաց՝ ասէ, «ձայն իմն ահաւոր հրեշտակի
10Tovma2    4:11|համարէր ի հրեշտակէ զանկանելն ի մտաց։ Եւ բազումք ի նոցանէ հաւանեցան
10Tovma2    5:7|Բայց նոքա ի մտի եդեալ էին, թերեւս պատիր խաբեութեամբ
10Tovma2    6:18|վայելուչ է լռութեամբ եւ մոռացկոտ մտօք անփոյթ առնել զայնքան մեծիւ յաղթութեամբ
10Tovma2    6:22|քեզ զհասս հարկացն եւ հաճեսցուք զմիտս քո, եւ մի յանխնայ ասպատակելով
10Tovma2    6:34|զսրտիւն արիւնն՝ մաղձախառն բերմամբ յապուշ զմիտսն կրթեալ՝ կայր ի մէջ տարակուսի
10Tovma3    2:21|Բայց իբրեւ ետես բռնաւորն զանդառնալի միտսն եւ զաներկբայութիւն հաւատոցն եւ զաներկիւղ
10Tovma3    2:25|անդ հանդիպեալ լինէր, եւ ի միտ առեալ էր զսաղմոսն, զոր ասացեալ
10Tovma3    2:46|նմա, զի թերեւս կարասցեն հաճել զմիտս զօրավարին՝ ի բաց կալ ի
10Tovma3    2:56|թէ ի՞ւ իւիք կարասցուք հաճել զմիտս նորա ի խաղաղութիւն
10Tovma3    2:64|Ո՞չ ածէք զմտաւ եւ ոչ զմի ինչ ի
10Tovma3    2:68|Այլ նոքա քանզի հաստատուն մտօք ունէին զմիաբանութիւն դաւաճան խորհրդոյն որ
10Tovma3    4:31|իբրեւ յերկու մղոնս՝ նոցա ի մտի եդեալ էր, զի թէ գայցէ
10Tovma3    4:44|ոչ միով իւիք կարաց հաճել զմիտս նոցա, այլ միաբան ետուն հրաման
10Tovma3    5:2|եւ պատճառանօք ոչ կարէին հաճել զմիտս զօրավարին, յայտնի եւ յանդիման կացուցանել
10Tovma3    6:32|թուլամորթութեանն եւ անհաստատ եւ յողդողդ մտաց սիրեցին զփառս մարդկան առաւել քան
10Tovma3    6:33|յանձն առնումք զհրամանս արքունականս», ի մտի եդեալ զի այն ինչ, իբրեւ
10Tovma3    6:33|թէ ի վերին երեսս հաճիցեն զմիտս թագաւորին, եւ ի ներքին խորհուրդս
10Tovma3    6:38|եւ ի դառնալ իւրում նովին մտօք եւ նովին մոլորութեամբ վարեցաւ, լրբեալ
10Tovma3    7:3|կռապաշտութեանն մոլորութիւն. եւ խորհեցաւ սա զմիտս զայս, եթէ որ առ վտանգի
10Tovma3    7:7|ի մաքուր խոստովանութիւն հպելով եւ զմիտս մեր սուրբ պահելով ի հաւատս
10Tovma3    7:19|նորին ստութեանն, իմա եւ ի միտ առ
10Tovma3    7:22|բերանն, զի խորհուրդ յղութիւն է մտաց, եւ բան ծնունդ է իմացմանց
10Tovma3    8:15|զկորուսեալն», եւ որ այլ այսպիսիք զմտաւ ածեալ, որ գրեալ է ի
10Tovma3    8:16|եւ առանց բուժելի կատաղութեանն, յապուշ միտքն կրթեալ իբրեւ զարբեալ զանզգայ արբեցութեամբ
10Tovma3    9:12|գաւազան ի ձեռն առեալ, յիմարեալ մտօք կորոյս զփախուստն իւր, որ կարող
10Tovma3    10:18|կազմի իշխանն Աղուանից՝ տարակուսէր ի միտս իւր. զի եւ զբազումս պատերազմեալ
10Tovma3    10:34|ի տարակուսանս ըմբռնեալ փղձկէր ի միտս իւր, ցնորակոծ լինէր, հնարէր ելս
10Tovma3    10:37|Ո՞չ ածեր զմտաւ, թէ յիսկզբանցն մինչ ցայսօր ժամանակի
10Tovma3    10:44|Եւ ամբարձ զմիտս իւր ի հանդերձեալ գալուստն Քրիստոսի
10Tovma3    10:58|երթայր աներկիւղ համարձակութեամբ, քաջալերեալ ի միտս եւ ի խորհուրդս իւր ըստ
10Tovma3    11:36|կամաց նոցա յամենայն ուժոյ զօրութեան մտաց իւրոց
10Tovma3    13:13|տալ զբերդն ցզօրավարն, եւ հաճեսցի զմիտս թագաւորին
10Tovma3    13:45|զաշխատութեանն աճմունսն. եւ նախ քան զմտացն յօժարագոյն առ հանդէսսն յառաջանալ՝ զմարմնոյն
10Tovma3    13:52|վերայ նորա, այն ինչ ընդ միտ ածելով ստնանել ինչ Գուրգինայ. եւ
10Tovma3    20:5|ի զօրացն անտի ասպարէզս [Ե], եւ զմտաւ ածեալ զքսութիւնն զոր զեկուցին զԱշոտոյ
10Tovma3    20:15|յառաջաբերեաց. այլ նա ի նոյն միտս չարախորհրդութեան յամառեալ պնդեալ կայր
10Tovma3    20:45|Յապուշ կրթին միտք իմ զմտաւ ածել զաղետիցն, խորհրդածել
10Tovma3    20:45|Յապուշ կրթին միտք իմ զմտաւ ածել զաղետիցն, խորհրդածել գրել յիշատակարանս
10Tovma3    22:7|ձգմամբ յառաջ տանէին, նա եւ զմտացն ոչ սակաւ հարստանալ յայտարարական բերմամբ
10Tovma3    22:10|գրաւել, զհետ իշխանական ցանկութեանն զերասանակ մտացն ձգեալ, զամուրն Նկան ի Թոռնաւան
10Tovma3    22:13|պարսկական պետացն եւ զինչ կրեցինն, զմտաւ առեալ եւ զխառն ընդ աշխարհիս
10Tovma3    22:26|իւրեանց, զիշխան աշխարհիս. որոց սրտի մտօք ի մանկութենէ զհարկ ծառայութեան հատուցեալ
10Tovma3    26:3|ի գիտութեան՝ մատնեաց զնոսա ի միտս անարգութեան գործել զանարժանս
10Tovma3    29:17|սարսափմամբ առ նորա զնայեցած յապուշ միտքն կրթեալ, շուրջ փակեալ զնայեցածն՝ ի
10Tovma4    1:52|հայրապետաց եւ ճգնաւորաց դասք զարթուցանէին զմիտս կնոջն եւ զայլոց կոծողացն յերկիւղն
10Tovma4    1:53|այլ զի մի լսողացն խռովեսցին միտք՝ լռեսցի որ ինչ վասն այսոցիկ
10Tovma4    2:7|տիրել իշխանութեանն Վասպուրականի, յինքն գրաւէ զմիտս տերանց եւ ազատաց աշխարհին, ասելով
10Tovma4    2:13|ապա հանէ զԳագիկ. եւ ածեալ զմտաւ վասն նորա՝ ոչ գիտէր զինչ
10Tovma4    3:5|եղեալ էր ամաց [ԺԵ–ից]՝ արկ ի միտս իւր զխորհուրդս առն պատերազմողի, սպանանել
10Tovma4    4:9|զօրեղութեան ոչ ինչ երբէք ածէր զմտաւ զառ ի նոցանէն զանգիտելն, զոր
10Tovma4    4:40|օրէ անկանի կասկած չարութեան յերկաքանչիւրոցն միտս, վասն որոյ եւ ոչ սիրով
10Tovma4    4:47|Եւ քանզի այր զօրաւոր էր մտօք արքայն Պարսից Յուսփ եւ տհաճ
10Tovma4    4:59|զարդու, որ ի վեր քան զմիտս եւ զբան անցանէ պատմողաց
10Tovma4    4:71|զաւուրս [խ]. եւ ապա դարձեալ արծարծեալ զմիտս իւր յերկիւղն Աստուծոյ, իմացեալ զիմաստնոյն
10Tovma4    4:71|զամենայն ժամանակս կենաց», եդեալ ի մտի զառօրեայ զապականացու եւ վաղազրաւ կենցաղոյս
10Tovma4    4:71|եւ վաղազրաւ կենցաղոյս փոփոխումն, ամբարձեալ զմտացն աչս առ մշտնջենաւոր եւ անլուծանելի
10Tovma4    4:74|ի մտի եդեալ՝ թերեւս դէպ լինիցի յետնումն
10Tovma4    7:10|զդրօշեալ պատկերատիպսն եւ զզանազան յօրինուածսն՝ զմիտս հիացուցանէ զտեսօղացն, եւ ի վեր
10Tovma4    8:2|յայսցանէ ի բաց որոշելով զմեր միտս՝ յօգտակարն մեր փութասցուք պատմութեանցն հանդէս
10Tovma4    8:2|եւ նախնեաց. միայն զմերս գրաւեաց զմիտս եւ զտեսութիւն հրաշակերտն եւ քան
10Tovma4    8:4|վերայ բարձրացեալ մկանաց ծովուն, որ մտացն աչօք իբրեւ ի ցամաքի շարայարեալ
10Tovma4    8:6|խորոց ծովուս արուեստակեալ՝ հարստահարէ զամենայն միտս եւ զգործս իմաստնոցն առ ի
10Tovma4    8:11|արժանի զարմանալոյ ի վեր քան զմիտս
10Tovma4    8:12|անկիւնս եւ շրջապատս գեղապաճոյճս, անթիւ մտաց եւ անզննելի աչաց. ունի եւ
10Tovma4    8:13|այնքան բարձրագոյն եւ անհաս է մտաց՝ զոր օրինակ թէ իմաստուն ոք
10Tovma4    9:11|զերծ ի մարդկանէ, որով ի միտս իւր եկեալ անզբաղապէս ընդ Աստուծոյ
10Tovma4    10:1|Իսրայէլի», եւ իւրաքանչիւր ոք զիւր միտս հաճէր
10Tovma4    13:12|Ապա զմտաւ ածեալ արքային Սենեքերիմայ զտէրունեան հրամանն
10Tovma4    13:89|զնա յիշել ի տէր սրտի մտօք եւ զծնողսն նորա: Եւ Քրիստոսի
10Tovma4    13:100|ի տեսչութենէն մտախորհ եղեալ ի միտս իւր եւ խորհուրդ բարի ի
11Asogh1    1:1|գերազանցեալ, եւ անհասական ի հասութենէ մտաց մնացեալ
11Asogh1    5:2|նոյն ինքն աստուածային հրով ջեռոյց զմիտս նոցա ի սէր սուրբ եւ
11Asogh1    12:1|ոչ ունէր զերկիւղն Աստուծոյ ի մտի, վասն զի բազմաբոյծ բոզիւք կեայր
11Asogh1    13:6|Եւ նոքա յիմարեալ անմիտ մտաւք՝ ետուն ցնոսա զզէնս իւրեանց: Եւ
11Asogh1    19:9|պահանջի, իսկ այդ խորհուրդ ամբարհաւաճութեան մտացդ զիա՞րդ կատարեսցի
11Asogh1    31:8|ժամանեալ պատուոյ՝ եկաց ի նոյն միտս ըստ առաջին խոնարհութեանն եւ ոչ
11Asogh1    48:6|ըստ հրամանի ձեր՝ ոչ թողացուցանէին մտաց իմոց զետեղել ի պատշաճ յաւրինուած
12Last1    3:14|թագաւորն, նոքա զայն չածէին զմտաւ, այլ առատամիտ ի պարգեւսն լինէին
12Last1    5:0|մահուան թագաւորին խորհուրդ վատ ի մտի արկեալ, դաշնակից լինի Գէորգեայ թագաւորել
12Last1    5:2|թէ զիա՛րդ զառածեալ անկաւ ի մտաց այնպիսի պատուական այր եւ բարեաց
12Last1    6:6|եւ զառաջին թագաւորսն չէած զմտաւ, թէ որպէս խնամակալութիւն ցուցին առ
12Last1    6:8|ի սաստիկ ամբարտաւանութենէն, կարաց ածել զմտաւ զբան դաւթական երգոյն որ ասէ
12Last1    9:14|անմիտ մարդիկ՝ իմացան անկեալ ի մտաց, բայց իմաստունքն ասէին. Այդ եղուկդ
12Last1    10:7|Իսկ սա ո՛չ ած այսպիսի զմտաւ ինչ, եւ ոչ անսաց Աստուծոյ
12Last1    10:27|գերութեամբ։ Զորոյ զնշանակ չարեացն յորժամ զմտաւ ածեմ՝ յիմարի անձն իմ եւ
12Last1    10:27|յիմարի անձն իմ եւ ափշին միտք իմ, եւ յահագին զարհուրանացն զդողի
12Last1    10:40|եւ խաչին, եթէ վասն խակութեան մտացն եթէ վասն երկիւղածութեան բարուցն՝ ոչ
12Last1    11:26|նորահարսն զսէր փեսայի, եւ ոչ զմտաւ ածէր այր զգեղ ցանկալի ամուսնոյն
12Last1    12:1|պսակեալ էր, ամենայն ինչ ըստ մտի էր սորա. եւ նման իմն
12Last1    12:17|զթաղելոց նոցա զհաշիւ եւ ի միտս անգամ ո՞ բերէր
12Last1    12:25|եւ զքաղաքաց զանցս աղետից, ո՛յր միտք բաւեն։ Այնոքիկ երկայն բանի պիտոյ
12Last1    16:2|ընդ գրով արկանել, կամ ո՛յր միտք բաւեն ի համար ածել. զի
12Last1    16:10|փղձկի սիրտ իմ, եւ յիմարին միտք եւ զդողի հարկանի ձեռքս եւ
12Last1    16:13|Այլ դու յայնժամ եղեալն ա՛ծ զմտաւ, զկրօնաւորացն դաս եւ զքահանայից՝ որ
12Last1    16:26|Եւ արդ դու միտ դիր ասացելոցս. ի կարգ յառաջին
12Last1    16:26|առնէ, այլովքն հանդերձ, արկանէր ի միտս նորա խորհուրդ նանրութեան
12Last1    17:27|ունիցիմք, եւ առ նա սրտի մտօք կարդայցեմք՝ զգործս բարիս ի միջի
12Last1    22:3|այնմ թէ եւ կարի ի մտաց անկած էր, խորասուզիլ կամօք ի
12Last1    22:4|խաբելոյ, եւ քաղցրական բանիւք պատրեն զմիտս անմեղացն. քանզի բանք նոցա իբրեւ
12Last1    22:24|եւ ոչ յԱստուած. ոչ ածեալ զմտաւ զդաւթական երգսն, թէ «Բարի է
12Last1    23:8|ընդ նմա անխտրապէս, ոչ ածեալ զմտաւ զարեան մերձաւորութիւնն. քանզի այսոքիկ են
12Last1    23:24|անապատաւորս, զի առանց իրիք ինչ զմտաւ ածելոյ առ նա ժողովեսցին
12Last1    23:35|անուն Եպիսառատ յորջորջիւր՝ կաշառով գողացեալ զմիտս նորա
12Last1    24:0|մարդկան, յաղագս ցոփութեան եւ անխոնարհելի մտաց՝ ապաստան եղեն ի գործս իւրեանց
12Last1    24:5|յայնմ հինէ. այլ ստամբակեցան ի միտս իւրեանց, եւ ամրութեամբն ապստամբեցան ո՛չ
12Last1    24:6|իմացան եւ ոչ առին ի միտ զահ տեառն եւ զսպառնալիս որ
12Last1    24:16|զտունս իւրեանց ամրացուցանեն. եւ ինքեանք զմիտս իւրեանց անողորմ ունելով առ աղքատս
12Last1    25:1|այլոց թողլով ճարտարաց եւ հարուստ մտաց, զի թերեւս պահանջեսցէ ոք ի
12Last1    25:4|վայր ժողովեալ, ամբարտաւանեալ հպարտացաւ ի միտս իւր չյաղթիլ յերկրածին թագաւորաց
12Last1    25:4|եւ ոչ զբան մարգարէին ածէր զմտաւ, թէ ոչ բազմութիւն զօրաց կարիցեն
12Last1    25:5|Արդ խորհուրդ իմն անվայելուչ ի միտ արկանէր, եւ բազում զօրս ի
12Last1    25:20|վասն այնորիկ աներկիւղ եւ խրոխտ մտօք գայ ընդ առաջ թագաւորին Յունաց
12Last1    25:21|Եւ ուխտ եդեալ ի մտի, եթէ ի բուռն արկանի՝ սիրով
12Last1    26:12|թերեւս կասեսցէ զստամբակ եւ զանհնազանդ միտս մեր եւ զխստերախ, արկանել զմեզ
12Last1    26:23|ոչ զկատարումն իրացն կարացաք բովանդակ զմտաւ ածել կամ գրել. բայց զայս