Table of Contents  |  Headwords: Alphabetical - Frequency  |  Wordforms: Alphabetical - Frequency  |  About
Headwords Alphabetical [ <<  >> ]
Համբոյրազան   1
Համդոյ   2
Համիս   1
Համտուն   3
Հայ   2767
Հայաստան   177
Հայերէն   27
Հայերէնախօս   2
Հայկ   51
Wordform

Հայոց
2492 occurrence(s)


prop.
Wordforms Alphabetical [ <<  >> ]
Հայոյ   2
հայովս   1
Հայովք   1
Հայորերոյն   2
Հայոց   2492
Հայոցն   1
հայութեան   1
Հայս   183
Հայսն   1


01Kor1    3:2|հասեալ ի դուռն Արշակունեաց թագաւորաց Հայոց Մեծաց, կացեալ յարքունական դիւանին, լինել
01Kor1    3:2|արքայատուր հրամանացն առ հազարապետութեամբն աշխարհիս Հայոց՝ Առաւանայ ուրումն
01Kor1    6:1|այնուհետեւ հասանէր առ սուրբ կաթուղիկոսն Հայոց Մեծաց, որոյ անունն ճանաչէր Սահակ
01Kor1    6:4|եւ զկանխագոյն խնդրելին իւրեանց թագաւորին Հայոց, որոյ անուն կոչէր Վռամշապուհ
01Kor1    6:7|նմանէ առաքէր առ արքայն յերկիրն Հայոց
01Kor1    7:1|ի հինգերորդ ամի Վռամշապհոյ արքային Հայոց, եւ երթեալ հասանէր ի կողմանս
01Kor1    9:3|ի վեցերորդ ամի Վռամշապհոյ արքային Հայոց Մեծաց
01Kor1    11:6|ժամանակի երանելի եւ ցանկալի աշխարհս Հայոց անպայման սքանչելի լինէր. յորում յանկարծ
01Kor1    12:3|կայս թագաւորացն եւ քահանայապետացն, բղխեցին Հայոց շնորհք պատուիրանացն Աստուծոյ: Անդ էր
01Kor1    15:8|հրաժարեալ ի նոցանէ՝ դառնայր յերկիրն Հայոց եւ պատահեալ Սահակայ կաթուղիկոսին Հայոց
01Kor1    15:8|Հայոց եւ պատահեալ Սահակայ կաթուղիկոսին Հայոց, պատմէր նմա զողջութենէ եղելոցն, միանգամայն
01Kor1    16:1|կարգելովք եւ զգաւառաւքն աշակերտելովք աշխարհին Հայոց, զուարթացուցանել, նորոգել եւ հաստատել
01Kor1    16:2|առնէր այնուհետեւ վասն կէս ազգին Հայոց, որ էր ընդ իշխանութեամբ թագաւորին
01Kor1    16:10|յաշակերտութիւնն առ ի կէս ազգէն Հայոց ժողովելոյ, եւ վասն ժանտագործ ազգին
01Kor1    16:12|Եւ անդէն վաղվաղակի պատահեալ սպարապետին Հայոց, հանդերձ սակերաւք կայսեր յանդիման լինէին
01Kor1    16:14|այնուհետեւ ի գաւառս կէս ազգին Հայոց յիշխանութեանն կայսեր, բազմութիւն մանկտւոյ ժողովել
01Kor1    16:22|աշակերտաւք գայր, անցանէր ի կողմանս Հայոց Մեծաց եւ հասեալ ի Նոր
01Kor1    16:22|սրբոյ եպիսկոպոսին Սահակայ եւ թագաւորին Հայոց, որում անուն Արտաշէս կոչէին, եւ
01Kor1    18:5|նշանակեցաք, ինքն դառնայր ի կողմանս Հայոց Մեծաց. եւ եկեալ ի սովորական
01Kor1    19:5|Եփեսոսական կանոնաւք, գային երեւելով աշխարհին Հայոց, եւ առաջի դնէին հարցն զբերեալ
01Kor1    21:1|Եւ այնպէս յամենայն կողմանս Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից զամենայն ժամանակս
01Kor1    26:2|լինէր հանդերձ սրբով վարդապետաւն բանակն Հայոց յԱյրարատեան ի Նոր Քաղաք, եւ
01Kor1    26:5|յազգէն Ամատունեաց, որ էր հազարապետ Հայոց Մեծաց, եւ երկրորդին Հմայեակ՝ ի
01Kor1    27:3|ի նոյն վերակացութիւնն դառնայր յերկիրն Հայոց
01Kor1    29:1|եւ հինգ, եւ ի դպրութենէն Հայոց մինչեւ ցվախճան սրբոյն՝ ամք երեսուն
01Kor1    29:3|Յազկերտի որդւոյ Վռամայ, եւ դպրութեանն Հայոց յութերորդ ամէ Յազկերտի առեալ սկիզբն
02Agat1    1:3|գուժիս այսորիկ առ Խոսրով թագաւորն Հայոց, - որ էր երկրորդ տէրութեանն Պարսից
02Agat1    1:3|երկրորդ տէրութեանն Պարսից, զի որ Հայոց թագաւոր էր՝ նա էր երկրորդ
02Agat1    1:6|գլուխ տարւոյն սկսանէր Խոսրով թագաւորն Հայոց գունդ կազմել եւ զաւր բովանդակել
02Agat1    1:19|Եւ թագաւորն Հայոց դառնայր ի մեծ կոտորածէն մեծաւ
02Agat1    1:19|եւ ցնծալից ուրախութեամբ ի կողմանսն Հայոց յԱյրարատ գաւառ, ի Վաղարշապատ քաղաք
02Agat1    2:13|երթայր հատուածի պատճառաւ ի կողմանս Հայոց, իբրեւ թէ ապստամբեալ իցէ յարքայէն
02Agat1    2:14|Խաղխաղ քաղաքի, ի ձմերոցս արքայութեանն Հայոց
02Agat1    2:15|Իբրեւ ետես թագաւորն Հայոց՝ ցնծացեալ ել ընդ առաջ նորա
02Agat1    3:3|հինէ անտի յորդւոցն Խոսրովու թագաւորին Հայոց՝ մանկիկ մի փոքրիկ, անուն Տրդատ
02Agat1    3:4|Եւ զերկիրն Հայոց այնուհետեւ եկեալ արքային Պարսից յիւր
02Agat1    4:18|անուն նորա, ի տոհմէ թագաւորին Հայոց աշխարհին
02Agat1    4:27|նմա, եւ արձակեաց յիւրական աշխարհն Հայոց
02Agat1    4:28|ի կողմանցն Յունաց Տրդատ արքայ Հայոց մեծաց
02Agat1    4:29|Խաղաց գնաց թագաւորն ի կողմանս Հայոց, եւ եկն եգիտ անդ զաւրս
02Agat1    5:1|Յառաջին ամին Տրդատայ արքայութեանն հայոց մեծաց, խաղացին եկին հասին յԵկեղեաց
02Agat1    6:3|կեայ եւ զկենդանութիւն կրէ երկիրս Հայոց
02Agat1    7:84|բարերարութեամբ շնորհաւքդ եւ առ երկիրս Հայոց աշխարհիս, զի եւ սոքա ծանիցեն
02Agat1    8:4|Սկսաւ խաւսել ընդ նմա թագաւորն Հայոց Տրդատ եւ ասէ. «Զի՞նչ ունիս
02Agat1    11:3|քո Խոսրով, եւ արար խաւար Հայոց աշխարհիս եւ ի կորուստ մատնեաց
02Agat1    11:8|գաւառ, ի Վաղարշապատ քաղաք, ի Հայոց աշխարհ յարեւելս
02Agat1    11:17|եւ ի սպանումն մահապարտացն ամենայն Հայոց
02Agat1    12:2|Տրդատ արքայ Հայոց մեծաց, առ մեծամեծս եւ առ
02Agat1    12:3|ձեզ ի քաջէն Վահագնէ ամենայն Հայոց աշխարհիս. իմաստութիւն Յունաց հասցէ դաստակերտիդ
02Agat1    12:10|եւ մեք հոգամք ընդ մեր Հայոց աշխարհիս շինութեան
02Agat1    12:16|իշխանութեանն իւրոյ՝ աւրինակաւս այսուիկ. «Տրդատիոս Հայոց մեծաց արքայ. առ աշխարհս եւ
02Agat1    13:28|Յայնմ ժամանակի գային հասանէին յերկիրն Հայոց, յԱյրարատ գաւառ, ի Վաղարշապատ քաղաք
02Agat1    13:28|Նորաքաղաքն կոչեն, ի նիստս թագաւորացն Հայոց
02Agat1    14:2|հասանէր դեսպան առ Տրդատ արքայ Հայոց մեծաց, եւ յանդիման լինէր թագաւորին
02Agat1    15:3|յոյզ քննութեան էին յաշխարհին սահմանացն Հայոց՝ սուրբ վկայքն այնոքիկ եկեալ ղաւղեալ
02Agat1    15:10|թագաւորէն Յունաց առ Տրդատ արքայն Հայոց Մեծաց՝ ոչ սակաւ ինչ խռովութիւն
02Agat1    15:10|խռովութիւն եղեւ ի մէջ աշխարհին Հայոց. զի պահէին զամենայն անցս ճանապարհաց
02Agat1    16:1|զնա կնութեան թագաւորին Տրդատայ եւ Հայոց տիկնութեան
02Agat3    9:12|գաւառին, ի թագաւորանիստ կայեանսն, բղխեցին Հայոց տանն Թորգոմայ շնորհք քարոզութեան Աւետարանին
02Agat3    10:16|Եւ յամենայն քաղաքս Հայոց եւ ի գեաւղս եւ յաւանս
02Agat3    11:5|թագաւորաբնակ կայեանսն հանգստոցաց գերեզմանաց թագաւորացն Հայոց
02Agat3    11:9|մեծ եւ ի բուն մեհենացն Հայոց թագաւորացն, ի տեղիս պաշտամանցն, յԱնահտական
02Agat3    14:3|հինգերորդ՝ իշխանն սպարապետութեան, զաւրավար Հայոց աշխարհին. վեցերորդ՝ իշխանն Կորդովտաց աշխարհին
02Agat3    14:14|Տրդատիոս թագաւոր, ամենայն զաւրաւք երկրիս Հայոց Մեծաց, եւ Աշխէն տիկին, եւ
02Agat3    16:1|իբրեւ եկն եհաս ի սահմանս Հայոց՝ լուաւ Գրիգորիոս, թէ Վահէվանեան մեհեանն
02Agat3    16:1|Վիշապաքաղն Վահագնի, յաշտից տեղիք թագաւորացն Հայոց Մեծաց, ի սնարս լերինն Քարքեայ
02Agat3    18:1|Գրիգոր եկեալ հասեալ է յերկիրս Հայոց
02Agat3    18:9|եւ սիրեցեալքդ Տեառն, Տրդատէս թագաւոր Հայոց մեծաց եւ Աշխէն տիկին եւ
02Agat3    18:9|հրապարակք բազմամբոխ ժողովրդոց որ իցեն Հայոց Մեծաց. Ղեւոնդէս արքեպիսկոպոս մետրոպոլիտ մեգաղէ
02Agat3    21:6|ի վերայ ամենայն երկրին սահմանացն Հայոց Մեծաց աշխարհին», շինելով եկեղեցիս յամենայն
02Agat3    22:3|Եւ ի տեղեաց տեղեաց սահմանացն Հայոց՝ տայր հրաման թագաւորն Տրդատ՝ իւրոյ
02Agat3    22:8|Եւ այսպէս ընդ ամենայն երկիրն Հայոց, ի ծագաց մինչեւ ի ծագս
02Agat3    22:8|Կասպից, ի Փայտակարան քաղաք արքայութեանն Հայոց. եւ յԱմդացւոց քաղաքէն մինչեւ առ
02Agat3    25:1|եւ անպայման սքանչելի լինէր երկիրս Հայոց. որպէս զՄովսէս, որ յանկարծ ուրեմն
02Agat3    25:3|կացոյց տեսուչս եպիսկոպոսս յամենայն գաւառս Հայոց իշխանութեան իւրոյ. եւ որ յաստիճան
02Agat3    25:14|որ սպարապետն էր ամենայն զաւրացն Հայոց Մեծաց. եւ երկրորդին Տաճատ անուն
02Agat3    26:3|Իսկ նոքա եկին հասին յերկիրն Հայոց, եւ յանդիման ունէին զածեալսն, զերկոսին
02Agat3    26:7|եւ անդէն նստաւ յաթոռ կաթողիկոսութեան Հայոց Մեծաց
02Agat3    26:8|կարգելովք եւ զգաւառաւքն աշակերտելովք յաշխարհին Հայոց՝ զուարթացուցանել, զաւրացուցանել, նորոգել եւ հաստատել
02Agat3    28:1|ժամանակի լու եղեւ այս յերկիրն Հայոց Մեծաց, ի դուռն թագաւորութեանն Արշակունեաց
02Agat3    28:1|թագաւորութեանն Արշակունեաց, առ Տրդատ արքայ Հայոց Մեծաց
02Agat3    28:3|լուաւ զայս ամենայն մեծ արքայն Հայոց Տրդատ՝ խորհուրդ առնոյր վասն ճանապարհացն
02Agat3    28:16|եւս քան զեւս առաւելագոյն զարքայն Հայոց հաստատեսցէ յԵրրորդութեան հաւատսն
02Agat3    28:23|անդստին, մինչեւ գային հասանէին» յերկիրն Հայոց, յԱյրարատեան գաւառ, ի Վաղարշապատ քաղաք
03Buz3    3:5|մեծն յառաջին ի մայրն եկեղեցեացն Հայոց, որ էր յերկրին Տարօնու, ուր
03Buz3    3:7|այնպէս իսկ սովոր էին եպիսկոպոսապետքն Հայոց, հանդերձ թագաւորօք եւ մեծամեծօքն, նախարարօքն
03Buz3    3:19|սպանցուք, հրամանաւ համարձակեալ ակնարկելով մեծին Հայոց տիկնոջն
03Buz3    4:1|ժամանակաւ յարեաւ խռովութիւն մեծ յաշխարհին Հայոց, զի մեծ նախարարք եւ իշխանք
03Buz3    4:2|Եւ պղտորէին զմեծ աշխարհն Հայոց իշխանն Մանաւազեան տոհմին, եւ միւս
03Buz3    4:8|զնահապետ Մամիկոնեան տոհմին` յազգէ սպարապետութեան Հայոց, զմեծ զօրավար զօրաց իւրոց, սատակել
03Buz3    4:9|դառնայր առ արքայն Խոսրով թագաւորն Հայոց, եւ առ եպիսկոպոսապետն Վրթանէս
03Buz3    5:3|Յուսիկ, որք սնան զառաջեաւ թագաւորին Հայոց, եւ ուսման գրոց փոյթ ի
03Buz3    6:4|Քանզի եւ նոցա եւ Հայոց թագաւորացն մի ազգաւորութիւն էր տոհմին
03Buz3    6:11|Այլ, ասէին, այս խորհուրդ Հայոց թագաւորին է. զսա յղել առ
03Buz3    6:14|ի կողմանս Աղուանից ի սահմանս Հայոց ի Հաբանդ, ի գեօղն` որ
03Buz3    7:0|յարշաւանաց թագաւորին Մազքթաց յաշխարհն իշխանութեան Հայոց թագաւորին, եւ կամ ո՛րպէս սատակեցաւ
03Buz3    7:1|ընդ իւրում ազգակցին Խոսրովու արքային Հայոց, եւ գումարեաց ժողովեաց զամենայն զօրս
03Buz3    7:2|եւ եկն տարածեցաւ ելից զերկիրն Հայոց աշխարհին
03Buz3    7:6|ելին լցին ծածկեցին զամենայն երկիրն Հայոց. քանդեցին, գերեցին, առ հասարակ աւերեցին
03Buz3    7:7|Եւ խոյս ետ թագաւորն Հայոց Խոսրով յիւրմէ եղբարցն, նոյն ի
03Buz3    7:7|ընդ նմա ծերունին Վրթանէս եպիսկոպոսապետն Հայոց
03Buz3    7:10|ի Մամիկոնեանն տոհմէն, զօրավար ամենայն Հայոց մեծաց
03Buz3    7:16|Եւ նիզակակիցք զօրավարին Հայոց, որ էին Բագրատ բագրատունի, Մեհունդակ
03Buz3    7:17|թագաւորին եկին բերին առաջի արքային Հայոց
03Buz3    7:19|եւ ընդ նմա մեծ եպիսկոպոսապետն Հայոց. եւ տեսին զկոտորածն զօրացն հարելոց
03Buz3    8:1|առ ժամանակ մի խաղաղացաւ երկիրս Հայոց, ապա ետ հրաման թագաւորն Հայոց
03Buz3    8:1|Հայոց, ապա ետ հրաման թագաւորն Հայոց Խոսրով, տալ պարգեւս արանցն քաջացն
03Buz3    8:1|փոխանակեցին զանձինս իւրեանց փոխանակ աշխարհին Հայոց մեծաց յամենայն ի մարտ ճակատուցն
03Buz3    8:11|առաջ զօրացն Պարսից բազմութեամբ զօրօքն Հայոց
03Buz3    8:12|մատնել ի ձեռս նոցա զարքայն Հայոց զտէրն իւր. դարան հրամայեաց գործել
03Buz3    8:13|յեղակարծումն տարակարծի` քառասուն հազար զզօրսն Հայոց միանգամայն կոտորէին, եւ այլ զօրքն
03Buz3    8:13|կամէր անկանել ի վերայ թագաւորին Հայոց
03Buz3    8:14|վաղ հասանէին ի բանակ արքային Հայոց, գոյժ առնել զանհնարին կործանումն իրացն
03Buz3    8:15|պաղատանօք եւ ուժգին արտասուօք թագաւորն Հայոց Խոսրով, հանդերձ Վրթանաւ քահանայապետիւն
03Buz3    8:26|ի բուն սպարապետն ի զօրավարն Հայոց մեծաց, եւ ի քաջ Վահան
03Buz3    8:27|տային անխտիր արշաւել աւերել զերկիրն Հայոց, եւ ոչ նայել
03Buz3    9:0|Բակուրայ բդեշխի, որ ապստամբեաց յարքայէն Հայոց. եւ թէ զիա՛րդ սատակեցաւ ի
03Buz3    9:0|թէ զիա՛րդ սատակեցաւ ի զօրացն Հայոց, եւ փոխանակ նորա լինէր բդեշխ
03Buz3    9:1|Զայնու ժամանակաւ ապստամբեաց յարքայէն Հայոց մի ի ծառայից մեծ իշխանն
03Buz3    9:3|իւր, եւ հատաւ յերկրէն յիշխանութենէն Հայոց, եւ տայր պատերազմ ընդ արքային
03Buz3    9:3|եւ տայր պատերազմ ընդ արքային Հայոց` ուժով Պարսից թագաւորութեանն. եւ սաստկանայր
03Buz3    9:4|Ապա առաքէր թագաւորն Հայոց զբարեկիր զծառայս իւր, զիշխանն Կորդուաց
03Buz3    9:9|մի փախեաւ անկաւ առ զօրավարն Հայոց Վաչէ, եւ անդ ապրեցաւ թագուցեալ
03Buz3    10:1|անտի գալ հասանել ի լերինս Հայոց, ի լեառնն Սարարադայ ի սահմանս
03Buz3    10:20|իշխանն աշխարհատէրն մեծ ծառայն արքային Հայոց առ Մանաճիրհ Ռըշտունի, եւ եկն
03Buz3    10:37|նստէին առաջի Կոստանդիանոսի. եւ ի Հայոց էր անդ Արիստակէս, որդի Գրիգորի
03Buz3    10:37|որդի Գրիգորի սքանչելոյ` առաջի կաթողիկոսին Հայոց Մեծաց
03Buz3    11:0|Յաղագս մեծի պատերազմին Պարսից եւ Հայոց ընդ միմեանս, եւ անկանելոյ ի
03Buz3    11:1|պատերազմի ի մէջ Պարսից եւ Հայոց ընդ միմեանս. զի ժողովեցան հասին
03Buz3    11:2|Ապա ժողովէր սպարապետն զօրավարն Հայոց մեծաց Վաչէ զազատախումբ բանակ նախարարակոյտ
03Buz3    11:4|ի պատերազմին յայնմիկ մեծ սպարապետն Հայոց Վաչէ. եւ լինէր ամենայն աշխարհին
03Buz3    11:4|անգամ էր տեառն փրկութիւն տուեալ Հայոց ի ձեռն նորա
03Buz3    11:20|քաջ արանցն աշխարհաշէնն Խոսրով, թագաւորն Հայոց մեծաց
03Buz3    11:21|լացին ամենայն սահմանք աշխարհաց գաւառաց Հայոց մեծաց. եւ տարան առ իւր
03Buz3    11:22|Վրթանէս. եւ ժողովեցան ամենայն աշխարհն Հայոց, եւ մեծաւ պաշտմամբ, սաղմոսիւք եւ
03Buz3    12:0|յետ հօր իւրոյ ի վերայ Հայոց աշխարհին, եւ թէ ո՞րպէս Յուսիկ
03Buz3    12:1|Խոսրովու ա՛ռ զթագաւորութիւնն զիշխանութիւն աշխարհացն Հայոց մեծաց
03Buz3    12:2|մանուկն Յուսիկ յաջորդեաց զտեղի հայրապետացն Հայոց
03Buz3    12:3|հազարապատութեանն իսկ, ի տոհմէ ամենայն Հայոց մեծաց, զՎաղարշ, որ էր իշխան
03Buz3    13:0|մահուն Յուսկան անառաջնորդ լինէր երկիրս Հայոց. եւ ոչ որդիքն Յուսկան լինէին
03Buz3    13:4|շրջէին յաշխարհի կամակոր ազգ տանն Հայոց երկրին
03Buz3    14:2|տեսուչ եւ հոգաբարձու ամենայն եկեղեցեացն Հայոց մեծաց ընդ ամենայն տեղիս. այլ
03Buz3    14:64|Տարօնոյ, որ էր մայր եկեղեցեացն Հայոց, մօտ յակն աղբերն` ուր առնէր
03Buz3    16:2|ընդ նմա առաքեցանն, մեծ զօրավարն Հայոց` որում անուն էր Վասակ, ի
03Buz3    16:2|անդ ձեռնադրեցին զայն ի կաթողիկոսութիւն Հայոց մեծաց
03Buz3    17:0|թէ՛ որպէս յայնմ ժամանակի երկիրն Հայոց թողեալք զտէր եւ զպատուիրանս նորա
03Buz3    17:4|Անդ ձեռնադրեն զՇահակն ի կաթողիկոսութիւն Հայոց մեծաց, եւ պատուով դառնան առ
03Buz3    17:11|ոչ մի ոք ի թագաւորացն Հայոց ոչ ոք գտանէր նոցա բարեկամ
03Buz3    18:0|որ տայր կոտորել զազգս նախարարացն Հայոց
03Buz3    18:9|որք էին զօրավարք ամենայն զօրացն Հայոց, որք յարուցեալք անկան ի վերայ
03Buz3    18:12|ոչ խառնէին նոքա ի խորհուրդս Հայոց մինչեւ ի բազում ամս
03Buz3    19:12|հայրապետացն առ յապայ ամենայն երկիր Հայոց
03Buz3    20:0|եւ կամ ո՛րպէս ամենայն երկիրն Հայոց ընդ նմին գերեցաւ
03Buz3    20:1|թագաւորացն երկոցունց, ի մէջ թագաւորին Հայոց եւ Պարսից
03Buz3    20:7|թուղթ առեալ, բերեալ մատուցանէր արքային Հայոց
03Buz3    20:11|առ ամենայն զօրսն Պարսից արքայն Հայոց Տիրան, մինչ անգամ վասն կաշոյ
03Buz3    20:15|նամակ ամբաստանութեան գրեալ Վարազայ յարքայէն Հայոց` մատուցանէր Ներսեհի արքային Պարսից
03Buz3    20:16|զթագաւորն Պարսից ի վերայ արքային Հայոց, որ ապա ա՛ռ հրաման ի
03Buz3    20:16|գայթակղութիւնս դնել` որսալ ըմբռնել զարքայն Հայոց
03Buz3    20:18|Վարազն արձակէր դեսպան առ արքայն Հայոց, ի հաշտութիւն խաղաղութեան դաւով խօսել
03Buz3    20:19|իբրեւ լուաւ զայն Տիրան արքայն Հայոց, փութապէս վաղվաղակի մեծաւ ուրախութեամբ առ
03Buz3    20:35|շողացուսցուք, զի զաչս խարեսցուք զարքայիս Հայոց
03Buz3    20:44|լային զիւրեանց բնակ տէրն զարքայն Հայոց. սոյնպէս եւ զկորուստ աշխարհին, եւ
03Buz3    21:0|թէ ո՛րպէս ժողովեցան միաբանութեամբ նախարարքն Հայոց, եւ չոգան ածին զթագաւորն Յունաց
03Buz3    21:0|ի թիկունս օգնականութեան ի յերկիրն Հայոց. եւ թէ ո՛րպէս եկն թագաւորն
03Buz3    21:2|ի մեծ նախարարաց անտի աւագանին Հայոց հանդերձ պատարագօք առ թագաւորն Յունաց
03Buz3    21:4|օգնական եւ թիկունք լինէր աշխարին Հայոց
03Buz3    21:6|մինչ դեռ դեսպանքն երթեալք յերկրէն Հայոց ի կայսերական պաղատն` չեւ էին
03Buz3    21:7|տիկնաւն, եկն եհաս ի սահմանս Հայոց. խճողեաց ելից զերկիրն առ հասարակ
03Buz3    21:8|Յայնմ ժամանակի ազատազօրքն նախարարացն Հայոց առեալք զիւրաքանչիւր ընդանիս, լինէին փախստականք
03Buz3    21:9|չու արարեալ գայր հասանէր յերկիրն Հայոց ընդդէմ թագաւորին Պարսից
03Buz3    21:25|ասէ, դարձուսցես զգերութիւն առեալ յերկրէն Հայոց, եւ զթագաւորն Տիրան ինքնին գլխովին
03Buz3    21:28|որդի նորա ի վերայ աշխարհին Հայոց. եւ զկանայս թագաւորին եւ զայլ
03Buz3    21:29|եւ արձակեաց յիւր աշխարհէն յերկիրն Հայոց. եւ կատարեալ հաւատարմացոյց զասացեալսն հրամանաց
03Buz3    21:31|Պարսից, եւ դարձ արար գերութեանն Հայոց եւ Տիրանայ արքային, հաճեցաւ
03Buz4    1:0|զորդի Տիրանայ, եւ արձակեաց յաշխարհն Հայոց հանդերձ Տիրանաւ հարբ իւրով եւ
03Buz4    1:3|Խաղաց գնաց Արշակ արքայ Հայոց մեծաց, թագաւորեաց յերկրին ասորեստանեայց հանդերձ
03Buz4    1:3|ընտանեօքն իւրովք, եկն եհաս յերկիրն Հայոց, եւ ժողովեաց զցրուեալս երկրին, եւ
03Buz4    1:5|ամենայն թագուցեալքն փախուցեալք կորուսեալք երկրին Հայոց. եւ էին անկասկածք բնակեալ ի
03Buz4    1:6|կարգեցան կազմեցան յօրինեցան խաղաղացան աշխարհն Հայոց ի մէջ երկուց թագաւորացն. եւ
03Buz4    2:0|վարուց կարգաց, նորոգելոյ աշխարհին թագաւորութեան Հայոց
03Buz4    2:2|էին յընդանութենէն եւ յամենայն գործոց Հայոց ի ժամանակս խօլութեանն Տիրանայ
03Buz4    2:5|զօրս բաժանեալ յամենայն կողմանց, սահմանացն Հայոց սահմանապահս կացուցանէր
03Buz4    2:8|վերայ ամենայն զօրաց զօրավարութեանն բազմութեանն Հայոց մեծաց, հանապազ յամենայն ժամ յաղթող
03Buz4    3:0|կամ զիա՛րդ ընդրեցաւ եպիսկոպոս լինել Հայոց աշխարհին
03Buz4    3:4|ասեն, նորոգեսցին պայծառ վարք աշխարհիս Հայոց
03Buz4    4:2|Նա եւ բազմութիւն եպիսկոպոսացն Հայոց ժողովեցան առ թագաւորն վասն նորին
03Buz4    4:4|անդ զսուրբն Ներսէս ի կաթողիկոսութիւն Հայոց մեծաց
03Buz4    4:7|ձեռնադրեսցեն զսուրբն Ներսէս լինել եպիսկոպոսապետ Հայոց մեծաց
03Buz4    4:15|նոյնպէս եւ զմեծամեծ նախարարսն սատրապսն Հայոց
03Buz4    4:27|Եւ ընդ ամենայն տեղիս սահմանացն Հայոց մեծաց, ընդ որ էր յառաջագոյն
03Buz4    4:30|մինչեւ ամենեցուն` որք ի սահմանս Հայոց էին բնակեալ` ամենեքեան հաւատացեալք ընդ
03Buz4    4:31|ժողովէր առ ինքն զամենայն եպիսկոպոսունս Հայոց աշխարհին
03Buz4    4:34|եւ արարին զամենայն ժողովուրդս երկրին Հայոց իբրեւ կարգ միաբանութեան վանականաց համաշխարհի
03Buz4    4:36|կոյս, ի խորշս խորշս սահմանացն Հայոց. յայտ արարեալ զպատեհ պատեհ տեղիսն
03Buz4    4:46|ամենայն եպիսկոպոսացն ընդ ամենայն տեղիս Հայոց մեծաց
03Buz4    4:49|յունարէն եւ ասորերէն յամենայն գաւառս Հայոց. եւ բազում նեղելոց եւ եւ
03Buz4    4:68|ամաց կենաց իւրոց` երանելի եպիսկոպոսապետն Հայոց Ներսէս այսպէս առ ամենեսեան զխրատ
03Buz4    5:0|Յաղագս Ներսիսի Հայոց կաթողիկոսին, թէ զիարդ յԱրշակայ արքայէ
03Buz4    5:1|միաբանութեան դաշինն, որ էր աշխարհին Հայոց ընդ կայսերն Յունաց, դէպ եղեւ
03Buz4    5:1|առաքել անդր կազմութեամբ մեծաւ արքային Հայոց. զի ինքնին մեծ կաթողիկոսն Հայոց
03Buz4    5:1|Հայոց. զի ինքնին մեծ կաթողիկոսն Հայոց Ներսէս, եւ ի մեծամեծացն Հայոց
03Buz4    5:1|Հայոց Ներսէս, եւ ի մեծամեծացն Հայոց սատրապս տասն ընդ նմա առնել
03Buz4    5:5|վերայ մանկանն ստիպէր զսուրբ կաթողիկոսն Հայոց զՆերսէս
03Buz4    5:61|կապանօք մեծապէս կապել զսուրբ եպիսկոպոսապետն Հայոց զՆերսէս, եւ արկանել ի փիւղակէ
03Buz4    5:67|մեզ եւ ընդ մեծ թագաւորն Հայոց, եւ մեծ թշնամութիւն ի մէջ
03Buz4    5:88|սրբոյն Ներսէսի երթեալ էին յերկրէն Հայոց, զնոսա բազում գանձիւք լցեալ արձակէր
03Buz4    5:89|զի անհամար գանձս առաքէր արքային Հայոց. գրէր առ նա գիր ամբաստանութեան
03Buz4    5:90|արձակեաց եւս զպանդանդսն զԱրշակունիսն թագաւորին Հայոց, որ կային եւս ի կայսերական
03Buz4    5:90|Տիրիթ, ետ ի ձեռս սատրապացն Հայոց, եւ զնոսա զայս օրինակ անդուստ
03Buz4    11:0|Յաղագս դարձի իշխանացն անդրէն յերկիրն Հայոց, որք երթեալք էին առ կայսրն
03Buz4    11:1|ի թագաւորէն մեծէ Արշակայ ի Հայոց աշխարհէն առ կայսրն Յունաց առ
03Buz4    11:2|Ինքնին մեծ եպիսկոպոսապետն Հայոց Ներսէս. եւ մեծ նահապետն մամիկոնեան
03Buz4    11:2|կոչիւր. եղբայր սա մեծի ստրատելատին Հայոց որում Վասակն կոչէր, որ դայեակք
03Buz4    11:6|երթեալք ի կայսերէն առ թագաւորն Հայոց մեծաց Արշակ, եւ մատուցանէին նմա
03Buz4    11:7|կայսրն զսրբոյն Ներսիսէ առ թագաւորն Հայոց Արշակ, թէ նա սպան զորդին
03Buz4    12:4|Իսկ աշխարհ ամենայն Հայոց լեզուին, ի գաւառաց գաւառաց, կողմանց
03Buz4    12:7|Զայնու ժամանակաւ Արշակ արքայ Հայոց ոչ ինչ կարի ի ճանապարհ
03Buz4    12:27|եւ հոյակապ ի մէջ ամենայն Հայոց. շրջէր խրատէր եւ ուսուցանէր զեկեղեցիս
03Buz4    12:27|շրջէր խրատէր եւ ուսուցանէր զեկեղեցիս Հայոց ընդ ամենայն տեղիս իբրեւ զիւր
03Buz4    13:3|Իբրեւ եկն յաշխարհն Հայոց, ընդ առաջ երթային նմա ի
03Buz4    13:16|Աստուծոյ. եւ մի՛ թշուառական աշխարհս Հայոց յաղագս քո կորիցէ
03Buz4    13:17|գայ ի վերայ կորստական աշխարհիս Հայոց այսորիկ
03Buz4    13:23|եւ հաստատել զեկեղեցիսն յամենայն գաւառս Հայոց
03Buz4    14:12|տակի եւ տոհմի արշակունեաց թագաւորացն Հայոց
03Buz4    15:81|տայր թագաւորն` կոչել զամենայն եպիսկոպոս Հայոց աշխարհին, զի եկեսցեն ձեռնադրեսցեն զՉունակն
03Buz4    15:81|եկեսցեն ձեռնադրեսցեն զՉունակն ի կաթողիկոսութեան Հայոց
03Buz4    16:0|զիա՛րդ կոչեցեալ եղեւ Արշակ արքայ Հայոց ի Շապհոյ արքայէ Պարսից, կամ
03Buz4    16:0|կամ զիա՛րդ Վասակ մամիկոնեան սպարապետն Հայոց սպանանէր զսորակալ ասպաստանին արքային Պարսից
03Buz4    16:1|ինքն Շապուհ արքայն Պարսից զթագաւորին Հայոց զԱրշակ, եւ մեծարեցաւ ի նմանէ
03Buz4    16:4|մի յաւուրց, եկն եմուտ թագաւորն Հայոց Արշակ շրջել զասպաստանաւ միով զարքային
03Buz4    16:5|ի պարսկերէն լեզու` թէ այծից Հայոց արքայ, եկ նիստ ի խրձան
03Buz4    16:6|բանս իբրեւ լսէր սպարապետն զօրավարն Հայոց մեծաց, որում Վասակն կոչէր, ի
03Buz4    16:12|դեռ անդէն եւս էր արքայն Հայոց առ արքային Պարսից, եւ մեծ
03Buz4    16:12|ստեսցէ սիրոյն նորա Արշակ արքայ Հայոց, եւ լիցի միաբան ընդ կայսերն
03Buz4    16:15|երդումն արքայն Պարսից Շապուհ արքային Հայոց Արշակայ` երդնուլ յաստուածեան աւետարանն, զի
03Buz4    16:17|Իսկ իւր եղբայրն Վասակ զօրավարն Հայոց նախանձ բերէր ընդ երիցու եղբօրն
03Buz4    16:18|առնել ի մէջ Արշակայ թագաւորին Հայոց, եւ փախչել. այր ասէր Շապուհ
03Buz4    18:1|հրեշտակութեամբ յարքայէն Պարսից առ արքայն Հայոց Արշակ, եւ մատուցանէր զհրովարտակն առաջի
03Buz4    18:8|զնա, դու կորնչիս եւ աշխարհս Հայոց
03Buz4    19:0|սպանութիւնս նախարարացն յանխնայ Արշակ արքայ Հայոց
03Buz4    19:3|Սպանդարատ, թագուցեալ ապրեցուցանէր սպարապետն զօրավարն Հայոց Վասակ, որ յետոյ լինէր ժառանգ
03Buz4    20:0|եւ թէ զիա՛րդ Արշակ արքայ Հայոց զօրավիգն լինէր թագաւորին Պարսից, եւ
03Buz4    20:0|սիւնւոյն Անդուկայ փախստական լինէր արքայն Հայոց
03Buz4    20:2|յաւել լինել պատերազմ, իսկ թագաւորն Հայոց Արշակ զառաջինն ընդ միտս իւր
03Buz4    20:6|յորժամ զայս լսէր Արշակ արքայ Հայոց, մեծաւ ուրախութեամբ կամեցաւ երթալ ի
03Buz4    20:14|Իսկ զօրքն արքային Հայոց կանուխ քան զՊարսսն ի տեղի
03Buz4    20:15|Ապա տապել սկսան զօրքն Հայոց ընդ իւրեանց նիստ խափանածոյն, եւ
03Buz4    20:16|Եւ այր ամենայն զօրացն Հայոց ինքնակամք իւրաքանչիւր արձակ արձակ խաղային
03Buz4    20:17|Ապա միահամուռ զօրքն Հայոց անկանէին առաջի եւ խնդրէին յիւրեանց
03Buz4    20:19|կարգէր կազմէր պատրաստէր զամենայն զզօրսն Հայոց Վասակ զօրավարն սպարապետն Հայոց մեծաց
03Buz4    20:19|զզօրսն Հայոց Վասակ զօրավարն սպարապետն Հայոց մեծաց
03Buz4    20:23|յետ այսորիկ զտեղի ունէր արքայն Հայոց հանդերձ իւրովք զօրօքն, մինչեւ գայր
03Buz4    20:24|մեծապէս. եւ պատուէր զԱրշակ արքայ Հայոց մեծապէս, եւ զամենայն մեծամեծս Հայոց
03Buz4    20:24|Հայոց մեծապէս, եւ զամենայն մեծամեծս Հայոց. սոյնպէս եւ զսպարապետն Հայոց զՎասակ
03Buz4    20:24|մեծամեծս Հայոց. սոյնպէս եւ զսպարապետն Հայոց զՎասակ
03Buz4    20:25|հատուցումն կարեմք մեք հատուցանել արքայիս Հայոց Արշակայ, զի զայսպիսի գործ գործեաց
03Buz4    20:26|ի միասին կարէաք գործել. արդ Հայոց արքայ իւրով զօրութեամբն ընդ մեր
03Buz4    20:30|արասցուք մեք ընդ Արշակայ արքային Հայոց, զի մինչեւ յաւիտեան անբաժին լիցի
03Buz4    20:31|զդուստր իմ կնութիւն Արշակայ արքային Հայոց, եւ տաց նմա տուն մեծ
03Buz4    20:31|մեծ. զի յորժամ գնասցէ ի Հայոց գալ առ մեզ, այնպէս տացուք
03Buz4    20:31|տացուք նմա տուն, զի ի Հայոց մինչեւ ի Տիզբոն մինչեւ առ
03Buz4    20:34|Շապուհ մեծաւ ստիպով ստիպէր զթագաւորն Հայոց զԱրշակ, զի առցէ գնասցէ զնա
03Buz4    20:36|զդուստր իւր կնութեան Արշակայ թագաւորին Հայոց, մեծապէս երկեաւ, եւ բախեցաւ նորա
03Buz4    20:38|անդ էր կին Արշակայ թագաւորին Հայոց. կասկածէր նա` թէ գուցէ յորժամ
03Buz4    20:40|Նախ բազում ոսկի զօրավարին Հայոց Վասակայ Անդովկն մատուցանէր, սոյնպէս եւ
03Buz4    20:45|խորհրդակից արքային Պարսից առ արքայն Հայոց. խօսել սկսանէր ընդ նմա զբանս
03Buz4    20:45|չարագործի, եւ ասէր` թէ արքայդ Հայոց Արշակ, ապրեցո զանձն քո. զի
03Buz4    20:51|պատրաստեցան. խորհուրդ խորհեցաւ Արշակ թագաւորն Հայոց. եւ յառնէին ի գիշերի որ
03Buz4    20:51|միանգամ մարդ էր ի բանակին Հայոց, հեծան ի ձիս եւ փախեան
03Buz4    20:53|ուրեք ի մէջ երեւէր թագաւորն Հայոց Արշակ հանդերձ իւրովք մեծամեծօքն
03Buz4    20:54|զինչ իրք իցեն ի բանակին Հայոց թագաւորին Արշակայ. զի այնչափ ժամս
03Buz4    20:57|ասաց` թէ այն փախուստ թագաւորին Հայոց յիմոց աստի եղեալ է. զի
03Buz4    20:58|ձիով զբազումս յղէր զհետ թագաւորին Հայոց, հանդերձ երդմամբ ի սէր միաբանութեան
03Buz4    20:59|Եւ ոչ կամեցաւ արքայն Հայոց ունկնդիր լինել բանիցն պատգամաւորացն թագաւորին
03Buz4    20:60|մարտից ճակատուց ի մէջ թագաւորին Հայոց Արշակայ եւ ի մէջ թագաւորին
03Buz4    21:0|Պարսից եւ ընդ Արշակ թագաւորն Հայոց զառաջինն, կամ զիա՛րդ յաղթէր Արշակ
03Buz4    21:0|կամ զիա՛րդ յաղթէր Արշակ արքայ Հայոց
03Buz4    21:1|ութ, յետ գնալոյն փախչելոյն արքային Հայոց Արշակայ ի թագաւորէն Պարսից Շապհոյ
03Buz4    21:1|ողոքով, եւ աղաչէր զԱրշակ արքայ Հայոց` սիրով հաշտ եւ միաբան կալ
03Buz4    21:3|Իսկ Արշակ արքայ Հայոց ոչ ինչ կամէր անսալ նմա
03Buz4    21:7|եւ զՄիջագետս Ասորոց. եւ մէջաշխարհէն Հայոց` ձեռնթափ եմ, ասէ. թէ կարասցես
03Buz4    21:9|խաղաց ի վերայ Արշակայ արքային Հայոց մարտի պատերազմաւ
03Buz4    21:10|Իսկ սահմանապահքն թագաւորին Հայոց, որ նստէին ի Գանձակ Ատրպատականի
03Buz4    21:11|Ապա իբրեւ զայն զգայր թագաւորն Հայոց Արշակ, հրաման տայր Վասակայ իւրում
03Buz4    21:12|առնէր Վասակ սպարապետն ամենայն զօրաց Հայոց. եւ գտան հեծելազօր սպառազէնք կուռ
03Buz4    21:13|հանդերձ նոքօք յառաջ խաղայր սպարապետն Հայոց Վասակ հասանէր, բախեալ ի դիմի
03Buz4    22:0|երիս տեղի եղեւ ճակատն յերկրին Հայոց ընդ զօրսն Պարսից, թէ զիա՛րդ
03Buz4    22:0|զիա՛րդ նշան յաղթութեան յայսմ եւս Հայոց կանգնէր
03Buz4    22:3|տեղիս խաղալ մտանել արշաւել յաշխարհն Հայոց
03Buz4    22:4|վաղագոյն ազդ լինէին առ թագաւորն Հայոց Արշակ, եւ առ զօրավարն նոցին
03Buz4    22:5|սակայն զօրքն Պարսից արշաւէին յերկիրն Հայոց, եւ ընդ երիս ասպատակէին
03Buz4    22:12|ի մարտ պատերազմի ընդդէմ զօրացն Հայոց
03Buz4    23:0|Մերուժանայ Արծրունոյ, որ ապստամբեաց յարքայէն Հայոց Արշակայ, եւ անկաւ առ թագաւորն
03Buz4    23:0|եղեւ խոչընդակն եւ խոչոտն երկրին Հայոց մինչեւ յապայ
03Buz4    23:1|Յայնմ ժամանակի ապստամբեաց յարքայէն Հայոց մի ոմն ի նախարարաց մեծամեծացն
03Buz4    23:3|իցէ եւ կարասցէ յաղթել Շապուհ Հայոց, եւ ունել զաշխարհն, եւ ինձ
03Buz4    23:5|ունէին զչարագործն Մերուժանն, ասպատակել յաշխարհն Հայոց
03Buz4    23:6|Յանկարծօրէն այրացաւեր զերկիրն Հայոց առնէին առաջնորդ Մերուժանաւ. զարս տային
03Buz4    23:6|առնուին կոտորէին զամենայն բնակիչսն վերնագաւառացն Հայոց
03Buz4    23:8|Ապա զօրաժողով լինէր Վասակ զօրավարն Հայոց, եւ որ հասին ի ժամանակի
03Buz4    23:9|է ի վերայ նոցա զօրավարն Հայոց Վասակ, զմնացորդս աշխարհին գերփեցին գերեցին
03Buz4    24:2|եւ լրտեսս արձակէր` դիտել զարքայն Հայոց զԱրշակ
03Buz4    24:3|նա դեռ զգուշացեալ Արշակ արքայն Հայոց հանդերձ իւրովք զօրօքն զատրպատական սահմանօքն
03Buz4    24:3|ընդ այլ կարթել ասպատակ յաշխարհն Հայոց առնէին
03Buz4    24:9|գաւառին. զի անդ էին բազում Հայոց թագաւորացն գերեզմանք շիրմացն արանցն Արշակունեաց
03Buz4    24:13|Եւ բանային զգերեզմանս զառաջին թագաւորացն Հայոց զարանց քաջաց զարշակունոյ, եւ խաղացուցանէին
03Buz4    24:14|հասանել ի վերայ զօրացն թագաւորին Հայոց
03Buz4    24:16|Ապա իբրեւ զայս լսէին թագաւորն Հայոց Արշակ եւ զօրավարն նորին Վասակ
03Buz4    24:20|ինքն գայր հասանէր ի միջնաշխարհն Հայոց ի գաւառն Այրայրատու. եւ հասանէր
03Buz4    24:25|այսորիկ բարձեալ տանիմք զոսկերս թագաւորացն Հայոց յաշխարհն մեր, զի փառք թագաւորացն
03Buz4    24:26|զՀայաստան աշխարհին. եւ զոսկերս թագաւորացն Հայոց, զորս թափեաց Վասակ, հանեալ թաղեցին
03Buz4    25:1|Ապա զօրաժողով լինէր Արշակ արքայ Հայոց, եւ կուտէր առ ինքն զօրս
03Buz4    25:2|Ապա առնոյր Վասակ զգունդն Հայոց, եւ զՀոնսն հանդերձ Ալանօքն կոչել
03Buz4    25:2|եւ հասանէր դիմէր յօգնականութիւն թագաւորութեանն Հայոց ի վերայ Պարսից
03Buz4    26:0|որ եկեալ էին ի վերայ Հայոց, եւ նկուն լինէին ի զօրացն
03Buz4    26:0|եւ նկուն լինէին ի զօրացն Հայոց
03Buz4    26:1|Շապուհ զՎինն ի վերայ արքային Հայոց Արշակայ չորեքհարիւր հազարաւ
03Buz4    26:2|սփռէր ընդ ամենայն երկիրն սահմանացն Հայոց
03Buz4    26:3|Եւ ապա իբրեւ գիտացեալ թագաւորն Հայոց Արշակ, հասանէին ի վերայ զօրացն
03Buz4    27:0|բիւրուն հասանէր` աւար առնուլ զերկիրն Հայոց. թէ զիա՛րդ Վասակ սպարապետն Հայոց
03Buz4    27:0|Հայոց. թէ զիա՛րդ Վասակ սպարապետն Հայոց ելանէր ընդ առաջ նորա երկոտասան
03Buz4    27:1|արքայն Պարսից ի վերայ արքային Հայոց գունդ կազմեալ պատրաստեալ արս ընդիրս
03Buz4    27:1|գայր հասանէր ասպատակ առնէր յերկիրն Հայոց
03Buz4    27:2|առաջ նորա Վասակ մամիկոնեան սպարապետն Հայոց երկոտասան բիւրուք. հարկանէր սատակէր զնա
03Buz4    28:0|արքայ ութսուն բիւրօք հարկանել զերկիրն Հայոց. եթէ զիա՛րդ Վասակ ել ընդ
03Buz4    28:1|առնել, ի հիմանց տապալել զերկիրն Հայոց
03Buz4    28:2|Աղձնեաց, կամեցաւ ծաւալել ընդ երկիրն Հայոց եւ ընդ ամենայն սահմանս նոցա
03Buz4    29:0|առաքեաց ի վերայ Արշակայ արքային Հայոց Շապուհ արքայն Պարսից
03Buz4    29:1|Ապա ելանէր Վասակ զօրավարն Հայոց, հարկանէր զնա եւ զզօրս նորա
03Buz4    29:2|ի Շապհոյ արքայէն Պարսից յերկիրն Հայոց, տալ ընդ նոսա մարտ պատերազմի
03Buz4    29:3|Ապա կազմեցան պատրաստեցան զօրքն երկրին Հայոց, եւ Վասակ զօրավար նոցա. ելին
03Buz4    30:0|մատնեցաւ ի ձեռս Վասակայ զօրավարին Հայոց ամենայն զօրօքն հանդերձ
03Buz4    30:1|եւ կորուսանել զերկիրն զօրացն թագաւորութեանցն Հայոց. եւ գային հասանէին ի տեղին
03Buz4    31:0|առեալ ածէր ի վերայ աշխարհին Հայոց իննհարեւր հազար զօրս. եւ կամ
03Buz4    31:0|լինէին, չարաչար մերժեալ լինէին յաշխարհէն Հայոց
03Buz4    31:2|Եւ գնացեալ, գայր հասանէր յաշխարհն Հայոց. եւ առաջնորդ ունէր ի ձեռին
03Buz4    31:2|որ էր յԱրծրունեաց տոհմէն յերկրէն Հայոց
03Buz4    31:3|գտանէր զսահմանապահսն` որք պահէին զսահմանս Հայոց
03Buz4    31:4|սփռեցան ծաւալեցան ընդ ամենայն երկիրն Հայոց, աւար առնուլ քանդել աւերել զերկիրն
03Buz4    31:4|առնուլ քանդել աւերել զերկիրն ամենայն Հայոց աշխարհին
03Buz4    31:5|Ապա կազմէր պատրաստէր Վասակ զօրավարն Հայոց, հասանէր անկանէր ի վերայ արքայագնդին
03Buz4    32:0|արքայէ Պարսից ի վերայ Արշակայ Հայոց արքային` զօրօք. ապա հասանէր սատակէր
03Buz4    32:0|ապա հասանէր սատակէր զնոսա զօրավարն Հայոց Վասակ
03Buz4    32:2|իսկ էր ազգաւ տոհմին զօրավարացն Հայոց, այս ինքն Մամիկոնենից, առաքէր զնա
03Buz4    32:2|զնա թագաւորն Պարսից Շապուհ յերկիրն Հայոց ի վերայ Արշակայ արքային Հայոց
03Buz4    32:2|Հայոց ի վերայ Արշակայ արքային Հայոց
03Buz4    32:3|Գայր հասանէր ի սահմանս երկրին Հայոց. ապա եւ զհայացիսն ոչ ինչ
03Buz4    33:1|ազգակից իսկ էր Արշակայ թագաւորին Հայոց, եւ Մերուժանն առաջնորդ նոցա. եւ
03Buz4    33:2|Ապա քանզի եւ Վասակ զօրավարն Հայոց խաղաց գնաց ընդ առաջ նոցա
03Buz4    34:1|գործ պատերազմի ի վերայ երկրին Հայոց
03Buz4    34:2|առաջ նորա Վասակ սպարապետ զօրավարն Հայոց. հարկանէր սատակէր զԱպականն Վսեմական հանդերձ
03Buz4    35:0|ի Շապհոյ արքայէն ի վերայ Հայոց բազում զօրօք ի պատերազմ, եւ
03Buz4    35:1|Շապուհ արքայ Պարսից, մղել զպատերազմ Հայոց. եւ զՄերուժանն առաջնորդ ընդ նոսա
03Buz4    35:2|բազմութեամբ, եւ գային հասանէին յերկիրն Հայոց
03Buz4    35:3|դիմի հարկանէր նոցա Վասակ զօրավարն Հայոց. Զիկն սպանանէր, եւ զզօրսն զկէսն
03Buz4    36:1|եհաս, տալ պատերազմ ընդ թագաւորին Հայոց Արշակայ, եւ առաջնորդ ունէր զՄերուժանն
03Buz4    36:2|զամենայն զօրս նախարարացն Վասակ սպարապետն Հայոց. ելանէր ի գիշերի անկանէր ի
03Buz4    37:0|առաքեցաւ յարքայէն Պարսից ի վերայ Հայոց իննսուն բիւրու. եւ այն անգամ
03Buz4    37:0|այն անգամ եւս նշան յաղթութեան Հայոց կանկնէր
03Buz4    37:1|ի պատերազմ ի վերայ աշխարհին Հայոց: Զի եւ սա իսկ ի
03Buz4    37:1|իսկ ի նմին յազգէ թագաւորին Հայոց ազգական էր, այլ բանիւ Շապհոյ
03Buz4    37:3|կարգէր կազմէր պատրաստէր Վասակ զօրավարն Հայոց զամենայն զգունդս զօրացն, եւ դիմեաց
03Buz4    38:0|Պարսից` տալ պատերազմ ընդ արքային Հայոց, եթէ զիա՛րդ նեղեալ պարտեցաւ ի
03Buz4    38:1|գնայր գայր հասանէր ի սահմանս Հայոց
03Buz4    38:2|այս վաղագոյն ազգ լինէր թագաւորին Հայոց Արշակայ. սոյնպէս եւ սա զիւր
03Buz4    38:3|Եւ զամենայն նախարարսն Հայոց ընդ նմա գումարեալ, գայր հասանէր
03Buz4    39:0|բիւրաւ. զոր հարկանէր ջնջէր սպարապետն Հայոց Վասակ
03Buz4    39:1|յԱտրպատական. կամէին ասպատակ առնել յերկիրն Հայոց
03Buz4    40:0|ապա եւ զնա վանեաց սպարապետն Հայոց եւ զզօրս նորա
03Buz4    40:2|Ապա ժողովէր զօրավարն Հայոց Վասակ զամենայն զզօրսն Հայոց. եւ
03Buz4    40:2|զօրավարն Հայոց Վասակ զամենայն զզօրսն Հայոց. եւ թողոյր զթագաւորն Արշակ յամուր
03Buz4    40:2|բերդին Դարիւնաց, եւ ինքն զօրավարն Հայոց Վասակ խաղայր անկանէր հանդերձ զօրօքն
03Buz4    40:2|Վասակ խաղայր անկանէր հանդերձ զօրօքն Հայոց զբանակաւն Վաչականայ
03Buz4    41:0|հինգ բիւրուն, որ արշաւէր յերկիրն Հայոց, եթէ զիա՛րդ կոտորեալ եղեւ ի
03Buz4    41:0|ի Վասակայ եւ ի զօրաց Հայոց
03Buz4    41:2|Ապա զօրավարն Հայոց Վասակ ճակատէր զզօրսն Հայոց ընդդէմ
03Buz4    41:2|զօրավարն Հայոց Վասակ ճակատէր զզօրսն Հայոց ընդդէմ նոցա. եւ դէմ յանդիման
03Buz4    42:1|նախարար գայր մարտնչէր ընդ երկիրն Հայոց
03Buz4    42:2|գայր հասանէր միջամբոխ լինէր յերկիրն Հայոց. եւ առաջնորդ ի ձեռին ունէր
03Buz4    42:3|պատահէր պատերազմաւ Վասակ ամենայն զօրօքն Հայոց. հարկանէր սատակէր զզօրսն Պարսից կորուսանէր
03Buz4    43:0|իննսուն բիւրով եկն ի վերայ Հայոց թագաւորին. ապա հասանէր սատակէր ի
03Buz4    43:2|ընդ առաջ նոցա Վասակ զօրավարն Հայոց. անկանէր ի գիշերի ի վերայ
03Buz4    45:0|փախոյց եւս զնա Վասակ զօրավարն Հայոց
03Buz4    45:2|Ապա խաղացին գնացին ի կողմանս Հայոց. եկին ծաւալեցան ճակատեցան ընդ թագաւորութեանն
03Buz4    45:2|եկին ծաւալեցան ճակատեցան ընդ թագաւորութեանն Հայոց Արշակայ
03Buz4    45:3|վայր եկեալք ամենայն մեծամեծք նախարարացն Հայոց, խորհուրդ խորհէին. քանզի ոչ առնուին
03Buz4    45:4|ամենայն մեծամեծօքն եւ նախարարօքն ամենայն Հայոց մեծաց, հարկանէր սատակէր զամենայն զօրսն
03Buz4    46:0|հարեւր բիւրուն ի վերայ աշխարհին Հայոց. ապա եւ զնոսա հարկանէին սատակէին
03Buz4    46:0|եւ զնոսա հարկանէին սատակէին զօրքն Հայոց
03Buz4    46:1|հարիւր բիւրուն ի վերայ աշխարհին Հայոց, եւ կամէր մտանել յաշխարհն Հայոց
03Buz4    46:1|Հայոց, եւ կամէր մտանել յաշխարհն Հայոց
03Buz4    46:2|կազմեալ պատրաստեալ գունդն զօրաց թագաւորին Հայոց, եւ Վասակ զօրավարն Հայոց, ելանէր
03Buz4    46:2|թագաւորին Հայոց, եւ Վասակ զօրավարն Հայոց, ելանէր ի դիմի հարկանէր զօրացն
03Buz4    47:0|բիւրուն, տալ ճակատ ընդ թագաւորին Հայոց. եւ սա կործանէր իբրեւ զառաջինսն
03Buz4    47:1|բիւրու, տալ ճակատս ընդ թագաւորին Հայոց Արշակայ
03Buz4    47:2|սպարապետն, որ էր դայեակ թագաւորին Հայոց Արշակայ
03Buz4    47:4|Վասակայ զօրավարին եւ ամենայն զօրացն Հայոց
03Buz4    48:0|եկեալ մարտնչէր ընդ զօրս թագաւորին Հայոց. եւ սատակեցաւ ի Սաղամաս ի
03Buz4    48:0|սատակեցաւ ի Սաղամաս ի զօրացն Հայոց, եւ ի զօրավարէն Վասակայ
03Buz4    48:2|միոջ, կամէր կռուել ընդ թագաւորին Հայոց ընդ Արշակայ
03Buz4    48:3|Ապա գայր զօրավարն Հայոց, հանդերձ տասն հազարաւ զինու ընտիր
03Buz4    49:0|բիւրօք եկն կռուել ընդ թագաւորին Հայոց, եւ ի Վասակէ եւ ի
03Buz4    49:0|ի Վասակէ եւ ի զօրացն Հայոց սատակեցաւ
03Buz4    49:1|մարտ պատերազմի ընդ Արշակայ արքային Հայոց
03Buz4    49:2|Ապա եւ զօրքն Հայոց խրոխտացեալ հանդերձ իւրեանց զօրավարաւն Վասակաւ
03Buz4    50:0|Յաղագս քակելոյ եւ քայքայելոյ թագաւորութեանն Հայոց, թէ ո՛րպէս ապստամբեցին բազումք ի
03Buz4    50:0|ո՛րպէս ապստամբեցին բազումք ի նախարարացն Հայոց, եւ ձեռս ետուն ի Շապուհ
03Buz4    50:0|այսր անդր, եւ նուաղեաց թագաւորութիւնն Հայոց
03Buz4    50:1|զչորս ամս ետուն պատերազմ երկիրս Հայոց ընդ թագաւորին Պարսից, եւ յետ
03Buz4    50:2|սկսան սորսորել գնալ ի բանակէն Հայոց թագաւորին. թողին զիւրեանց արքայն Արշակ
03Buz4    50:4|տոհմին Աղձնեաց կողմանն ապստամբեցին յարքայէն Հայոց Արշակայ, եւ չոգան կացին առաջի
03Buz4    50:4|Շապհոյ. եւ պարիսպ ածէին ի Հայոց կուսէ` որ Ձորայն կոչեն, դրունս
03Buz4    50:4|եւ զատուցին զիւրեանց աշխարհն ի Հայոց
03Buz4    50:5|զնոքօք, միահաղոյն ապստամբեցին ի թագաւորէն Հայոց Արշակայ, եւ չոգան գնացին առաջի
03Buz4    50:6|Ապստամբեցին յԱրշակայ արքայէն Հայոց ամուր գաւառն Արձախայ, եւ ամուր
03Buz4    50:7|Յետ այսորիկ ապստամբեաց ի թագաւորէն Հայոց եւ ձեռին իշխանութեանն տանն Հայոց
03Buz4    50:7|Հայոց եւ ձեռին իշխանութեանն տանն Հայոց թագաւորին, որ էր զԱտրպայական աշխարհաւն
03Buz4    50:7|աշխարհաւն, յետս եկաց ի թագաւորէն Հայոց ամուր աշխարհն Մարաց. յետս եկաց
03Buz4    50:7|աշխարհն Մարաց. յետս եկաց յարքայէն Հայոց եւ աշխարհն Կազբից. եթող զարքայն
03Buz4    50:7|եւ աշխարհն Կազբից. եթող զարքայն Հայոց եւ գնաց Սաղամուտ տէրն Անձտեայ
03Buz4    50:11|Եւ սա ապստամբեաց յԱրշակայ յարքայէն Հայոց, եւ չոգաւ եկաց առաջի թագաւորին
03Buz4    50:13|մատուցանէր եւս ամբաստան գրգռութիւն զարքայէն Հայոց Արշակայ, եւ զիւրմէ տանուտեառնէն Վասակայ
03Buz4    50:15|Իսկ թիւն Հայոց պակասեաց յայսմ հետէ եւ յապա
03Buz4    51:0|յաշխարհին` ժողովէին առ Ներսէս կաթողիկոսն Հայոց, եւ զբողոք հարկանէին առաջի նորա
03Buz4    51:1|մարդիկ ամենայն աշխարհին իշխանութեանն թագաւորութեանն Հայոց, եւ եկին առ մեծ եպիսկոպոսապետն
03Buz4    51:1|եւ եկին առ մեծ եպիսկոպոսապետն Հայոց Ներսէս, մեծամեծք նախարարք կուսակալք կողմակալք
03Buz4    51:4|իւրով տացէ պատերազմ. այլ յայսմիկ Հայոց աշխարհէս եւ ոչ մի այր
03Buz4    52:0|լռեցոյց զպատերազմ տալ ընդ Արշակայ Հայոց թագաւորին, եւ մեղմեխանօք առ ինքն
03Buz4    52:2|առնուլ այսմիկ ամենայն զօրքն աշխարհին Հայոց
03Buz4    53:0|անգամ Շապուհ արքայի զԱրշակ արքայ Հայոց. եւ նորա երթալոյն, եւ միահաղոյն
03Buz4    53:1|դարձեալ առաքեաց առ Արշակ արքայ Հայոց Շապուհ արքայ Պարսից, եւ ասէ
03Buz4    53:6|եւ լուան ամենայն մարդիկն երկրին Հայոց, ստիպեցին բռնազբօսեցին զիւրեանց թագաւորն զԱրշակ
03Buz4    53:7|թէ ոչ կամաւ, յարեաւ թագաւորն Հայոց Արշակ, ա՛ռ ընդ իւր զզօրավարն
03Buz4    53:7|ա՛ռ ընդ իւր զզօրավարն սպարապետն Հայոց զդայեակն իւր, խաղաց գնաց յերկրէն
03Buz4    53:7|զդայեակն իւր, խաղաց գնաց յերկրէն Հայոց յերկիրն Պարսից առ Շապուհ արքայ
03Buz4    54:0|բերդն, եւ կամ զՎասակ սպարապետն Հայոց չարամահ հրամայէր առնել
03Buz4    54:1|անգամ կամեցայ սիրել զԱրշակ արքայ Հայոց, եւ նա համակ անարգեաց զիս
03Buz4    54:10|Բայց Արշակ արքայ Հայոց այս երեսուն ամ է Արեաց
03Buz4    54:13|եկեալ է առ քեզ թագաւորն Հայոց Արշակ, զիա՞րդ խօսի ընդ քեզ
03Buz4    54:15|եւ առաքեա դու դեսպանս յերկիրն Հայոց, եւ տուր բերել անտի հող
03Buz4    54:15|բերել անտի հող ի սահմանացն Հայոց իբրեւ բեռինս երկուս, եւ կահոյր
03Buz4    54:16|խորանի յատակ ի բերեալ հողոյն Հայոց. եւ առցես քեզէն զձեռանէ արքային
03Buz4    54:16|եւ առցես քեզէն զձեռանէ արքային Հայոց Արշակայ, եւ տարցես նախ յայն
03Buz4    54:18|զի որ օր հասանէ յերկիրն Հայոց, զնոյն ձայն ածէ ընդ քեզ
03Buz4    54:21|խորանին հարկանել ի բերեալ հողոյն Հայոց, եւ զջուրն ցանել ի վերայ
03Buz4    54:22|Եւ ետ ածել զԱրշակ արքայ Հայոց զառաջեւ իւրով, եւ զայլ մարդիկն
03Buz4    54:23|եղեր իմ թշնամի, Արշակ արքայ Հայոց. զի ես որպէս զորդի սիրեցի
03Buz4    54:33|թագաւորին Պարսից, քանզի սովորութիւն էր Հայոց թագաւորին բազմական անդէն ընդ նմին
03Buz4    54:33|զի թագաւորն Պարսից եւ թագաւորն Հայոց ի միում տախտի բազմէին ի
03Buz4    54:38|իւր զՎասակ մամիկոնեան զզօրավարն սպարապետն Հայոց մեծաց, սկսաւ պատուհասել զնա. քանզի
03Buz4    54:44|հրաման թագաւորն Պարսից մորթել զզօրավարն Հայոց Վասակ, եւ զմորթն հանել եւ
03Buz4    55:0|Յաղագս գերութեանն եւ հարուածոյն աշխարհին Հայոց եւ աւերածոյն, եւ գերութեան տանելոյն
03Buz4    55:0|լինելոյ տիկնոջն Փառանձեմայ, եւ քաղաքացն Հայոց աւերելոյ, եւ հիմանց աշխարհին տապալելոյ
03Buz4    55:1|Պարսից Շապուհ ի վերայ աշխարհին Հայոց երկուս ոմանս յիշխանաց անտի իւրոց
03Buz4    55:1|զի եկեսցեն բրեսցեն քանդեսցեն զաշխարհն Հայոց
03Buz4    55:2|եկին հասին ի վերայ երկրին Հայոց
03Buz4    55:3|Ապա իբրեւ ետես տիկին աշխարհին Հայոց կինն Արշակայ թագաւորին Հայոց Փառանձեմ
03Buz4    55:3|աշխարհին Հայոց կինն Արշակայ թագաւորին Հայոց Փառանձեմ զզօրս թագաւորին Պարսից, եթէ
03Buz4    55:3|Պարսից, եթէ եկին լցին զաշխարհս Հայոց, առեալ ընդ իւր մարդիկ իբրեւ
03Buz4    55:8|Արշակայ ոչ դիպեցաւ անդ ի Հայոց աշխարհին, զի առ թագաւորն Յունաց
03Buz4    55:9|զայս ամենայն լուան ազատագունդ բանակն Հայոց, չոգան իւրեանց խնդրել թիկունս օգնականութեան
03Buz4    55:11|Իսկ յերկիրն Հայոց ստէպ առաքէին դեսպանս առ տիկին
03Buz4    55:25|զօրավարն Պարսից, գերէին զգանձս թագաւորին Հայոց, որ կային ի բերդին. եւ
03Buz4    55:35|վարէին. եւ զբերդս ամենայն թագաւորին Հայոց կալան, եւ լցեալ բազում ամբարօք
03Buz4    55:40|Հրէից, զոր գերեցին տարան յերկրէն Հայոց, ածեալ էր յերկրէն պաղեստինացւոց մեծի
03Buz4    55:40|էր յերկրէն պաղեստինացւոց մեծի թագաւորին Հայոց Տիգրանայ ի ժամանակին` յորժամ գերեաց
03Buz4    55:41|զհրէութիւնն զայն` բնակեցոյց ի քաղաքսն Հայոց յիւրում դարուն ի ժամանակին
03Buz4    55:42|զբնակեալսն անդ. եւ զամենայն երկիրն Հայոց եւ զամենայն գաւառն ընդ նմին
03Buz4    55:44|Եւ անդէն յերկիրն Հայոց ոստիկանս թողին եւ վերակացուս, ի
03Buz4    55:46|Պարսից, եւ զայլ ամենայն գերութիւնն Հայոց եւ զգանձսն կալան առաջի թագաւորին
03Buz4    55:47|Շապուհ թշնամանս առնել ազգին աշխարհին Հայոց եւ թագաւորութեանն, ետ հրաման ժողովել
03Buz4    55:47|ի մէջ ամբոխին ածել զտիկինն Հայոց զՓառանձեմն
03Buz4    56:1|տարան յերկիրն Պարսից զամենայն գերութիւն Հայոց, եւ զԶուիթ երէց Արտաշատ քաղաքի
03Buz4    57:0|գալոյն Շապհոյ թագաւորին Պարսից յերկիրն Հայոց, եւ միանգամայն սատակել զմնացեալս երկրին
03Buz4    57:1|իւրոց, եւ չոգաւ ել յերկիրն Հայոց. եւ առաջնորդ ունէր ընդ իւր
03Buz4    57:2|Ապա հասեալ ասպատակէին յերկիրն Հայոց, եւ առնուին զամենայն գերին ի
03Buz4    57:3|Եւ բազումք ի նախարարացն Հայոց թողուին զկանայս իւրեանց եւ զորդիս
03Buz4    57:4|Իսկ զամենայն կանայս նախարարացն Հայոց, զոր թողին եւ փախեանն, ասպատակն
03Buz4    57:5|Պարսից զամենայն գերին մնացորդաց աշխարհին Հայոց, ապա հրաման տայր թագաւորն Պարսից
03Buz4    57:11|արքայն Պարսից զամուր ամուր տեղիսն Հայոց բերդս շինել, հրամայեաց եւ բերդակալս
03Buz4    58:0|շատ չարիս գործեցին ընդ երկիրս Հայոց. եւ կամ զիա՛րդ սատակեցան Վահան
03Buz4    58:1|առեալ պաշտէին. սկսան այնուհետեւ յերկրին Հայոց աւերել զեկեղեցիս` զտեղիս աղօթից քրիստոնէից
03Buz4    58:1|զտեղիս աղօթից քրիստոնէից յամենայն կողմանս Հայոց` գաւառաց գաւառաց եւ կողմանց կողմանց
03Buz4    58:7|եկն Շապուհ արքայ Պարսից յերկիրն Հայոց. իսկ զտիկինն Ռշտունեաց ի միջնաբերդն
03Buz5    1:2|Եւ եցոյց զպաղատանս աշխարհին Հայոց, եւ զամենայն անցս տառապանաց` որ
03Buz5    1:2|զորդի Արշակայ թագաւոր ի վերայ Հայոց աշխարհին
03Buz5    1:3|զորդին Արշակայ ի վերայ աշխարհին Հայոց, որպէս եւ խնդրեաց նա ի
03Buz5    1:3|արձակէին ընդ արքային Պապայ յերկիրն Հայոց վեց հարիւր բիւրու
03Buz5    1:4|Եւ եկին հասին ի սահմանս Հայոց. եւ Մուշեղ լինէրն զօրավար սպարապետ
03Buz5    1:4|եւ Մուշեղ լինէրն զօրավար սպարապետ Հայոց փոխանակ Վասակայ հօր իւրոյ
03Buz5    1:5|փախուցեալք թագուցեալք, որ էին յերկրին Հայոց, գային եւ ի մի վայր
03Buz5    1:5|թագաւորն եւ ամենայն մարդիկ աշխարհին Հայոց, մեծամեծք գաւառակալք եւ գաւառատեարք
03Buz5    1:6|յԱստուծոյ վասն շինութեան ամենայն աշխարհին Հայոց, եւ փրկել ի թշնամեացն. եւ
03Buz5    1:8|գտանէր զեպիսկոպոսապետն Ներսէս հանդերձ աւագայնովն Հայոց. աղաչէր զնա, զի հայր Հայոց
03Buz5    1:8|Հայոց. աղաչէր զնա, զի հայր Հայոց ամենայն օգտի խրատու առաջնորդ` եւ
03Buz5    1:12|յօրինէր Մուշեղ սպարապետ զամենայն զգունդս Հայոց զօրացն, եւ առնէր հանդէս ամենայն
03Buz5    1:13|արձակեալս. եւ ցուցանէր զհանդէս զօրացն Հայոց սպարապետն Հայոց Մուշեղ առաջի իւրեանց
03Buz5    1:13|ցուցանէր զհանդէս զօրացն Հայոց սպարապետն Հայոց Մուշեղ առաջի իւրեանց թագաւորին Պապայ
03Buz5    1:14|շնորհակալութիւն առնէր նմա թագաւորն Պապ Հայոց, եւ մեծամեծ պարգեւս շնորհէր զօրավարին
03Buz5    1:15|ձեռն ազգի քո փրկեսցէ զերկիրս Հայոց մինչեւ յաւիտեան
03Buz5    1:16|Ապա զօրավարն Հայոց Մուշեղ գունդ կազմեաց պատրաստեաց, եւ
03Buz5    1:16|կազմեաց պատրաստեաց, եւ յառաջեաց հանդերձ Հայոց գնդաւն. առաջապահ անցանէր առաջի թագաւորին
03Buz5    1:17|գայր առաջապահն հասանէր ի միջնաշխարհն Հայոց, սպանանէր Մուշեղ զզօրագլուխն Պարսից զԿարէնն
03Buz5    1:19|եկն եմուտ թագաւորն Պապ յերկիրն Հայոց, եւ թագաւորեաց ի վերայ նորա
03Buz5    1:20|ի ժամանակէն` իբրեւ տարան զթագաւորն Հայոց զԱրշակ ի Պարսս` յայնմ հետէ
03Buz5    1:20|մինչեւ եկն Պապ թագաւորն յերկիրն Հայոց. զի պահեցաւ գանձն եւ եհաս
03Buz5    1:21|ի Բախիշն ընդ ամենայն երկիրն Հայոց բաշխէին ընդ ամենայն գաւառսն. բայց
03Buz5    1:29|Զօրավարն Հայոց Մուշեղ զգունդ իւր կազմէր, եւ
03Buz5    2:0|Յաղագս զօրավարին Մուշեղայ Հայոց, թէ որպէս անկաւ ի վերայ
03Buz5    2:1|Ապա Մուշեղ որդի Վասակայ, ստրատելատն Հայոց մեծաց, ընդրեաց իւր արս ընտիրս
03Buz5    2:1|սահմանս Ատրպատճացն, եւ պահել զաշխարհն Հայոց
03Buz5    2:3|Եւ հասանէր սպարապետն զօրավարն Հայոց Մուշեղ, անկանէր ի վերայ բանակին
03Buz5    2:4|սուր հանէր Մուշեղ հանդերձ զօրօքն Հայոց
03Buz5    2:6|վեց հարիւր` հրամայէր մորթել զօրավարն Հայոց Մուշեղ, եւ լնուլ խոտով. եւ
03Buz5    2:6|տայր բերել առ Պապ արքայն Հայոց
03Buz5    2:8|ինչ թոյլ տայր Մուշեղ զօրավարն Հայոց անարգել ինչ զնոսա ումեք. այլ
03Buz5    2:13|Այլ Մուշեղ եւ ամենայն զօրքն Հայոց անչափ առին զաւար ի բանակէն
03Buz5    2:13|պահէին թագաւորին իւրեանց. եւ զօրացն Հայոց` որ անդէն առ թագաւորին Պապայ
03Buz5    2:13|Յունաց` որ էին առ թագաւորին Հայոց. սոյնպէս եւ ամենայն զօրացն տային
03Buz5    2:14|Այլ իբրեւ դարձան զօրքն Հայոց յաշխարհն իւրեանց, բազումք ի զօրացն
03Buz5    2:14|յաշխարհն իւրեանց, բազումք ի զօրացն Հայոց ամբաստանէին առ թագաւորին Պապայ զՄուշեղէ
03Buz5    2:15|Եւ թագաւորին Հայոց Պապայ վասն այսր իրաց ոչ
03Buz5    3:2|յերկրին Տարօնոյ, եւ Մուշեղ սպարապետն Հայոց էր ի նմին գաւառին յիւրում
03Buz5    3:2|դեսպան յարքայէն Պապայ առ զօրավարն Հայոց Մուշեղ. եւ ունէր առ նա
03Buz5    4:0|Բագրաւանդ գաւառին ընդ Պապ թագաւորն Հայոց եւ ընդ զօրսն Պարսից
03Buz5    4:3|ասպատակ առնէին եւ ի միջնաշխարհն Հայոց. ապա եւ թագաւորն Հայոց Պապ
03Buz5    4:3|միջնաշխարհն Հայոց. ապա եւ թագաւորն Հայոց Պապ զօրաժողով առնել հրամայէր ի
03Buz5    4:5|Ապա զօրավարն սպարապետն Հայոց Մուշեղ ժողովէր զամենայն զօրսն Հայոց
03Buz5    4:5|Հայոց Մուշեղ ժողովէր զամենայն զօրսն Հայոց աւելի եւս քան զընսուն հազար
03Buz5    4:6|զզօրս իւր ի վերայ աշխարհին Հայոց եւ ի վերայ զօրացն Յունաց
03Buz5    4:7|ինձ պարգեւ հրաման տացես, զի Հայոց գնդին Պապայ արքային ես ինձէն
03Buz5    4:7|Յունաց, իսկ ես իմով գնդաւս Հայոց իշխանացն ելից
03Buz5    4:10|ձեռն հրեշտակի առ Մուշեղ զօրավարն Հայոց հասուցանէր` թէ գիտեա եւ պատրաստեաց
03Buz5    4:11|գային զօրքն Պարսից ի վերայ Հայոց, եւ Ուռնայր արքայ Աղուանից իւրով
03Buz5    4:12|խառնել ընդ միմեանս, ինքնին թագաւորն Հայոց Պապ վառեցաւ կազմեցաւ պատրաստեցաւ, եւ
03Buz5    4:14|ասեմք քեզ, ա՛ռ դու զեպիսկոպոսապետդ Հայոց զՆերսէս, եւ ել նիստ ի
03Buz5    4:16|եւ ամենայն զօրքն Յունաց եւ Հայոց իջանէին ի տեղի պատերազմին
03Buz5    4:17|Ապա եկն եւ զօրավարն սպարապետն Հայոց Մուշեղ, եւ եբեր զնշանսն իւր
03Buz5    4:20|Ապա զօրավարն Հայոց Մուշեղ բարեխօս առնէր առ թագաւորն
03Buz5    4:27|Ապա օրհնէր զնա քահանայապետն Հայոց Ներսէս բազում օրհնութեամբ
03Buz5    4:28|Ապա թագաւորն Հայոց Պապ զերիվարն զիւր եւ զիւր
03Buz5    4:30|գնդաւն հանդերձ, եւ զամենայն ճակատն Հայոց յարդարեալ յաջմէ զօրացն Յունաց, յաջում
03Buz5    4:32|ճակատեալ իբրեւ զհուր ամենայն զօրքն Հայոց ընդդէմ զօրացն Պարսից, իսկ գունդն
03Buz5    4:56|նոցա լինէին զօրքն Յունաց եւ Հայոց. հասանէին, զմեծ եւ զփոքր առ
03Buz5    4:57|Ապա զհետ լինէին փախստէիցն զօրքն Հայոց, եւ մինչեւ ի Գանձակ յԱտրպայական
03Buz5    4:57|ի Գանձակ յԱտրպայական ի սահմանս Հայոց հալածէին զզօրսն Պարսից. ընդ փախուցեալսն
03Buz5    4:58|Եւ Մուշեղ սպարապետն Հայոց հարկանէր զզօրսն Պարսից ի հարուածս
03Buz5    4:61|Այլ յորժամ դարձան ամենայն զօրքն Հայոց, ոչ գոյր չափ գլխանոյն ախոյենիցն
03Buz5    4:61|զոր բերեալ էր առաջի թագաւորին Հայոց Պապայ զօրավարն Հայոց Մուշեղ
03Buz5    4:61|առաջի թագաւորին Հայոց Պապայ զօրավարն Հայոց Մուշեղ
03Buz5    4:62|եւ եղեւ մեծ յաղթութիւն յերկրին Հայոց, եւ ի մէջ զօրացն Յունաց
03Buz5    5:0|Յաղագս միւսոյ պատերազմին Հայոց ընդ Պարս ի Գանձակ Ատրպայականի
03Buz5    5:0|զի յայնմ եւս յաղթութիւն լինէր Հայոց գնդին
03Buz5    5:3|խաղացոյց տանել գնալ ի սահմանս Հայոց ի Գանձակէ կուսէ յատրպայական տանէ
03Buz5    5:4|ի մի վայր զզօրսն ամենայն Հայոց. եւ էին կուռ վառեալք իննսուն
03Buz5    5:5|միայն թագաւորն մնաց անդէն ի Հայոց աշխարհին
03Buz5    5:7|գտանէր զզօրսն Յունացն եւ զգունդն Հայոց, զի կազմեալ պատրաստեալ էին ի
03Buz5    5:9|բառնային` աղաղակելով ամենայն զօրքն պատերազմիկք Հայոց, համակ զայս բանս ասելով` եթէ
03Buz5    5:11|Եւ յորժամ Հայոց ազատանոյն ախոյենացն նիզակաւորանցն ռազմ արարեալ
03Buz5    5:13|Յունաց զօրացն սպարակիրն, սոյնպէս եւ Հայոց սպարակիրն զթիկունս ունէր զօրացն Հայոց
03Buz5    5:13|Հայոց սպարակիրն զթիկունս ունէր զօրացն Հայոց, վահանօք փակեալք զինքեամբք` իբրեւ զամուր
03Buz5    5:14|Յունաց եւ կամ զգունդ նիզակաւորացն Հայոց, ի լեգէոն վահանաւորացն Յունաց կամ
03Buz5    5:14|վահանաւորացն Յունաց կամ ի սպարակիրն Հայոց իբրեւ ի բերդ մտեալ հանգչէին
03Buz5    5:17|Տերէնտն ստրատելատ նոցա, եւ գունդքն Հայոց եւ Մուշեղ սպարապետ նոցա
03Buz5    5:27|Այլ, ասէր, երանի՜ որ Հայոց գնդին տէր իցէ, այնպիսի տիրասէր
03Buz5    6:0|թէ ո՛րպէս խոստանայր մատնել զարքայն Հայոց. եւ վասն մահուն Դղակայ ի
03Buz5    6:1|Յունաց եւ Մուշեղ զօրավար զօրացն Հայոց զԴղակ մարդպետ, որ անուանեալ կոչէր
03Buz5    6:4|մատնել ի ձեռս նորա զթագաւորն Հայոց Պապ, եւ զզօրավարն Յունաց զՏերէնտն
03Buz5    6:4|զզօրավարն Յունաց զՏերէնտն, եւ զզօրավարն Հայոց զՄուշեղ, եւ առնոյր ի նմանէ
03Buz5    6:8|որում Արդեանսն կոչեն, առ թագաւորն Հայոց Պապ. եւ գայր յանդիման լինէր
03Buz5    7:0|Յաղագս մահուան Արշակայ թագաւորին Հայոց, թէ զիա՛րդ մեռաւ յերկրին խուժաստանի
03Buz5    7:1|եւս կայր կենդանի Արշակ արքայ Հայոց յերկրին իշխանութեանն թագաւորութեանն Պարսից ի
03Buz5    7:3|միանգամ ածեալ էր գերութիւն յերկրէն Հայոց զամենայն այրեւձի գումարեալ` խաղացոյց ընդ
03Buz5    7:3|ինքեան. եւ զներքինին անգամ թագաւորին Հայոց Արշակայ տանէր ընդ ինքեան ի
03Buz5    7:4|Եւ էր ներքինի մի Հայոց թագաւորին Արշակայ, ոստիկան հաւատարիմ լեալ
03Buz5    7:6|ներքինին, որ յամս Տիրանայ թագաւորին Հայոց եւ Արշակայ որդւոյ նորա թագաւորին
03Buz5    7:6|եւ Արշակայ որդւոյ նորա թագաւորին Հայոց լեալ էր իշխան տան գաւառին
03Buz5    7:7|ժամանակին` յորժամ կալան զԱրշակ արքայն Հայոց
03Buz5    7:12|զբնակ տէրն իմ զԱրշակ արքայ Հայոց. եւ առ մի օր. իբրեւ
03Buz5    8:0|որք միանգամ ապստամբեցին ի թագաւորէն Հայոց. զբազում կոյս կոյս հարկանէր մեծաւ
03Buz5    8:0|պատերազմաւ, նախ վասն տան թագաւորին Հայոց` որ յԱտրպայականն էր
03Buz5    8:1|կողմանէ, եւ այնուհետեւ սկսանէր սպարապետն Հայոց Մուշեղ հարկանէր զայնոսիկ` որք ապստամբ
03Buz5    8:2|Նախ հարկանէր զտուն թագաւորին Հայոց, որ յԱտրպայականին էր. զամենայն երկիրն
03Buz5    9:1|Նոշիրական աշխարհին, որ ապստամբեցին յարքայէն Հայոց. առնոյր աւերէր գերէր, եւ ի
03Buz5    10:1|եւ զայս գաւառս ապստամբեալս յարքայէն Հայոց, զԿորդուս եւ զԿորդիս եւ զՏմորիս
03Buz5    11:1|քանզի եւ նոքա ապստամբեցին յարքայէն Հայոց, հարկանէր զնոսա մեծապէս. եւ գերէր
03Buz5    14:1|եւ նոքա նշկահեցին ստեցին արքային Հայոց
03Buz5    15:2|Գուգարաց, որ յառաջն ծառայէր թագաւորին Հայոց եւ ապստամբեաց, կալեալ գլխատէր. եւ
03Buz5    15:3|էին նախարարքն, եւ ի թագաւորէն Հայոց եղեն ապստամբ, զամենեսեան գլխատէր. եւ
03Buz5    15:4|որ յառաջուն էր լեալ յերկիրն Հայոց եւ ընդ երկիրն Վրաց, որ
03Buz5    16:1|եւ նոքա ապստամբեալ էին յարքայէն Հայոց
03Buz5    19:2|նուաճէր. ի հարկի ծառայութեան թագաւորին Հայոց Պապայ զամենեսեան առ հասարակ կացուցանէր
03Buz5    20:0|Յաղագս Մուշեղի սպարապետին Հայոց
03Buz5    20:1|Այլ քաջն զօրավարն սպարապետն Հայոց լի էր քինիւ մեծաւ եւ
03Buz5    20:1|եւ վաստակէր ի վերայ թագաւորութեանն Հայոց աշխարհին
03Buz5    20:2|մի գետին ի սահմանաց երկրին Հայոց ուրեք վտարել. ի վերայ աշխարհին
03Buz5    21:1|Այլ եպիսկոպոսապետն Հայոց Ներսէս շինէր զամենայն աւերեալսն երկրին
03Buz5    21:1|Ներսէս շինէր զամենայն աւերեալսն երկրին Հայոց. յանձն առնէր եւ մխիթարէր, դարմանէր
03Buz5    21:5|յամենայն տեղիս իշխանութեանն ի սահմանացն Հայոց, եւ յամենայն գաւառս կացոյց տեսուչս
03Buz5    23:1|Այլ սուրբն Ներսէս եպիսկոպոսապետն Հայոց հանապազօր ընդդիմացեալ թագաւորին Պապայ, կշտամբէր
03Buz5    23:5|այր` զորմէ ամենայն մարդիկ աշխարհին Հայոց կախեալ կային զնմանէ վասն արդար
03Buz5    24:11|տաճարէն արքունի ամենայն մեծամեծքն նախարարքն Հայոց, եւ Մուշեղ սպարապետն Հայոց եւ
03Buz5    24:11|նախարարքն Հայոց, եւ Մուշեղ սպարապետն Հայոց եւ Հայր մարդպետ. եւ ամենայն
03Buz5    29:0|վասն այսորիկ բարձաւ իշխանութիւն հայրապետացն Հայոց զեպիսկոպոսն ձեռնադրել
03Buz5    29:5|կաթողիկոսութեանն. զի որ լիցին հայրապետ Հայոց, նա դրանն արքունի իշխեսցէ զհացն
03Buz5    29:5|եւ մի՛ իշխեսցէ ձեռնադրել զեպիսկոպոսն Հայոց, որպէս սովորութիւն էր ի բնէ
03Buz5    29:6|Եւ յայնմ հետէ բարձաւ իշխանութիւնն Հայոց զեպիսկոպոսն ձեռնադրել. այլ որ լինէին
03Buz5    29:6|լինէին եպիսկոպոսք ամենայն գաւառաց գաւառաց Հայոց եւ կողմանց կողմանց, այնուհետեւ յայնմ
03Buz5    29:6|որ միանգամ լինէին եպիսկոպոսք սահմանացն Հայոց, երթային ի քաղաքն կեսարացւոց, եւ
03Buz5    29:7|յայնմ հետէ բարձաւ իշխանութիւնն յերկրէն Հայոց, այնուհետեւ ոչ իշխէին եպիսկոպոսք ձեռնադրել
03Buz5    30:1|տրտմութեամբ. եւ ամենայն մարդ երկրին Հայոց հաւանէին խօսէին եւ ասէին. Բարձեալ
03Buz5    30:1|ասէին. Բարձեալ են արդ փառք Հայոց, զի բարձաւ արդարն Աստուծոյ յայսմ
03Buz5    30:3|Եւ խօսէր Մուշեղ սպարապետն Հայոց եւ ասէր
03Buz5    30:5|յաղթութիւն ի վերայ թշնամեաց երկրիս Հայոց. յաղօթից նորա էր յաղթութիւն որ
03Buz5    30:6|ի ծագ ամենայն սահմանաց երկրին Հայոց, ազատք եւ շինականք ամենայն բնակիչք
03Buz5    31:1|Իսկ թագաւորն Հայոց Պապ, զի թէպէտ եւ սպան
03Buz5    31:1|թէպէտ եւ սպան զհայրապետն աշխարհին Հայոց զՆերսէս, սակայն ոչ յագեցաւ մահուամբ
03Buz5    31:9|զկին իւր զամուսին յամենայն երկիրն Հայոց. զոր միանգամ քօղով կամ պսակաւ
03Buz5    31:13|ոչ տեսանէր ընդ ամենայն սահմանսն Հայոց. այլ անդէն ի հանգստեան նոցին
03Buz5    31:15|յաւուրսն Ներսիսի ընդ ամենայն երկիրն Հայոց կարգք պաշտաման եկեղեցւոյն մեծապէս պայծառացեալ
03Buz5    31:16|վկայից յաւուրս նորա յամենայն տեղիս Հայոց մեծախումբ ժողովովք հանապազ պայծառանային, եւ
03Buz5    31:16|պատիւ հարցն եպիսկոպոսաց յամենայն գաւառս Հայոց յաճախէր ըստ արժանի իւրեանց. եւ
03Buz5    31:18|յաւուրս քահանայապետութեան Ներսիսի ամենայն գաւառք Հայոց յամենայն ի շէնս եւ ի
03Buz5    31:18|եւ ի գիւղս յամենայն կողմանս Հայոց առ հասարակ ի հրամանէ քահանայապետին
03Buz5    31:18|օտարանոցք. եւ ամենայն մարդիկք երկրին Հայոց էին պտղաբերք եւ ողորմածք առ
03Buz5    31:20|նորա ելիցն յաշխարհէս բազում գաւառք Հայոց եւ բազում մարդիկ ի հնութիւն
03Buz5    31:20|դարձան եւ ընդ բազում տեղիս Հայոց կուռս կանգնեցին ի համարձակութենէ թագաւորին
03Buz5    31:21|պաշտաման եկեղեցւոյն ընդ ամենայն երկիրն Հայոց
03Buz5    31:26|եկեղեցւոյ պաշտամանն սպասուցն յամենայն երկիրն Հայոց
03Buz5    32:4|Այլ Մուշեղ եւ ամենայն իշխանքն Հայոց շատ եդին ի մտի արքային
03Buz5    32:5|զօրքն նոցին տակաւին էին յերկրին Հայոց. եւ անուն իշխանացն` միումն Տէրէնտ
03Buz5    32:6|զօրացն իւրոց` որ էին յերկրին Հայոց, եւ հրաման տայր սպանանել զթագաւորն
03Buz5    32:6|եւ հրաման տայր սպանանել զթագաւորն Հայոց զՊապ
03Buz5    32:7|իշխանքն իւր` որ էին ի Հայոց երկրին, սպասէին մահու ի դէպ
03Buz5    32:7|մահու ի դէպ` սպանանել զթագաւորն Հայոց զՊապ
03Buz5    32:8|Յունաց` թէ միայն է թագաւորն Հայոց Պապ, եւ ամենայն մեծամեծքն եւ
03Buz5    32:8|եւ ամենայն մեծամեծքն եւ զօրքն Հայոց չէին անդ, եւ էր
03Buz5    32:8|էին անդ, եւ էր թագաւորն Հայոց Պապ բանակեալ ի դաշտին ի
03Buz5    32:8|էր անդէն մօտ առ բանակին Հայոց արքային. ապա զօրավարն Յունաց հաց
03Buz5    32:8|յընթրիս հրաւիրեալ կոչեցին զմեծ թագաւորն Հայոց զՊապ մեծապէս ըստ արժանաւորութեան նորա
03Buz5    33:0|ինչ խորհեցան ի յետոյ իշխանքն Հայոց, ապա անցին կացին լուռ
03Buz5    33:1|Եւ ժողովեցան եկին ամենայն իշխանքն Հայոց մեծամեծք ի մի վայր եւ
03Buz5    34:0|Յաղագս թագաւորելոյն Վարազդատայ երկրին Հայոց յետ Պապայ
03Buz5    34:1|եղեւ յետ մահուն Պապայ թագաւորին Հայոց, թագաւորեցոյց թագաւորն Յունաց զՎարազդատ ոմն
03Buz5    34:1|տոհմէն արշակունի ի վերայ աշխարհին Հայոց
03Buz5    34:2|Եկն բազում շքով եմուտ յերկիրն Հայոց, եւ թագաւորեաց յերկրին Հայոց
03Buz5    34:2|յերկիրն Հայոց, եւ թագաւորեաց յերկրին Հայոց
03Buz5    34:4|ժողովեցան առ նա ամենայն ազգք Հայոց մեծամեծք նախարարք, եւ կամեցեալ խնդացին
03Buz5    34:5|Եւ սպարապետն Հայոց Մուշեղ առաջնորդէր Հայոց. եւ զգուշանայր
03Buz5    34:5|Եւ սպարապետն Հայոց Մուշեղ առաջնորդէր Հայոց. եւ զգուշանայր զսահմանօքն Հայոց, որպէս
03Buz5    34:5|առաջնորդէր Հայոց. եւ զգուշանայր զսահմանօքն Հայոց, որպէս սովոր էր կարգել զաշխարհ
03Buz5    34:6|հոգայր հանապազ վասն թագաւորութեան աշխարհին Հայոց, եւ զիարդ կամ որպէս շէն
03Buz5    34:7|նոցա քաղաք մի շինել յերկրին Հայոց. ի մի մի գաւառսն, որ
03Buz5    34:7|զօրանիստս հաստատել ընդ ամենայն երկիրն Հայոց, մինչեւ ի Գանձակ սահման երկիրն
03Buz5    34:7|երկիրն, որ Պարսից կուսէ էր, Հայոց սահման էր. եւ զամենայն ազատսն
03Buz5    34:7|սահման էր. եւ զամենայն ազատսն Հայոց կայսերական թոշակօքն զինուորել. սոյնպէս եւ
03Buz5    34:7|զինուորել. սոյնպէս եւ զօրաց երկրին Հայոց, զի այսպէս ամենայն զգուշութիւն լիցի
03Buz5    34:8|թագաւորն Պարսից յիւր վտարել զաշխարհն Հայոց
03Buz5    35:0|եւ անմիտ մարդկան ելեալ թագաւորն Հայոց Վարազդատ, զզօրավարն Հայոց Մուշեղ սպանանէր
03Buz5    35:0|ելեալ թագաւորն Հայոց Վարազդատ, զզօրավարն Հայոց Մուշեղ սպանանէր
03Buz5    35:1|Այլ իբրեւ տեսանէին զթագաւորն Հայոց Վարազդատ մեծ նախարարքն Հայոց` թէ
03Buz5    35:1|զթագաւորն Հայոց Վարազդատ մեծ նախարարքն Հայոց` թէ մանուկ բանսերթուկ է, զչար
03Buz5    35:4|բնէ անտի. եւ համակ զերկիրս Հայոց դոցա է կերեալ, մանաւանդ Մուշեղի
03Buz5    35:10|Յունաց հանէ ի քէն զթագաւորութիւնս Հայոց, կամ այս Մուշեղ սպանանէ, եւ
03Buz5    35:11|ըստ կամաց նոցա զսպարապետն զզօրավարն Հայոց սպանանել
03Buz5    35:15|միոջ հրաման ետ Վարազդատ արքայ Հայոց ընթրիս մեծ գործել եւ մեծ
03Buz5    37:0|եւ հալածելոյ զթագաւորն Վարազդատ յերկրէն Հայոց, եւ յինքն ունելոյ զերկիրն Հայոց
03Buz5    37:0|Հայոց, եւ յինքն ունելոյ զերկիրն Հայոց
03Buz5    37:2|սպարապետ փոխանակ նորա, զօրավար ամենայն Հայոց
03Buz5    37:6|եւ զմարդիկ գերութեանն որ ի Հայոց էին թագաւորին Պարսից` յղէր ի
03Buz5    37:13|զանհեդեդ զանարի. եկն եբեր յերկիրս Հայոց
03Buz5    37:14|եղեւ իբրեւ եկն եհաս յերկիրն Հայոց Մանուէլ եղբարբն իւրով Կոմսիւ հանդերձ
03Buz5    37:16|յետ այսորիկ, պատգամ յղէր սպարապետն Հայոց Մանուէլ առ թագաւորն Վարազդատ, եւ
03Buz5    37:40|իբրեւ եկն թագաւորն Շապուհ յերկիրն Հայոց, սա եթող զկինն իւր եւ
03Buz5    37:57|հալածեցին ի յերկրէն ի սահմանացն Հայոց. չոգաւ գնաց ի յերկիրն Յունաց
03Buz5    37:58|Եւ սպարապետն զօրավարն Հայոց Մանուէլ նուաճեաց զաշխարհս, եւ զամենայն
03Buz5    37:58|եւ զամենայն մեծամեծս եւ զնախարարսն Հայոց առ ինքն ժողովէր, եւ էր
03Buz5    37:60|իմաստութեամբ եւ բազում յաջողութեամբ աշխարհին Հայոց մեծապէս առաջնորդէր, որչափ եկաց ժամանակս
03Buz5    38:0|Յաղագս եթէ զիա՛րդ սպարապետն Հայոց Մանուէլ, հանդերձ ամենայն աշխարհաւն Հայոց
03Buz5    38:0|Հայոց Մանուէլ, հանդերձ ամենայն աշխարհաւն Հայոց, ձեռն ետ ի թագաւորն Պարսից
03Buz5    38:0|եւ մարզպան եւ աշխարհակալ աշխարհին Հայոց զառաջինն ած ի թագաւորէն Պարսից
03Buz5    38:1|յետ այսորիկ առաքեցին Զարմանդուխտ տիկինն Հայոց եւ սպարապետն Մանուէլ զԳարջոյլ Մաղխազ
03Buz5    38:1|ընդ նմա զբազումս ի նախարարացն Հայոց, հրովարտակօք` ընձայիւք եւ պատարագօք առ
03Buz5    38:1|ծառայեսցեն, եւ տայցեն նմա զաշխարհս Հայոց
03Buz5    38:2|նմա զհրովարտակսն զտիկնոջն եւ զսպարապետին Հայոց, եւ ետուն նմա զյղեալ պատգամսն
03Buz5    38:4|Եւ ընդ նմա առաքէր յերկիրն Հայոց զՍուրէն պարսիկ մի ճոխ եւ
03Buz5    38:4|սպառազէնս, զի երթիցէ Սուրէն յաշխարհն Հայոց ի թիկունս օգնականութեան զօրավարին Մանուէլի
03Buz5    38:7|իշխանութիւն մեծ ի վերայ աշխարհին Հայոց
03Buz5    38:8|եկն եհաս Գարջոյլն խորխոռունի յերկիրն Հայոց, եւ էած զՍուրէն պարսիկ` տասն
03Buz5    38:9|աւագացն, եւ տանուտէրացն իւրաքանչիւր մեծամեծացն Հայոց
03Buz5    38:10|տիկինն Զարմանդուխտ եւ սպարապետն զօրավարն Հայոց Մանուէլ մեծաւ խնդութեամբ մեծարէին զՍուրէնն
03Buz5    38:11|Տային զաշխարհն Հայոց ի ձեռն Սուրենայ, եւ հնազանդէին
03Buz5    38:11|եւ կարգէին թագաւորին Պարսից յաշխարհէն Հայոց հարկս` տալ ընձայս եւ պատարագս
03Buz5    38:13|Պարսից երթային եւ գային յերկիրն Հայոց. եւ մեծապէս զմտերմութիւն միամտութեանն, որ
03Buz5    38:13|տիկնոջն Զարմանդխտոյն. սոյնպէս եւ զօրավարին Հայոց Մանուէլի
03Buz5    38:20|բազում առ ինքն կուտեաց զօրավարն Հայոց Մանուէլ
03Buz5    38:21|չարագործն Մերուժանայ, յանկարծօրէն յեղակարծումն զօրավարն Հայոց Մանուէլ հասանէր անկանէր ի վերայ
03Buz5    38:24|Եւ ինքն Մանուէլ Հայոց զգունդն կազմէր, եւ զարսն պատրաստէր
03Buz5    38:25|Եւ յայնմ հետէ զօրավարն Հայոց Մանուէլ հանդերձ ամենայն գնդաւն զտիկին
03Buz5    38:25|մարտի պատերազմին յաղագս շինութեան աշխարհին Հայոց յամենայն կողմանց ընդ թշնամիս եւ
03Buz5    39:1|թագաւորն Պարսից արձակեաց ի վերայ Հայոց զԳումանդ Շապուհ քառասուն եւ ութ
03Buz5    39:1|հասին նոքա մինչեւ ի սահմանսն Հայոց` որ յատրպայական կուսէն էր
03Buz5    39:2|Ապա իբրեւ զայն լսէր զօրավարն Հայոց Մանուէլ, եւ գումարէր զզօրսն իւր
03Buz5    40:1|գայր հասանէր ութուտասն բիւրու յերկիրն Հայոց, տալ պատերազմ ընդ Մանուէլի ընդ
03Buz5    40:1|սպարապետին, եւ ընդ ամենայն գնդին Հայոց
03Buz5    40:2|Ապա կազմէր պատրաստէր սպարապետն զօրավարն Հայոց Մանուէլ հեծեալս սպառազէնս տասն հազար
03Buz5    41:0|թագաւորն Պարսից ի վերայ երկրին Հայոց եւ ի վերայ Մանուէլի զօրօք
03Buz5    41:1|քառասուն բիւրու ի վերայ երկրին Հայոց
03Buz5    41:2|ամենայն բազմութեամբ զօրաց իւրոց յերկիրն Հայոց, եւ էառ զկողմն մի զերկիրն
03Buz5    41:2|եւ էառ զկողմն մի զերկիրն Հայոց. եւ բանակեալ էր յԱրտանդան դաշտին
03Buz5    42:1|ժտել ինչ մտանել ի սահմանս Հայոց. եւ եղեւ խաղաղութիւն երկրին
03Buz5    42:2|էին բանակեալ յանհոգս. եւ զօրավարն Հայոց Մանուէլ առաջնորդէր նոցա
03Buz5    42:3|ի կոտորածէն Պարսից` առ զօրավարն Հայոց Մանուէլ. եւ անուանք նոցա միւսումն
03Buz5    42:4|Եւ ընկալաւ զնոսա զօրավարն Հայոց Մանուէլ. եւ եղեւ նոցա օգնական
03Buz5    42:6|Նոյնպէս յամենայն գաւառս կացուցանէր սպարապետն Հայոց Մանուէլ նահապետս եւ տեարս գաւառաց
03Buz5    42:7|Եւ ամենայն երկիրն Հայոց ի խաղաղութեան ընդ հովանեաւն Մանուէլի
03Buz5    42:7|կենաց նորա, ամենայն մարդիկ երկրին Հայոց վայելէին յաւուրս իւրեանց. ուտէին եւ
03Buz5    42:7|Մանուէլի, մինչեւ ի բաժանումն երկրին Հայոց եւ ի քակտումն թագաւորութեանն
03Buz5    43:1|լեալ էր ապստամբ ի թագաւորէն Հայոց, ինքնակամ ձեռս տուեալ յարքայն Պարսից
03Buz5    43:1|չարիս անցուցեալ էր ընդ երկիրն Հայոց. եւ տակաւին էր նա առ
03Buz5    43:2|նմանէ, եւ եկն եհաս յերկիրս Հայոց
03Buz5    43:4|ամենայն բազմութեամբն զօրացն Պարսից յերկիրն Հայոց, եւ թողոյր զբանակ զօրացն Պարսից
03Buz5    43:18|այնպէս իմն եղեւ իրաւունք պատրաստութեան Հայոց գնդին, զի սպարապետին Մանուէլի ամենայն
03Buz5    43:18|գնդին, զի սպարապետին Մանուէլի ամենայն Հայոց գնդին տուեալ էր ժամ յորս
03Buz5    43:19|անտի գուժաւոր հասանէր առ զօրավարն Հայոց Մանուէլ, թէ Գիտա տես, զի
03Buz5    43:20|ըստ նմին պատրաստեցան ամենայն զօրքն Հայոց գնդին, եւ Մանուէլ սպարապետն. եւ
03Buz5    43:23|ըստ մանկութեանն օրինի, ըստ կրօնից Հայոց` որպէս օրէն էր` զգլուխ մանկտոյն
03Buz5    43:50|Պարսից երկիրն փախստական գնացին, եւ Հայոց երկրին լինէր խաղաղութիւն բազում
03Buz5    44:1|եւ Վաղարշակաւն, հանդերձ ամենայն բանակաւն Հայոց մեծամեծ աւագայնովն նախարարօքն եկեալ հասանէր
03Buz5    44:3|մեծապէս արարեալ զհարսանիսն ամենայն երկիրն Հայոց, ցնծացեալք խնդացեալք էին ընդ այն
03Buz5    44:4|ժողովեալ զաշխարհ ամենայն զմարդիկ երկրին Հայոց, եւ թագաւորեցոյց զմանուկն զԱրշակ երկրին
03Buz5    44:4|եւ թագաւորեցոյց զմանուկն զԱրշակ երկրին Հայոց, եւ զՎաղարշակ երկրորդ նմին
03Buz5    44:5|ուրախութիւն եւ ցնծութիւն ամենայն երկիրն Հայոց
03Buz5    44:6|յետ այսորիկ հիւանդացաւ սպարապետն զօրավարն Հայոց Մանուէլ զախտ հիւանդութեան մահու. եւ
03Buz5    44:7|եւ տալ պատերազմ փոխանակ աշխարհին Հայոց զանձն քո, որպէս քաջ նախնիքն
03Buz5    44:11|եւ նմա յանձն արար զաշխարհ Հայոց եւ զԱրշակ արքայ
03Buz5    44:12|աւագք եւ մեծամեծք եւ նախարարք Հայոց այր եւ կին առ հասարակ
03Buz5    44:20|յամս իւր եհատ զայս յերկրէս Հայոց. զի յաւուրս նորա ոչ ոք
03Buz5    44:25|անսաց. այլ ամենայն մարդ երկրին Հայոց կոծ եդեալ, մեծաւ աշխարանօք լային
03Buz6    1:0|Յաղագս ընդ երկուս բաժանելոյն աշխարհին Հայոց, եւ թագաւորելոյն Արշակայ հրամանաւ թագաւորին
03Buz6    1:1|Ապա յետ մահուն Մանուէլի զօրավարին Հայոց ոչ իմն կարաց հաստատել ի
03Buz6    1:1|թագաւորութեանն Արշակայ. այլ բազումք ի Հայոց նախարարացն անտի ելին զատեան գնացին
03Buz6    1:1|Պարսից, եւ մատնեցին նմա զաշխարհն Հայոց. եւ խնդրեցին ի նմանէ թագաւոր
03Buz6    1:2|ի նմին տոհմէ ի թագաւորութենէն Հայոց արշակունի, եւ նովաւ յինքն գրաւել
03Buz6    1:2|եւ նովաւ յինքն գրաւել զաշխարհն Հայոց
03Buz6    1:3|Խոսրովայ. եւ եկին հասին յաշխարհն Հայոց
03Buz6    1:4|եւ էրն թիկունք Արշակայ թագաւորին Հայոց. եւ Խոսրովու` թագաւորն Պարսից
03Buz6    1:7|Պարսից. եւ լաւ համարեցան զաշխարհն Հայոց նախ ընդ երկուս ի մէջ
03Buz6    1:12|Բայց սակայն երկոքեան թագաւորքն Հայոց` Արշակ եւ Խոսրով, որ սիւնքն
03Buz6    1:12|որ սիւնքն գաւառքն մնացին թագաւորութեանն Հայոց երկոցուն կողմանց ի մէջ իւրեանց
03Buz6    1:12|արկեալ հաստատէին խաղաղութեամբ, եւ երկիրն Հայոց երկոքեան բաժինքն, երկուց թագաւորացն հնազանդէին
03Buz6    1:13|հատան. նուաղեաց բաժանեցաւ ցրուեցաւ թագաւորութիւնն Հայոց, պակասեաց յիւրմէ մեծութենէն յայն ժամանակն
03Buz6    2:0|ի մասինն յաշխարհին Խոսրովու յերկրին Հայոց` որ ընդ Պարսից ձեռամբ էին
03Buz6    7:3|արքայի եւ Արշակայ, երկուց թագաւորացն Հայոց
03Buz6    10:1|Փառինայ, յորժամ երթայր առ թագաւորն Հայոց, խաղալովն զանձն իւր կրթէր յագահութեան
03Buz6    10:4|մեղաց իւրեանց. եւ ի թագաւորացն Հայոց ստացաւ իւր գեւղս եւ ագարակս
03Buz6    14:1|ժամանակաւ Ահարոն եպիսկոպոս ի մէջ Հայոց աշխարհի. այր երեւելի եւ անուանի
03Buz6    15:1|Եւ էր գլխաւոր եպիսկոպոսաց Հայոց Ասպուրակ. այր սուրբ եւ բարէպաշտօն
03Buz6    16:0|գլխաւոր յայնմ ժամանակի ամենայն աբեղայիցն Հայոց անապատաւորացն մենակեցացն ի վաներայիցն
03Buz6    16:3|առ հասարակ ամենայն մարդիկ երկրին Հայոց անուանեալ կոչէին սմա` վարդապետ
04Yegh1    1:1|բառնալ ազգին Արշակունեաց, տիրեցին աշխարհիս Հայոց ազգն Սասանայ պարսկի, որ վարէր
04Yegh1    1:1|մինչեւ յամն վեցերորդ Արտաշիսի արքայի Հայոց, որդւոյն Վռամշապհոյ
04Yegh1    1:2|մերժեաց ի թագաւորութենէն, ի նախարարսն Հայոց անկանէր թագաւորութիւնն. զի թէպէտ եւ
04Yegh1    1:2|յարքունիս Պարսկաց երթայր, սակայն այրուձին Հայոց բովանդակ ի ձեռն նախարարացն առաջնորդէր
04Yegh1    1:3|բարձրագլուխ կամակարութեամբ երեւելի լինէր յաշխարհին Հայոց, ի սկզբան տէրութեանն Շապհոյ արքայից
04Yegh1    2:31|այսմ պատճենի հրովարտակ եհաս յաշխարհն Հայոց, ի Վրաց եւ յԱղուանից, եւ
04Yegh1    2:32|Գունդ կազմէր ի Հայոց Մեծաց զազատ եւ զազատորդի, եւ
04Yegh1    2:49|մի ոմն մանկագոյն ի նախարարացն Հայոց ընդդէմ բանս եդ եւ ասէ
04Yegh2    2:26|առնէր զանկարգութիւնս զայս, առաւել ընդ Հայոց աշխարհին մարտնչէր. քանզի տեսանէր զնոսա
04Yegh2    2:26|մանաւանդ որք էին յազգէ նախարարացն Հայոց, եւ անմեղութեամբ ունէին զսուրբ քարոզութիւն
04Yegh2    2:41|Պահ դրանն արգելոյր զբազմութիւն այրուձիոյն Հայոց եւ զՎրաց եւ զԱղուանից, եւ
04Yegh2    3:64|իւրոց ի գործ առաքէր յերկիրն Հայոց՝ որում անուն էր Դենշապուհ. որ
04Yegh2    3:64|կեղծաւորութեամբ աշխարհագիր առնել ամենայն երկրին Հայոց ի թողութիւն հարկաց եւ ի
04Yegh2    4:78|Վզուրկ հրամատար Երան եւ Աներան, Հայոց մեծաց ողջոյն շատ
04Yegh2    10:238|զոմանս ի նախարարացն անդէն յաշխարհին Հայոց
04Yegh2    10:246|էին յառաջ ժամանակաւ, յորժամ ի Հայոց այրուձի ի դուռն երթայր ի
04Yegh2    10:246|եւ հարցանէր զողջոյն եւ զխաղաղութիւն Հայոց աշխարհին, եւ երկիցս եւ երիցս
04Yegh2    11:252|եւ ետ նմա Աստուած զերկիրն Հայոց ի ծառայութիւն սովին աւրինաւք, որով
04Yegh2    12:279|չարիսն՝ կամի անցուցանել ընդ աշխարհն Հայոց, թէպէտ եւ ոչ ամենեցուն՝ այլ
04Yegh2    12:294|նոցա զերկայնութիւն ճանապարհին անդրէն յերկիրն Հայոց
04Yegh2    12:297|հասեալ էին ի մեծ աշխարհն Հայոց, փայտ ընկենուին եւ վիճակս արկանէին
04Yegh2    12:298|հրաման առեալ էր յարքունուստ, որպէս Հայոց աշխարհին, նոյնպէս եւ Վրաց եւ
04Yegh2    13:306|արասցեն. զի աճեցեալ բազմասցին ազգք Հայոց
04Yegh2    13:313|եւ զգիշեր փութային հասանել յաշխարհն Հայոց. եւ առ յոյժ խնդութեանն ոչ
04Yegh3    1:1|անդէն ի կարաւանին ընդ գունդն Հայոց, սակայն եւ ոչ լռել կամիմք
04Yegh3    1:2|Քրիստոսի, իբրեւ տեսին զչար յանձնառութիւնն Հայոց, յոյժ հարան ի միտս իւրեանց
04Yegh3    2:31|դեսպան ձիով փութապէս առաքեցին յաշխարհն Հայոց
04Yegh3    2:39|Իսկ գունդն Հայոց ամենայն աւգնականաւքն հանդերձ եւ մոգացն
04Yegh3    2:39|յամսեանն չորրորդի եկին հասին յաշխարհն Հայոց, ի գիւղաքաղաք մի մեծ՝ որում
04Yegh3    2:45|տագնապի խռովութեան՝ յամենայն կողմանց յաշխարհէն Հայոց բազմութիւն արանց եւ կանանց ի
04Yegh3    4:98|սպարապետին, ուր ժողովեալ էին զաւրքն Հայոց
04Yegh3    6:132|քանզի առանց հրամանի ի զաւրացն Հայոց, յարեւելից կողմանէ աշխարհին յարձակեցան ոմանք
04Yegh3    6:140|Իսկ գունդն Հայոց իբրեւ լուաւ զայս գոյժ դառնութեան
04Yegh3    6:143|եպիսկոպոսակցաւք իմովք եւ ամենայն զաւրաւք Հայոց, Վասակ մարզպան եւ Ներշապուհ Ռմբոսեան
04Yegh3    6:150|թագաւորին, եւ ընթերցան զգիր պաղատանաց Հայոց աշխարհին եւ զյիշատակարանս նախնեացն, բազում
04Yegh3    7:152|ոչ կամէր անսալ միաբան ուխտին Հայոց, որ ամենայն ուժովն իւրեանց ընդդէմ
04Yegh3    7:154|հաստատութեան՝ ձեռնթափ լինել ի զաւրացն Հայոց զաւրու եւ զինու եւ ամենայն
04Yegh3    7:155|քաջալերել սկսան զանձինս եւ զաւրսն Հայոց
04Yegh3    7:160|տային ի ձեռն Վարդանայ զաւրավարին Հայոց՝ անցանել ընդ սահմանս Վրաց ի
04Yegh3    7:172|Պարսից. «Ահաւադիկ քակեցի զմիաբանութիւն ուխտին Հայոց, եւ ընդ երիս կողմանս զգունդն
04Yegh3    8:178|եթէ սակաւաձեռն գնդաւ գայ սպարապետն Հայոց ի վերայ նորա, ոչ եկաց
04Yegh3    8:179|ի մարտ պատերազմի ընդդէմ գնդին Հայոց
04Yegh3    8:186|զոմն ի ձիոյ ի նախարարացն Հայոց, ի գնդէն Դիմաքսենից զՄուշ սպանին
04Yegh3    8:192|Յայնմ ժամանակի զաւրքն Հայոց կատարելով զմեծ գործ պատերազմին՝դիակապուտ
04Yegh3    8:195|կատարէր Աստուած ի ձեռն գնդին Հայոց, գային ժողովէին եւ նոքա, եւ
04Yegh3    9:201|էին խաղաղութեամբ, գուժկան հասանէր յաշխարհէն Հայոց, զճակատ հարեալ եւ զաւձիս պատառեալ
04Yegh3    9:201|քրիստոնէութեան եւ աւերեալ զբազում տեղիս Հայոց աշխարհին, մանաւանդ զձմերոցս արքունի, որ
04Yegh3    9:206|տեղւոջէ անտի՝դառնալ անդրէն յաշխարհն Հայոց մեծաւ ստիպով եւ բազում աւարաւ
04Yegh3    9:217|Աստուծոյ, որ ի վերայ աշխարհին Հայոց մեծապէս երեւեցաւ, գրեցին սուրբ եպիսկոպոսունքն
04Yegh3    9:219|եւ զխաբէութիւն ապստամբին Վասակայ, որպէս Հայոց բանիւ խաբեաց զթագաւորն, յանձն առնուլ
04Yegh3    11:252|ի նոցանէ վկայութիւն հաւատարմութեան յերկիրն Հայոց, եւ երդմամբ յուխտ մտանէր առաջի
04Yegh3    11:254|ամենայն գրէր եւ ցուցանէր յերկիրն Հայոց եւ ի բազում յայլ աշխարհս
04Yegh3    11:273|Հասեալ մերձ ի սահմանս Հայոց՝ մտանէր ի քաղաքն Փայտակարան, եւ
04Yegh4    1:10|եւ որոշեալ էր ի միաբանութենէն Հայոց, եկն եւ յանդիման եղեւ. եւ
04Yegh4    1:11|զոր ինչ ոչ էր գործեալ Հայոց, եւ կամէր ընտանեբար ընդ միտ
04Yegh4    1:13|թէ ո՛րպէս քակտեսցի միաբանութիւն ուխտին Հայոց, եւ թագաւորին կամքն կատարեսցին յաշխարհին
04Yegh4    2:39|բաժանեալս եւ երկցեղս երեւեցոյց զզաւրսն Հայոց
04Yegh4    2:40|եւ զմիաբանութիւն աշխարհին Վրաց ի Հայոց, եւ Աղուանիցն ոչ ետ յառաջ
04Yegh4    2:42|այրն այն սպարապետ էր Ստորին Հայոց, եւ հաւատարիմ զաւրացն Հոռոմոց ի
04Yegh4    2:47|հաւաստէր հաստատուն քան զամենայն զաւրսն Հայոց. երդնոյր եւ հաստատէր, եւս եւ
04Yegh4    2:50|աւգնական ոք ոչ գտաւ գնդին Հայոց, բաց յայնց Հոնաց, որոց բանս
04Yegh4    3:59|այսպէս շարժեաց եւ շփոթեաց զաշխարհն Հայոց, մինչեւ զբազում եղբարս հարազատս քակեաց
04Yegh4    3:62|որպէս հնարիւք կարասցէ բառնալ յաշխարհէն Հայոց
04Yegh4    3:64|թէ քանի՞ այր կայ ի Հայոց աշխարհին ի գնդին Վարդանայ ընդ
04Yegh4    3:72|այնու՝ զի քակեալ երկպառակեաց զգունդն Հայոց
04Yegh5    1:0|յեղանակ - ԿՐԿԻՆ ԱՆԳԱՄ ԸՆԴԴԷՄ ԿԱԼ ՀԱՅՈՑ ՊԱՏԵՐԱԶՄԱՒ ԹԱԳԱՒՈՐԻՆ ՊԱՐՍԻՑ
04Yegh5    1:4|զնոյն նահատակութիւն նահատակեցաւ եւ աշխարհս Հայոց
04Yegh5    3:52|բազմութեամբն. եւ եկեալ հասանէր յաշխարհն Հայոց ի Հեր եւ ի Զարեւանդ
04Yegh5    3:55|Զայն իբրեւ լուան զաւրքն Հայոց, սեպուհ մի յազգէն Ամատունեաց՝ Առանձար
04Yegh5    3:57|ուրախութեան մեծ յաւուրն յայնմիկ զաւրացն Հայոց
04Yegh5    5:115|որ էին ընդ նմա յաշխարհէն Հայոց. հարցանէր զնոսա, եւ ուսանէր ի
04Yegh5    5:119|դուք ինքնին գիտէք զքաջութիւն աշխարհին Հայոց, եւ զառն առն իւրաքանչիւր նահատակութիւն
04Yegh5    6:126|իւրոյ գնդին պատրաստ լինել ընդդէմ Հայոց զաւրավարին
04Yegh5    6:139|Իսկ գունդն Հայոց հասեալ անցանէին, ձի ի վերայ
04Yegh5    6:142|քակեալ զոմանս տեսանէր ի գնդէն Հայոց, եւ զկնի մնացեալ ի հովիտս
04Yegh5    7:154|Բայց քանզի անկեալ էր զաւրավարն Հայոց ի մեծ պատերազմին, ոչ ոք
04Yegh5    8:176|կողմանք նորա հարան, - սակայն զաւրքն Հայոց վասն նենգութեանն Վասակայ, որ բազում
04Yegh6    1:0|Յեղանակ - ՅՈՐՈՒՄ ԿԱՐԳԱԳԻՐ ԴԱՐՁԵԱԼ ԱՌԱՔԻՆՈՒԹԻՒՆՆ ՀԱՅՈՑ ԵՒ ՉԱՐԱԳՈՅՆ ԵՒՍ ԵՐԵՒԻ ԱՆԱՒՐԷՆՈՒԹԻՒՆՆ
04Yegh6    1:1|էին գունդ մի ի զաւրացն Հայոց հանդերձ սուրբ քահանայիւքն, եւ մարտ
04Yegh6    1:4|Մի ոմն ի քաջ զաւրականէն Հայոց, որ անկեալ էր ի բերդն
04Yegh6    1:4|անցուցեալ էր նորա ընդ աշխարհն Հայոց
04Yegh6    1:5|արդարացուցանէին զամբաստանութիւնն, ոչ միայն ի Հայոց կողմանէն, այլ եւս առաւել զաւրքն
04Yegh6    1:15|Այլ մարդիկն Հայոց, որ հասեալ էին ի վերայ
04Yegh6    1:16|հալածանս նեղութեան, եւ ամենայն փափկութիւնն Հայոց եհաս ի վիշտս վտանգի եւ
04Yegh6    2:41|Պարսկաց յաներկեւղս իջանեն յամուրս աշխարհին Հայոց, յարձակեցան եւ նոքա մեծաւ զաւրութեամբ
04Yegh6    2:45|միայն երանելին Հմայեակ, եղբայր սպարապետին Հայոց Վարդանայ, յանխնայ քաջութեամբ մարտուցեալ՝ կատարեցաւ
04Yegh6    3:52|զմիաբանութիւնն զոր ունէին ընդ գնդին Հայոց
04Yegh6    3:57|իշխանութիւնն իսկ խառն էր ընդ Հայոց աշխարհին եւ գործակից էր զաւրավարին
04Yegh6    3:57|եւ յանձն առնէր նմա զաշխարհն Հայոց մարզպանութեամբ
04Yegh6    3:58|էր գնդին Հոնաց վասն ուխտին Հայոց
04Yegh6    3:61|եկն եմուտ մարզպանն Ատրորմիզդ յաշխարհն Հայոց սիրով խաղաղութեամբ
04Yegh6    3:71|զնոսա, քանզի բազումք ի նախարարացն Հայոց դեռ եւս բռնացեալ ունէին զամուրս
04Yegh6    5:102|զոր գործեալ էր ընդ աշխարհն Հայոց
04Yegh6    5:104|եւ աւեր եւ գերութիւն աշխարհին Հայոց, եւ կորուստ հարկացն արքունի, սկիզբն
04Yegh6    5:105|խաղացոյց ի Հոռոմոց եւ ի Հայոց եւ ի Վրաց եւ յԱղուանից
04Yegh6    5:106|Եւ Վասակ մարզպան էր Հայոց ի ժամանակին, եւ թշնամեացն արքունի
04Yegh6    5:116|Արարէք զդա մարզպան Հայոց. զոր նախնեացն ձերոց մեծաւ աշխատութեամբ
04Yegh6    6:129|Իսկ նախարարքն որք կամաւք ի Հայոց չոգան՝ անձամբ տուեալ զանձինս ի
04Yegh6    6:140|Իսկ նախարարքն Հայոց եւ սուրբ եպիսկոպոսքն հանդերձ. երիցամբքն
04Yegh6    7:164|որ կամէրն թագաւոր լինել մեղաւք Հայոց աշխարհին, ոչ երեւեցաւ տեղի գերեզմանի
04Yegh7    1:6|զոր անցոյց թագաւորն ընդ աշխարհն Հայոց. տեղեակ եւս առնէր զնա վասն
04Yegh7    5:119|իսկ եկեալ էր մեծ զաւրավարն Հայոց բազում սուրբ ընկերակցաւքն իւրովք. զպսակն
04Yegh7    7:164|ոչ թողին տեսանել, ո՛չ ի Հայոց եւ ո՛չ յամենայն քրիստոնէից, եւ
04Yegh7    8:176|առ ձեզ. ամենայն աւեր աշխարհին Հայոց, ասէ, եւ կոտորածք զաւրացն՝ որ
04Yegh7    10:233|ասէ. «Յորժամ եկի ես յաշխարհն Հայոց՝ զտարի մի եւ վեց ամիս
04Yegh7    15:353|սակաւ սակաւ յայտնեցին նախ զաւրականին Հայոց, եւ ապա բազում քրիստոնէիցն, որ
04Yegh7    15:354|եւ հրովարտակք թողութեան առաքեցան յաշխարհն Հայոց
04Yegh8    2:43|Այս են Հայոց խոստովանողք կատարեալք, որ զխեղութիւնն եւ
04Yegh8    3:55|ամենեցուն, զի հաւանեսցի երթալ յաշխարհն Հայոց. զի ընդ մտանել նորա առ
04Yegh8    3:60|տեսցեն զսա ամենայն միայնակեացք աշխարհին Հայոց, սովաւ յիշեսցեն զհոգեւոր գունդս պատերազմողացն
04Yegh8    3:67|Եկն եմուտ յաշխարհն Հայոց Մեծաց
04Yegh8    4:83|Առողջութիւն եղեւ նա աշխարհիս Հայոց, եւ բազում վիրաւորք ի ծածուկ
04Yegh8    4:88|երանի ետուն վասն նորա աշխարհին Հայոց, եւ բազում բարբարոսք փութացան տեսանել
04Yegh9    2:32|յանձն իւր կրթէր զաւեր աշխարհին Հայոց, վասն որոյ եւ մեծաւ անարգանաւք
04Yegh9    3:56|զնոսա վասն զուր աւերածի աշխարհին Հայոց
04Yegh9    3:70|պատճառք եղեն չարձակելոյ նախարարացն Հայոց. այլ ռոճկաւ եւ ի տաճար
04Yegh9    3:73|ի պատերազմին՝ ընդ ամենայն աշխարհն Հայոց համաւրէն համարել ես ոչ կարեմ
04Yegh9    4:88|Տիկնայք փափկասունք Հայոց աշխարհին, որ գրգեալք եւ գգուեալք
05Parp1    1:0|Սկիզբն առաջին գրոց պատմութեանն Հայոց, որում սկիզբն արարեալ պատմեաց ստուգիւ
05Parp1    1:0|բռնաւոր Ստահրացւոյն. եւ զդարձ աշխարհիս Հայոց յանգիտութենէ կռապաշտութեան յաստուածգիտութեան ճշմարտութիւն ի
05Parp1    1:1|առաջին գրոցն` զիրս բազմափոփոխս աշխարհիս Հայոց, զբարեաց եւ զչարեաց, զվարս եւ
05Parp1    1:2|առ որով թագաւորութեամբ բաժանեալ աշխարհս Հայոց` պատառեցաւ յերկուս ծուէնս, ըստ աւրինակի
05Parp1    1:3|զոր անուանեալ կոչեն զանուն գրոցն Հայոց պատմութիւն
05Parp1    1:6|արանց քաջաց, ի տոհմէ նախարարացն Հայոց, տալ զանձինս անհամարս ի նահատակութիւնս
05Parp1    1:8|ամենայն մինչեւ ցաւր սկզբան մարզպանութեանն Հայոց Վահանայ Մամիկոնէից տեառն եւ մեծի
05Parp1    1:8|Մամիկոնէից տեառն եւ մեծի զաւրավարին Հայոց եւ մարզպանի. եւ դադարեալ հանգուցից
05Parp1    2:0|բազում ճառս մատենից առաջնոցն պատմագրացն Հայոց անցի. յորոց ըստ յերկար ընթերցողութեան
05Parp1    2:0|նոցանէ զժամանակաց եւ զդարուց աշխարհիս Հայոց բազմադիմի յեղափոխութիւնս, յստոյգ եւ յանսխալ
05Parp1    2:2|նենգաւոր խաբէութեամբ. զմատնումն յայնմհետէ զաշխարհիս Հայոց ի ձեռս թագաւորութեան աւտարի. զփախուցանել
05Parp1    2:4|որ պահէր զնահատակն ի գործն Հայոց. զեկս սուրբ կուսանացն ի Հռովմայեցւոց
05Parp1    2:5|զյորդորումն յայնմհետէ վարդապետութեան կենաց աշխարհիս Հայոց. զկտակս մկրտութեան լուսոյ, զոր Փրկիչն
05Parp1    3:0|եւ ժամանակաց եւ դիպելոյ աշխարհիս Հայոց բազմամբոխ դարուց, երբեմն խաղաղութեան եւ
05Parp1    4:0|այրն Վահան տէրն Մամիկոնէից, զաւրավարն Հայոց եւ մարզպանն, որ բազում եւ
05Parp1    4:0|բազում եւ անհամար ուղղութեանց աշխարհիս Հայոց ի ժամանակս իշխանութեան իւրոյ եղեւ
05Parp1    4:1|եւ գրել յայնմհետէ զեղեալս յաշխարհիս Հայոց
05Parp1    4:5|զմեզ տէրն Մամիկոնէից Վահան, զաւրավարն Հայոց եւ մարզպան. որոյ հասեալ հրաման
05Parp1    4:10|մեր տէրն Մամիկոնէից Վահան, սպարապետն Հայոց եւ մարզպան, զձեռն արկանել ի
05Parp2    6:0|ի հնազանդեցուցանել զկողմն արեւմտից աշխարհիս Հայոց` թագաւորին Յունաց ընդ իշխանութեամբ իւրոյ
05Parp2    6:0|արքային Պարսից` երթեալ այնուհետեւ նախարարքն Հայոց ի վիճակէ մասին արքային Պարսից
05Parp2    6:2|Քանզի նախգոյն թագաւորն Հայոց Արշակ ունէր միահեծան զթագաւորութիւնն ի
05Parp2    6:2|զթագաւորութիւնն ի վերայ ամենայն աշխարհիս Հայոց
05Parp2    6:3|լծով ծառայութեան երկուց թագաւորաց զաշխարհս Հայոց. եւ դարձեալ` զմեծ մասն, զլաւն
05Parp2    6:3|եւ զպիտանին եւ զարգաւանդն աշխարհիս Հայոց ունել ի բաժին արքային Պարսից
05Parp2    8:0|գաւառ, որ է գլուխ աշխարհիս Հայոց, զգաւառն համբաւատենչ, զգաւառն ամենալի, որ
05Parp2    8:1|որոց վիճակեալ երկոցունց զմեծ զաշխարհս Հայոց` բաժանեալ ծառայեցուցին
05Parp2    8:2|որպէս ի գերութիւն Արշակ թագաւորն Հայոց. լաւ համարեցաւ երթալ զհետ սուղ
05Parp2    9:0|ինչ անցելոյ` բերեալ ատելութիւն նախարարացն Հայոց, որ ընդ Պարսից իշխանութեամբն էին
05Parp2    9:4|նորա չզգացեալ զբանսարկութիւն իշխանացն Հայոց՝ վաղվաղակի որպէս առ իւր իշխան
05Parp2    9:5|այլ եւս ոչ տեսանել զաշխարհն Հայոց, անդէն կալեալ յաշխարհին Պարսից պահէր
05Parp2    10:0|դպրութիւն զյոյն, զինուորեալ ի դուռն Հայոց արքային Խոսրովայ, կարգեալ յերամ մատենագիր
05Parp2    10:0|գրով վճարէին յայնժամ զգործ թագաւորացն Հայոց` արքունի դպիրքն, զվճռոցն եւ զհրովարտակացն
05Parp2    10:2|եղբարբք, մինչեւ յամս հինգերորդ` արքային Հայոց Վռամշապհոյ եղբաւր Խոսրովու
05Parp2    10:3|յո՛յր ուրուք ձեռն գտանէ, թագաւորին Հայոց Վռամշապհոյ ջերմեռանդն խնդրելով. զոր կարգեաց
05Parp2    10:8|եւ եկեալ առ սուրբ կաթողիկոսն Հայոց Սահակ` զեկուցանէր նմա զիւրոյ բազմաժամանակեայ
05Parp2    10:11|Եւ մտեալ սրբոյ կաթողիկոսին Հայոց Սահակայ հանդերձ երանելեաւն Մաշտոցիւ առ
05Parp2    10:12|յաղագս մեծ եւ աւգտաբեր աշխարհիս Հայոց գիւտիս այսորիկ` ի ժամանակս քո
05Parp2    10:13|հոգեւոր կենաց փափաք ժառանգեաց յաշխարհիս Հայոց
05Parp2    10:16|թագաւորն եւ առ սուրբ հայրապետն Հայոց Սահակ եւ առ երանելին Մաշտոց
05Parp2    10:16|երանելին Մաշտոց հասուցանէր: Իսկ արքային Հայոց սուրբ կաթողիկոսաւն Սահակաւ եւ երանելեաւն
05Parp2    10:17|Մաշտոց, յերիւրելով զնա սուրբ հայրապետին Հայոց Սահակայ, դիւրահնար ճանապարհ ցուցանելով կարգադրութեան
05Parp2    10:17|բանիբունս եւ մտացիս ի քահանայիցն Հայոց, որք էին սակաւ մի եւ
05Parp2    11:0|ժողովեալ ամենայն աւագ քահանայք աշխարհին Հայոց հանդերձ երանելեաւն Մաշտոցիւ եւ ամենայն
05Parp2    11:0|Մաշտոցիւ եւ ամենայն նախարարաւք աշխարհիս Հայոց եւ մեծամեծ տանուտերաւք առ թագաւորն
05Parp2    11:0|եւ մեծամեծ տանուտերաւք առ թագաւորն Հայոց Վռամշապուհ, եւ հանդերձ թագաւորաւն սկսան
05Parp2    11:4|հզաւրին` ի լուսաւորութիւն գիտութեան աշխարհիս Հայոց տուաւ` պահեալ շնորհեցաւ եւ քեզ
05Parp2    11:4|ի ճշմարիտ աստուածգիտութիւն առաջնորդեաց աշխարհիս Հայոց
05Parp2    11:7|լուեալ զայս ամենայն բարեպաշտ կաթողիկոսն Հայոց սուրբն Սահակ ի թագաւորէն Հայոց
05Parp2    11:7|Հայոց սուրբն Սահակ ի թագաւորէն Հայոց Վռամշապհոյ եւ յերանելւոյն Մաշտոցէ եւ
05Parp2    11:7|յաւագ տանուտերացն եւ յամենայն նախարարացն Հայոց` զուարճացաւ յոգի իւր, փառաւորելով զՓրկիչն
05Parp2    11:9|տարեալ ի գլուխ սրբոյ հայրապետին Հայոց Սահակայ զգործ մեծ հոգեւոր վաստակոյն
05Parp2    11:12|Եսայեայ, թէ Լցաւ երկիրս ամենայն Հայոց գիտութեամբ Տեառն ի հոգեւոր վտակաց
05Parp2    11:13|յառաջագոյն գրելոց, եւ լուսաւորեալ աշխարհս Հայոց` եկաց յետ այսորիկ թագաւորն Վռամշապուհ
05Parp2    11:13|յանկողնի իւրում խաղաղական հանգստիւ յաշխարհիս Հայոց
05Parp2    12:0|Շապհոյ արքային Պարսից ի թագաւորութենէ Հայոց
05Parp2    12:2|Եւ եկեալ Խոսրով յաշխարհս Հայոց եւ կեցեալ ամիսս ութ` վախճանէր
05Parp2    12:4|Յազկերտի թագաւորեցուցանել ի վերայ աշխարհիս Հայոց յազգէն Արշակունեաց` թագաւորեցուցանէր ի վերայ
05Parp2    12:4|իւր. առաջին` զայս, եթէ աշխարհն Հայոց մեծ է եւ աւգտակար, սահմանակից
05Parp2    12:8|յազգէս մերմէ ի վերայ աշխարհին Հայոց` յամենայն այդպիսի կասկածանաց անհոգացեալ լինի
05Parp2    12:14|Եւ եկեալ իշխանք աշխարհին Հայոց առաջի Վռամայ արքային Պարսից, խնդրեցին
05Parp2    12:15|զԱրտաշէս որդի Վռամշապհոյ, յազգէ թագաւորացն Հայոց
05Parp2    13:1|վարուց թագաւորին Արտաշէսի տանել նախարարքն Հայոց` ժողովեցան միահամուռ առ մեծ քահանայապետն
05Parp2    13:1|ժողովեցան միահամուռ առ մեծ քահանայապետն Հայոց առ սուրբն Սահակ, որ էր
05Parp2    13:4|լուեալ զայսպիսի բանս սրբոյ քահանայապետին Հայոց Սահակայ ի նախարարացն Հայոց` պատասխանի
05Parp2    13:4|քահանայապետին Հայոց Սահակայ ի նախարարացն Հայոց` պատասխանի տուեալ ասէ. «Իբրեւ ոչ
05Parp2    13:8|Իսկ սուրբ հոգեւոր կաթողիկոսն Հայոց Սահակ, իբրեւ լսէր զայս ամենայն
05Parp2    13:8|լսէր զայս ամենայն ի նախարարացն Հայոց, եւ ստուգիւ ճանաչէր, եթէ ի
05Parp2    13:8|արտասուաց վտակս առաջի բազմութեան նախարարացն Հայոց` հրաժարէր առնել պատասխանի բանիցն մինչեւ
05Parp2    13:9|սպառ ի սպուռ զկործանումն աշխարհիս Հայոց
05Parp2    13:10|էին, եւ ոմանք յազատ աւագանւոյն Հայոց` համարձակեալ մտանէին ի ներքս եւ
05Parp2    13:12|նա միաբան ամենայն ազատագունդք աշխարհիս Հայոց, եւ զնոյն բանս երկրորդեալ առաջի
05Parp2    13:12|բանս երկրորդեալ առաջի սրբոյ կաթողիկոսին Հայոց` խնդրէին ստիպով ի նմանէ եւ
05Parp2    13:31|անձանձրոյթ սրբոյ կաթողիկոսին ընդ աւագանին Հայոց` ոչ ինչ կարաց զնոսա յառաջին
05Parp2    13:34|ասացեալ ամենայն աւագաց տանուտերանց աշխարհիս Հայոց առաջի հայրապետին Սահակայ` ելին զայրագնեալք
05Parp2    14:1|մեկուսանայր. որոյ միաբանեալ ընդ նախարարսն Հայոց, ճեղքեալ ի խրատուէ սրբոյ հայրապետին
05Parp2    14:1|առաւել աղտեղիս քան զամենայն նախարարսն Հայոց զթագաւորէն Արտաշեսէ առաջի աւագորերոյն Պարսից
05Parp2    14:1|աւագորերոյն Պարսից. շնորհ առնելով նախարարացն Հայոց` յաղագս խոստանալոյ նմա ոմանց յաւագանւոյն
05Parp2    14:1|յաղագս խոստանալոյ նմա ոմանց յաւագանւոյն Հայոց զաթոռ կաթողիկոսութեան աշխարհին Հայոց
05Parp2    14:1|յաւագանւոյն Հայոց զաթոռ կաթողիկոսութեան աշխարհին Հայոց
05Parp2    14:4|Վաղվաղակի դեսպան արարեալ զթագաւորէն Հայոց զԱրտաշեսէ՝ առ ինքն ճեպով գալ
05Parp2    14:4|նմա գրէր եւ մեծի քահանայապետին Հայոց Սահակայ
05Parp2    14:5|նախ առանձին արքայն Պարսից զթագաւորն Հայոց զԱրտաշէս, եթէ «Զի՞նչ են իրքդ
05Parp2    14:5|յաղագս որոյ ամբաստանեն զքէն նախարարքդ Հայոց
05Parp2    14:7|կոչել առ ինքն զսուրբ կաթողիկոսն Հայոց զՍահակ. քանզի մեծարէր զնա, նախ
05Parp2    14:7|նմանէ զամենայն բանիցն զչարախաւսացն թագաւորացն Հայոց
05Parp2    14:9|եւ նա ընդ այլ նախարարսն Հայոց` վկայեսցէ չարախաւսութեան նոցա, եւ պատուեալ
05Parp2    14:11|կամաց նորա, տացես վկայութիւն նախարարացն Հայոց` մեծարեալ բազում պատուովք դառնաս յիշխանութիւնդ
05Parp2    14:12|կամէին բառնալ ի միջոյ զթագաւորութիւնն Հայոց
05Parp2    14:13|այսպիսի բանից` տալ վկայութիւն իշխանացն Հայոց. այլ հաստատեալ ի նոյն միտս
05Parp2    14:14|պատասխանի Սուրենայ ի մեծ հայրապետէն Հայոց Սահակայ յիւրմէ տոհմակցէն, եւ պատմեալ
05Parp2    14:14|յանդիման բազմամբոխ ատենին հարցանել զնախարարսն Հայոց եւ զԱրտաշէս
05Parp2    14:15|Եւ կուտեալ իշխանացն Հայոց բազում աղտեղաբանութիւնս եւ ազգի ազգի
05Parp2    14:17|միաբանեցաւ տալ վկայութիւն ընդ նախարարսն Հայոց
05Parp2    14:19|քահանայապետին Ներսէսի, եւ անկաւ աշխարհս Հայոց ընդ լծով ծառայութեան անաւրէն իշխանութեան
05Parp2    14:20|Եւ առեալ գինս իշխանացն Հայոց ի թագաւորէն Պարսից, ընդ մատնութեանն
05Parp2    15:0|Եւ տանուտերացն Հայոց, որոց խոստացեալ էր զկաթողիկոսութիւնն Սուրմակայ
05Parp2    15:0|երիցուն՝ նստուցին զնա յաթոռ կաթողիկոսութեան Հայոց
05Parp2    15:1|ընդդիմացեալ ոմանց ի զաւրավար իշխանացն Հայոց` մերժեալ ընկեցին զնա յիշխանութենէ կաթողիկոսութեանն
05Parp2    15:2|ի Վռամայ արքայէն Պարսից յաշխարհս Հայոց մարզպան պարսիկ. եւ յայնմհետէ եղեն
05Parp2    15:9|Խնդրեցին այնուհետեւ իւրեանց նախարարքն Հայոց յարքունուստ կաթողիկոս, եւ թագաւորն Վռամ
05Parp2    15:9|յազգէ Ասորւոց. որ եկեալ յաշխարհն Հայոց իւրովք գաւառակցաւք, որք կէին լոյծ
05Parp2    15:9|էր եւ կարգեալ յամենայն եկեղեցիս Հայոց` սրբոյ նահատակին Գրիգորի
05Parp2    15:10|Եւ տաղտկացեալ մեծամեծ տանուտեարքն Հայոց եւ աւագ սեպուհքն եւ ամենայն
05Parp2    15:12|խոտեալ մերժեցին զԲրքիշոյն ի քահանայապետութենէն Հայոց, ծանուցանելով թագաւորին Վռամայ, եթէ «Ոչ
05Parp2    15:14|Որ եկեալ յաշխարհս Հայոց` կայր եւ նա նոյնպէս ըստ
05Parp2    15:14|ինչ կացեալ ժամանակս` վախճանէր յաշխարհիս Հայոց
05Parp2    16:11|ինձ ողբալ զընդհանուր կորուստ աշխարհիս Հայոց, զոր տեսանեմ աչաւք մտացս ի
05Parp2    17:54|նշանակեալ ցուցանէ զծփումն ալէկոծութեան աշխարհիս Հայոց
05Parp2    17:65|բազմութիւնք լաւ արանց, յազգէ նախարարացդ Հայոց. որք զաւրացեալք սուրբ բանիւն Աստուծոյ
05Parp2    18:0|զայս ամենայն խաւսս բազմութեան աւագացն Հայոց, տանուտերացն եւ սեպհացն եւ միահամուռ
05Parp2    18:4|կնութեան Համազասպայ տեառն Մամիկոնէից եւ Հայոց սպարապետի, որ ծնաւ ի Համազասպայ
05Parp2    18:5|եւ աւանդեաց ճշմարտութեամբ ամենայն աշխարհիս Հայոց, ծառայել եւ երկիր պագանել միումն
05Parp2    19:2|զհետ յաջորդեաց զաթոռ հայրապետութեան աշխարհիս Հայոց, հրամանաւ երանելւոյն Մաշտոցի՝ սուրբն Յովսէփ
05Parp2    19:3|սուրբ հանգուցելոցն արանց` շնորհեցաւ աշխարհիս Հայոց պաշտաւն ուղղափառ հաւատոց, մինչեւ ցամն
05Parp3    20:2|մինչեւ հալածեալ հանէր զնա յաշխարհէս Հայոց
05Parp3    20:4|կենաց, զոր նահատակն եւ առաքեալն Հայոց Գրիգորիոս բազում եւ մեծամեծ վիշտս
05Parp3    20:16|ինձ բարւոյ. կա՛մ հաւանի աշխարհն Հայոց եւ ուրանայ` մեծաց պարգեւաց եւ
05Parp3    20:24|կորստեան բազմաց եւ կոտորածի աշխարհիս Հայոց
05Parp3    21:5|Եւ նախ առաջին` որպէս Հայոց մեծ աշխարհն պիտոյ է եւ
05Parp3    21:8|գիտէք եւ ամենայն Արիք` զաշխարհն Հայոց, թէ ո՛րպէս մեծ է եւ
05Parp3    21:13|տեսեալ տոհմին նորա եւ ամենայն Հայոց աւագանւոյն զմեծամեծ բարիս եւ զշքեղութիւն
05Parp3    21:17|Եւ արարեալ հրովարտակս առ ամենայն Հայոց աւագանին եւ գրէր այսպէս
05Parp3    23:0|Եւ ընկալեալ զայսպիսի հրովարտակ ամենայն Հայոց աւագանւոյն եւ ընթերցեալ զամենայն գրեալսն
05Parp3    23:2|Ժողովեցան այնուհետեւ ըստ հրամանի տանուտերացն Հայոց սուրբ եպիսկոպոսք ըստ գաւառաց աշխարհին
05Parp3    23:2|սուրբ եպիսկոպոսք ըստ գաւառաց աշխարհին Հայոց, եւ պատուական երիցունք եւ վանականք
05Parp3    23:2|էր ըստ ձեռնադրութեան` այլ զկաթողիկոսութեան Հայոց զաթոռն ունէր ի ժամանակին
05Parp3    23:5|Մաղխազ, տէրն Մամիկոնէից եւ սպարապետն Հայոց Վարդանն, տէրն Վահեւունեաց Գիւտ, տէրն
05Parp3    25:0|ժողովոյն, եւ հանդերձ ամենայն նախարարաւքն Հայոց ետուն տանել առ թագաւորն Արեաց
05Parp3    25:5|ետ վաղվաղակի հրովարտակս առնել յաշխարհն Հայոց եւ Վրաց եւ Աղուանից
05Parp3    25:7|հասեալ հրովարտակս այս յերեսին յաշխարհսն, Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, եւ ընթերցեալ
05Parp3    25:14|ի ժամուն ի մեծամեծ աւագանւոյն Հայոց յուղի անկեալ ճանապարհորդեցան` այսոքիկ են
05Parp3    25:15|եւ ի ժամուն մարզպանն էր Հայոց. Եւ ի տոհմէն Արծրունեաց Ներշապուհ
05Parp3    25:15|Գադիշոյ. ի տոհմէն Մամիկոնէից Վարդան, Հայոց ասպարապետ եւ տէրն Մամիկոնէից. ի
05Parp3    26:2|Ապա հրամայէր զուղեկեալսն ի Հայոց, ի Վրաց եւ յԱղուանից զառաջեաւ
05Parp3    26:12|մտաւք Վարդանայ Մամիկոնէից տեառն եւ Հայոց սպարապետի՝ պատասխանի ետ թագաւորին Յազկերտի
05Parp3    26:19|ազատանւոյն, որք էին յերից աշխարհաց, Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, զպատասխանիսն աներկիւղութեամբ
05Parp3    26:19|եւ Աղուանից, զպատասխանիսն աներկիւղութեամբ զսպարապետին Հայոց Վարդանայ եւ զսաստիկ սրտմտութիւն զտեսլեան
05Parp3    27:0|ամենեցուն, որք էին յերեցունց աշխարհացն, Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, եւ տարակուսեալք
05Parp3    27:4|սակայն ոչ իշխէին յայտնել զաւրավարին Հայոց Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից զմտածութիւն միաբանութեան
05Parp3    27:8|եկին առ տէրն Մամիկոնէից եւ Հայոց զաւրավարն Վարդան, եւ յայտնեալ նմա
05Parp3    27:14|լուեալ զայս ամենայն բանս զաւրավարին Հայոց Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից ի նախարարացն
05Parp3    27:14|Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից ի նախարարացն Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից` ամենեւին ոչ
05Parp3    27:18|նախարարացն աշխարհաց երեցունց ի զաւրավարէն Հայոց ի տեառնէն Մամիկոնէից Վարդանայ, թէպէտ
05Parp3    27:21|Որ եւ հաւանեալ հրամանի նախարարացն Հայոց` յանձն առնոյր ամենայորդոր փութով ջանալ
05Parp3    27:21|առանձինն եւ մերթ հանդերձ աւագանեաւն Հայոց, ըստ յանձնառութեանն իւրոյ. որք ոչ
05Parp3    27:22|յառաջագրեալն Աշուշայ զամենայն բազմութիւն նախարարացն Հայոց եւ զտէրն Մոկաց զԱրտակ, խաւսել
05Parp3    27:22|Մոկաց զԱրտակ, խաւսել ընդ զաւրավարին Հայոց Վարդանայ զայս ամենայն առանց յապաղելոյ
05Parp3    27:24|սեպհացն երեցունց աշխարհացն զկամս սպարապետին Հայոց Վարդանայ այնպէս անշարժս եւ անհաւանս
05Parp3    27:27|առաքեալն Քրիստոսի Պաւղոս. բայց ժողովուրդքն Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից յոյժ շատ
05Parp3    27:28|թախանձանաւք զաղաչանս դնէին առաջի զաւրավարին Հայոց Վարդանայ երեցունց աշխարհաց աւագ տանուտեարքն
05Parp3    27:34|բերանոյ երից աշխարհաց ազատանւոյն` զաւրավարին Հայոց Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից, տեսեալ եւ
05Parp3    28:11|Իսկ սպարապետն Հայոց Վարդան տէրն Մամիկոնէից կարգեալ զիւրն
05Parp3    28:15|որպէս ի շնորհէ Աստուծոյ սպարապետին Հայոց Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից ասացեալ, զոր
05Parp3    28:16|խոստմանցն, զոր ասաց գործել սպարապետն Հայոց Վարդան` յաղագս մեծի անուան համբաւոյ
05Parp3    28:19|Պարսից Յազկերտ ընդ այլ նախարարացն Հայոց. հայելով ի յառաջիկայ իրացն անյայտութիւն
05Parp3    29:0|Արդ` եկեալ հասանէին տանուտեարքն Հայոց հանդերձ սեպհաւքն որ ընդ ինքեանս
05Parp3    29:0|սեպհաւքն որ ընդ ինքեանս՝ յաշխարհս Հայոց, ողջք եւ ոչ ողջք, կենդանի
05Parp3    30:0|ամենայն չարիս տեառն Մամիկոնէից եւ Հայոց սպարապետին Վարդանայ, կոչեալ առ ինքն
05Parp3    30:10|այսպիսի խորհրդոյ եւ գնացից յաշխարհէս Հայոց` զմեծէ սպարապետէն Հայոց, զտեառնէն Մամիկոնէից
05Parp3    30:10|գնացից յաշխարհէս Հայոց` զմեծէ սպարապետէն Հայոց, զտեառնէն Մամիկոնէից Վարդանայ, հանդերձ եղբարբք
05Parp3    30:10|Վասակայ, որ եւ մարզպան էր Հայոց ի ժամանակին, եւ ամենայն տանուտերացն
05Parp3    30:10|ի ժամանակին, եւ ամենայն տանուտերացն Հայոց եւ սեպհացն` խորտակեալ սրտիւ զարհուրէին
05Parp3    30:11|ինչ իրք եւ գործք աշխարհիս Հայոց երթեալ էին ի գլուխ
05Parp3    30:12|Սիւնեաց Վասակայ հանդերձ ամենայն տանուտերամբք Հայոց եւ աւագ սեպհաւք, եւ զմիտս
05Parp3    30:12|Պարտ է փութով զհետ զաւրավարին Հայոց Վարդանայ Մամիկոնէի քահանայս առաքել ընտիրս
05Parp3    30:12|եւ արս աւագս ի տանուտերացս Հայոց, եւ աղաչանաւք դարձուցանել զնա այսրէն
05Parp3    30:13|եւ այլ ամենայն աւագ տանուտերացն Հայոց, եւ կնքեալ զնամականին իւրաքանչիւր ուրուք
05Parp3    30:13|եւ արս աւագս ի տանուտերացն Հայոց, զիշխանն Արշարունեաց Արշաւիր, զիշխանն Դիմաքսենից
05Parp3    30:15|երանելւոյն Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից եւ Հայոց սպարապետին եւ առաջի եղբարցն իւրոց
05Parp3    30:15|հանդերձ երդմամբ որ եղեն ամենայն Հայոց` միաբանութեամբ իշխանին Սիւնեաց Վասակայ. յառաջ
05Parp3    30:16|զտեառն Սիւնեաց եւ զայլոց ազատացն Հայոց, եւ զեպիսկոպոսացն եւ զսեպհացն, եւ
05Parp3    30:19|նախարար պատգամաւորացն եկելոց`սուրբ սպարապետին Հայոց տեառն Մամիկոնէից Վարդանայ հանդերձ երանելի
05Parp3    30:19|կարդացեալ զիշխանին Սիւնեաց Վասակայ զմարզպանին Հայոց եւ զայլոց զիւրաքանչիւր ուրուք զընկերակցացն
05Parp3    31:0|առնն Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից եւ Հայոց սպարապետի` կամակցութեամբ երանելի եղբարցն իւրոց
05Parp3    31:0|առ ընկերսն իւրեանց ի բանակն Հայոց
05Parp3    31:1|եւ դադար խորհուրդք սրբոյ սպարապետին Հայոց Վարդանայ` լոկ միայն առտնին կատարել
05Parp3    31:4|տայր դուլ եւ դադար զաւրավարին Հայոց Վարդանայ. այլ մերթ ինքեամբ եւ
05Parp3    31:6|Աստուծոյ Վարդան տէրն Մամիկոնէից եւ Հայոց զաւրավարն ոչ ի բանս ինչ
05Parp3    31:7|ջերմութեան` չու արարեալ ամենայն բազմութիւնն Հայոց ի տեղիս հովոց` գային հասանէին
05Parp3    32:0|մոգքն, որ ի դրանէն նախարարքն Հայոց ուսուցիչս ածեալ էին ընդ ինքեանս
05Parp3    32:2|Ապա իմացեալ սպարապետին Հայոց Վարդանայ, թէ կարի հռչակին իրք
05Parp3    32:2|զականաւոր երիցունս եւ զաւագ տանուտեարսն Հայոց եւ զսեպուհսն առանձինն, - չեւ դեռ
05Parp3    32:2|կամեցեալ յայտնել զբանսն իւրեանց մարզպանին Հայոց Վասակայ
05Parp3    32:4|կեանս իւրում` լսէր յոմանց զխորհեալսն Հայոց եւ երթեալ վաղվաղակի գուշակէր նմանւոյն
05Parp3    32:5|եղեալ նենգաւոր քսուին աւագ նախարարքն Հայոց` կալեալ զնա ի գեաւղն որ
05Parp3    32:6|յայտնապէս ժողովեալ միաբանութեամբ ամենայն տանուտեարքն Հայոց եւ սեպուհք, եպիսկոպոսաւքն եւ բազմութեամբ
05Parp3    32:6|եւ ժողովրդովք, առ երանելի սպարապետն Հայոց տէրն Մամիկոնէից Վարդան, եւ հանդերձ
05Parp3    32:6|իշխանն Սիւնեաց Վասակ, առ մարզպանն Հայոց
05Parp3    32:8|Բերել դարձեալ հրամայէին նախարարքն Հայոց սուրբ եպիսկոպոսացն եւ երիցանցն` զԱւետարան
05Parp3    32:19|եւ ապա մատանեաւք ամենայն տանուտերացն Հայոց եւ աւագ սեպհացն, եւ եդեալ
05Parp3    33:1|Աղուանից ազատքն, որ ուխտակիցք էին Հայոց` ստէպ փութացուցանէին հասանել առ ինքեանս
05Parp3    33:2|կողմանցն Աղուանից` ստիպէր զերանելի սպարապետն Հայոց Վարդան զտէրն Մամիկոնէից իշխանն Սիւնեաց
05Parp3    33:4|աստուածանենգ արս խորհրդոցն իւրոց` յազատացն Հայոց
05Parp3    33:5|Իսկ երանելի սպարապետն Հայոց, տէրն Մամիկոնէից Վարդան, ասէր ցիշխանն
05Parp3    33:8|մատանեաւ, եւ ապա ամենայն տանուտեարքն Հայոց
05Parp3    33:9|սեպուհն զՀմայեակ, զեղբայրն երանելի զաւրավարին Հայոց Վարդանայ ի Մամիկոնէից տոհմէն, եւ
05Parp3    33:10|Վասակայ եւ ամենայն նախարարաց աշխարհին Հայոց` յուղարկէին առ կայսր եւ առ
05Parp3    33:10|առ այլ ամենայն յառաջագրեալսն աւագանին Հայոց
05Parp3    34:0|Եւ սպարապետն Հայոց տէրն Մամիկոնէից երանելին Վարդան, առեալ
05Parp3    34:0|առեալ ընդ իւր ի տանուտերացն Հայոց, որք ջերմեռանդն սիրով ճեպէին մարտիրոսութեան
05Parp3    34:0|սեպուհք, եւ բազումք ի զաւրացն Հայոց, որք ինքնայաւժար փութով փափագէին լինել
05Parp3    34:1|ի խորհուրդ ուխտապահութեանն` ի տանուտերացն Հայոց եւ ի սեպհացն, որք էին
05Parp3    34:2|Եւ հրաժարեալ երանելի զաւրավարն Հայոց տէրն Մամիկոնէից Վարդան, հանդերձ ընկերակցաւքն
05Parp3    34:5|ոչ բազումս յԱյրարատոյ երանելի սպարապետն Հայոց Վարդան՝ եւ իշխանն Սիւնեաց Վասակ
05Parp3    34:6|արարեալ էր Միհրներսեհի ի վերայ Հայոց, - եւ զՎեհշապուհ հաւատարիմ վերակացու արար
05Parp3    35:0|Եւ հասեալ յԱղուանս երանելւոյ զաւրավարին Հայոց Վարդանայ տեառն Մամիկոնէից՝ ազդ եղեւ
05Parp3    35:0|ազդ եղեւ զաւրագլխացն Պարսից եկք Հայոց. որոց լուեալ` փութացան անցանել ընդ
05Parp3    35:1|Եւ տեսեալ սրբոյ սպարապետին Հայոց Վարդանայ զանթիւ բազմութիւն գնդին Պարսից
05Parp3    35:1|են` սկսաւ խաւսել ընդ զաւրն Հայոց եւ յիշեցուցանել զբան սուրբ Հոգւոյն
05Parp3    35:4|Եւ զայս ասացեալ երանելւոյ զաւրապետին Հայոց տեառնն Մամիկոնէից Վարդանայ, հայեցեալ եւ
05Parp3    35:6|եւ զիւր գունդն երանելի զաւրավարն Հայոց Վարդան, ըստ բաւականին այրուձիոյն իւրոյ
05Parp3    35:6|որ էր եւ փեսայ զաւրավարին Հայոց սրբոյն Վարդանայ տեառնն Մամիկոնէից, ունելով
05Parp3    35:7|Դիմաքսեանն. եւ ինքն սուրբ զաւրավարն Հայոց Վարդան պատրաստէր զինքն միջոյ տեղւոյն
05Parp3    35:11|Եւ հայեցեալ տեսանէր զերանելի սպարապետն Հայոց զտէրն Մամիկոնէից Վարդան` հանդերձ ընկերակցաւքն
05Parp3    35:11|հանդերձ ընկերակցաւքն իւրովք եւ ամենայն Հայոց գնդաւն, զի արարեալ փախստականս եւ
05Parp3    35:13|Արշարունեաց ստիպով փութացուցանէր երանելի զաւրավարն Հայոց Վարդան` զկնի փախստէից նաւացն նետաձիգ
05Parp3    36:0|դեսպան հասանէր առ երանելի զաւրավարն Հայոց Վարդան եւ առ ամենայն գունդն
05Parp3    36:1|մնացեալքն անդէն առ նմա աւագանին Հայոց յետս կացեալ` ընդ նմա ապստամբեցին
05Parp3    36:1|ընդ նոսա. եւ զբերդեան ամրոցացն Հայոց ի բաց կալան, եւ զիւրեանցն
05Parp3    36:4|որ ընդ նմա, երանելւոյ սպարապետին Հայոց տեառն Մամիկոնէից Վարդանայ, հանդերձ նախարարաւքն
05Parp3    36:7|միաբան ամենեքեան յաշխարհէն Աղուանից յերկիրն Հայոց ի գաւառն Այրարատոյ. եւ անդ
05Parp3    36:9|եւ շինականս եւ քահանայս աշխարհիս Հայոց. ցուցանէր իմն բերեալս ի դրանէ
05Parp3    36:10|ամենայնի, եւ անվնաս պահեմ զաշխարհս Հայոց
05Parp3    36:12|Վասակ զգրեալսն շրջեցուցանել ընդ աշխարհս Հայոց. զոր լուեալ թուլացելոցն ի հաւատս
05Parp3    37:3|Եւ երանելի սպարապետն Հայոց տէրն Մամիկոնէից Վարդան ազդ առնէր
05Parp3    37:7|զորդին` որպէս ճեպեալ ընթանային զաւրքն Հայոց զհետ երանելւոյն Վարդանայ սպարապետին Հայոց
05Parp3    37:7|Հայոց զհետ երանելւոյն Վարդանայ սպարապետին Հայոց, երթալ յընթրիսն Քրիստոսի եւ ուտել
05Parp3    37:8|մի հոգի`առաքէր երանելի սպարապետն Հայոց Վարդան, միաբանութեամբ աւագանւոյն որ ընդ
05Parp3    37:9|ողջանդամք հասանէին ուրախութեամբ ի գունդն Հայոց եւ պատմէին նոցա զԱստուծոյ զաւրութիւնն
05Parp3    37:12|Զոր լուեալ երանելւոյ սպարապետին Հայոց եւ որ ընդ նմայն էին
05Parp3    37:12|արգել զաւրուն Պարսից հասանել յաշխարհն Հայոց սպանութեամբ եւ գերելով յարձակել եւ
05Parp3    37:13|զոր ընտրեաց յաղագս երկիւղի զաւրացն Հայոց. ամուր ապաստանի անձանց համարէին պատշաճ
05Parp3    38:0|մերձ ի նոյն տեղիս զաւրքն Հայոց, գտեալ անպատրաստագոյն զզաւրսն Պարսից. որոց
05Parp3    38:6|երէցն Յովսէփ, որ եւ զկաթողիկոսութեանն Հայոց ունէր զաթոռ, հրաման տայր երանելւոյն
05Parp3    38:15|զիւրաքանչիւր ոք ի մեծամեծ աւագանւոյն Հայոց սուրբն Ղեւոնդ, հանդերձ երանելեաւն Յովսէփաւ
05Parp3    38:24|Եւ հաղորդեալ զաւրացն Հայոց ի պատուական խորհրդոյն մարմնոյ եւ
05Parp3    39:1|Փափագաւ եւ այլ իշխան նախարարաւքն Հայոց. քանզի յայն կողմանէ առաւելապէս երեւէր
05Parp3    39:3|այսպէս բաժանեալ յերիս առաջս զզաւրսն Հայոց սրբոյն Վարդանայ, եւ աւրհնեալք ի
05Parp3    39:3|ի վերայ միմեանց երկոքին կողմանքն, Հայոց եւ Պարսից
05Parp3    39:5|Իսկ այլ բազմութիւն զաւրացն Հայոց, որք առ հարկի եւ ոչ
05Parp3    39:6|Եւ տեսեալ զաւրացն Պարսից զգունդն Հայոց լքեալս եւ պարտասեալս առ ի
05Parp3    39:6|եւս, զի փախուցեալ երթային զաւրքն Հայոց` ի մէջ առեալ շուրջ զնաւքաւք
05Parp3    39:7|Ստիպով այնուհետեւ զհետ փախստէիցն Հայոց անցանէին զաւրքն Պարսից. որոց հասեալ
05Parp3    39:8|Եւ այգոյն ի փախստէիցն Հայոց ձերբակալ արարեալ ածին ի բանակն
05Parp3    40:3|Եւ զԱտրորմիզդ ոմն անուն, յաշխարհէն Հայոց, մարզպան հրամայէր թողուլ, որում յանձն
05Parp3    40:3|որում յանձն առնէր հրովարտակով զմարդիկն Հայոց չընդոստուցանել, այլ սիրով նուաճել
05Parp3    40:6|Եւ մնացեալ Ատրորմիզդ մարզպան աշխարհիս Հայոց` բազում թուղթս խաղաղութեան առնէր ի
05Parp3    40:6|խաղաղութեան առնէր ի տեղիս տեղիս Հայոց աշխարհին, թէ «Եկա՛յք շինեցարո՛ւք աներկիւղութեամբ
05Parp3    41:1|Քանզի բազմութիւն փախստէիցն Հայոց, նախարարք եւ սեպուհք, ոստանիկք եւ
05Parp3    41:3|տեղեկացեալ նորա զպէտս խնդրոյն իրացն Հայոց` հարցանէր զաւագս դրանն, թէ ո՛րպիսի
05Parp3    41:3|պատասխանի առնել արանցդ եկելոց յաշխարհէն Հայոց առ ձեզ
05Parp3    41:6|զմիտս թագաւորին, եւ վնասեցաւ ակնկալութիւն Հայոց, որում ուշ եղեալ մնային, եւ
05Parp3    41:7|պատասխանւոյն այսպէս` հասեալ գործ պատերազմին Հայոց եւ Պարսից կատարէր
05Parp3    41:8|Եւ տանուտեարքն Հայոց եւ նախարարք, որք երթեալն էին
05Parp3    41:14|Եւ լուեալ Ատրորմզդին մարզպանին Հայոց զայնչափ լաւ արանց զծախս ի
05Parp3    42:0|եւ ի հարկատրութեան կացուցանել զաշխարհս Հայոց. եւ յայս միտս հաստատեալ կային
05Parp3    42:4|Իսկ ի սուրբ քահանայիցն Հայոց, զորս կալեալ էր նախագոյն եւ
05Parp3    42:6|եւ ի յայլ տոհմէ իշխանացն Հայոց. կարծեցեալ առնել մեծապէս սպաս թագաւորին
05Parp3    42:8|մոլեկան խորհելոյն իւրոյ զթագաւորութիւնն իսկ Հայոց
05Parp3    42:24|թէ արդ միայն թագաւորութեամբ աշխարհին Հայոց կարեն Արիք տալ քեզ ըստ
05Parp3    43:1|եւ ընդ ամենայն իշխանս աշխարհին Հայոց, յաղագս զնոսա կորուսանելոյ եւ զինքն
05Parp3    43:2|Աստուծոյ եւ զաւագս ի տանուտերացն Հայոց, ի սեպհացն` որ ապստամբն էին
05Parp3    44:0|Աստուծոյ, զսուրբն Յովսէփ, զարդարեւ զկաթողիկոսն Հայոց, եւ զսուրբ եպիսկոպոսն Ըռըշտունեաց զտէր
05Parp3    44:7|ուրուք, զոր գործեալ էր յաշխարհին Հայոց` սակայն եւ անծանաւթ էին անուանք
05Parp3    44:8|արժանաւորապէս, եւ գլուխ է ամենայն Հայոց քահանայութեանց
05Parp3    45:1|հարցուածսն իւր եւ զպատասխանիս քահանայիցն Հայոց
05Parp3    45:5|այնուհետեւ առնուլ զթագաւորութիւնն մեծ աշխարհին Հայոց
05Parp3    45:7|խորանն` հրաման տայր թագաւորն զապստամբսն Հայոց կապանաւք ածել առաջեաւ
05Parp3    45:10|Եւ լուեալ զայս ամենայն նախարարացն Հայոց` լուռ եղեն առ վայր մի
05Parp3    45:21|իս. եւ հարկքս ամենայն աշխարհիս Հայոց առ իս են, եւ գործակալք
05Parp3    45:27|եւ այնչափ բազմութեան Պարսից եւ Հայոց կոտորածի եւ աշխարհին կորստեան եղեւ
05Parp3    46:1|էիր իշխան եւ գլուխ աշխարհին Հայոց. նախ քաջալերել բանիւ զմարդիկն, զոր
05Parp3    46:5|Եւ զհարկեր զիմոյ աշխարհին Հայոց եւ կամ զՊարսկացն զոր սպաներն
05Parp3    47:1|քահանայս. եւ զքրիստոսասէր կապեալ նախարարսն Հայոց, որոց անուանք են այսոքիկ
05Parp3    47:14|եւ մի այր ի նախարարացն Հայոց` հրաման տայր թագաւորն Յազկերտ խիստ
05Parp3    48:0|վերայ Քուշանաց. հրամայէր եւ զկապեալսն Հայոց, զքահանայսն եւ զնախարարսն խաղացուցանել ընդ
05Parp3    48:1|Նիւշապուհ` հրամայէր պահել անդ զկապեալսն Հայոց, զքահանայսն եւ զնախարարսն, ի դղեակ
05Parp3    48:9|են մեզ յաղագս աստուածասպան քահանայիցն Հայոց, որ վաղ արժանի էին մահու
05Parp3    50:1|էին կապեալք նոքա եւ նախարարքն Հայոց, եւ տանել զնոսա հեռի ի
05Parp3    50:9|վասն այլ ազատանւոյն որ ի Հայոց են` պայման արար, թէ ես
05Parp3    50:11|իւրեանց. սկսան խաւսել ընդ նախարարսն Հայոց, ընդ որս կապեալն էին, եւ
05Parp3    51:0|ընդունելութիւնս ունէր ընդ կապեալ նախարարս Հայոց, լուեալ ճշգրտապէս յերանելի Խուժկէն` եկեալ
05Parp3    51:9|Տացէ՛ ձեզ տեսանել զաշխարհն Հայոց եւ զընտանիս ձեր, եւ անդ
05Parp3    52:7|հանդերձ ընդ նոսա կապելովք նախարարաւքն Հայոց աղաւթիւք եւ փառաւորելով զցաւացածոյցն զՔրիստոս
05Parp3    53:1|կամ ի մանկտւոյ կապելոց նախարարացն Հայոց, որ ի շահաստանիս են, եւ
05Parp3    53:6|Եւ տեսեալ զայն նախարարացն Հայոց, որք անդէն ի դղեկի շահաստանին
05Parp3    53:8|միմեանց սուրբ քահանայիցն եւ նախարարացն Հայոց` այպանէին ընդ միտս իւրեանց ծաղրելով
05Parp3    53:10|զմիմեանս սուրբ քահանայիցն եւ նախարարացն Հայոց` յուղարկեալք գնային, կոչեցեալք ի պսակումն
05Parp3    53:11|ընդ նոսա ինքնակամ յաւժարութեամբ յաշխարհէն Հայոց, արբանեկել նոցա եւ սպասաւորել ի
05Parp3    53:14|իշխեսցէ ծառայ ոք կապելոց նախարարացն Հայոց ելանել ի շահաստանէն ի պէտս
05Parp3    54:1|զերանելի քահանայսն Աստուծոյ եւ զնախարարսն Հայոց որ ի կապանսն էին` յոյժ
05Parp3    56:3|խրատուէ աւելի եւս կորեաւ աշխարհն Հայոց. արդ` այդպիսի մեծ եւ իմաստուն
05Parp3    57:5|ի ժամանակին յայնմ գործեցան յաշխարհիս Հայոց
05Parp3    57:33|երանելւոյ Խուժկին մատուցանէր կապելոց նախարարացն Հայոց. որք իբրեւ արժանի եղեալք ընդունէին
05Parp3    57:34|ըստ միոջէ պատմել կապելոց նախարարացն Հայոց երանելի այրն Աստուծոյ Խուժիկն, զոր
05Parp3    57:39|մխիթարութիւն էր յաւէտ կապելոց նախարարացն Հայոց յելս եւ ի մուտս իւրեանց
05Parp3    58:0|էին, ըստ հրամանին Դենշապհոյ, նախարարացն Հայոց որք ի դղեկին ի կապանսն
05Parp3    58:12|տանել յԱպար աշխարհ կապելոց նախարարացն Հայոց. որք խնդութեամբ եւ բազում յաւժարութեամբ
05Parp3    58:13|Ասորեստանեացն, տարեալ մատակարարէր կապելոց նահատակացն Հայոց ըստ իւրաքանչիւր պիտոյից. եւ արարեալ
05Parp3    58:13|ամս, մինչեւ յարձակումն կապելոց նախարարացն Հայոց աշխարհին, անվեհեր լինէր նոցա թոշակատար
05Parp4    60:2|եւ հրաման ետ արձակել զնախարարսն Հայոց ի կապանաց եւ կարգել նոցա
05Parp4    60:4|Եւ լուեալ նախարարացն Հայոց զայս ամենայն բանս Յըզատվշնասպայ` ետուն
05Parp4    60:5|Եւ ի տեսանել զնախարարսն Հայոց Յըզատվշնասպայ եւ առ սակաւ սակաւ
05Parp4    60:5|զԴաւիթ. յաղագս եւ այլոց նախարարացն Հայոց հոգայր բարեխաւսութեամբ հանապազ
05Parp4    60:6|Տարեալ այնուհետեւ զնախարարսն Հայոց ի Հրեւ, եւ կարգեալ իւրաքանչիւր
05Parp4    60:8|իշխանն Հրեւայ Հրեւշնոմշապուհ սիրէր զկապեալսն Հայոց յոյժ, եւ զքաջութիւն նոցա եւ
05Parp4    61:10|շնորհեալ պարգեւեաց դառնալ կապելոցն յաշխարհս Հայոց
05Parp4    62:0|կաթողիկոսին Յովսեփայ յաջորդեաց զկաթողիկոսութիւնն յաշխարհիս Հայոց տէր Մելիտէ, որ էր յազգէն
05Parp4    62:1|Աստուծոյ տեսչութեանն յաջորդեաց զկաթողիկոսութիւն աշխարհիս Հայոց տէր Գիւտ, որ էր ի
05Parp4    63:2|Եւ էր այնուհետեւ տեսանել յաշխարհիս Հայոց զլաւութիւն հեռացեալ, զիմաստութիւն կորուսեալ, զքաջութիւն
05Parp4    63:2|եւ որ երբեմն քաջանուն զաւրքն Հայոց ի մէջ այլ զաւրացն ամենայնի
05Parp4    63:4|զոր ի վերայ սուրբ եկեղեցւոյս Հայոց հեղին յաւժարութեամբ, կային աներկիւղապէս ի
05Parp4    63:4|աներկիւղապէս ի մէջ անուանեալ իշխանացն Հայոց, որպէս ի մէջ թշնամեաց
05Parp4    63:6|Նոքաւք շքեղանային ընթրիք ամենայն տանուտերանց Հայոց. նոքաւք զարդարէին յամենայն տունս աւտարք
05Parp4    63:12|որք առ վտանգի ժամանակի տանուտեարք Հայոց անուանեալ էին, զորս կարի առաւելապէս
05Parp4    63:16|Ժողովեալք նստէին առ սուրբ քահանայապետին Հայոց Գիւտայ, որ ոչ երբէք լռէր
05Parp4    64:0|Սկսանէր այնուհետեւ սուրբ կաթողիկոսն Հայոց Գիւտ առ ի չժուժալ
05Parp4    64:2|կարացեալ տանել արհամարհանաց սրբոյ կաթողիկոսին Հայոց Գիւտայ` զաւդեալ բիւր բանս թշնամութեան
05Parp4    64:6|սրտմտութեամբ հրաման տայր` սրբոյ կաթողիկոսին Հայոց ի դուռն հասանել եւ անդ
05Parp4    64:7|Իսկ երանելի կաթողիկոսն Հայոց Գիւտ կամաւ եւ յաւժարութեամբ ի
05Parp4    64:20|Եւ երանելի այրն Աստուծոյ կաթողիկոսն Հայոց Գիւտ լցեալ զաւրութեամբ սուրբ Հոգւոյն
05Parp4    64:25|բանս պատգամաւորին ի սրբոյ կաթողիկոսէն Հայոց Գիւտայ` ասէ ցերանելին. «Թէ արդարեւ
05Parp4    64:34|Եւ լուեալ զայս սրբոյ կաթողիկոսին Հայոց Գիւտայ` մասամբ միով ուրախացաւ, եւ
05Parp4    64:35|ըստ իւրում կամելոյ սուրբ կաթողիկոսն Հայոց Գիւտ, բազում համարձակութեամբ պատուեալ, ոչ
05Parp4    64:37|ուրախալից շքեղութեամբ հրաժարէր գնալ յաշխարհն Հայոց. աւրհնեալ զամենեսեան յանձն առնէր Աստուծոյ
05Parp4    64:37|Աստուծոյ, յուղի անկեալ գնայր յաշխարհն Հայոց
05Parp4    64:39|աւրհնութեամբ զամենայն ժողովուրդն սուրբ եկեղեցեացս Հայոց
05Parp4    65:20|բազում շքեղութեամբ եկեալ հասանէր յաշխարհս Հայոց
05Parp4    66:1|Զոր լուեալ Հայոց աշխարհիս մարդկան, յորոց բազումք այն
05Parp4    66:1|զաւրագլուխ էր Զարմիհր Հազարաւուխտ, եւ Հայոց աշխարհիս Ատրվշնասպ Յոզմանդեան էր մարզպան
05Parp4    66:2|իսկ քրիստոնեայ մարդիկն Հայոց, որ այն ամ անդ ի
05Parp4    66:2|ի նախանձուէ ի յետին իշխանացն Հայոց, որք ուրացութեամբն գոռոզացեալ ամբարհաւաճէին ի
05Parp4    66:5|թէ մի՛ գուցէ առեալ զգունդն Հայոց զաւրագլխացն Պարսից` ընդ նոյն ի
05Parp4    66:6|ի դաշտն, ուր բանակէր մարզպանն Հայոց Ատրվշնասպ Յոզմանդեան, եւ առ նմին
05Parp4    66:6|Յոզմանդեան, եւ առ նմին հազարապետն Հայոց Վեհվեհնամ. աստ խորհուրդ ի մէջ
05Parp4    66:6|մէջ առեալ արանց ոմանց նախարարացն Հայոց, որք զտրտմելն եւ զտարակուսելն ի
05Parp4    66:15|լուեալ զայս ամենայն բանս նախարարացն Հայոց ի Մամիկոնենէն Վահանայ` ետուն պատասխանի
05Parp4    67:0|անդէն եւ անդ ի նախարարացն հայոց, որում անուն էր Վարազ-շապուհ
05Parp4    67:0|Աւետարանին, եւ զխաւսս ամենայն նախարարացն Հայոց
05Parp4    67:1|պարսիկ մարդիկն եւ ջոկք ուրացողացն Հայոց` սրտաբեկեալք զարհուրէին եւ անքունք լինէին
05Parp4    67:4|Զոր զգացեալ նախարարացն Հայոց` հետամուտ լինէին զկնի փախստէիցն. եւ
05Parp4    67:4|որոց ոչ կարէին հասանել նախարարքն Հայոց
05Parp4    67:7|որ էր յերդմանն ընդ նախարարսն Հայոց, նենգեալ ուխտին սրբոյ` երթեալ աւերէր
05Parp4    67:8|նախարարացն ամբարշտելոցն խրատ տուեալ մարզպանին Հայոց Ատրվշնասպայ` ասէին, թէ «Թագաւորն Վրաց
05Parp4    67:8|չեւ եւս է. եւ դարձեալ` Հայոց առ կայսր զգնդէ յղեալ է
05Parp4    67:10|տեղաւքն էին` գայր հասանէր յաշխարհն Հայոց, ի գետեզերն Երասխայ. կամեցան անցանել
05Parp4    68:0|Սահակ, զոր Հայք եւ զաւրավարն Հայոց Վահան ի ժամանակին յայնմ մարզպան
05Parp4    68:0|ի ժամանակին յայնմ մարզպան կարգէին Հայոց. ասպետն Սահակ` զմարզպանութիւնն, եւ Վահան
05Parp4    68:0|Վահան` զտէրութիւնն Մամիկոնէից եւ զսպարապետութիւնն Հայոց. որք նախ հաստատապէս ի վերնոյն
05Parp4    68:0|վերնոյն հրամանէ եւ ապա ի Հայոց ընկալան զգործակալութիւնն. առ որս եւ
05Parp4    68:5|մնալ մարզպանին Սահակայ եւ սպարապետին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի եւ ոմանց յայլ
05Parp4    68:7|սրբոց եւ զարդիս նահատակելոց քրիստոսասիրացն Հայոց, եւ զզաւրութիւն սուրբ խաչին
05Parp4    68:10|Սահակայ մարզպանէն եւ ի զաւրավարէն Հայոց Վահանայ Մամիկոնենէ եւ յայլ ընկերակցաց
05Parp4    68:16|Վարազկերտ, ուր նախարարք եւ այրուձի Հայոց էին, եւ տայր գիտել նոցա
05Parp4    68:17|լուր ե՛ւ Արեաց տեառն ե՛ւ Հայոց աշխարհիս
05Parp4    68:22|Եւ եկեալ քաջն ի գունդն Հայոց` պատմեաց նոցա, թէ գունդ բազում
05Parp4    68:23|Մամիկոնեան սեպուհէն միաբանութեամբ արք զաւրուն Հայոց` խորհուրդ ի մէջ առեալ ասաց
05Parp4    69:5|Զորոց այնքան զսակաւութիւնն Հայոց տեսեալ զաւրացն Պարսից` ոչ ինչ
05Parp4    69:6|Պարսից յարձակեալք ի վերայ զաւրացն Հայոց` բազումք յետսէին վատաձիոցն Պարսից, եւ
05Parp4    69:7|ըստ հրամանին Աստուծոյ երեք հարիւրն Հայոց, ըստ ընտրութեան երեք հարիւրոցն ընդ
05Parp4    69:9|արք աւագ եւ նախարարք յուրացողացն Հայոց եւ այլ բազում Պարսիկք. նոյնպէս
05Parp4    69:12|հասեալ կայր զկնի ուխտապահ զաւրացն Հայոց ի կողմանէ
05Parp4    69:19|Յոհաննու եւ երկոցունց աւագ իշխանացն Հայոց, մարզպանին Սահակայ եւ Վահանայ Մամիկոնէի
05Parp4    69:20|եւ ի պարտութիւն մատնեցաւ գունդն Հայոց, ի փախուստ դարձան. եւ անկեալ
05Parp4    69:21|Առաստոմ եւ այլ ամենայն զաւրքն Հայոց ի լանջակողմանս Ակոռայ տապաստ անկեալ
05Parp4    69:24|լուեալ զայս ձայն աւետեաց հայրապետին Հայոց Յոհաննու եւ աւագ իշխանացն, մարզպանին
05Parp4    69:24|իշխանացն, մարզպանին Սահակայ եւ սպարապետին Հայոց Վահանայ, եւ ամենայն նախարարացն Հայոց
05Parp4    69:24|Հայոց Վահանայ, եւ ամենայն նախարարացն Հայոց եւ ռամկացն` դիմեալք միաբանութեամբ ի
05Parp4    69:25|Եւ երանելի կաթողիկոսն Հայոց Յոհան տայր սաղմոսել ի սաղմոսէն
05Parp4    70:2|Եւ մնայր աշխարհիս Հայոց զաւրութիւն աւգնութեան` Քրիստոս, յոր ապաւինեալն
05Parp4    70:3|Առաքէր զաւրավարն Հայոց Մամիկոնեանն Վահան յերեւելի եւ յականաւոր
05Parp4    70:11|գնային խառնել ի գունդն զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի
05Parp4    70:18|անկարծելի գործոյս այսորիկ յամենայն աշխարհիս Հայոց ահ հզաւրին Աստուծոյ
05Parp4    71:2|Փութացաւ եւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան, առեալ ընդ իւր
05Parp4    71:2|ընդ իւր եւ զսուրբ հայրապետն Հայոց զտէր Յոհան, յուսալով յաղաւթս առնն
05Parp4    71:2|կատարի յԱստուծոյ. եւ գումարեալ զզաւրսն Հայոց` ճեպէր հարկանել նոցա ի դիմի
05Parp4    71:2|Պարսից ի միջոց կողմն աշխարհիս Հայոց
05Parp4    71:3|եւ չուեալք ի Դունայ զաւրքն Հայոց` ըստ աւուրս աւթեւանացն երթեալ հասանէին
05Parp4    71:4|Յոհան հրաման տայր ամենայն գնդին Հայոց` ջերմեռանդն խնդրով պարապել աղաւթից զգիշերն
05Parp4    71:5|Եւ այնպէս զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի, սքանչելի ասպետաւն Սահակաւ
05Parp4    71:5|Սահակաւ մարզպանաւ եւ ամենայն զաւրաւքն Հայոց, յորդոր սրտիւ խնդրելով յԱստուծոյ աւգնութիւն
05Parp4    71:5|ի լոյս առաւաւտուն` սուրբ կաթողիկոսն Հայոց Յոհան աւրհնէր զամենեսեան, քաջալերեցուցանելով ասէր
05Parp4    71:10|ի պատերազմն. եւ զինեալ գունդքն Հայոց ընդդէմ թշնամեացն` լինէր եւ երանելին
05Parp4    71:11|Սկսանէր այնուհետեւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան յաւրինել ըստ պատշաճի
05Parp4    71:14|Եւ Պապայ տարեալ զպատգամն սպարապետին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի առ իւրաքանչիւր աւագս
05Parp4    71:16|Եւ տեսեալ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի, թէ աղմկեցան զաւրքն
05Parp4    71:16|Վահանայ Մամիկոնենի, թէ աղմկեցան զաւրքն Հայոց եւ տկարացան առաջի թշնամեաց, ձայն
05Parp4    71:18|Եւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի զաւրացեալ սրտիւ, եւ
05Parp4    71:19|անդէն առ նմին քաջ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան սատակէր հզաւրեղապէս. եւ
05Parp4    71:20|գունդն Բարշղի եւ այլ փախստէիցն Հայոց, եւ տեսեալ, թէ բեկաւ ոյժ
05Parp4    71:20|երթան փախստական առաջի գնդին զաւրավարին Հայոց Վահանայ` ոգի առեալ զաւրանային. եւ
05Parp4    71:22|Եւ դարձեալ գունդն Հայոց բարի անուամբ եւ բազում փառաւք
05Parp4    71:22|սաստիկ ընչիւք առ պատուական կաթողիկոսն Հայոց Յոհան ի բանակն, փառաւորելով եւ
05Parp4    72:0|սրբոյն Յոհաննու եւ ամենայն զաւրացն Հայոց` երկրորդ ուրախութիւն մեծ եւ լուր
05Parp4    72:0|տարածեալ քարոզէր ընդ ամենայն բանակն Հայոց
05Parp4    72:1|կապանացն զաւրութեամբն Աստուծոյ, եղբայր զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի. եւ լցեալ այսպիսի
05Parp4    72:1|այսպիսի աւետաւոր համբաւով ընդհանուր աշխարհս Հայոց` գրոհ տուեալ փութայր ամենայն ոք
05Parp4    72:1|այցելութիւնն, զոր արար Աստուած աշխարհիս Հայոց. յորոց բազումք առ խնդին, իբրեւ
05Parp4    72:4|ածեալ հասուցանէր խաղաղութեամբ ի յերկիրս Հայոց
05Parp4    73:0|Մամիկոնէից զսրբոյն Վասակայ, զեղբաւր զաւրավարին Հայոց Վահանայ` անդէն եւ անդ ծանեան
05Parp4    73:3|առաջի` խոյս տուեալ ի լերինս Հայոց, մաւտ ի սահմանակցութեանն Վրաց` մնամ
05Parp4    73:6|Եւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եւ ամենայն աւագ
05Parp4    73:6|ամենայն աւագ տանուտերացն եւ սեպհացն Հայոց, վասն զի երդումն էր Աւետարանաւ
05Parp4    73:6|վաղվաղակի եւ անյապաղ ամենայն զաւրքն Հայոց առ արքայն Վրաց հասանէին, եւ
05Parp4    73:7|թագաւորն Վրաց Վախթանգ զմիտս զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եւ զայլ աւագ
05Parp4    73:7|Մամիկոնէի եւ զայլ աւագ տանուտերացն Հայոց. մերթ ասելով, թէ
05Parp4    73:9|արս ի գնդէն Վրաց եւ Հայոց. որք իջեալ ի տեղիս ինչ
05Parp4    73:12|Եւ Հայոց գունդն, վասն զի ուխտադիր էր
05Parp4    73:14|Եւ յիշխանացն Հայոց ոմանք ոչ յաջող համարէին զէջս
05Parp4    73:14|ոչ յաջող համարէին զէջս գնդին Հայոց ի Վիրս. զոր թէպէտ եւ
05Parp4    73:15|Եւ իջեալ գունդն Հայոց ի Վիրս եւ բանակեալք յառաջագրեալ
05Parp4    73:15|եւ բանակէր դէմ յանդիման բանակին Հայոց, մաւտ ի բանակն յայնկոյս գետոյն
05Parp4    73:15|Կուր գետն անուանեն. եւ բանակն Հայոց չուեալ յայլ տեղի հեռագոյն ի
05Parp4    73:16|Եւ բազմաց ի գնդէն Հայոց ի գիշերին յայնմիկ, մոռացեալ զերկիւղ
05Parp4    73:16|թէ «Մեք ի բռնութենէ զաւրավարիս Հայոց Վահանայ եւ ոչ սրտի կամաւ
05Parp4    73:20|ժամու արքայն Վրաց ընդ զաւրավարին Հայոց Վահանայ եւ ընդ այլ աւագ
05Parp4    73:20|աւագ տանուտեարս եւ ընդ սեպուհս Հայոց եւ ասէ. «Լաւ եղեւ մեզ
05Parp4    74:0|անպիտան խաւսս արքային Վրաց զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան, ծանուցեալ եւ զթուլութիւն
05Parp4    74:0|Մամիկոնեան, ծանուցեալ եւ զթուլութիւն գնդին Հայոց, զոր տեսանէր լքեալս եւ մեղկեալս
05Parp4    74:2|դէմ ընդդէմ միմեանց, Պարսից եւ Հայոց, եւ որ զնահատակութեան պսակն ընդունելոց
05Parp4    74:2|առնն զՎասակայ Մամիկոնէի, զեղբաւր զաւրավարին Հայոց Վահանայ. որոյ փառաւորեալ երեսքն լուսով
05Parp4    74:3|իւր իսկ եղբաւրն մեծի զաւրավարին Հայոց Վահանայ տեսեալ եւ մեծապէս զարհուրեալ
05Parp4    74:4|եւ Պարսիկք, թէպէտ եւ զաւրավարն Հայոց Վահան երիւք Կամսարական եղբարբք հարեալ
05Parp4    74:8|Եւ մինչդեռ զաւրավարն Հայոց Մամիկոնեանն Վահան այսպէս մրցէր հանդերձ
05Parp4    74:8|առ հասարակ սրանային գունդքն ամենայն Հայոց եւ Վրաց. որոց բազումք ի
05Parp4    74:9|անքնին իւրոյ կանխատեսութեանն` քաջի զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եւ այլոց ընդ
05Parp4    74:9|գնային եւ նոքա զհետ փախստէիցն Հայոց
05Parp4    74:10|Եւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եկեալ պատահէր Բաբգենայ
05Parp4    74:12|Իսկ զաւրքն ամենայն Հայոց, ընդ որս եւ անպիտան զաւրքն
05Parp4    74:14|զգուշութեամբ. եւ ուր երթայր յաշխարհիս Հայոց` ընդ իւր շրջեցուցանէր
05Parp4    75:0|Իսկ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան երթայր առ վայր
05Parp4    75:0|Տայոց, ուր եւ սինլքորք փախստէիցն Հայոց առ նա ժողովէին եւ այլք
05Parp4    75:0|ժողովէին եւ այլք յաւագ նախարարացն Հայոց. այլ Կամսարականքն երկոքեան ընդ նմա
05Parp4    75:2|Պարսից եւ Հոռոմոց. եւ զաւրավարն Հայոց Մամիկոնեանն Վահան մերձ ի նա
05Parp4    75:3|մաւտ, եւ տեղին ուր զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան էր` յիշխանութեանն Պարսից
05Parp4    75:5|ծառայութենէ մի՛ ելաներ, եւ զաշխարհս Հայոց մի՛ տար ի վատնումն. ի
05Parp4    75:6|Եւ սպարապետին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի պատասխանի արարեալ ասէր
05Parp4    75:9|Արդ` Հայոց աշխարհս ո՜րպիսի մեծ եւ պիտոյի
05Parp4    75:14|ուստեք մարդոյ. բայց միայն այս Հայոց, զոր դուք գիտէք, սոցա վճարեալ
05Parp4    75:17|եւ յանպիտան ի մարդկանէ աշխարհիս Հայոց իշխան կարգեալ էք` դոքա ըստ
05Parp4    75:17|ըստ իւրեանց յետնութեան կորուսին յաշխարհէս Հայոց զքաջութիւն եւ զանուն բարի եւ
05Parp4    75:21|յաւելուի` եւ վատ անարժան իշխանքդ Հայոց զինչպէտ բանսարկութիւնս առնէին, եւ դուք
05Parp4    75:27|քան զամենայն` զքրիստոնէութիւն շնորհէ աշխարհիս Հայոց, եւ զաղտեղի վաճառդ հատանէ յաշխարհէս
05Parp4    76:0|Եւ մինչդեռ Միհրան եւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան զայսպիսի բանս ընդ
05Parp4    76:6|մեղաց մերոց մերժեալ փարատեցեր յաշխարհէս Հայոց, փարատեա՛ եւ զիմ սաստիկ մէգս
05Parp4    77:0|Եւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան չուեալ գայր հասանէր
05Parp4    77:0|ուխտապահ նախարարաւքն եւ այլ զաւրաւքն Հայոց, ի տանն Աստուծոյ եւ ի
05Parp4    77:2|երթեալք հանգչէին ի բնական ոստանին Հայոց ի Դունի, մինչ զաւուրս ցրտաշունչ
05Parp4    77:3|յերկպառակութիւն զաւրաց նորին` առ զաւրավարին Հայոց Վահանայ յոստանին. եւ ասէին ցամենեսեան
05Parp4    77:15|զգայուն մտաց Մամիկոնեանն Վահանայ զաւրավարին Հայոց` ասէր. «Այդ բանք եւ խորհուրդք
05Parp4    77:16|զեկս պարսիկ գումարտակի գարնանի յերկիրս Հայոց` խորհեալ իմացան զայլ, թէ քայքայել
05Parp4    77:16|կարեմք եւ պառակտել զժողովումն զաւրաց Հայոց որ յոստանին էին, եւ այսր
05Parp4    77:17|ողջ ոչ տայի գնալ յաշխարհէս Հայոց
05Parp4    77:23|առաջի ձեր են արք զաւրուդ Հայոց եւ նախարարքդ. եւ որ ոք
05Parp4    77:23|յանաւգուտ երթիցդ յայդոցիկ հասանէ աշխարհիս Հայոց
05Parp4    78:0|չքաւորաց` եկեալ հասանէր յանկարծակի յերկիրս Հայոց Զառմիհր Հազարաւուխտ, սաստիկ եւ բազում
05Parp4    78:1|նմա քաջ տեղեկութեամբ ուխտանենգացն յաշխարհէս Հայոց` զերթն կիսոյ գնդին Հայոց ի
05Parp4    78:1|յաշխարհէս Հայոց` զերթն կիսոյ գնդին Հայոց ի Վիրս, եւ թէ սպարապետն
05Parp4    78:1|ի Վիրս, եւ թէ սպարապետն Հայոց Վահան Մամիկոնեան լոկ թուով նախարարաւք
05Parp4    78:3|վաղիւն դիմէր ի վերայ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եւ զաւրացն որ
05Parp4    78:5|Եւ տեսեալ սպարապետին Հայոց Վահանայ զայսչափ բազմութիւն զաւրացն Պարսից
05Parp4    78:5|զաւրացն Պարսից, եւ այլ նախարարացն Հայոց որ ընդ նմա էին, եւ
05Parp4    78:5|էին, եւ այլ ռամիկ այրուձիոյն Հայոց, թէպէտ եւ զանընդդիմակայ չափաւորութիւն իւրեանց
05Parp4    78:8|նահատակեցան` երկուք արք ի նախարարացն Հայոց կռուեալք լաւաբար, եւ զքաջութիւն գործոյ
05Parp4    78:10|Եւ զսուրբ հայրապետն Հայոց տէր Յոհան ընկեցեալ ի ձիոյն
05Parp4    78:11|սադրիչքն անաւրէնութեանն զՀազարաւուխտ ի վերայ Հայոց, զի եւ ոչ աւուրբ միով
05Parp4    79:0|ցրուեալ այսր եւ անդր զաւրքն Հայոց իւրաքանչիւր սփռէին
05Parp4    79:1|Եւ գնայր զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան ինքն եւ նախարարքն
05Parp4    79:1|Վահան Մամիկոնեան ինքն եւ նախարարքն Հայոց որք ընդ նմա էին, հանդերձ
05Parp4    79:2|հանդերձ. եւ զբազում տեղիս ամրոցացն Հայոց ընդ երթալն առեալ հարկանէր, քակէր
05Parp4    79:5|Պարսից` զբազումս ի ռամիկ մարդկանէն Հայոց սպանանէին. եւ զկանայս երկուց Կամսարականացն
05Parp4    79:6|Բայց զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի եւ այլ ումեք
05Parp4    79:11|ի Միհրան տոհմէն անդէն յաշխարհին Հայոց թողուլ գնդաւ մարզպան
05Parp4    80:6|Քանզի ամենայն Հայոց գիտելով ասեմք զայս, եւ վկայեն
05Parp4    80:15|եւ պատրաստք էին արբանեկութեան զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի` զամենայն գործ, զոր
05Parp4    81:1|ի ներքս` էր զոր ինքեանց Հայոց խոցոտեալ նետիւ սպանանէին, եւ էր
05Parp4    81:2|Եւ երթեալ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեանն հանդերձ արամբքն որ
05Parp4    81:4|յանկարծակի ի վերայ ելանէր գնդին Հայոց
05Parp4    81:5|Եւ գունդն Հայոց իբրեւ հանապազազգոյշս, վասն ցանգ անծոյլս
05Parp4    81:5|ցանգ անծոյլս յաւրինելոյ զնոսա զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի, լինելով պատրաստք` գնային
05Parp4    81:5|փոյթ առնէին այլոցն, զկնի զաւրավարին Հայոց Վահանայ անցանէին. քանզի ասէին. «Թէ
05Parp4    81:6|Եւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան երթայր ընդ կողմն
05Parp4    81:7|առ փոյթ ժամուն ի զաւրավարէն Հայոց Վահանայ Մամիկոնենէ, սակաւ արամբք երթային
05Parp4    81:14|լուեալ զայսպիսի յաջողութեան գործ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի` ետ փառս Աստուծոյ
05Parp4    82:8|Եւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի եւ իւր եւս
05Parp4    82:11|Բայց ի Հայոց գնդէն Գաբաղ միայն, սեպուհն Գաբեղեան
05Parp4    83:0|Եւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան դարձեալ ի կոտորածէ
05Parp4    83:1|հանգչել առ վայր մի զաւրացն Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի ի ծանրութենէ գիշերոյն
05Parp4    83:3|Եւ տեսեալ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի զյանկարծահաս դիմեցմունս զաւրագլխին
05Parp4    83:9|ասացեալ զայս ամենայն բանս զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի, բաժանեալ որքան իսկ
05Parp4    83:10|հայեցեալ տեսանէ, զի գունդն ամենայն Հայոց, դարձուցեալ զերեսս յուխտէն երդմանն Աւետարանին
05Parp4    83:10|Աւետարանին եւ ի խրատուէ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի` երթային փախստեայք ամենեքեան
05Parp4    83:12|եւս տեսեալ զփախուստն ամենայն գնդին Հայոց առհասարակ եւ զարհուրեալք` ասէր ոմն
05Parp4    83:12|եւ զարհուրեալք` ասէր ոմն ցզաւրավարն Հայոց ցՎահան Մամիկոնեան, թէ «Յո՛ւշ, տէր
05Parp4    83:13|Եւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի տեառնագրեալ զինքն` բարձր
05Parp4    83:15|ընդ ահաւոր աներկիւղ ուժին զաւրավարին Հայոց Վահանայ եւ ընդ այլ սակաւ
05Parp4    83:17|Եւ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան, հանդերձ ընդ իւր
05Parp4    83:22|Եւ զաւրքն Պարսից զկնի փախստէիցն Հայոց անցեալ երթային, յորոց եւ արս
05Parp4    83:23|Բայց զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի հանդերձ իւրովք գործակցաւքն
05Parp4    83:24|Աստուծոյ զահ եւ զերկիւղ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնէի ի վերայ զաւրացն
05Parp4    83:25|զաւրացելոց արանցն, որք ընդ զաւրավարին Հայոց Վահանայ յարձակեալք նահատակեցան ի ժամուն
05Parp4    84:5|Այլ եկա՛յք փութասցո՛ւք երթալ յոստանին Հայոց ի տեղիս, եւ ճեպաւ դեսպանաւք
05Parp4    84:7|որպէս եւ գտանէ առնել գլուխ Հայոց գործոյս
05Parp4    85:1|տանջէին խորհուրդք զնա յերկիւղէ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի` եկեալ հասանէր յանկարծակի
05Parp4    86:7|Եւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի լուեալ զայս ամենայն
05Parp4    86:7|զիրս համբաւոյն եւ զիւր զաշխարհիս Հայոց զպէտս եւ զհոգողութիւն, որ գիտէն
05Parp4    86:8|ողջախորհուրդ եւ աննենգ ուխտապահ նախարարաւքն Հայոց. կատարէր զսովորական ուխտ եւ զպատարագս
05Parp4    86:8|գործ նախնեացն իւրոց, քաջ զաւրավարն Հայոց Մամիկոնեանն Վահան
05Parp4    88:2|նախ առաջին, որպէս մեծ աշխարհս Հայոց, որ եւ այսաւր ի ձեր
05Parp4    88:4|Վաղարշու հարցեալ զՄիհրան-Շապուհ զգործոյն Հայոց, թէ «Զի՞նչ կարացեր գործել գործ
05Parp4    88:4|Զի՞նչ կարացեր գործել գործ յաշխարհին Հայոց, եւ Վահանայ զի՞նչ միտք են
05Parp4    88:7|թագ այնպէս արարին, զի գնդին Հայոց կէս, այրընտիր որեարն այլուր դիպեցան
05Parp4    88:15|ժամուս համարձակիմ ասել, զի զաշխարհին Հայոց զմեծութիւն եւ զաւգուտն զայն դուք
05Parp4    89:0|Եւ եկեալ Նիխոր յաշխարհն Հայոց` ոչ իշխեաց միջամխել ի Հայոց
05Parp4    89:0|Հայոց` ոչ իշխեաց միջամխել ի Հայոց տեղիսս, այլ դադարեալ ի գաւառին
05Parp4    89:8|չտայք, եւ զկրակարանն յաշխարհէս Հայոց ի բաց տանիք, եւ զեկեղեցւոյ
05Parp4    90:10|եւ լուեալ զայս ուխտապահ նախարարացն Հայոց եւ այլ արանց, որ եկեալ
05Parp4    90:16|Եւ տեսեալ զայն ուխտապահ նախարարացն Հայոց եւ այլոցն որ ընդ նոսա
05Parp4    91:0|Եւ չուեալ այնուհետեւ զաւրավարին Հայոց Վահանայ Մամիկոնենի ամենայն ուխտապահ նախարարաւք
05Parp4    92:0|Վահանայ եւ ընդ ուխտակից նախարարսն Հայոց որ ընդ նմա էին, եւ
05Parp4    92:9|Վասն որոյ բարձեալ էր յաշխարհէն Հայոց եւ կորուսեալ վաստակք, միտք, քաջութիւն
05Parp4    92:16|ի բաց կալայք, եւ զաշխարհս Հայոց ի մեզ եւ ի նոսա
05Parp4    93:3|նմա էին. բայց զուխտանենգսն ի Հայոց եւ զուրացողսն հանին արտաքոյ ընթրեացն
05Parp4    93:20|հաստատութիւն, մոգութեան եւ ատրուշանաց յաշխարհէս Հայոց բարձումն, զեկեղեցւոյ ըստ մեր կամաց
05Parp4    94:1|Խնդրէր Նիխոր ի Վահանայ զբնիկ Հայոց զայրուձին. «Կազմեա՛, ասէ, փութով եւ
05Parp4    94:4|թագաւորն ի դուռն, եւ զաւրավարն Հայոց Մամիկոնեանն Վահան ի Դուին
05Parp4    94:6|Իսկ քաջ զաւրավարն Հայոց Վահան Մամիկոնեան մերձեալ ի տեղի
05Parp4    94:7|ճշմարիտ հիմնացեալ հաւատոյն քաջ զաւրավարին Հայոց Վահանայ` լինէր նշան որպէս Իսրայէլեան
05Parp4    94:9|Եւ կազմեալ Մամիկոնենին Վահանայ զայրեւձին Հայոց` արձակէր ի դուռն, կարգեալ զգունդն
05Parp4    95:0|ստիպով ժողովեալ Մամիկոնենին Վահանայ զայրեւձին Հայոց, եւ ինքն եւ ամենայն ուխտակից
05Parp4    95:17|նոցա եւ այլ մարդիկ աշխարհին Հայոց, թէ ո՛րպիսի մարդիկ են, լի
05Parp4    95:18|որս կրսեր շինականք մարդիկ աշխարհին Հայոց հաց գարշէին ուտել ընդ նոսա
05Parp4    95:19|բարձէք զխաբէութեան զվաճառդ զայդ յաշխարհէն Հայոց, զոր չունիմք առ արդարս
05Parp4    95:26|խաւսս եւ կամ առաջի առն Հայոց յայսմ հետէ մինչեւ յաւիտեան
05Parp4    96:0|Վահանայ զտէրութիւն Մամիկոնենից եւ զսպարապետութիւնն Հայոց՛
05Parp4    96:4|աւրինի նախնեաց իւրոց, եւ զսպարապետութիւն Հայոց աշխարհին
05Parp4    96:5|Շնորհէին եւ այլոց ուխտապահ նախարարացն Հայոց, որք ի միաբանութեանն էին ընդ
05Parp4    96:5|ընդ տեառն Մամիկոնենից եւ սպարապետին Հայոց Վահանայ, իւրաքանչիւր ումեք ի ժամուն
05Parp4    96:6|հրաժեշտի կացուցանէին երթալ խաղաղութեամբ յաշխարհն Հայոց
05Parp4    96:7|եկեալ տէրն Մամիկոնենից եւ սպարապետն Հայոց Վահան հրաժարել ի թագաւորէն Արեաց
05Parp4    96:7|զնա եւ ասէր. «Վահան սպարապետ Հայոց, գո՞հ ես զմէնջ, քա՞ջ կալաք
05Parp4    96:8|Եւ զաւրավարին Հայոց տեառն Մամիկոնենից Վահանայ պատասխանի տուեալ
05Parp4    96:12|Եւ սպարապետին Հայոց տեառն Վահանայ Մամիկոնէից ասացեալ. «Զի
05Parp4    96:13|թագաւորին Վաղարշու պատասխանի արարեալ սպարապետին Հայոց տեառն Մամիկոնենից Վահանայ` ասէր. «Յաղագս
05Parp4    97:0|Եւ հրաժարեալ թագաւորին Վաղարշու զսպարապետն Հայոց զտէրն Մամիկոնէից զՎահան եւ զամենայն
05Parp4    97:0|Մամիկոնէից զՎահան եւ զամենայն նախարարս Հայոց` արձակէր խաղաղութեամբ
05Parp4    97:1|Եւ եկեալ զաւրավարն Հայոց տէրն Մամիկոնենից Վահան յաշխարհս Հայոց
05Parp4    97:1|Հայոց տէրն Մամիկոնենից Վահան յաշխարհս Հայոց, ամենայն ուխտապահ նախարարաւքն Հայոց. որում
05Parp4    97:1|յաշխարհս Հայոց, ամենայն ուխտապահ նախարարաւքն Հայոց. որում ընդ առաջ ելանէր սուրբ
05Parp4    97:1|ելանէր սուրբ այրն Աստուծոյ կաթողիկոսն Հայոց Յոհան, պատուական նշանաւ խաչին եւ
05Parp4    97:2|պատահեալ սրբոյն Յոհանու կաթողիկոսին զաւրավարին Հայոց տեառն Մամիկոնենից Վահանայ եւ այլ
05Parp4    97:2|Մամիկոնենից Վահանայ եւ այլ նախարարացն Հայոց որ ընդ նմա եւ ամենայն
05Parp4    97:6|Եւ ըստ սովորութեան իւրում սպարապետն Հայոց Վահան, ուխտակից նախարարաւքն Հայոց որ
05Parp4    97:6|սպարապետն Հայոց Վահան, ուխտակից նախարարաւքն Հայոց որ ընդ նմա էին` կային
05Parp4    97:7|Գային միաբան ամենայն նախարարքն Հայոց եւ այլ բազմութիւն` զամենայն աւր
05Parp4    97:7|ուրախ լինէին զուարճացեալք առ զաւրավարին Հայոց տեառնն Մամիկոնէից Վահանայ եւ առ
05Parp4    97:8|անդ աւուրս` ապա չուեալ զաւրավարին Հայոց տեառն Մամիկոնէից Վահանայ` գայր մտանէր
05Parp4    97:8|Մամիկոնէից Վահանայ` գայր մտանէր ամենայն Հայոց բազմութեամբն ի բուն ոստանն Հայոց
05Parp4    97:8|Հայոց բազմութեամբն ի բուն ոստանն Հայոց ի Դուին, աւրհնելով եւ փառաւորելով
05Parp4    98:0|Յայնժամ գայ յերկիրս Հայոց մարզպան, որում անուն էր Անդեկան
05Parp4    98:1|տեսեալ աւր ըստ աւրէ զաւրավարին Հայոց զտեառնն Մամիկոնենից Վահանայ զիմաստից զառաջատեսութիւն
05Parp4    98:2|որ բնակեալ էին ի զաւրավարին Հայոց տեառնն Մամիկոնենից Վահանայ, զամենայն աւր
05Parp4    98:4|Ճանապարհորդեալ յաշխարհէս Հայոց եւ ինքն Անդեկանն ի դուռնն
05Parp4    98:4|ի դուռնն` զամենայն աջողութիւնս զաւրավարին Հայոց զտեառնն Մամիկոնէից Վահանայ (խաւսէր) ընդ
05Parp4    98:7|այլ մարզպան որ երթայ յաշխարհն Հայոց` նախ եւ առաջին զայն խրատ
05Parp4    98:8|աւտար մարզպանն որ երթայ յաշխարհն Հայոց` աշխարհն մեծ է, յամս երկուս
05Parp4    99:0|եւ զտէրն մամիկոնենից եւ զզաւրավարն Հայոց Վահան` մարզպան ի վերայ աշխարհին
05Parp4    99:0|Վահան` մարզպան ի վերայ աշխարհին Հայոց կարգել
05Parp4    99:1|բերեալ զհրովարտակ մարզպանութեանն` տային ցզաւրավարն Հայոց ցտէրն Մամիկոնենից Վահան, եւ աջով
05Parp4    99:1|մարզպան զնա ի վերայ աշխարհին Հայոց կարգեալ հաստատէին
05Parp4    99:2|Իսկ տէրն Մամիկոնենից Վահան, զաւրավարն Հայոց եւ մարզպան, ընկալեալ զհրովարտակն մարզպանութեանն
05Parp4    99:7|Եւ սրբոյ կաթողիկոսին Հայոց Յովհաննու տեսեալ զանկարծելի աւետաւորութիւնն, շնորհեալ
06Khor1    1:0|ԳԻՐՔ ԱՌԱՋԻՆ ԾՆՆԴԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ ՀԱՅՈՑ ՄԵԾԱՑ
06Khor1    1:6|եղեն հարուստք եւ իշխանք աշխարհիս Հայոց, ոչ ընդ ձեռամբ անկելոց իւրեանց
06Khor1    8:3|իւր զՎաղարշակ ի վերայ աշխարհիս Հայոց, պատեհ համարեալ այսպէս իմն անշարժ
06Khor1    8:5|տիրեալ իցեն ի վերայ աշխարհիս Հայոց մինչեւ ցնա. զքաջա՞ց արդեաւք եթէ
06Khor1    9:1|Թուղթ Վաղարշակայ արքայի Հայոց առ Մեծն Արշակ արքայ Պարսից
06Khor1    9:2|որ ի քէն կարգեալ արքայ Հայոց. Ողջ լեր ամենայն յաղթութեամբ
06Khor1    9:4|քան զիս իցեն տիրեալ աշխարհիս Հայոց, եւ ուստի՛ նախարարութիւնքս որ աստ
06Khor1    11:25|աղագաւ եւ գաւառն այժմ անուանի Հայոց ձոր
06Khor1    12:29|որ առաջին ի Պարթեւաց արքայ Հայոց, գտեալ արս անուանիս` տեարս աշխարհին
06Khor1    12:38|մարտից նահատակութեան, եւ ընդարձակել զսահմանս Հայոց յամենայն կողմանց. յորոյ անուն եւ
06Khor1    13:5|նոյն ինքն պատմագիրն, յեզերս սահմանացն Հայոց
06Khor1    13:6|քուշանաբար հինիւ սմբակակոխ արարեալ զսահմանս Հայոց` ծառայեցոյց ամս երկուս
06Khor1    14:1|եւ առաջին եւ այլոց անուանեալ Հայոց
06Khor1    15:5|եւ փութայ երթալ հասանել յերկիրն Հայոց ի վերայ Արայի
06Khor1    15:12|Իսկ ի գրգռել միւսանգամ զաւրացն Հայոց ի մարտ պատերազմի ընդ տիկնոջն
06Khor1    15:16|համբաւեալ զնմանէ ի վերայ երկրիս Հայոց, եւ հաւանեցուցեալ զամենեսեան` դադարեցուցանէ զխազմն
06Khor1    16:23|եւ ի բազում տեղիս յաշխարհին Հայոց արձանս հաստատեալ, նովին գրով յիշատակ
06Khor1    20:62|ՀԱՅՈՑ: Արայեան Արայ
06Khor1    29:4|լինի ի տալն քում զաւրիորդդ Հայոց մեծաց, զքոյր քո Տիգրանուհի, ինձ
06Khor1    30:11|Եւ ժողովէ արքայն Հայոց ի սահմանացն Կապադովկացւոց, եւ որչափ
06Khor1    30:11|եւ Աղուանից, եւ զամենայն ընտիրս Հայոց Մեծաց եւ Փոքունց
06Khor1    32:15|իւր զՎաղարշակ ի վերայ աշխարհիս Հայոց
06Khor1    33:12|Կատարեցան գիրք Առաջին ծննդաբանութեան Հայոց Մեծաց
06Khor2    3:1|Թագաւորեցուցանել զՎաղարշակ աշխարհիս Հայոց
06Khor2    3:2|թագաւորեցուցանէ զեղբայր իւր զՎաղարշակ աշխարհիս Հայոց, զհիւսիսի եւ զարեւմուտս տալով նմա
06Khor2    4:1|Եթէ ո՛րպէս միաբանեալ Վաղարշակայ զքաջս Հայոց ի կարգս զաւրու` խաղայ ի
06Khor2    4:2|զաւր բազում յԱտրպատականէ եւ ի Հայոց, որ ի միջոցի աշխարհիս, արս
06Khor2    5:3|եւ ջանայր անցանել հասանել յարքայն Հայոց ի մէջ խմբի մեծի եւ
06Khor2    9:2|որդի Վաղարշակայ թագաւորէ ի վերայ Հայոց ամս երեքտասան. նախանձաւոր եւ հետեւող
06Khor2    11:2|Արտաշէս թագաւորէ Հայոց փոխանակ Արշակայ հաւր իւրոյ ի
06Khor2    11:3|Պարսից, որպէս զՏիգրան որդի իւր` Հայոց
06Khor2    12:1|առնել զԿրիւսոս, եւ աւարել ընձեռել Հայոց զպատկերս կռոց
06Khor2    13:5|եղեալ քան զառաջնոյն Արտաշիսի թագաւորի Հայոց
06Khor2    14:3|Եւ ժողովեալ զզաւրս Հայոց` ընդդէմ երթայ զաւրացն Յունաց, որք
06Khor2    14:17|ոմն անուն յեղուզակ խռովէր զերկիրն Հայոց, զլեառն ամուր կալեալ, որ մինչեւ
06Khor2    16:2|Իսկ թագաւորն Հայոց Տիգրան զգերութիւնն Հրէից նստուցեալ յԱրմաւիր
06Khor2    18:3|կացեալ, չտայ թոյլ զաւրացն Հայոց անցանել ընդ Եփրատ եւ ասպատակել
06Khor2    18:7|յայնմ հետէ բարձեալ. լինի իշխանութիւնն Հայոց քաղաքէն յայնմանէ
06Khor2    19:4|Ռըշտունեաց նախարարութեանն` սպարապետ կացուցանէ զաւրացն Հայոց եւ Պարսից եւ առաքէ ի
06Khor2    19:6|Բարզափրան նահապետ Ռըշտունեաց եւ սպարապետ Հայոց եւ Պարսից` խոստանայ հինգ հարիւր
06Khor2    19:8|ոմն, որ էր տակառապետ արքային Հայոց, յազգէն Գնունեաց, առաքէ յԵրուսաղէմ հանդերձ
06Khor2    19:16|հրաման տուեալ Գնէլոյ տակառապետին արքայի Հայոց յԵրուսաղէմ զՀերովդէս որսալ. իսկ Գնէլ
06Khor2    19:17|Բայց զաւրքն Հայոց ձեռնտուութեամբ Անտիգոնեանցն յԵրուսաղէմ մտանէին` ոչ
06Khor2    20:1|Այլ պատերազմ Հայոց ընդ զաւրս Հռոմայեցւոց, եւ պարտումն
06Khor2    20:2|զաւրաւք, ի պատերազմել ընդ զաւրս Հայոց եւ քակել զԱնտիգոնոս
06Khor2    20:3|հասեալ յԱսորիս, փախստական առնէ զզաւրս Հայոց, եւ զՍիղոն թողեալ ընդդիմակաց Հայոց
06Khor2    20:3|Հայոց, եւ զՍիղոն թողեալ ընդդիմակաց Հայոց մերձ ի յԵփրատ, եւ զՊակարոս
06Khor2    20:4|Իսկ Հայոց միւսանգամ աւգնականութիւն ի Պարսից գտեալ
06Khor2    21:1|իւրովի դիմեալ ի վերայ զաւրացն Հայոց, առնու զՇամշատ
06Khor2    22:2|Հայոց թագաւորէ Արտաւազդ որդի Տիգրանայ
06Khor2    23:2|ի Տիգրանայ. եւ ոչ միայն Հայոց, այլ բազմաց այլոց թագաւորաց լինէր
06Khor2    23:4|ընդ Միջագետս` կոտորէ անհնարին զզաւրս Հայոց, եւ ձերբակալ առնէ զարքայն նոցա
06Khor2    24:1|Արշամայ, եւ զառաջինն մասնաւոր հարկիլ Հայոց Հռոմայեցւոց. եւ արձակումն Հիւրկանու, եւ
06Khor2    24:2|աւուրց թագաւորութեանն Արշէզի, ժողովեալ զաւրքն Հայոց հրամանաւ նորին թագաւորեցուցին ի վերայ
06Khor2    24:5|Այս եղեւ սկիզբն Հայոց մասնաւոր մտանել ընդ հարկաւ Հռոմայեցւոց
06Khor2    26:1|Թագաւորութիւն Աբգարու, եւ մտանել բոլորովիմբ Հայոց ընդ հարկաւ Հռոմայեցւոց. եւ պատերազմ
06Khor2    26:4|հարկին Հռոմայեցւոց բոլորովիմբ ամենայն կողմանքն Հայոց
06Khor2    26:8|կայսերական պատկերն կանգնել ի մեհեանս Հայոց. զոր չառեալ յանձն Աբգարու
06Khor2    27:4|շինէ քաղաք զտեղի պահպանութեան գնդին Հայոց, ուր յառաջագոյն զգուշանային Եփրատու ի
06Khor2    27:6|սերունդք Արշաւրի թագաւորին են որք Հայոց ազինս հաւատոց եղեն առիթ, եւ
06Khor2    29:7|սատակեցան զաւրքն Հերովդի յաւգնականութենէ քաջացն Հայոց, որպէս յաստուածային իմն տեսչութենէ, վրէժս
06Khor2    33:16|Աբգար արքայ Հայոց, տեառն իմում Տիբերի կայսեր Հռոմայեցւոց
06Khor2    33:25|Տիբերիոս կայսր Հռոմայեցւոց, Աբգարու թագաւորի Հայոց խնդալ
06Khor2    33:33|Աբգար արքայ Հայոց, տեառն իմում Տիբերի կայսեր Հռոմայեցւոց
06Khor2    33:41|Աբգար արքայ Հայոց, որդւոյ իմում Ներսեհի խնդալ
06Khor2    33:43|եւ վիճակ հասեալ ի կողմանս Հայոց առաքեցաւ
06Khor2    33:48|Աբգար արքայ Հայոց, Արտաշիսի եղբաւր իմում Պարսից արքայի
06Khor2    34:2|Յետ մահուանն Աբգարու բաժանի թագաւորութիւնն Հայոց յերկուս. քանզի Անանուն որդի նորա
06Khor2    34:3|եւ թողուլ զհաւատսն յերկիւղէ նախարարացն Հայոց, եւ կատարումն առաքելոյն եւ որք
06Khor2    34:12|Բայց վիճակեցաւ Հայոց եւ Բարթուղիմէոս առաքեալ, որ եւ
06Khor2    37:8|գտանի երեւելի, մինչեւ ամենայն նախարարացն Հայոց առաջին լինել. եւ խոնարհութեամբ եւ
06Khor2    38:10|Եւ յայնմ հետէ բարձաւ իշխանութիւնն Հայոց ի Միջագետաց. եւ հարկս եւս
06Khor2    38:10|հարկս եւս առաւելագոյնս տայր ի Հայոց Երուանդ
06Khor2    38:11|զտունս գանձուց հարկացն ժողովելոց ի Հայոց, ի Միջագետաց եւ յԱսորեստանեայց
06Khor2    44:3|փութանակի, կուտել առ ինքն զզաւրս Հայոց, զՎրաց եւ զկողմանցն Կեսարու, այլ
06Khor2    45:4|Զայն իբրեւ լուան այլ նախարարքն Հայոց` լուծանէին լքանէին եւ զատչել յԵրուանդայ
06Khor2    46:9|Իսկ նախարարքն Հայոց, որ յաջ եւ յահեակ թեւսն
06Khor2    47:2|թագաւորեցուցանէ ի վերայ ամենայն երկրիս Հայոց ի քսան եւ իններորդի ամի
06Khor2    47:5|հաւատայ ի նա զամենայն զաւրս Հայոց, եւ զբոլոր աշխարհիս զգործակալս եւ
06Khor2    48:9|եւ սպայ ծանր ի սահմանս Հայոց, զորս մաղթեալ Արտաշիսի եւ կրկին
06Khor2    48:10|եւ Պարսից մատեանքն վկայեն եւ Հայոց երգք վիպասանաց
06Khor2    50:5|Ալանաց արքային ձերբակալ արարեալ զաւրացն Հայոց ածեն առ Արտաշէս` զխաղաղութիւն խնդրէր
06Khor2    50:5|Ալանաց ասպատակաւ հինից ելցեն յաշխարհս Հայոց
06Khor2    53:4|նոցա Արտաշէս զՍմբատ ամենայն զաւրաւքն Հայոց, ինքն արքայ յուղարկ երթալով աւուրս
06Khor2    53:8|իւրովք կամաւք թողլով զիշխանութիւն զաւրացն Հայոց, ընդ որ խանդայրն Արտաւազդ
06Khor2    54:8|Ընդ որ առաւել հպարտացեալ զաւրացն Հայոց եւ Պարսից` ասպատակ եւս ի
06Khor2    55:3|ի նմանէ գտեալ, դառնայ յաշխարհս Հայոց
06Khor2    55:5|վտարանդիս ոչ արասցես, եւ զզաւրսն Հայոց Զարեհի ոչ հաւատասցես, հարկքն անաշխատ
06Khor2    56:2|ագարակաց որոշել. քանզի բազմամարդացոյց զաշխարհս Հայոց, եկամուտս բազումս ածելով ազգս, եւ
06Khor2    56:5|ոչ գտանել երկիր անգործ յաշխարհիս Հայոց, ո՛չ լեռնային եւ ոչ դաշտային
06Khor2    58:2|յազգ եւ ի նախարարութիւն աշխարհիս Հայոց, որպէս հարազատք թագուհւոյն մեծի. եւ
06Khor2    62:2|Թագաւորէ Հայոց Տիրան որդի Արտաշիսի յերրորդ ամի
06Khor2    64:2|եղբայր իւր Տիգրան վերջին, թագաւորեալ Հայոց ի քսաներորդի եւ ի չորրորդի
06Khor2    65:11|զորս թէպէտ եւ վանեալ քաջացն Հայոց` փախստականս առնէին, սակայն Վաղարշ մեռանի
06Khor2    65:13|Եւ նոյն հետայն միաբանեալ զզաւրս Հայոց, անցանէ ընդ լեառնն մեծ, վրէժս
06Khor2    66:6|մեհենիցն պաշտամանց` վերջին Տիգրանայ արքայի Հայոց պատուեալ զգերեզման եղբաւրն իւրոյ Մաժանայ
06Khor2    68:4|զՎաղարշակ զեղբայր իւր թագաւոր կացոյց Հայոց, երկրորդ իւր առնելով
06Khor2    68:7|Արշական, յերեքտասաներորդի ամի Վաղարշակայ թագաւորին Հայոց` ամս երեսուն. ապա Արշական` ամս
06Khor2    71:4|իբրեւ լուաւ զաղմուկ շփոթին թագաւորն Հայոց Խոսրով, դիմեաց յաւգնականութիւն Արտաւանայ, եթէ
06Khor2    73:4|ոչ թուլագոյնս ինչ խնդրեաց թագաւորն Հայոց Խոսրով
06Khor2    76:2|սուսերահարն լինելոյ Խոսրովու, միաբանեալ նախարարք Հայոց` ածեն իւրեանց յաւգնականութիւն զզաւրս Յունաց
06Khor2    76:6|Յորմէ գաղթեալ նախարարքն Հայոց, հանդերձ ազգաւն Արշակունեաց ի Յոյնս
06Khor2    77:4|Իսկ Արտաշրի գեղեցկապէս յարդարեալ զաշխարհս Հայոց` ի կարգ առաջին հաստատէր
06Khor2    78:2|էր, թէ ոմն ի նախարարացն Հայոց առեալ զմի յորդւոցն Խոսրովայ, փախուցեալ
06Khor2    78:4|Քանզի ի գաղթելն Հայոց յԱրտաշրէ` գաղթին եւ նոքա ընդ
06Khor2    79:1|Յաղագս նահատակութեանն Տրդատայ յամս անիշխանութեանն Հայոց
06Khor2    82:6|Իսկ Տրդատ ի հազարապետութիւն Հայոց զՕտայն կացուցանէ եւ շնորհակալութեամբ պատուէ
06Khor2    82:6|ձեռս տայ նմա զսպարապետութիւն զաւրացն Հայոց
06Khor2    84:6|Ասէ ցամենայն նախարարութիւնս տանս Հայոց պարապել գործոյ
06Khor2    84:7|Ասէ ցամենայն նախարարութիւնս տանս Հայոց արքայ. «Որ ոք ածցէ առ
06Khor2    85:7|յորում մեռաւ եւ սպարապետն ամենայն Հայոց Արտաւազդ Մանդակունի, սակայն Տրդատ անտի
06Khor2    91:11|կարգեալ ի վերակացութիւն Չորրորդն կոչեցեալ Հայոց, կշտամբեալ ի նմանէ` սպասեաց դիպող
06Khor2    92:33|Բովանդակեցան Գիրք Երկրորդ, յառաջադիմութեան Հայոց մեծաց
06Khor3    2:3|Արիստակեայ. սգացեալ ի վերայ աշխարհիս Հայոց, որք յանիշխանութեան մնացեալք` յարեան ազգ
06Khor3    3:9|աւտար ազգաց խորհէր տիրել բոլորումս Հայոց
06Khor3    4:1|Որոշումն Բակուր բդեշխին ի միաբանութենէ Հայոց, եւ խորհուրդ նախարարացն թագաւորեցուցանել զԽոսրով
06Khor3    4:3|կամեցաւ լինել. ճեղքեալ ի միաբանութենէ Հայոց` ձեռս ետ յՈրմիզդ արքայ Պարսից
06Khor3    4:4|եւ ի միտս եկեալ նախարարացն Հայոց` ժողովեցան առ մեծն Վրթանէս, եւ
06Khor3    5:1|Պատճէն թղթոյն Հայոց: «Եպիսկոպոսապետ Վրթանէս եւ որք ընդ
06Khor3    5:1|նովաւ եպիսկոպոսունք եւ ամենայն նախարարք Հայոց մեծաց. տեառն մերոյ Կոստանդեայ կայսեր
06Khor3    6:2|միագլուխ սպարապետ էր եւ ամենայն Հայոց զաւրավար
06Khor3    7:2|Երթեալ Մանաճիհր Հայոց հարաւային գնդաւն եւ Կիլիկեցւոց զաւրաւք
06Khor3    9:3|պատերազմաւ արեւելեայ եւ արեւմտեայ զաւրուն Հայոց` հանդերձ զաւրապետաւքն Բագարատաւ ասպետիւ եւ
06Khor3    9:6|Յոր ակնակառոյց լեալ քաջացն Հայոց եւ յարձակեալ` ոչ ինչ կարէին
06Khor3    10:1|Վախճան Խոսրովու, եւ պատերազմ Հայոց ընդ Պարսս
06Khor3    10:4|ժողովեալ մեծին Վրթանիսի զամենայն նախարարս Հայոց, հանդերձ զաւրաւք եւ զաւրապետաւք, յանձն
06Khor3    10:5|գնայ առ կայսր, զի թագաւոր Հայոց ի տեղի հաւր իւրոյ կացուսցէ
06Khor3    10:6|իւրոյ, որպէս թէ թագաւորեցուցանել զնա Հայոց խորհեցեալ, եւ առաքէ յաշխարհս մեր
06Khor3    10:8|անկան ի պատերազմին, սակայն յաղթեալ Հայոց գնդին` փախստական առնեն զզաւրս Պարսից
06Khor3    15:1|Եթէ զիա՛րդ Զաւրայի առեալ զզաւրս Հայոց դառնայ ի Յուլիանոսէ, եւ սատակի
06Khor3    15:2|որ փոխանակ Մանաճհրի սպարապետ էր Հայոց հարաւային գնդին, եւ Տիրանայ հրամանաւ
06Khor3    16:2|Բայց ի Տիրանայ խնդրեն նախարարքն Հայոց այր արժանի` կացուցանել յեպիսկոպոսութիւն փոխանակ
06Khor3    17:6|մերում յիշեալ եղբայր սիրելի Տիրան Հայոց արքայ. ողջոյն շատ
06Khor3    18:2|զԱրշակ, ակն ածելով ի զաւրացն Հայոց, զի մի՛ խափան ինչ առաջի
06Khor3    18:3|փոխանակ Վահանայ Ամատունւոյ սպարապետ կացուցեալ Հայոց արեւելեայ զաւրուն` զհաւատարիմ իւր զՎաղինակ
06Khor3    19:6|եւ թագակցաւ Վաղեսիւ կայսերաւ. Արշակայ Հայոց արքայի խնդալ
06Khor3    20:2|ամի թագաւորութեանն Արշակայ եկաց եպիսկոպոսապետ Հայոց մեծն Ներսեհ, որդի Աթանագինեայ, որդւոյ
06Khor3    21:4|Թէոդոսի զաւրու ծանու ի վերայ Հայոց դիմել
06Khor3    21:5|Որոյ հասեալ ի սահմանս Հայոց զարհուրի Արշակ եւ առաքէ ընդ
06Khor3    23:6|Արշակ արքայ Հայոց մեծաց, Գնելոյ իմում որդւոյ խնդալ
06Khor3    25:4|մեր թագաւոր հանդերձ ամենայն զաւրաւքն Հայոց ընդ իւր լինել
06Khor3    27:10|Եւ նախարարացն Հայոց ժողովեալ` դիմեցին ի վերայ արքունական
06Khor3    28:3|նա պատասխանեաց. «Ո՜վ քաջքդ ի Հայոց, որք զանձինս արգելեալ փակեցէք ընդ
06Khor3    29:15|Արշակ արքայ Հայոց մեծաց եւ ամենայն նախարարք Արամեան
06Khor3    35:2|Իբրեւ գիտացին նախարարք Հայոց, այնք, որոց նախ քան զԱրշակ
06Khor3    35:5|Մամիկոնէի, ուրացողաց զՔրիստոս, արձակէ յաշխարհս Հայոց. որք եկեալ նստան շուրջ զբերդաւն
06Khor3    36:1|չարեացն ի Մեհրուժանայ, եւ թագաւորել Հայոց Պապայ
06Khor3    36:7|պատճառաւ, զի ամենեւին մի՛ լիցի Հայոց ընդ Յունաց ծանաւթութիւն եւ հաղորդութիւն
06Khor3    36:7|ուսումն. զի յայնժամ գիր դպրութեան Հայոց չեւ եւս էր լեալ, եւ
06Khor3    36:8|ամենայն, որ հասին ի վերայ Հայոց, եւ զմահն Արշակայ` աղաչեաց զինքնակալն
06Khor3    36:10|սոցա միաբանութեամբ ածէ զՊապ յաշխարհս Հայոց
06Khor3    36:11|զամբարիշտն Մեհրուժան պետացեալ կալեալ զերկիրս Հայոց. եւ հալածական արարեալ` յինքեանս թափեն
06Khor3    37:6|Եւ մանկունք քաջ նախարարացն Հայոց, ինքնակամ նահատակեալք, մտին ի մէջ
06Khor3    37:19|առ հասարակ զաւրքն Յունաց եւ Հայոց, դիակամբք թշնամեացն լցին զդաշտն ամենայն
06Khor3    37:21|փախստեայսն. որում աճապարեալ հասանէ սպարապետն հայոց Սմբատ, եւ զորս ընդ նմայն
06Khor3    37:22|քանզի ի խնդիր էիր թագաւորել Հայոց. եւ ինձ ասպետիս պարտ է
06Khor3    40:2|ի քսաներորդ ամին իւրում թագաւորեցոյց Հայոց փոխանակ Պապայ զՎարազդատ ոմն ի
06Khor3    40:11|սա դարձուսցէ առ նա զաշխարհս Հայոց
06Khor3    40:16|յերկրորդ ամի Վարազդատայ եկաց եպիսկոպոսապետ Հայոց Զաւէն, ի նոյն ազգականութենէ Աղբիանու
06Khor3    41:2|Ապա փոխանակ Վարազդատայ թագաւորեցոյց Հայոց Թէոդոս մեծ զերկուս որդիսն Պապայ
06Khor3    41:6|յերկրորդ ամին Արշակայ եկաց յեպիսկոպոսապետութիւն Հայոց Ասպուրակէս, ազգական Շահակայ եւ Զաւենայ
06Khor3    42:1|Յաղագս բաժանելոյ Հայոց ընդ երկուս ի ձեռն երկուց
06Khor3    42:9|Զայս լուեալ Շապհոյ` թագաւորեցոյց Հայոց ի վերայ բաժնի իւրոյ զԽոսրով
06Khor3    42:11|քաջ, Շապուհ արքայից արքայ. նախարարաց Հայոց, որոց կալուած իշխանութեան յիմ բաժնին
06Khor3    43:1|Յաղագս փոփոխման նախարարացն Հայոց յիւրաքանչիւր ժառանգութեանց ի պաշտաւն երկաքանչիւր
06Khor3    43:2|Իբրեւ լուան նախարարքն Հայոց, այնք որք ունէին զիշխանութիւն ի
06Khor3    44:3|յեղուզակաբար արշաւանաւք յիշխանութիւն երկոցունց թագաւորացն Հայոց խռովէին զաշխարհս եւ անհանգիստ պահէին
06Khor3    44:4|փախստական արար ի կողմանս Չորրորդ Հայոց
06Khor3    44:5|ոմանս, որ ի կողմանս Չորրորդ Հայոց էին, ի սահմանս Ասորւոց, դիմեցին
06Khor3    46:9|հիւծմամբ եւ մեռանի, թագաւորեալ ամենայն Հայոց ամս հինգ, եւ կիսոցն Հայոց
06Khor3    46:9|Հայոց ամս հինգ, եւ կիսոցն Հայոց ամս երկուս եւ կէս
06Khor3    47:2|ի վերջ հասեալ է թագաւորութիւնն Հայոց, եւ զխռովութիւնն նիւթ իւրոյ համբերութեանն
06Khor3    47:8|ի մտի հնարել գտանել նշանագիրս Հայոց լեզուիս. եւ արկեալ զանձն ի
06Khor3    48:2|Տեսեալ նախարարացն Հայոց, եթէ ոչ կացուցին Յոյնք ի
06Khor3    48:5|Ստրատելատ Գազաւոն եւ ամենայն նախարարք Հայոց մասինն Յունաց. տեառն մերում Խոսրովայ
06Khor3    48:13|Քաջ արանց Խոսրով Հայոց արքայ. ստրատելատիդ Գազաւոնի եւ ամենայն
06Khor3    49:1|Միապետել Հայոց Խոսրովայ, եւ ունել զաթոռ եպիսկոպոսապետութեանն
06Khor3    49:2|Իբրեւ տիրեաց Խոսրով ամենայն նախարարացն Հայոց, որում ցանկայրն` յղէ առ Արկադ
06Khor3    49:3|կասկածեալ Արկադեայ ի միաբանութենէ նախարարացն Հայոց, թէ միաբանութեամբ հանիցեն ի նմանէ
06Khor3    49:7|եկեալ Մեսրոպ յաղագս խնդրոյ նշանագրաց Հայոց` եգիտ զնա առաւել եւս փափագող
06Khor3    51:3|Եւ ի մեռանել քաջ սպարապետին Հայոց Սահակայ ասպետի` ի տեղի նորա
06Khor3    51:9|կարգեսցին ունել զհինգերորդ գահ նախարարացն Հայոց, եւ ի դիւանի իւրում գրել
06Khor3    51:12|Համազասպայ, եւ որում ցանկայրն` զսպարապետութիւնն Հայոց, հրովարտակ առ Վռամշապուհ մեր թագաւոր
06Khor3    51:14|արքայ. առ եղբայր Վռամշապուհ թագաւոր Հայոց. ողջոյն շատ
06Khor3    51:21|զնոյն բարեկամութիւն կալաւ ընդ աշխարհիս Հայոց եւ ընդ թագաւորին մերում Վռամշապհոյ
06Khor3    52:6|զամենայն եպիսկոպոսունս, հոգալ զգիւտ դպրութեան Հայոց, զոր զգացուցին արքային. եւ նա
06Khor3    54:1|Յաղագս դպրութեան Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից
06Khor3    54:9|գիրք. դարձեալ ի բաժանել զաշխարհս Հայոց` չտային պարսիկ վերակացուքն յոյն
06Khor3    55:1|Կրկին թագաւորելն Հայոց Խոսրովայ, եւ յետ նորա Շապհոյ
06Khor3    55:6|այլ զՇապուհ զորդի իւր թագաւորեցուցեալ Հայոց, հնարս դառնութեան խորհելով, իբր թէ
06Khor3    55:7|ոք ի միաբանութիւն հաւաքեաց զգունդս Հայոց
06Khor3    56:1|Որ ինչ զկնի գնալոյն ի Հայոց Շապհոյ, եւ անիշխանութեանն յետ նորա
06Khor3    56:2|Զքառեամ անարգաբար թագաւորեալ Հայոց Շապհոյ` հասանէ նմա համբաւ հիւանդութեան
06Khor3    56:2|տեղակալին հրամայելով զաւրագլխի` ունել զմեծամեծս Հայոց եւ տանել ի Պարսս
06Khor3    56:5|Ճիճրակացւոյ զաւրագլուխ եղելոյ ժողովեալ նախարարացն Հայոց հանդերձ զաւրաւք իւրեանց` տան ընդ
06Khor3    57:4|տեառն իմում Աւգոստոս Թէոդոսի Սահակ Հայոց եպիսկոպոս, ի Տէր խնդալ
06Khor3    57:11|Սահակ եպիսկոպոս Հայոց. վարդապետ մեր Ատտիկոս եպիսկոպոս աշխարհամուտ
06Khor3    57:16|Սահակ եպիսկոպոս Հայոց. քաջի զաւրավարի Անատոլեայ խնդալ
06Khor3    57:25|կայսր Հռոմայեցւոց. մեծի Սահակայ եպիսկոպոսի Հայոց խնդալ
06Khor3    57:29|Եւ հրամայեցաք քաղաք շինել յաշխարհիդ Հայոց` յապաւինութիւն ձեզ եւ մերոց զաւրացդ
06Khor3    57:34|սիրելւոյ եւ աթոռակցի` Սահակայ եպիսկոպոսի Հայոց, ի Տէր խնդալ
06Khor3    58:5|Պարսից Վռամայ, եթէ առանց նախարարացն Հայոց ոչ մարթի ունել զաշխարհս` հաշտութիւն
06Khor3    58:9|փոխեալ զանունն, Արտաշիր կոչելով` զաշխարհս հայոց ի նա հաւատայ առանց պարսիկ
06Khor3    61:5|եւ զաշակերտին Թէոդորի` գնացին յաշխարհն Հայոց
06Khor3    63:1|Յաղագս չար միաբանութեանն Հայոց ի խորհուրդ կորստեան անձանց
06Khor3    63:2|Բայց թագաւորն Հայոց Արտաշիր անհուն սկսաւ ողողանել յանառակ
06Khor3    64:1|Յաղագս բառնալոյ թագաւորութեանն Հայոց ինքեանց կամաւ, եւ անարգելոյ աթոռոյ
06Khor3    64:2|Վռամայ կոչեցեալ ի դուռն զթագաւորն Հայոց զԱրտաշիր եւ զմեծն Սահակ, եւ
06Khor3    64:4|քո զՎարդան կարգեսցէ ի վերայ Հայոց զուգահաւասար թագաւորին եւ համապատիւ
06Khor3    64:8|տալ փոխանակ նորա յաթոռ եպիսկոպոսապետութեանն Հայոց զՍուրմակն զայն
06Khor3    65:2|Որպէս ասացաք` յերկուս բաժանեալ նախարարքն Հայոց` յերկաքանչիւրոցն առաքեցին խնդրել աթոռակալ յարքայէն
06Khor3    65:6|լինել պատճառ կորստեան ի մէնջ Հայոց աշխարհին, փոխել զբարերարութիւնն մեր ի
06Khor3    65:9|զերկուսս զայս միայն. զգահ նախարարացն Հայոց, որպէս կարգեալ յԱրտաշրէ վարեցան մինչեւ
06Khor3    67:5|յերրորդ ամէ վերջնոյ Խոսրովայ արքայի Հայոց մինչեւ ցսկիզբն ամին երկրորդի Յազկերտի
06Khor3    67:17|էր հաւատացեալ Պարսից զհազարապետութիւն աշխարհիս Հայոց. որոյ բարձեալ` տարաւ զնա արժանի
06Khor3    68:1|Ողբք վասն բառնալոյ թագաւորութեանն Հայոց յազգէն Արշակունեաց, եւ եպիսկոպոսապետութեանն յազգէ
06Khor3    68:2|Ողբամ զքեզ, Հայոց աշխարհ, ողբամ զքեզ, հանուրց հիւսիսականաց
06Khor3    68:45|ԳԻՐՔ ԵՐՐՈՐԴ, ՅԱՆԿ ԵԼԱՆԵԼՈՅ ՊԱՏՄՈՒԹԵԱՆ ՀԱՅՈՑ ՄԵԾԱՑ
07Seb1    7:3|եւ կամ որպէս քաջ նախարարացն Հայոց եւ նախանձաւորն Աստուծոյ նահապետն Մամիկոնէից
07Seb1    8:0|թագաւորել Կաւատայ։ Վահան կարգի մարզպան Հայոց: Մահ Կաւատայ եւ թագաւորել Անուշըռուան
07Seb1    8:3|զաւրական: Բայց սակայն զաւրացեալ զաւրն Հայոց վանեցին անդ կոտորածով զզաւրն Պարսից
07Seb1    8:4|Վահան ժողովեաց եւ զհարկս աշխարհիս Հայոց եւ շինեաց զեկեղեցիս մեծամեծս, զոր
07Seb1    8:4|եւ ի բազում տեղիս աշխարհիս Հայոց: Եւ շինեալ զերկիրս նորոգեաց վերստին
07Seb1    8:5|զաւրս գումարել ի վերայ աշխարհիս Հայոց, ոչ եղեւ նմա պարապ. զի
07Seb1    8:8|յամենայն կողմանց. առնէ եւ ընդ Հայոց հաշտութիւն, եւ կոչէ զՎահան ի
07Seb1    8:11|ապստամբեալ ի բաց եկաց ի Հայոց անուանեալ Վահան իշխան աշխարհին Սիւնեաց
07Seb1    8:11|զի մի եւս կոչեսցի անուն Հայոց ի վերայ նոցա: Եւ կատարէր
07Seb1    8:12|Իսկ առ Հայոց երդնոյր թագաւորն Յունաց, եւ հաստատէր
07Seb1    9:7|եկին մի ըստ միոջէ յերկիրս Հայոց՝ յապստամբութենէ Վարդանայ Մամիկոնէից տեառն որդւոյն
07Seb1    9:9|անճետս արասցեն զարս ի յաշխարհէն Հայոց, խլել, բրել, յատակել եւ անխնայ
07Seb1    10:2|ի հինէ անտի Խոսրովայ արքայի Հայոց՝ փախուցին ի դուռն արքունի իւրեանց
07Seb1    11:2|ի Մծբին քաղաք, եւ յերկրէն Հայոց՝ զաշխարհն Տանուտէրական իշխանութեանն մինչեւ ցԱյրարատ
07Seb1    11:6|կայսերական յաւգնականութիւն՝ զՅովհանն Պատրիկ ի Հայոց կողմանէ, եւ զՆերսէս ստրատելատ յԱսորւոց
07Seb1    11:7|Եւ զզաւրս աշխարհին Հայոց ընդունէին գումարել, որք ի ժամուն
07Seb1    11:10|Մուշեղ եւ առ այլ նախարարս Հայոց, որ ունէր այսպէս
07Seb1    11:13|Եւ թողում ձեզ զամենայն երկիրն Հայոց մինչեւ ցԿապկոհ եւ ցդուռն Աղուանից
07Seb1    12:33|զամենայն մինչեւ ցՄծբին, եւ զերկիրն Հայոց. որ ընդ իւրով իշխանութեամբն էր
07Seb1    12:34|Եւ ի նախարարացն Հայոց բազումք ի Յունաց կողմանէ եւ
07Seb1    15:0|Նենգաւոր խորհուրդ Մաւրկայ՝ թափուր յիշխանաց Հայոց կացուցանել զՀայս: Փախուստ բազում իշխանաց
07Seb1    15:0|Փախուստ բազում իշխանաց յունական մասինն Հայոց առ Պարսիկ
07Seb1    16:0|գանձու մեծաւ առ յանկուցանել զիշխանս Հայոց ի բաժնէն Յունաց. յափշտակել իշխանաց
07Seb1    16:7|համարակարին զամենայն իշխանս եւ զզաւրս Հայոց, որ ի Պարսից կողմանէ՝ ողոքաւ
07Seb1    18:2|դարձեալ վերստին զաւր հանել յաշխարհէն Հայոց բազում յոյժ, զամենեսեան կամով եւ
07Seb1    19:1|իւր: Իսկ մանկունք ուխտի եկեղեցեացն Հայոց փախստական գնացեալ յաւտար երկիր վարէին
07Seb1    20:0|ի կայսերէն՝ ժողովել զաւրս ի Հայոց եւ առաքել ի ձեռն Սահակայ
07Seb1    20:1|վերստին քննել եւ խնդրել յաշխարհէն Հայոց զայր եւ զձի արս ընտիրս
07Seb1    20:5|դարձեալ սկսան միաբանել մնացեալ նախարարքն Հայոց, եւ խնդրէին ի բաց կալ
07Seb1    22:5|իւրոյ արքունականս, եւ իշխանք նախարարացն Հայոց ընդ նմա
07Seb1    23:0|Մահ նախարարացն Հայոց որ յԱսորեստանի: Սպանումն Կոտիտայ Ամատունւոյ
07Seb1    23:0|Ամատունւոյ սադրանաւք Խոսրովայ: Ապստամբութիւն զաւրուն Հայոց որ նստէրն ի Սպահան: Յափշտակութիւն
07Seb1    23:1|Յայնժամ հասեալ մահ իշխանացն Հայոց, մեռան ի դրանն արքունի մահուամբ
07Seb1    28:0|եւ առաքի ընդդէմ Քուշանաց: Նախարարք Հայոց՝ որք ընդ նմա: Գունդ մի
07Seb1    28:4|Եւ այս են իշխանք նախարարացն Հայոց, որ ընդ նմա իւրաքանչիւր գնդաւ
07Seb1    29:0|Մահ Սմբատայ: Ապստամբել նախարարացն Հայոց ի Պարսից եւ երթալ ի
07Seb1    30:8|ասէ, իմ ի վերայ աշխարհին Հայոց: Արդ՝ [ԼՌ] երդաւոր ժողովեսցին ինձ անտի
07Seb1    31:6|ընդ նմա: Եւ ընդ կողմանս Հայոց գումարեալ զաւրս, եւ զՋուան Վեհ
07Seb1    32:1|Վեհ, զոր արձակեաց ի կողմանս Հայոց հանդերձ զաւրու իւրով՝ երթեալ հասանէ
07Seb1    32:4|այլ զաւր Պարսից ի կողմանս Հայոց, եւ Դատոյեան զաւրագլուխ նոցա: Եւ
07Seb1    33:5|Աշտատ Յեզտայար եկն ի սահմանս Հայոց յամի ութ եւ տասներորդի թագաւորութեանն
07Seb1    34:6|եւ ինքեանք երթեալ ի սահմանս Հայոց: Եւ ձմերեալ զաւրն Պարսից ի
07Seb1    35:1|Կոմիտասայ արքեպիսկոպոսի եւ մետրապուլտի աշխարհիդ Հայոց, Մոդեստոս նուաստ երէց եւ տեղապահ
07Seb1    36:4|դպրացս, եւ յամենայն ժողովրդոց աշխարհիս Հայոց՝ ձեզ նեղելոցդ եւ վշտացելոցդ, գանալից
07Seb1    37:1|շինեալ էր սրբոյն Սահակայ հայրապետի Հայոց կաթուղիկոսի, որդւոյ սրբոյն Ներսիսի
07Seb1    37:2|Գրիգորի եւ մատանեաւ երանելւոյն Սահակայ Հայոց կաթուղիկոսի, զոր նա ոչ համարձակեցաւ
07Seb1    38:29|Երակլի զզաւրս իւր՝ դարձաւ յերկիրն Հայոց, անցեալ ընդ Շիրակ հասանէ ի
07Seb1    40:0|Վարազտիրոց կարգի մարզպան Հայոց: Նստել յաթոռ կաթողիկոսութեան Քրիստափորի եւ
07Seb1    41:0|կիւրապաղատ: Թէոդորոս Ռշտունի պահէ զաշխարհն Հայոց յապահովի
07Seb1    41:8|Շումն, շինեաց բոլորովին զամենայն աշխարհն Հայոց: Բայց ոչ նուաճեալ հնազանդեցաւ իշխանին
07Seb1    41:16|անդրէն միաբանէ ընդ ինքեան զզաւրս Հայոց, յարձակի ի վերայ Մժեժի Գնունւոյ
07Seb1    41:17|լեալ ամենայն ազատացն՝ կորուսին զերկիրս Հայոց
07Seb1    42:0|Կոստանդնի: Մուտ որդւոցն Իսմայելի յաշխարհսն Հայոց: Առումն Դունայ եւ գերումն [ԼԵ] հազար
07Seb1    42:20|Մուշեղ Մամիկոնեան որդի Դաւթի, զաւրավարն Հայոց երեք հազար սպառազինաւք, եւ Գրիգոր
07Seb1    42:26|ոչ ոք ընտրեցաւ զաւրավար յաշխարհին Հայոց. քանզի անմիաբան լեալ իշխանացն՝ մեկնեցան
07Seb1    42:27|ոչ ոք կարաց ի զաւրացն Հայոց արկանել գոյժ ի Դուին աւան
07Seb1    42:32|Իսկ իշխանն Հայոց Ռշտունեաց տէրն դարանակալ եղեալ ի
07Seb1    44:18|զի նա էր իշխան աշխարհիս Հայոց: Եւ դարձաւ եկն անդրէն ի
07Seb1    44:18|դարձաւ եկն անդրէն ի զաւրս Հայոց: Եւ իբրեւ եկն յերկիրն Կոտէից
07Seb1    44:24|յուզմունք լինէին ի մէջ աշխարհիս Հայոց. քանզի փութանակի եկն եհաս հրամանն
07Seb1    44:24|եհաս հրամանն արքունի առ զաւրավարն Հայոց՝ ունել զամենայն անցս ճանապարհացն, եւ
07Seb1    44:25|հանդերձ իշխանաւքն զաւրուն եւ նախարարաւքն Հայոց՝ արձակել զՆերսէս կաթուղիկոս առ ասպետ
07Seb1    44:29|իշխանութիւն զաւրավարութեան, եթէ կամիցին իշխանքն Հայոց եւ եթէ ոչ կամիցին: Եւ
07Seb1    45:2|եհաս ի վերայ նոցա զաւրավարն Հայոց Թէոդորոս զաւրու իւրով եւ յարձակեցաւ
07Seb1    45:3|Եւ եղեւ յաղթութիւն մեծ զաւրավարին Հայոց: Եւ ետ տանել զաւրավարն Հայոց
07Seb1    45:3|Հայոց: Եւ ետ տանել զաւրավարն Հայոց զընծայս Կոստանդնի ի պատերազմէն զընտիր
07Seb1    45:8|արկ ի միտս իւր կաթուղիկոսն Հայոց Ներսէս շինել իւր բնակութիւն մերձ
07Seb1    45:12|ժողովեցան ամենայն եպիսկոպոսունքն եւ նախարարքն Հայոց ի Դուին առ քրիստոսասէր կաթուղիկոսն
07Seb1    45:12|Ներսէս եւ առ բարեպաշտ զաւրավարն Հայոց Թէոդորոս Ռշտունեաց տէրն
07Seb1    46:0|Հոռոմոց թագաւորէն Կոստանդինայ, զոր գրեցին Հայոց եպիսկոպոսունքն եւ կաթուղիկոսն Ներսէս հանդերձ
07Seb1    46:12|անդ արք երկու եպիսկոպոսք յաշխարհէն Հայոց, արք հաւատարիմք, զորս վասն բռնութեան
07Seb1    46:20|եւ Եփեսոսին. եւ նոցին միաբան Հայոց հաւատն ճշմարտութեամբ: Իսկ Քաղկեդոնի ասացեալն
07Seb1    46:21|հասեալ ըստ միաբանութեան հաւատոյ աշխարհիս Հայոց, որ էր կնքեալ մատանեաւ Կաւատայ
07Seb1    46:22|Եւ որք միաբանին ընդ Հայոց հաւատոյն ի կողմանս Ասորեստանեայց, Կամյիշով
07Seb1    46:41|վարդապետելով զՏրդատ արքայ եւ զիշխանսն Հայոց աշխարհին, գոգցես եթէ [Լ] ամաւք յառաջ
07Seb1    48:0|կայսեր ի Հայս. բազումք յիշխանացն Հայոց գան առ նա եւ ցուցանեն
07Seb1    48:5|Թէոդորոս Ռշտունեաց տէր ամենայն իշխանաւքն Հայոց, ի բաց ընկեցեալ զաստուածային դաշնաւորութիւնն
07Seb1    48:12|իշխանք եւ զաւրք Չորրորդն կոչեցեալ Հայոց, եւ այլ ամենայն զաւրք եւ
07Seb1    48:17|կաթուղիկոսն եւ Մուշեղ ամենայն իշխանաւքն Հայոց, եւ մեծաւ աղաչանաւք եւ արտասուալից
07Seb1    48:18|արքայ զՄուշեղ Մամիկոնէից տէր՝ իշխան Հայոց հեծելոցն, եւ արձակեաց զնա ի
07Seb1    49:0|Վասն Հայոց կաթողիկոսին Ներսեսի. հաղորդել նորա եւ
07Seb1    49:0|Կոստանդնուպոլիս: Փախուստ Ներսիսի յերեսաց իշխանացն Հայոց: Թէոդորոս Ռշտունի հարկանէ զզաւրս Յունաց
07Seb1    49:0|եւ ընդունի զիշխանութիւն ի վերայ Հայոց, Վրաց, Աղուանից եւ Սիւնեաց: Պատրաստութիւն
07Seb1    49:1|փոքր մի ի շատէ վասն Հայոց կաթուղիկոսին Ներսիսի, զի էր նա
07Seb1    49:11|զայս ասա ինձ, եթէ դա Հայոց կաթուղիկոս է, թէ ոչ»: 11 Ասէ
07Seb1    49:16|գնաց փութանակի: Եւ արար իշխանն Հայոց զՄորիանոս ոմն հանդերձ հայ զաւրուն
07Seb1    50:0|հերքի ի բքոյ ձմերայնոյ: Իշխանք Հայոց միաբանին եւ բաժանեն զՀայս ի
07Seb1    50:18|Իսկ իշխանքն Հայոց որ ի Յունաց եւ որ
07Seb1    52:0|Յունաց: Առումն Կարնոյ. աւերումն երկրին Հայոց, Աղուանից եւ Սիւնեան ի ձեռն
07Seb1    52:0|Ռշտունւոյ: Համազասպ Մամիկոնեան կարգի իշխան Հայոց: Կաթողիկոս Ներսէս դառնայ յաթոռ կաթողիկոսութեանն
07Seb1    52:7|քաղաքին. եւ կողոպտեաց զամենայն երկիրն Հայոց, զԱղուանս, զՍիւնիս, եւ մերկացոյց զամենայն
07Seb1    52:9|Եւ ունէր զիշխանութիւն Հայոց աշխարհիս Համազասպ Մամիկոնէից տէրն, որդի
07Seb1    52:11|Իսկ կաթուղիկոսն Հայոց Ներսէս գնաց ընդ թագաւորին, որպէս
07Seb1    52:12|գահոյս արծաթիս եւ զիշխանութիւնն աշխարհին Հայոց, եւ պատիւս այլոց իշխանացն, եւ
07Seb1    52:15|նոքա անդրէն նուաճեալ միաբանեցան ընդ Հայոց
08Ghev1    2:4|մասն զօրուն հատեալ ասպատակէին յաշխարհս Հայոց ընդ կողմն Պարսից. եւ առնուին
08Ghev1    2:6|ոչ ինչ գրէր զբանս իշխանին Հայոց
08Ghev1    2:7|նա մորմոքեալ ընդ կորուստ աշխարհիս Հայոց եւ ընդ ծուլութիւն զօրավարին՝ ոչ
08Ghev1    2:13|դադարեցին յելանելոյ ի վերայ աշխարհիս Հայոց ամս [Գ]: Ապա ի քսան եւ
08Ghev1    2:13|յարձակէին ելանել ի վերայ աշխարհիս Հայոց զօրու ծանու
08Ghev1    3:1|եւ զկնի իւրեանց թողեալ զզօրսն Հայոց՝ դէմ եդեալ ընթացան ի մայրաքաղաքն
08Ghev1    3:9|Իսկ զօրքն Հայոց հանդերձ նախարարօքն եւ իշխանաւն իբրեւ
08Ghev1    3:10|դադարեցին յելանելոյ ի վերայ աշխարհիս Հայոց [Ժ] ամս
08Ghev1    3:11|դարձեալ յարձակեցան ի վերայ աշխարհիս Հայոց. որոց էին գլխաւորք Օթման եւ
08Ghev1    3:12|Եւ իբրեւ հասին ի սահմանս Հայոց՝ յերիս բաժանեալ առաջս՝ սփռեցան յասպատակս
08Ghev1    4:0|ինչ անցք անցին ընդ աշխարհս Հայոց, եւ մահուան իշխանացն
08Ghev1    4:1|զօրս գումարել ի վերայ աշխարհիս Հայոց իշխանն Տաճկաց
08Ghev1    4:10|իշխանն Իսմայելի գրէ հրովարտակ յաշխարհս Հայոց. «եթէ ոչ հարկեսջիք ինձ եւ
08Ghev1    4:11|Յայնժամ ժողովեալ ի միասին քահանայապետն Հայոց Ներսէս, շինող սրբոյն Գրիգորի, եւ
08Ghev1    4:12|պատանդ՝ տային երկուս ի նախարարացն Հայոց զԳրիգոր ի Մամիկոնեան տանէ եւ
08Ghev1    4:13|Մուաւիա՝ հատին ի վերայ աշխարհիս Հայոց հարկս [Շ] դահեկան ի միում ամի
08Ghev1    4:14|եւ տայր Գրիգորի զպատիւ իշխանութեանս Հայոց. եւ առաքէ զնոսա բազում մեծարանօք
08Ghev1    4:14|առաքէ զնոսա բազում մեծարանօք յաշխարհս Հայոց: Եւ եղեւ բազում խաղաղութիւն յաւուրս
08Ghev1    4:15|վախճանի: Եւ նա վարեաց զաշխարհս Հայոց ի նոյն սակ հարկի: Եւ
08Ghev1    4:17|Իսկ Գրիգոր իշխանն Հայոց յաւուրս իւրոյ իշխանութեանն խաղաղացոյց զաշխարհս
08Ghev1    4:17|յաւուրս իւրոյ իշխանութեանն խաղաղացոյց զաշխարհս Հայոց յամենայն հինից եւ յարձակմանց. զի
08Ghev1    4:18|ամին տիրեցին ի վերայ աշխարհիս Հայոց հիւսիսային ազգն, որ ասին Խազիրք
08Ghev1    4:19|ասպատակ սփռեալ ի վերայ աշխարհիս Հայոց՝ առին զբազում գաւառս եւ զաւանս
08Ghev1    5:1|եւ նախամեծար. ի մէջ նախարարացն Հայոց, ի տոհմէ Բագրատունեաց, ճոխ եւ
08Ghev1    5:4|զօր բազում ի վերայ աշխարհիս Հայոց, որք եկեալ աւերեցին զաշխարհս աւարառութեամբ
08Ghev1    5:7|Իսմայելի յարձակեալ ի վերայ աշխարհիս Հայոց, որ էին որդիք յանցանաց եւ
08Ghev1    5:9|ցրուել ի դաշտին առաջի զօրացն Հայոց. եւ նոցա անխորհրդաբար դարձեալ յաւարն
08Ghev1    5:10|նոցա, եւ հարեալ վիրաւորեցին զիշխանն Հայոց
08Ghev1    6:1|եւ բազում եղեն հարուածք զօրացն Հայոց զի նուազունք էին: Անկան եւ
08Ghev1    8:0|Մահմետ զօրավարն յԱսորիս՝ եթող յաշխարհիս Հայոց իշխան փոխանակ իւր յԻսմայելացւոցն: Որոյ
08Ghev1    8:0|առեալ բառնալ զազատախումբ տոհմն յաշխարհէս Հայոց հանդերձ նոցին հեծելովք
08Ghev1    8:8|Եւ իբրեւ ազդ եղեւ զօրուն Հայոց վասն հինին, որ զարթուցեալ գայր
08Ghev1    8:9|Իսկ զօրուն Հայոց պատգամ յղեալ առ զօրսն Տաճկաց
08Ghev1    8:10|Իսկ զօրուն Հայոց ամրացուցեալ զփողոցս աւանին՝ կարգեցին ի
08Ghev1    8:13|հասեալ յօգնականութիւն մեծազօրն Աստուծոյ գնդին Հայոց՝ թէպէտ եւ նուազունք էին քան
08Ghev1    8:19|Իսկ զօրն Հայոց յղփացեալ յաւարէ թշնամեացն՝ առաքէին առ
08Ghev1    8:25|Եւ ել առ զօրսն Հայոց եւ ասէ. «մեր լուեալ է
08Ghev1    9:0|եւ ելանել ի վերայ աշխարհիս Հայոց սրով եւ գերութեամբ
08Ghev1    9:1|իշխանին իւրեանց: Իբրեւ լուան նախարարք Հայոց աշխարհիս զհէնն, որ գայր զօրացեալ
08Ghev1    9:1|զօրացեալ ի վերայ՝ հանդերձեցին զկաթողիկոսն Հայոց զՍահակ եւ զոմանս յեպիսկոպոսաց աշխարհիս
08Ghev1    9:4|զոր միաբանեալ նախարարք եւ ռամիկք Հայոց խնդրեն ի քէն. այլ որ
08Ghev1    9:9|ի Խառան՝ պատմեցին նմա զկաթողիկոսէն Հայոց եւ մատուցին առաջի նորա զգիրն
08Ghev1    9:13|կաթողիկոսին Սահակայ երթեալ էին յաշխարհէս Հայոց՝ առեալ զմարմինն երանեալ հայրապետին փոխէին
08Ghev1    9:14|գրոյ, եւ դարձան անդրէն յաշխարհս Հայոց: Եւ իբրեւ տեսին բնակիչք աշխարհիս
08Ghev1    9:15|զօրավարն երկրորդ անգամ ելեալ յաշխարհս Հայոց զօրու ծանու յութուտասաներորդ ամի ԱբդլՄելիք
08Ghev1    9:15|միայն ընդ ակամբ հայէր նախարարացն Հայոց: Եւ ԱբդլՄելիքի կալեալ զիշխանութիւնն այսպիսի
08Ghev1    10:1|իշխանութեան իւրոյ խորհեցաւ բառնալ յաշխարհէս Հայոց զտոհմ նախարարաց նոցին հեծելովք վասն
08Ghev1    10:6|առաջնորդ զօրուն Յունաց եղեն նախարարք Հայոց՝ դարձեալ զնոյն խորհուրդ խորամանկութեան հրամայէր
08Ghev1    10:7|քաղաքի՝ կոչել առ ինքն զնախարարս Հայոց նոցին հեծելովք իբրեւ պատճառանօք՝ եթէ
08Ghev1    10:15|եւ բազումք այլք ի նախարարաց Հայոց, զորս ոչ բաւեմ մի ըստ
08Ghev1    10:16|Յայնմ ժամանակի թափուր եղեալ աշխարհս Հայոց ի տոհմէ նախարարաց՝ մատնէին որպէս
08Ghev1    10:16|աղէտս վտանգի պահէին զբնակիչս աշխարհիս Հայոց. որոց տաղտկացեալ յանհանգիստ նեղութեանցն՝ զհառաչանս
08Ghev1    10:20|յիշխանութեանն՝ գրէր հրովարտակ առ նախարարս Հայոց, եւ հաւանեցուցանէր զնոսա դառնալ յիւրեանցական
08Ghev1    10:23|Իսկ ԱբդլԱզիզն տիրեալ աշխարհիս Հայոց՝ խաղաղացոյց զամենայն յարձակմունս անիրաւութեան յաշխարհէս
08Ghev1    13:1|գերութեանն, զոր գերեաց Մահմետ յաշխարհէս Հայոց յետ այրելոյն զնախարարս աշխարհիս. զի
08Ghev1    17:1|Հերթ՝ աշխարհագիր առնել ընդ աշխարհս Հայոց վասն ծանրացուցանելոյ զանուր լծոյ ծառայութեան
08Ghev1    17:2|ձեռն նորա ի վերայ աշխարհիս Հայոց
08Ghev1    18:1|բազում գումարել ի վերայ աշխարհիս Հայոց: Եւ միաբանեալք ելանէին ընդ աշխարհն
08Ghev1    21:0|Իսմայելի Հեշմ ի վերայ ազգիս Հայոց զՄրուան որդի Մահմետի փոխանակ Սեթայ
08Ghev1    21:1|Դուին՝ յանդիման լինէին նմա նախարարք Հայոց: Եւ խօսի ընդ նոսա բանիւք
08Ghev1    21:1|իշխանութիւն պատրկութեան ի վերայ աշխարհիս Հայոց հրամանաւ Հեշմայ, եւ բազում պատուով
08Ghev1    21:5|եւ անդր արգելեալ էր զնախարարացն Հայոց եւ նոցին հեծելոցն զխածիթայսն. յանդիման
08Ghev1    24:0|զզօրս իւր, եւ թողոյր յաշխարհիս Հայոց զԻսահակ որդի Մսլիմի
08Ghev1    25:2|Եւ իբրեւ հասին յաշխարհս Հայոց, յետ սակաւ ինչ ժամանակի երթեալք
08Ghev1    25:5|գալստեան նորա, եթէ եհաս պատրիկն Հայոց ի թիկունս օգնականութեան եւ ունի
08Ghev1    25:7|որդին Մսլիմի ի վերայ զօրացն Հայոց իշխան՝ զԳրիգոր ի տանէն Մամիկոնեան
08Ghev1    25:8|Իսահակ, որ էր հրամանատար աշխարհիս Հայոց, եւ հրամայէ ունել զԴաւիթ եւ
08Ghev1    25:11|առաքէ զնա մեծամեծ պատուօք յերկիրս Հայոց
08Ghev1    26:1|Եւ եկեալ ամենայն նախարարք Հայոց առ իշխանն Աշոտ՝ հարկեցուցանէին զնա
08Ghev1    26:4|կամեցան ընդունել զխրատ իմաստութեանն նախարարարքն Հայոց. այլ դիմադարձեալ ասեն. «եթէ ոչ
08Ghev1    26:4|ժուժկալել տագնապիս յորում կայ երկիրս Հայոց
08Ghev1    26:12|եւ յայնմհետէ բառնայր փառք ազգիս Հայոց
08Ghev1    28:1|Որ նախ ելեալ յաշխարհս Հայոց՝ բազում վշտօք եւ նեղութեամբք վտանգէր
08Ghev1    28:7|եւ հարկապահանջութեան ի վերայ աշխարհիս Հայոց զԵզիտ որդի Ուսաիդ
08Ghev1    28:8|վերայ աշխարհիս իշխան ի նախարարացն Հայոց զԻսահակ որդի Բագրատայ ի նոյն
08Ghev1    28:9|գայր ամի ամի յարքունուստ զօրացն Հայոց: Եւ զհամար հեծելոցն պահանջէին յիշխանացն
08Ghev1    29:5|կարգեաց նոցա պատրաստութիւն կերակրոց յաշխարհէս Հայոց
08Ghev1    31:6|որ ունէր զիշխանութիւն հրամանատարութեան աշխարհիս Հայոց, այլ միայն ղօղեալ իբրեւ զանբան
08Ghev1    32:0|զոր նախ առաքէր Աբդլա յաշխարհս Հայոց, որում Ծալէհ կոչէին. որ էր
08Ghev1    32:1|Էին ոմանք ի նախարարացն Հայոց, որք մերժեալ լքին զժառանգութիւնս իւրեանց
08Ghev1    32:3|ընկենոյր բազում վիրաւոր ի զօրուէն Հայոց եւ զայլսն փախստական ընկենոյր յամուրն
08Ghev1    32:7|նոսա պատուելով, եւ առաքէր յերկիրս Հայոց
08Ghev1    33:0|լծոյ հարկապահանջութեան ի վերայ աշխարհիս Հայոց. քանզի դժոխաձեւ ագահութիւն անհամբոյր թշնամւոյն
08Ghev1    33:1|այլ համօրէն զբոլոր երկիրս Հայոց արկանէր ընդ անհանդուրժելի վտարանդիւք. զի
08Ghev1    33:2|ստացուածոց՝ կապէին կապանօք տնանկութեան երկիրս Հայոց, եւ առհասարակ ճաշակէին ի հնոցէ
08Ghev1    33:5|մեքենայոյզ խորամանկութիւնն յորդորէր խոնարհեցուցանել զերկիրս Հայոց ի տեղիս չարչարանաց
08Ghev1    33:7|Կահաթբայ հրամանատար ի վերայ երկրիս Հայոց, եւ ընդ նմա գունդ բազում
08Ghev1    34:0|ելեալ. քանզի իբրեւ տեսին նախարարք Հայոց զվտանգ տարակուսանացն հասեալ ի վերայ
08Ghev1    34:6|եւ զՍմբատ որդի Աշոտոյ զսպարապետն Հայոց եւ զայլ նախարարսն, եւ հետամուտ
08Ghev1    34:6|զնոսա վարեալ փախստական առնէր յաշխարհէս Հայոց
08Ghev1    34:8|նուազեալ էր գիւտ արծաթոյ յաշխարհէս Հայոց
08Ghev1    34:10|ընդ իւր զոմանս ի նախարարացն Հայոց՝ ի բաց եկաց ի հնազանդութենէ
08Ghev1    34:21|զայս յաջողուած գործոյ տեսանէին նախարարք Հայոց՝ ամենեքեան միամտեալ ընթանային զհետ անմիտ
08Ghev1    34:27|Եւ ժողովեալ ամենայն նախարարք Հայոց ի մի վայր՝ առնէին առ
08Ghev1    34:33|էառ ածել զմտաւ առնուլ զաշխարհս Հայոց ի ձեռաց նորա. Կոստանդին որդի
08Ghev1    34:40|իշխանն Իսմայելի ի վերայ երկրիս Հայոց, եւ գումարէր զընտիրս հեծելոց իբրեւ
08Ghev1    34:42|կողմանցն Ասորւոց՝ գայր հասանէր յաշխարհս Հայոց ի քաղաքն Խլաթ, մեծաւ զգուշութեամբ
08Ghev1    34:43|ի քաղաքցւոցն անտի զորպիսութիւն զօրացն Հայոց, եթէ քանիք եւ եթէ ո՛յք
08Ghev1    34:44|յայնմիկ՝ զեկուցանէր զգալուստ թշնամեացն նախարարացն Հայոց, զի ուր ուրեք եւ իցեն
08Ghev1    34:51|Ամր զօրավարն Իսմայելի զգալուստ նախարարացն Հայոց: Եւ նորա խաղացեալ բազմութեամբ զօրացն
08Ghev1    34:52|Եւ մինչդեռ մարտնչէին գունդն Հայոց ընդ ամրոցին՝ վաղվաղակի յարեան դարանամուտքն
08Ghev1    34:52|եւ զեղան ի վերայ զօրացն Հայոց, եւ ի փախուստ դարձուցեալ՝ կոտորեցին
08Ghev1    34:54|թշնամեացն հետամուտ եղեալ՝ հալածէին զզօրսն Հայոց մինչեւ ի տեղին որ կոչի
08Ghev1    34:55|ոչ սակաւ յաճախէր հեծութիւն աշխարհիս Հայոց, եւ ուրացողաց թշնամեացն ցնծութիւն եւ
08Ghev1    34:58|լքաւ սիրտ արանց պատերազմողաց զօրացն Հայոց. եւ թոյլ ետուն պաշարման քաղաքին
08Ghev1    34:61|ընդ միմեանս՝ նախ զօրացեալ գունդն Հայոց՝ հարկանէին բազում հարուածս, եւ ի
08Ghev1    34:71|յաճախէին ողբք եւ աշխարանք աշխարհիս Հայոց. վասն զի առաջնորդք մեծք եւ
08Ghev1    35:2|լցան զօրքն անօրէն յաւարէ աշխարհիս Հայոց՝ դարձեալ ելանէին ի վերայ ամրոցաց
08Ghev1    35:3|յաղթութեամբ՝ դէմ եդեալ գնայր յաշխարհէս Հայոց. անցանէր. ընդ աշխարհն Պարսից, յանդիման
08Ghev1    36:0|իշխանն Իսմայելի ի վերայ աշխարհիս Հայոց հրամանատար փոխանակ Հասանայ զԵզիտ
08Ghev1    37:3|եւ լերինք արծաթոյ յայտնեցան յաշխարհիս Հայոց առ ի հանել ի նոցունց
08Ghev1    37:5|երկու ի նոցանէն ի նախարարացն Հայոց, անուն միումն Տաճատ ի տանէ
08Ghev1    38:5|Եղիան, որ էր հրամանատար աշխարհիս Հայոց, հասանել ի թիկունս օգնականութեան զօրավարին
08Ghev1    38:6|նոցունց՝ դառնայր մեծաւ ամօթով յաշխարհս Հայոց: Թողին եւ զօրքն Իսմայելի զքաղաքն
08Ghev1    39:9|պատիւ իշխանութեան ի վերայ երկրիս Հայոց, եւ առաքէ զնա յաշխարհ իւր
08Ghev1    39:10|իբրեւ հասանէր իշխանն Տաճատ յաշխարհս Հայոց հրամանաւ իշխանին Իսմայելի առ Օթմանն
08Ghev1    39:10|ոչ է կամք միաբանութեան նախարարաց Հայոց, եթէ զայր մի ապստամբեալ յիշխանութենէդ
08Ghev1    39:13|այնորիկ գումարէր Օթմանն զզօրս նախարարացն Հայոց յերկրին Աղուանից ի դրունս Կասպից
08Ghev1    39:14|Կամսարական եւ զայլսն ի նախարարացն Հայոց յաւուրս տապախառն ծագման Հեփեստեայ հրագագաթան
08Ghev1    39:16|Որում ոչ կարացեալ հանդուրժել նախարարացն Հայոց՝ վախճանէին ի տապախառն օդոյն, որ
08Ghev1    39:17|եւ հրամանատար ի վերայ աշխարհիս Հայոց
08Ghev1    40:2|իւր՝ առաքէ ի վերայ երկրիս Հայոց փոխանակ Ռոհայ զԽազմ ոմն, որ
08Ghev1    40:3|առաջ եղեն նմա ամենայն նախարարարք Հայոց. ընդ առաջ լինէին նմա եւ
08Ghev1    40:21|յայտնութեանն տեառն, յորում էր թուականս [ՄԼԳ] Հայոց
08Ghev1    42:2|նորա եւ այլք ի նախարարաց Հայոց եւ նոցին հեծելոց
08Ghev1    42:8|սուրբ եւ ուղիղ հաւատով կաթողիկոսն Հայոց Եսայիաս. եւ խորհեցաւ համար եւ
09Draskh1    1:16|եւ բնաջինջ լինել ողորմելի աշխարհիս Հայոց
09Draskh1    2:16|կամ ո՞յք ոմանք տիրեցին աշխարհիս Հայոց, կամ ուստի՞ նախարարութիւնք սորա միապետեցան
09Draskh1    3:17|ընդարձակեալ ասի հարստահարութեամբ բազմաւ զսահմանս Հայոց հասարակ ընդ չորս ոլորտս երկրի
09Draskh1    3:24|հապճեպ տայր վաղվաղակի հասանել յերկիրն Հայոց ընդդէմ Արայի՝ ոչ այնչափ ի
09Draskh1    3:25|կարգելով զնա ի վերակացութիւն աշխարհիս Հայոց, որ եւ մեռաւ իսկ ի
09Draskh1    6:9|եղեւ այն քաղաք ընդ իշխանութեամբ Հայոց
09Draskh1    6:10|յինքեան կրեալ՝ կացուցանէ ի նախարարութիւն Հայոց զԲարզափրայ՝ նահապետ Ռշտունեաց եւ նահապետ
09Draskh1    6:14|ապա Արտաւազդ որդի Տիգրանայ թագաւորէ Հայոց: Սա ոչ ինչ ըստ սակի
09Draskh1    6:17|ի Միջագետս, եւ առհասարակ զզօրս Հայոց եւ Պարսից սատակելով
09Draskh1    6:19|Այնուհետեւ ժողովեալ զօրք Հայոց հրամանաւ Արտաշիսի թագաւորի Պարսից՝ կացուցանեն
09Draskh1    6:20|կալաւ սկիզբն մասնաւորս ինչ հարկիլ Հայոց ի Հռօմայեցիսն. զի իսկոյն Արտաշէս
09Draskh1    7:0|գործոց նորին, եւ լուսաւորութեան ազգիս Հայոց
09Draskh1    8:0|Յաղագս Սանատրկոյ ուրացութեանն եւ Հայոց, եւ նահատակութեանն Թադէի եւ Սանդխտոյ
09Draskh1    8:0|Գրիգորի, եւ վերստին լուսաւորութեան ազգիս Հայոց
09Draskh1    8:2|զինքն ցուցեալ, գալ առ արքայ Հայոց Խոսրով. զի ի ձեռն ազգականութեանն
09Draskh1    8:4|սուրբ առաքելոյն Թադէոսի յաւուրս Արտաշիսի Հայոց արքայի աշակերտք սրբոյ Առաքելոյն, որում
09Draskh1    8:7|յետ ամաց բազմաց սպանաւ արքայն Հայոց Խոսրով յԱնակայ եւ անիշխանացաւ երկիրս
09Draskh1    8:7|Խոսրով յԱնակայ եւ անիշխանացաւ երկիրս Հայոց, ապա Բառլահ ոմն եկեալ յԱլանաց
09Draskh1    12:6|տեսեալ ապա թագաւորին եւ նախարարացն Հայոց, այլ եւ զխստամբեր վարս նորա
09Draskh1    12:10|մերն թագաւոր Արշակ եւ նախարարութիւնք Հայոց համարձակութիւն առեալ՝ կացուցին ի պատրիարգութիւն
09Draskh1    13:1|կալեալ եւ կապեալ զԱրշակ արքայ Հայոց՝ դնէ յԱնուշն կոչեցեալ բերդի. իսկ
09Draskh1    13:2|իմն հայցէ յինքնակալէն Թէոդոսէ թագաւորեցուցանել Հայոց զՊապ՝ որդի Արշակայ, զոր եւ
09Draskh1    13:4|Եւ բանակքն Հայոց զօրացեալք՝ դիակամբք թշնամեացն լցին զառ
09Draskh1    14:3|Պարսից արքային կալեալ զԽոսրով արքայ Հայոց եւ եդեալ յԱնուշն բերդի՝ եւ
09Draskh1    14:10|Բայց ի վախճանելն Վռամշապհոյ արքային Հայոց՝ գնայ ապա մեծն Սահակ առ
09Draskh1    14:10|սրբոյ առնն՝ տայ Խոսրովայ զտէրութիւն Հայոց
09Draskh1    14:16|կա՛մ ի բաց ընկեսցի թագաւորն Հայոց
09Draskh1    14:21|զԱրտաշիր արգելեալ եւ մարզպան պարսիկ Հայոց կացուցեալ՝ եւ զՍուրմակն չարալեզու փոխանակ
09Draskh1    14:28|ապա զսուրբն Յովսէփ ի ձեռնադրութիւն Հայոց
09Draskh1    15:4|սակայն ոչ պարտ վարկան նախարարքն Հայոց առանց հովուի զհօտն Քրիստոսի թողուլ
09Draskh1    16:4|Եւ մինչդեռ Պերոզ զկորուստ աշխարհիս Հայոց հնարէր կատարել՝ յանկարծօրէն յաղօթից սրբոյ
09Draskh1    16:7|զՎահան կոչեալ, ետ նմա զմարզպանութիւն Հայոց եւ առաքէ ի Հայս
09Draskh1    16:10|բարեպաշտութեան աշխարհին Հոռոմոց՝ մեծ հայրապետն Հայոց Բաբգէն առնէ ժողով եպիսկոպոսաց Հայոց
09Draskh1    16:10|Հայոց Բաբգէն առնէ ժողով եպիսկոպոսաց Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից ի Նոր
09Draskh1    16:10|սուրբ կաթուղիկէի ի մայրն եկեղեցեաց Հայոց, որք նմանապէս նզովեալ խոտեցին զժողովն
09Draskh1    16:11|առհասարակ հաստատեալ լինէր յաշխարհին Հոռոմոց, Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից՝ հաւասար յամենեցունց
09Draskh1    16:38|եւ Մծբնաւ հանդերձ, եւ ի Հայոց զայն աշխարհ, որ Տանատիրական Գունդն
09Draskh1    16:44|Տրապիզոն՝ կոչէ զնա Մասն մեծ Հայոց
09Draskh1    16:46|անուանէ զնա Մեծ մասն Մեծ Հայոց
09Draskh1    16:47|Եւ որ ի Մեծն Հայոց մասն ինչ մնացեալ էր ի
09Draskh1    17:9|եւ տեսեալ առանց առաջնորդի զաշխարհս Հայոց՝ վասն զի վախճանեալ էր մեծ
09Draskh1    17:9|Մովսէս, ապա կարգէ ի վերակացութիւն Հայոց զԱբրահամ Ռշտունեաց եպիսկոպոս ի գեղջէ
09Draskh1    17:32|Եւ ապա տուեալ Կաւատայ զմարզպանութիւնն Հայոց Վարազտիրոցի՝ որդւոյ քաջին Սմբատայ, առաքէ
09Draskh1    19:0|Յաղագս տառապանաց աշխարհիս Հայոց յերեսաց հագարացւոց, եւ գործոց Ներսեսի
09Draskh1    19:2|զԴաւիթ Սահառունի կուրապաղատ արարեալ՝ իշխան Հայոց կացուցանէր. որ մեծաւ ճոխութեամբ եւ
09Draskh1    19:15|Ռշտունեաց տէր եւ այլ նախարարք Հայոց հանդերձեցին կացուցանել յաթոռ հայրապետութեան փոխանակ
09Draskh1    19:22|ի կայսերէն Կոստանդնէ՝ կացուցանէ զօրավար Հայոց զԹէոդորոս Ռշտունեաց տէրն
09Draskh1    19:46|իսկ հայրապետն Հայոց Ներսէս յետ վեց ամի հալածանաց
09Draskh1    19:50|ապա լուեալ ամիրապետին՝ զամենայն պատանդսն Հայոց առհասարակ կոտորէր՝ հոգիք իբրեւ հազար
09Draskh1    20:0|կուրապաղատութեան Գրիգորի, եւ հարուածոց աշխարհիս Հայոց
09Draskh1    20:2|մեծ հայրապետն Ներսէս հանդերձ նախարարօքն Հայոց հայցէ կացուցանել յիշխանական պետութիւնն Հայոց
09Draskh1    20:2|Հայոց հայցէ կացուցանել յիշխանական պետութիւնն Հայոց ի Մաւեայ ամիրապետէ զԳրիգոր Մամիկոնեան
09Draskh1    20:3|պատիւն եւ առնէ զնա հրամանատար Հայոց
09Draskh1    20:24|Զկնի սորա պայազատէ զիշխանութիւնս Հայոց Սմբատ Բագրատունի՝ որդի Սմբատայ
09Draskh1    20:25|մարտ ընդ բոլորից իսկ ամրոցաց Հայոց դնէր. եւ զորս միանգամ յինքն
09Draskh1    20:28|չարչարէր զիշխանս եւ զազատս աշխարհիս Հայոց, եւ յաւարի առնոյր զկարասի եւ
09Draskh1    20:29|Դամասկոս, ընդ նմին եւ զիշխանն Հայոց՝ զՍմբատ որդի Սմբատայ: Եւ առ
09Draskh1    21:0|Յաղագս տառապանաց եւ հարուածոց Հայոց յերեսաց հագարացւոց
09Draskh1    21:3|տագնապեալ տարակուսեալ տառապեալ նեղեցան մեծամեծք Հայոց, ապա յուսացեալ յերկնային այցելութիւնն՝ ընդդէմ
09Draskh1    21:5|խրոխտայր գալ առնուլ զվրէժս ի Հայոց զիւրոյ զօրուն հարելոյ՝ հրդեհել, քանդել
09Draskh1    21:5|հարելոյ՝ հրդեհել, քանդել կործանել զեկեղեցիս Հայոց, եւ առհասարակ գերել եւ կերակուր
09Draskh1    21:6|Իսկ սուրբ կաթողիկոսն Հայոց Սահակ դեռ եւս կայր կենդանի
09Draskh1    21:13|Եւ նամակ ի նախարարս Հայոց գրեալ եւ հանդերձ սուրբ մարմնով
09Draskh1    22:18|էր զայրն Աստուծոյ ոստիկան ոմն Հայոց՝ Վլիթ անուն, եւ եղեւ գնալ
09Draskh1    25:0|Յաղագս հարուածոց կոտորածոց ազգիս Հայոց, եւ նահատակութեան բազմաց
09Draskh1    25:3|որս էր եւ մեծ սպարապետն Հայոց Սմբատ, եւ Սիւնեաց տէր եւ
09Draskh1    25:16|Բագրատունի հրամանատար եւ իշխան իշխանացս Հայոց գտանէր առ նմա, ապա դիմեալ
09Draskh1    25:19|տեառնն եւ այլ եւս նախարարացն Հայոց, եւ համագունդի միասին եկեալք եւ
09Draskh1    25:44|Իսկ մեծ սպարապետն Հայոց Սմբատ՝ իբրեւ ետես զառ ի
09Draskh1    26:18|հասարակաց կապելոցն տերանց եւ իշխանացն Հայոց եւ Աղուանից ածէին, զի կա՛մ
09Draskh1    26:28|խօսից անուանիւր, եւ զկնի նախարարացն Հայոց կապանօք տարեալ եղեւ ի Բուխայէ
09Draskh1    27:0|որդւոյ Սմբատայ, եւ դարձի նախարարացն Հայոց ի գերութենէ
09Draskh1    27:7|Սմբատայ հօր իւրոյ պայազատէ զսպարապետութիւն Հայոց, գրեթէ ամենեցուն քան զնա նախագունիցն
09Draskh1    27:10|ըստ հրամանի ամիրապետին իշխան իշխանացս Հայոց զնա կացուցանէր, բազում զզգեստիւք եւ
09Draskh1    27:10|ճոխացուցեալ՝ ի նա հաւատալով զսակս Հայոց եւ զամենայն բեկար արքունի
09Draskh1    27:11|գտեալ եղեւ քան զամենայն նախարարութիւնս Հայոց. եւ ամենեքեան դաշինս ընդ նմա
09Draskh1    28:0|Յաղագս խաղաղութեան երկրին Հայոց, եւ միաբանութեան նախարարացն
09Draskh1    28:2|Բայց զմեծ սպարապետութիւնն Հայոց տայ Աշոտ եղբօր իւրում Աբասայ
09Draskh1    29:4|քաջատոհմիկ պերճութիւն իշխանացն եւ նախարարացն Հայոց՝ խորհուրդ միաբանական առեալ՝ թագաւորեցուցանել զնա
09Draskh1    30:1|Բայց Աշոտ արքայ Հայոց յետ փայլեցուցանելոյ նորա զամենայն ուղղութիւնս
09Draskh1    30:7|ի Սմբատայ, որ իշխան իշխանացն Հայոց էր. զի նա ի կողմանս
09Draskh1    30:10|Եւ վասն զի Աբաս սպարապետն Հայոց եւ եղբայր արքային Աշոտոյ ի
09Draskh1    33:5|գային կուտէին տարմաբար համագունդ նախարարք Հայոց մեծաւ զօրու հանդերձ
09Draskh1    34:13|այնուհետեւ գումարտակ արարեալ արքայի զնախարարս Հայոց եւ համագունդ զամենայն զօրս իւր
09Draskh1    35:1|եւ զլքումն եւ զլուծումն զօրաց Հայոց, եւ զնենգումն իսկ մեծամեծ աւագանոյն
09Draskh1    35:4|կային խարազն ազգեաց կրօնաւորեալ տիկինն Հայոց՝ կինն Սմբատայ եւ նու նորին
09Draskh1    38:18|եղբայր նորուն զԳուրգէն կացուցանէ մարզպան Հայոց արքայն Սմբատ
09Draskh1    39:6|Զայսու ժամանակաւ մեծ սպարապետն Հայոց Շապուհ՝ եղբայր արքային Սմբատայ, կիսակտուր
09Draskh1    39:8|երիտասարդն զԱշոտ՝ որդի Շապհոյ, սպարապետ Հայոց փոխանակ հօր իւրոյ
09Draskh1    39:11|Դաւիթ, որ էր իշխան իշխանացս Հայոց՝ այր համեստ եւ հարթ հաւասարութեամբ
09Draskh1    40:14|եւ կացուցանէ զնա իշխան իշխանացս Հայոց
09Draskh1    43:11|գայր հասանէր առ նա մարզպանն Հայոց Գուրգէն՝ եղբայր թագաւորեցելոյն Գագկայ, անփորձ
09Draskh1    44:3|առատաձեռն ի պարգեւս բազմաց սպարապետն Հայոց Աշոտ՝ եղբօրորդի արքային Սմբատայ. ինքնակամ
09Draskh1    48:5|եւ զխոհեմ եւ զհանճարեղ իշխանն Հայոց Գրիգոր՝ խնդրէր զխաղաղութիւն յամիրապետէն առ
09Draskh1    48:21|իւր: Զի թէպէտ եւ զթագաւորել Հայոց ոստիկանն նմա հաւատայր, սակայն նա
09Draskh1    54:1|սիրելի եղբօր մերում՝ Յովհաննու կաթողիկոսի Հայոց Մեծաց, ի Նիկողայոսէ ողորմութեամբն Աստուծոյ
09Draskh1    54:2|անպակաս ցաւք սրտից մերոց յաղագս Հայոց եւ Վրաց եւ Աղուանից միահամուռ
09Draskh1    54:5|կոչել զամենակալն Աստուած քոյոյդ հօտիդ Հայոց եւ Վրաց եւ Աղուանից
09Draskh1    54:7|ի փրկութիւն մնացելոցդ մասանց մարդկան Հայոց աշխարհիդ եւ Վրաց եւ Աղուանից
09Draskh1    54:9|միմեանս եւ ընդ հասարակ իշխանս Հայոց եւ Աղուանից, եւ միանալ միաբան
09Draskh1    54:12|Ափխազաց եւ իշխանք եւ մեծամեծք Հայոց միաբանեալք մերոյն զօրաց՝ մեծաւ օգնականութեամբն
09Draskh1    54:16|իշխանս եւ ընդ տեարս աշխարհիս Հայոց եւ Վրաց, անշուշտ յետկար երդման
09Draskh1    54:22|Բայց սպարապետն հայոց Աշոտ դեռեւս ի մէջ ուղխիցն
09Draskh1    54:28|Ողջոյն եւս յինէն ի Յովհաննիսէ Հայոց Մեծաց նուաստ կաթողիկոսէ
09Draskh1    54:51|որ նորոգէ զպետութիւն դղրդեալ աշխարհիս Հայոց
09Draskh1    55:20|որ ըստ Աստուծոյ՝ դարձայ յերկիրս Հայոց
09Draskh1    56:1|եւ յաջողեաց ի բարութիւն աշխարհին Հայոց
09Draskh1    56:5|Եւ ապա Աշոտոյ սպարապետին Հայոց ի սմին իսկ յայսմ ժամու
09Draskh1    56:6|նանրական մտօք թագ կապեալ սպարապետին Հայոց եւ սուսեր ընդ մէջ ածեալ
09Draskh1    60:16|առ ի յիւրմէ զԱշոտ թագաւոր Հայոց յանբոկ գործոյն իշխանին Սահակայ
09Draskh1    64:9|հնարիմաց փաստաբանութեամբ, զի զոստիկանն Պարսից, Հայոց եւ Վրաց եւ Աղուանից զՅուսուփ
09Draskh1    67:17|նմանէն յղարկեալ չոգայ առ թագաւորն Հայոց Գագիկ, ըստ միշտն հրաւիրման ի
09Draskh1    68:1|իշխանք եւ պէտք եւ հրամանատարք Հայոց, եղբարք մեր եւ առաքեալք եկեղեցւոյ
09Draskh1    68:22|եւ հեղգապաշաւս Յովհաննէս՝ նուաստ Կաթողիկոս Հայոց, աղաչանս առաջի մատուցանեմ ընթերցողացդ ձեզ
10Tovma1    3:7|եւ ինքն գնացեալ յԱսորեստանէ յերկիր Հայոց, ի տռփանս համբաւուց ուրումն Հայկազնոյ
10Tovma1    3:9|այլ եւ ի ժամանակս ինչ Հայոց, ոչ ինչ փոյթ զբազմացուցանելով՝ հեշտասէր
10Tovma1    3:16|սատանայական ուսման՝ սպառեալ կործանեաց զերկիրս Հայոց, որպէս եւ ցուցանէ քեզ պատմութիւնք
10Tovma1    4:1|նահապետի, տիրեալ ամենայն Ասիաստանի եւ Հայոց
10Tovma1    4:34|յօգնականութիւն, եւ դարձեալ հաստատէ զթագաւորութիւնն Հայոց. եւ զԲէղէսիոս՝ իշխան Բաբելոնի կացուցեալ
10Tovma1    5:0|այրուձի կազմեալ՝ գալ մտանել յաշխարհս Հայոց, առնել որպէս նիւթեաց զչարիսն
10Tovma1    5:4|Սենեքերիմայ՝ ապա գան առ Տիգրան Հայոց թագաւոր եւ զեկուցանեն նմա վասն
10Tovma1    5:15|ոչ սակաւ քաջութիւն նահատակութեան զօրացն Հայոց, որ ի զարմանս կրթեաց զբովանդակ
10Tovma1    6:29|ամի անցանելոյ Աղէքսանդրի եւ անիշխանութեանն Հայոց եւ Պարսից՝ թագաւորէ Արշակ Քաջ
10Tovma1    6:29|բարեկարգութեամբ զաղմկեալ եւ զշփոթեալ երկիրս Հայոց
10Tovma1    6:37|գրով հանդերձ պատարագօք՝ Տիգրանայ թագաւորի Հայոց, որ չորրորդ կացեալ թագաւոր ի
10Tovma1    6:40|ըստ հրամանի քում, Գագիկ զօրավար Հայոց եւ Վասպուրական իշխան, ջան յանձին
10Tovma1    6:41|Վահան է, զոր թագաւորեցուցին նախարարք Հայոց յաւուրս սրբոյն Վարդանայ՝ զոր յիւրում
10Tovma1    6:42|Արջամ թագաւորեալ Հայոց՝ զազգն Բագրատունեաց արկանէ ընդ բազում
10Tovma1    6:42|զԵնանիոս նահապետ Բագրատունեաց եւ սպարապետ Հայոց հանդերձ ընտանեօք եւ ամենայն ազգաբանութեամբ
10Tovma1    6:45|յայս ի պատմութիւն Աբգարու թագաւորի Հայոց, յորոյ աւուրս Փրկչին մերոյ տեառն
10Tovma1    6:51|զօրավար զօրու, եւ միահեծան թագաւորութեան Հայոց մեծաց, որ առաջին ի Քրիստոս
10Tovma1    6:55|Ապա բարեկամացեալ ընդ Աբգարու թագաւորի Հայոց եւ ընդ մեծ զօրավարին Խուրանայ
10Tovma1    6:59|ընդ նմա երթեալ էին յաշխարհէս Հայոց. ընդ որ յոյժ ուրախացեալ Տիբերի
10Tovma1    6:60|Իսկ Խուրան լուեալ վասն տիկնոջն Հայոց Հեղինէի կնոջ Աբգարու, թէ ոչ
10Tovma1    7:14|եւ թագաւորեցուցանէ զնա ի վերայ Հայոց փոխանակ հօր իւրոյ Սանատրկոյ, ի
10Tovma1    8:0|Թագաւորելն Արտաշէսի ի վերայ Հայոց
10Tovma1    8:1|եւ յառնուլ զՍաթինիկ տիկին կնութեան Հայոց՝ յիշէ զնժդեհանալն իւր ի վիմամէջսն
10Tovma1    8:10|մեծաւ եւ թագաւորական ճոխութեամբ, տիրէ Հայոց մեծաց, եւ ըստ բարբարոսական հմայիցն
10Tovma1    8:24|մեծ պատերազմէն՝ փութանակի մտին յաշխարհս Հայոց, ետուն գուժ զմահուանէ թագաւորին եւ
10Tovma1    9:1|այսպէս յընդորրութեան կեանս յապահովանայր երկիրս Հայոց, եւ ոչ ուստեք գոյր վտանգ
10Tovma1    9:3|բայց թէպէտ եւ ետ օգնականութիւն Հայոց կայսրն Վաղէտիանոս Փռիւգացի զօրօքն՝ սակայն
10Tovma1    9:5|Տրդատայ, եւ սկիզբն լինել լուսաւորութեան Հայոց աշխարհիս ի ձեռն մեծին Գրիգորի
10Tovma1    10:0|Յունաց եւ հաստատել յաթոռ թագաւորութեանն Հայոց մեծաց օգնականութեամբ թագաւորին Յունաց, եւ
10Tovma1    10:1|մեծին Գրիգորի հանդերձ ամենայն նախարարօքն Հայոց մեծաց
10Tovma1    10:2|տանէն Արծրունեաց ընդ մեծ նախարարսն Հայոց մկրտեալ լինի Տիրոց որդի Բաբգէնի
10Tovma1    10:3|քահանայութիւն, ի լուսարար վարդապետութիւն աշխարհիս Հայոց՝ էր ընդ մեծ նախարարսն երթեալ
10Tovma1    10:4|պատիւս ի մէջ մեծ նախարարութեանցն Հայոց
10Tovma1    10:12|ի ժամանակին յայնմիկ ունէր զհազարապետութիւնն Հայոց այր ժանդ չարաբարոյ, որում հայր
10Tovma1    10:15|եւ ոչ խառնեցան ի խորհուրդ Հայոց զամս բազումս. բայց Տիրան պղծութեան
10Tovma1    10:16|Շապհոյ արքայից արքայի՝ ժողովէ զնախարարութիւնս Հայոց առ ինքն, տեղեկացեալ եւ վասն
10Tovma1    10:18|նմա եւ մեծն Ներսէս կաթողիկոսն Հայոց. եւ հասեալ յԱշտիշատ Տարունւոյ ի
10Tovma1    10:25|Իսկ նախարարքն Հայոց ի սադրելոյ Վաղէսի գրգռեալ ի
10Tovma1    10:28|բազում տեղիս տային ճակատ զօրքն Հայոց եւ Պարսից ընդ միմեանս. զոր
10Tovma1    10:30|զամբարշտին Մեհուժանայ զյանդգնութիւնսն ի վերայ Հայոց բացայայտեցից ի շարի աստ
10Tovma1    10:31|զզօրս Պարսից, գան մտանեն յերկիրն Հայոց, սփռեալ տարածանեն հէնս ասպատակաւորս ընդ
10Tovma1    10:31|ասպատակաւորս ընդ բոլոր երեսս երկրիս Հայոց, գերփեն առնուն զշէնս եւ զաւանս
10Tovma1    10:37|ուրեք դա է պատճառ ապստամբութեան Հայոց յարքայից արքայէ. եւ անարգէ զկրակ
10Tovma1    10:40|անչափ չարիս հասուցանէր ի վերայ Հայոց աշխարհիս եւ Ասորեստանեայց եւ Պաղեստինացւոց
10Tovma1    10:44|զզօրսն Պարսից եւ գայ թագաւորել Հայոց հրամանաւ Շապհոյ արքայի, ունելով ընդ
10Tovma1    10:44|Մամիկոնեան. եւ եկեալ մտեալ յաշխարհս Հայոց աներկիւղ համարձակութեամբ, խորհեալ խորհուրդ զոր
10Tovma1    10:46|Իսկ Մեհուժան ոչ թողանայր զթագաւորելն Հայոց, կուտեալ առ ինքն անհուն բազմութիւն
10Tovma1    10:46|կամէր անցանել ի թագաւորաբնակ տեղիսն Հայոց
10Tovma1    10:47|Ընդդէմ զօրաժողով եղեալ Սմբատ սպարապետն Հայոց որդի Բագարատայ Բագրատունւոյ, ունելով ընդ
10Tovma1    10:48|ասէ. «բարի՛ է քեզ, թագաւոր Հայոց, ե՛կ այսր զի պսակեցից զքեզ
10Tovma1    11:1|զօրուն թագաւորեցուցանեն զՊապ ի վերայ Հայոց ի տեղի բուն թագաւորութեանն Արշակունեաց
10Tovma1    11:2|խրատու սրբոյն Ներսէսի Պապ թագաւորն Հայոց, այլ գնաց զխոտորնակ եւ զձախողակի
10Tovma1    11:3|բարձեալ զմարմին սրբոյն բազմամբոխ զօրօքն Հայոց, առաջապահեստ ճանապարհորդութեանն արարեալ զՄերշապուհ Արծրունի
10Tovma1    11:3|ճանապարհորդութեանն արարեալ զՄերշապուհ Արծրունի զօրավար Հայոց եւ զՎահան Ամատունի եւ եղբայր
10Tovma1    11:5|Եւ կացին եպիսկոպոսապետք Հայոց յետ մահու սրբոյն Ներսէսի ոմանք
10Tovma1    11:7|եւ զբազում աւարառութիւնս եւ զգերփանս Հայոց աշխարհիս ի Մեհուժանայ, եւ զմահն
10Tovma1    11:7|զարքայ կատարել զասացեալսն Վարազդատայ թագաւորի Հայոց
10Tovma1    11:9|ի կայսերէ եւ ի նախարարացն Հայոց, ոչ յաւել դառնալ ի Հայս
10Tovma1    11:9|ցուցեալ: Եւ էր կացեալ եպիսկոպոսապետ Հայոց Զաւէն, զոր յառաջագոյն ասացաք, յետ
10Tovma1    11:10|յետ Վարազդատայ թագաւորեցոյց ի վերայ Հայոց զԱրշակ եւ զՎաղարշակ զորդիսն Պապայ
10Tovma1    11:10|եւ զՎաղարշակ զորդիսն Պապայ թագաւորի Հայոց. եւ յետ [Բ] ամաց վախճանի Վաղարշակ
10Tovma1    11:10|Վաղարշակ, թագաւորեալ ընդ եղբօրն բոլոր Հայոց: Որ եւ հուպ ժամանակաւ վախճանի
10Tovma1    11:11|Եւ բաժանեալ թագաւորութիւնն Հայոց յերկուս, ի Յոյնս եւ ի
10Tovma1    11:11|այլ եւ բազումք ի նախարարացն Հայոց ելեալ զհետ Արշակայ գնացին առ
10Tovma1    11:12|հնազանդութիւնն կորստեան պատճառք գտաւ աշխարհիս Հայոց: Եւ տային կարծիս պարսկականին՝ որպէս
10Tovma1    11:13|գործեաց Արշակ՝ թագաւորեցոյց ի վերայ Հայոց զԽոսրով ոմն յազգէն Արշակունեաց: Եւ
10Tovma1    11:18|Ասպուրակայ նստուցեալ էր յաթոռ հայրապետութեան Հայոց զսուրբն Սահակ որդի սրբոյն Ներսէսի
10Tovma1    11:20|եւ ողբայր ի վերայ աշխարհիս Հայոց, ընդ նուազել զօրութեան թագաւորութեանս Հայոց
10Tovma1    11:20|Հայոց, ընդ նուազել զօրութեան թագաւորութեանս Հայոց եւ ընդ բռնազբոսութիւնն Պարսից
10Tovma1    11:22|յապա պատահմունսն, որ հանդերձեցաւ աշխարհիս Հայոց, իբր մարգարէական իմն գոգցես տեսաւորութիւն
10Tovma1    11:25|ազգի ազգի հոգաբարձութեամբ տուեալ օգնականութիւնս Հայոց աշխարհիս, շինելով քաղաք Թէոդուպօլիս ի
10Tovma1    11:27|Եւ եղեւ ի վախճանելն Խոսրովու Հայոց թագաւորի, որ եկաց ի տէրութեանն
10Tovma1    11:27|զոք ի տոհմէ Արշակունեաց թագաւորել Հայոց, զի այնուհետեւ քաջ կարասցէ գլել
10Tovma1    11:27|քաջ կարասցէ գլել զինքեամբ զզօրս Հայոց նախարարօքն հանդերձ. այլ թագաւորեցոյց նոցա
10Tovma1    11:28|Առ որ հայեցեալ նախարարքն Հայոց՝ կատականօք եւ արհամարհանօք ընդ նա
10Tovma1    11:30|կայսեր հաւատայ նմա զհազարապետութիւն բաժնին Հայոց, զՄիջագետս մինչ ի յանցս Եփրատ
10Tovma1    11:31|կալեալ էր զմարզպանութիւն եւ զզօրավարութիւն Հայոց ի խնդրոյ սրբոյն Սահակայ յերկուց
10Tovma1    11:31|Պարսից՝ ոչ ոք այնուհետեւ առաջնորդէր Հայոց աշխարհիս. այլ քայքայեալ ցրուեցան յոր
10Tovma1    11:32|կոչէ ի դուռն զսուրբն Սահակ Հայոց կաթողիկոս: Որոյ առեալ զթոռունս իւր
10Tovma1    11:33|վարդապետացն, իսկ զՎարդան կարգէ ստրատելատ Հայոց
10Tovma1    11:34|ցածնու Վռամ ի բարկութենէ վրէժխնդրութեան Հայոց քինահարութեան անարգանաց Շապհոյ, եւ ընդ
10Tovma1    11:34|նախարարացն եւ սրբոյն Սահակայ՝ թագաւորեցուցանէ Հայոց Վռամ երկրորդ զԱրտաշէս, որ եւ
10Tovma1    11:36|զանցուցեալ: Ընդ որ զչարեալ նախարարքն Հայոց՝ տաղտկացան ընդ գիջանալն, եւ խորհեցան
10Tovma1    11:36|զոչ թագաւորելն Արտաշրի ի վերայ Հայոց
10Tovma1    11:38|դնէր եւ յօժարէր բառնալ զթագաւորութիւն Հայոց՝ փութացաւ կոչեաց դարձեալ ի դուռն
10Tovma1    11:38|եւ զսուրբն Սահակ բազմութեամբ նախարարացն Հայոց. եւ հարցեալ վասն որոյ ամբաստանն
10Tovma1    11:39|կամի զթագաւորելն Պարսից եւ հարկել Հայոց եւ զօրավարել, այլ զթագաւորելն Յունաց
10Tovma1    11:42|Իսկ նախարարքն Հայոց իբրեւ տեսին յերկոցունց կողմանց զանկարգ
10Tovma1    11:43|զայն կացուցանէ ի տեղի եպիսկոպոսապետութեանն Հայոց, որ յետ [Ե] ամաց վախճանի, կեցեալ
10Tovma1    11:44|այսպէս աղմկեալ եւ շփոթեալ երկիրս Հայոց՝ կեայր անմիաբանութեամբ, լի անկարգութեամբ, ըստ
10Tovma1    11:46|յերանեալ եպիսկոպոսէ՝ միաբան ապա նախարարքն Հայոց եկին առ սուրբն Սահակ, անկեալ
10Tovma1    11:49|խաչանշան լուսով խաղացուցանեն բազմութեամբ նախարարացն Հայոց ի ձեռն Վահանայ Ամատունոյ, որ
10Tovma1    11:49|որ էր ի ժամանակին սպարապետ Հայոց. եւ տարեալ հանգուցանեն զնա ի
10Tovma1    11:49|երկրորդի՝ բարձաւ թագաւորութիւնն ի տանեն Հայոց, որ տեւեաց ամս [ՆԺԵ] եւ վախճանեցաւ
10Tovma1    11:51|Իսկ զտեղի թագաւորութեանն Հայոց հրամանաւ Յազկերտի ունի Մշկան զօրավար
10Tovma1    11:52|Բագրատունոյ սպարապետի ասպետի եւ զօրավարի Հայոց, հաւատացեալ էր Թէոդոսի կայսեր զսպարապետութիւնն
10Tovma1    11:52|հաւատացեալ էր Թէոդոսի կայսեր զսպարապետութիւնն Հայոց Համազասպ Մամիկոնէի եւ որդւոյ իւրում
10Tovma1    11:52|ի նախախնամութենէ Աստուծոյ այցելել աշխարհիս Հայոց
10Tovma1    11:54|Մովսէս տիեզերահռչակեալ քերթողն զգիրս Պատմութեան Հայոց մեծաց, հրաշազան յօրինուածով, սկսեալ յԱդամայ
10Tovma1    11:56|Գագիկ Վասպուրական եւ մեծ զօրավար Հայոց, իսկ որպէս գրեալ հաստատեալ կայ
10Tovma1    11:58|Կատարեցաւ Դպրութիւն Առաջին Պատմութեան Հայոց ըստ ազգաբանութեան Արծրունեաց սեռի
10Tovma2    1:0|Յետ բառնալոյ թագաւորութեանն Հայոց ի տանէն Արշակունեաց՝ ապա մարզպանք
10Tovma2    1:0|կալեալ տիրէին աշխարհիս. եւ գլխաւորք Հայոց մեծաց ամրանային ի քարանձաւս ամրաշէն
10Tovma2    1:1|Աղանայ Արծրունոյ, եւ խորհեցաւ զտիրելն Հայոց, եւ ելեալ գնաց զհետ անհանճար
10Tovma2    1:1|յամառութեանց, եւ խնդրեալ յարքայէ զիշխանութիւն Հայոց։ Եւ նորա ըստ ցանկութեան սնոտի
10Tovma2    1:4|սուրբ հաւատոյս եւ կործանման աշխարհիս Հայոց՝ փութացոյց գիր պաղատանաց առ Տաճատ
10Tovma2    1:8|տեղւոջն, եւ փոխեն անդ զկաթողիկոսն Հայոց զԳիւտ. եւ շինեն նախարարքն Հայոց
10Tovma2    1:8|Հայոց զԳիւտ. եւ շինեն նախարարքն Հայոց իւրաքանչիւր պալատս արքունականս եւ դաստակերտս
10Tovma2    1:9|խորհեցան թագաւորեցուցանել զնա ի վերայ Հայոց, զի էր այր սրտեայ եւ
10Tovma2    1:10|Բայց յետոյ անմիաբան գտեալք նախարարքն Հայոց՝ թողին զոր խորհեցանն վասն թագաւորելոյ
10Tovma2    1:10|Վարդան յառաջագոյն, տալ նմա զվերակացութիւն Հայոց. եւ եղեն հնազանդեալ նմա զամենայն
10Tovma2    1:11|ի դուռն Ճորայ. եւ երկիրս Հայոց յապահովանայր ի հինիցն Պարսից. եւ
10Tovma2    1:12|Եւ սկսաւ ոգորել ընդ իշխանս Հայոց մեծաց խորխտանօք, որպէս ցուցանեն յիշատակարանքն
10Tovma2    1:12|ցուցանեն յիշատակարանքն առաջնոց պատմագրաց, զաւերումն Հայոց եւ զյաճախել նեղութեանցն եւ զանթիւ
10Tovma2    1:13|յԱստուած խրախուսեալ սուրբ աստուածաբանակ զօրացն Հայոց՝ կատարեցան ի Քրիստոս
10Tovma2    1:15|խռնեցաւ, եւ ձախոյ կողման թեւն Հայոց պարտել սկսաւ, եւ սրբոյն Վարդանայ
10Tovma2    1:16|կատարեցան ի Քրիստոս սուրբ գունդն Հայոց, [ՈՂԶ] ոգիք։ Եւ պատմի այս ի
10Tovma2    2:1|բուռն հարեալ, եւ քսութեամբ զնախարարացն Հայոց առ Պերոզ վարելով՝ բազում օճիրս
10Tovma2    2:2|աթոռակալութեամբ սրբոյն Գրիգորի տէր Քրիստափոր Հայոց կաթողիկոս. գրէ առ կողմանս Ասորեստանի
10Tovma2    2:4|զայս ամենայն զոր գրէ կաթողիկոսն Հայոց եւ առ ապստամբութիւն խորհել առ
10Tovma2    2:4|առ ի քէն, եւ զնախարարսն Հայոց զՅունաց թագաւորին խորհել հնազանդութիւն. արդ
10Tovma2    2:5|նա Բարծումայ, խնդրեալ զպատմողական գիրսն Հայոց, զոր գրեալ էր հրամանաւ սրբոյն
10Tovma2    2:13|ի Հայս եւ հարցանել առաջնորդացն Հայոց, եւ ընդունել պատասխանիս
10Tovma2    2:14|ժողովն գումարէր՝ ոչ զոք ի Հայոց հարկաւոր համարեցայք կոչել ի միաբանութիւն
10Tovma2    2:15|եւ ասէ. «վասն զի առաջնորդքն Հայոց զպարսկական շփոթմանցն զվտանգ կրէին»։ Ապա
10Tovma2    2:18|ի Յունաց աշխարհէն՝ եկն յերկիրս Հայոց, նովին կրօնաւորական խստամբերութեամբ եւ հրեշտակակրօն
10Tovma2    2:19|Յերկարեալ վտանգ նեղութեան Հայոց, որպէս ցուցանեն բազումք ի պատմագրաց
10Tovma2    2:19|ի Խոսրով արքայ։ Եւ նախարարքն Հայոց կրէին կիրս ծանրաբեռինս ի զէն
10Tovma2    2:20|եւ առ ինքն ժողովեալ նախարարքն Հայոց՝ դնեն ուխտ եւ դաշինս աստուածայինս
10Tovma2    2:21|զօրավար ծանր զօրու ի վերայ Հայոց՝ տալ պատերազմ ընդ զօրս Հայոց
10Tovma2    2:21|Հայոց՝ տալ պատերազմ ընդ զօրս Հայոց, աւերել գերել գերփել զաշխարհս, այն
10Tovma2    2:22|յԱստուած, ձայն քաջալերութեան առ նախարարսն Հայոց ասէ. «հապա, քաջք, վառեալ ի
10Tovma2    2:25|հետամուտ լինելով հանին ի սահմանացն Հայոց. եւ ինքեանք դարձան մեծաւ յաղթութեամբ
10Tovma2    3:4|զՄծուին քաղաք, եւ ի յերկրէ Հայոց՝ զաշխարհ տանուտերական իշխանութեանն մինչեւ յԱյրարատ
10Tovma2    3:5|յօգնականութիւն, եւ զՅովհան պատրիկ ի Հայոց կողմանէ, եւ զՆերսէս ստրատեղատ յԱսիւրոց
10Tovma2    3:5|եւ զամենայն զօրս Յունաց եւ Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, գունդ անթիւ
10Tovma2    3:8|զի ձեզ տուեալ լիցի թագաւորութիւն Հայոց. եւ զոր կամիջիք՝ արասջիք ձեզ
10Tovma2    3:12|հեծեալ, թող զզօրս Յունաց եւ Հայոց
10Tovma2    3:15|զամենայն մինչեւ ցՄծուին, եւ զերկիրն Հայոց մինչեւ ցգետն Հուրաստան, եւ զգաւառն
10Tovma2    3:65|զՏարսոն Կիւլիկեցւոց եւ զմեծ մասն Հայոց եւ զամենայն զոր միանգամ կամեցաւ
10Tovma2    4:35|աւուրս մեծ նեղութիւն եղեւ աշխարհին Հայոց ի չարասէր կամաց նորա
10Tovma2    4:36|պատրանօք խաբէութեան որսացեալ զնախարարս աշխարհիս Հայոց՝ արար հրկէզ զամենեսեան ի քաղաքին
10Tovma2    4:58|զոր կատարեաց ի վերայ աշխարհի Հայոց երկայնագոյն ժամանակաւ, եւ անըմբերելի նեղութեամբ
10Tovma2    4:58|մերս հանդիպեալ աւուրս, որ էր Հայոց [Յ] թուական
10Tovma2    5:0|ինչ խորհեցաւ ի վերայ աշխարհիս Հայոց, եւ ի գլուխ եհան զկամս
10Tovma2    5:2|սկսաւ յարձակել ի վերայ աշխարհիս Հայոց. եւ ըստ հնարագէտ ազգի իւրեանց
10Tovma2    5:5|զոմն ի յաւագ նախարարացն վերակացու Հայոց եւ հաւատարիմ ի վերայ հարկաց
10Tovma2    5:6|եւ մօտ լինել ի սահմանս Հայոց զօրօք բազմօք, մերձ ի սահմանս
10Tovma2    5:6|ի սահմանս Տարունոյ Առաջին կոչեցեալ Հայոց՝ իշխան Տարունոյ Բագարատ, վասն զի
10Tovma2    5:6|ունէր յայնժամ զգլխաւորութիւն բարձակցութիւն իշխանաց Հայոց, որ էր ի տոհմէն Բագրատունեաց
10Tovma2    5:6|հանդերձից, համոզեալ մի ելանել յերկիրս Հայոց
10Tovma2    5:9|են առ միմեանս միաբանութեամբ իշխանք Հայոց։ Եւ զչարեալ ընդ խափանումն խորհրդոցն
10Tovma2    5:9|Տաճկաց, որք էին ի կողմանս Հայոց, բազում այն ինչ զոր ստութեամբ
10Tovma2    5:11|հազարապետին յարքունիս՝ հաւատաց զվերակացութիւնն աշխարհիս Հայոց եւ հարկս արքունի ի ձեռս
10Tovma2    6:0|Վասն պատերազմին Բագարատայ իշխանին Հայոց եւ Մուսէի եւ յաղթութեանն ի
10Tovma2    6:2|քաղաքն որ էր ձմերոց իշխանին Հայոց՝ անցանէր բանակէր ամենայն զօրօք իւրովք
10Tovma2    6:2|եւ ամենայն պատրաստութեամբ ընդդէմ գնդին Հայոց
10Tovma2    6:3|Իբրեւ ետես իշխանն Հայոց զզօրսն Տաճկաց եկեալ կազմութեամբ, հայեցեալ
10Tovma2    6:16|հանեալ զգործ պատերազմին՝ դառնան զօրքն Հայոց մեծաւ յաղթութեամբ, եւ յաւարի առնուին
10Tovma2    6:20|եւ զհասս արքունի յամենայն կողմանցն Հայոց առ նա բերցեն յիւրաքանչիւր սահմանաց
10Tovma2    6:22|զայս ինչ. «Ելեր դու յաշխարհս Հայոց հրամանաւ արքունի՝ առնուլ զհարկս արքունի
10Tovma2    6:22|յարուցեալ գնասցես ի մի քաղաքացդ Հայոց, որպէս օրէն է աշխարհակալաց. եւ
10Tovma2    6:26|կողմն Բերկրոյ։ Իսկ ի զօրացն Հայոց զսակաւս յաննշանից ոմանց սպանին, եւ
10Tovma2    6:27|Եւ բարձեալ զօրքն Հայոց դիակապուտ արարեալ զզարդ եւ զզէնս
10Tovma2    6:31|նա է պատճառ ամենայն ապստամբութեան Հայոց ի քումմէ թագաւորութենէդ, ասեն, ո՜վ
10Tovma2    6:35|յաթոռ հայրապետութեան տէր Յոհաննէս կաթողիկոս Հայոց։ Եւ յաւէտ հրաշիւք յօրինէր զկարգս
10Tovma2    6:35|դնէր ուխտս ընդ իշխանս աշխարհիս Հայոց՝ գնալ ըստ արժանի հաւատոցն Քրիստոսի
10Tovma2    6:39|քաջ հովիւն տէր Յոհաննէս կաթողիկոս Հայոց մեծաց
10Tovma2    6:42|մեծամեծօքն Բաբելացւոց, զի զիշխանս աշխարհին Հայոց ի բաց բարձցէ յիւրաքանչիւր տէրութենէ
10Tovma2    6:43|յելանել նորա ի վերայ աշխարհիս Հայոց՝ չարչարել զսոսա որպէս խորհեցանն
10Tovma2    6:44|մեր, զոր խորհեցաք ի վերայ Հայոց եւ իշխանաց նոցա, եւ ըստ
10Tovma2    6:44|մերոց ըղձանայցեն, եւ կարիցես զիշխանս Հայոց կապանօք առ մեզ հասուցանել, մանաւանդ
10Tovma2    7:3|զի ելցէ ի վերայ աշխարհիս Հայոց սրով եւ գերութեամբ եւ մեծամեծ
10Tovma2    7:3|հանդերձ ընտանեօք իւրեանց նստցին յամուրս Հայոց
10Tovma2    7:7|ապստամբեաց ի պետութենէ քումմէ աշխարհն Հայոց
10Tovma2    7:14|գիտեն զսաղմոսսն զհին թարգմանեալսն վարդապետացն Հայոց, զոր հանապազ ի բերան ունին
10Tovma3    1:0|որ ինչ ընդ հանուր աշխարհս Հայոց. Եւ երկպառակտութիւն իշխանացն, անհաւանք եւ
10Tovma3    1:2|հաւասարք առ միմեանս բնակէին իշխանք Հայոց ազատագունդ բազմութեամբ եւ զօրաց նոցա
10Tovma3    1:7|գրէինն՝ զոր ոչ էր գործեալ Հայոց, եւ զամենայն վնասս եւ զգործս
10Tovma3    1:10|իմացումն կատարածի ի վերայ աշխարհիս Հայոց
10Tovma3    1:11|կազմեա, խաղացո երթալ մտանել յերկիրն Հայոց
10Tovma3    1:13|Եւ հասեալ ի վերայ Հայոց՝ նախ զԱշոտ վտարանդեալ այսր խաղացուսցես
10Tovma3    1:19|արք. ելէք ի վերայ աշխարհին Հայոց սովով եւ սրով եւ գերութեամբ
10Tovma3    2:11|լինէր յայնժամ մի ոմն ի Հայոց ազատանոյն տոհմից Վահեւունեաց, Ապուսահակ ոմն
10Tovma3    2:42|մեր Աշոտ եւ ընտիր զօրավարն Հայոց առ մեծն իշխանաց
10Tovma3    2:49|յարքունուստ ընկալեալ քո զվերակացութիւն աշխարհիս Հայոց, եւ ըստ հրամանի ինքնակալ թագաւորին
10Tovma3    2:54|եւ ոչ [Ճ] այր առ [Ժ] զօրացն Հայոց
10Tovma3    4:22|եւ որք ընդ նմա զօրք Հայոց. եւ առաքեալ էր զմայր իւր
10Tovma3    4:30|մեկնեցին երթալ ի վերայ գնդին Հայոց, եւ ասեն. «ահա մեկնեցաք ի
10Tovma3    4:37|Եւ զօրքն Հայոց կային դեռ յանհոգս, եւ պաշտօն
10Tovma3    4:43|հասեալ էին մերձ առ գունդն Հայոց՝ փութացաւ զօրավարն Գուրգէն յղեաց դեսպանս
10Tovma3    4:44|Յայնժամ իբրեւ գիտաց զօրավարն Հայոց եւ ոչ միով իւիք կարաց
10Tovma3    4:45|Եւ գունդն Հայոց խաղացին ընդդէմ նոցա, վիմաձեւ անքակ
10Tovma3    4:62|մութ գիշերին՝ հանին ի սահմանացն Հայոց, էր որ ի կողմն Ելոյ
10Tovma3    4:64|Բայց ոչ միայն քաջքն Հայոց նահատակեցան ի մեծ պատերազմին այլ
10Tovma3    4:64|զօրք երկնաւորք մարտակից եղեն գնդին Հայոց. զի մինչ խռնեցաւ պատերազմն եւ
10Tovma3    4:65|ի սաստկանալ ծխոյն զօրանային գունդքն Հայոց, եւ ի նուազելն փոքր մի
10Tovma3    5:1|վասն հարուածոց զօրացն ի գնդէն Հայոց. գրել եւ ծանուցանել բուն զօրավարին
10Tovma3    5:7|եղեալ ի տեղին, ուր բանակն Հայոց նստէր՝ ետուն տանել զթուղթն, լի
10Tovma3    5:12|զքեզ ելանել ի վերայ երկրիդ Հայոց ամենայն կենդանեաց, եւ ետուն ի
10Tovma3    5:13|Դու աւադիկ ելեր մտար յերկիր Հայոց, ելեր ի կողմն թշնամեաց իմոց
10Tovma3    5:18|Յայնժամ սկսան ամենայն նախարարքն Հայոց ցրուել մեկնել ի միմեանց. եւ
10Tovma3    6:21|հայրապետն Յօհաննէս հանդերձ մեծ նախարարօքն Հայոց եւ ասեն. «ի քո իսկ
10Tovma3    6:55|Քանզի սուրբ Գրիգոր Հայոց լուսաւորիչն ասէր, թէ «ի մէջ
10Tovma3    8:9|առ նա յամենայն ազգաց յաշխարհէս Հայոց՝ երթալ ձմերել յիւրաքանչիւր տեղիս բնակութեանց
10Tovma3    9:5|Իսկ Սմբատ եւ Ապլաբաս սպարապետն Հայոց, իբրեւ գիտաց թէ ոչինչ օգուտ
10Tovma3    11:31|խորհեալն էր ի վերայ աշխարհիս Հայոց, բարձումն յաշխարհէս մեծամեծացն Հայոց՝ յաւել
10Tovma3    11:31|աշխարհիս Հայոց, բարձումն յաշխարհէս մեծամեծացն Հայոց՝ յաւել եւ զայս եւս, զի
10Tovma3    11:33|եթէ ոչ ոք այնուհետեւ յիշխանացն Հայոց մնաց, որ ոչ համագունդ ժողովեալ
10Tovma3    11:34|տոհմս ազգաց, ըստ թուոյ տերանցն Հայոց, կազմեաց գունդս վառեալս զօրականաց, զինեալ
10Tovma3    11:35|ճանաչի սոցա՝ տէր Սմբատ սպարապետ Հայոց, եւ Գրիգոր Քուրդկայ որդի Մամիկոնէից
10Tovma3    11:38|եբարձ զամենայն արս զօրութեան յերկրէս Հայոց, եւ ինքն գնաց անտի եւ
10Tovma3    11:38|տեսանել վասն յետին կատարածին աշխարհիս Հայոց, թէ ո՛րպէս ի գլուխ ելանիցէ
10Tovma3    11:38|ոմն եւ յղեաց զնա հազարապետ Հայոց, եւ վերակացու ի վերայ հարկաց
10Tovma3    13:9|Բուխայի եւ ի հայրապետութեանն Յովհաննու Հայոց կաթողիկոսի, իմաստութեամբ գործեալ՝ ոչ եկաց
10Tovma3    13:24|քաջալերեցան դարձեալ ի վերայ գնդին Հայոց, եւ հարեալ ի հարուածս մեծամեծս
10Tovma3    13:34|յՈրդոք գեօղ, ի գլուխս ձորոյն Հայոց, որ հանէ յԱրուանթունի գաւառն
10Tovma3    13:35|նահատակացն. եւ արիաբար հանդիսացեալ գնդին Հայոց՝ ճակատեցան ընդ այլազգիսն հարուստ եւ
10Tovma3    13:38|աջ թեւն Տաճկաց շարժեցին զզօրութիւնն Հայոց, եւ փախստեայ գնացին զհետ մինչ
10Tovma3    13:38|կարծէին ի սպառ հարկանել զգունդն Հայոց. բայց պարտեալ եղեւ գունդքն Տաճկաց
10Tovma3    13:47|տէր Զաքարիայ ունէր զաթոռ հայրապետութեան Հայոց կաթողիկոսութեան՝ դարձեալ Գրիգոր եղբայր Աշոտի
10Tovma3    14:1|ի լնուլ վեցերորդ ամի գերութեանն Հայոց որ է [ՅԶ] ամ ըստ թուոյ
10Tovma3    14:1|եւ ընդիքտիոնք, եւ [Գ] ամ հայրապետութեան Հայոց կաթողիկոսի տեառն Զաքարիայի, եւ մուտ
10Tovma3    14:6|յորժամ ուրախ արար թագաւորն զնախարարսն Հայոց ի տաճարի խրախից, եւ խոստացաւ
10Tovma3    14:25|Իսմայէլի, որպէս որք վրիպեցանն գերեալքն Հայոց
10Tovma3    14:33|Եւ իշխանքն Հայոց կային ի տագնապի եւ խնդրէին
10Tovma3    14:45|քանզի հաւատացեալ էր վերակացութիւն աշխարհիս Հայոց Աշոտի, որ իշխանաց իշխան՝ ձեռն
10Tovma3    14:45|ի գործ արկեալ նուաճել զիշխանս Հայոց, զՎրաց եւ զԱղուանից, որ եղեւ
10Tovma3    14:52|հարսանեաց փեսայութեան Դերանկին, ի թուականութեան Հայոց [ՅԺԱ–երորդ] ամին
10Tovma3    15:1|ժամանակս ընդարձակեալ բարերարին Աստուծոյ իշխանացն Հայոց՝ դարձան յիւրաքանչիւր բնիկ տէրութիւնս. եւ
10Tovma3    15:2|լլկանաց դառնագոյն կրիցն՝ զընդարձակութենէ նախարարացն Հայոց մատուցին ողջոյնս աւետաբերս՝ դարձուցանել տեառն
10Tovma3    15:17|Այս [Զ] ամ էր գերութեանն Հայոց, եւ [ՅԶ] նորուն թուականութեան
10Tovma3    15:18|Ի [ՅԷ] ամի Հայոց թուականութեանս եկն Աշոտ Վասպուրական իշխան
10Tovma3    15:20|զօրութեամբ զօրանալ ի վերայ կործանմանն Հայոց, եւ մոռացօնս եղեալ հատուցումն մեղաց
10Tovma3    16:9|ազատագունդ վաշտն՝ ասէ. «հա՜պա, քաջք Հայոց, եւ յայսմ ծանիցեն զմեզ եւ
10Tovma3    18:4|գեաւղջն Ահեւականից ի կատարածի լուսաւորութեանն Հայոց
10Tovma3    18:5|որ Շեհի որդին, որ զզօրապետութիւնն Հայոց ունէր, ճանաչէր՝ ի հրապոյրս մանազաւեան
10Tovma3    18:13|ճոխութեանն [ԺԶ] ամ յառաջ քան զգերութիւնն Հայոց, եւ [Ե] ամ ի գերութեանն արարեալ
10Tovma3    18:14|Աշոտ, այլ եւ ամենայն իշխանքն Հայոց, որք գերադարձքն եղեն
10Tovma3    18:23|մեռաւ ի Վանտոսպ գաւառի [ՅԻԳ] թուականութեանն Հայոց, յամսեանն հոռի, որ օր [Զ] էր
10Tovma3    19:3|Սարգիս որ եւ Աշոտ՝ [ՅԻԶ] թուականութեանն Հայոց, Խաչիկ որ եւ Գագիկ [ՅԻԸ], եւ
10Tovma3    19:4|ի Քրիստոս, կեցեալ ի հայրապետութեանն Հայոց ամս [ԺԸ], եւ յաջորդէ փոխանակ նորա
10Tovma3    19:6|զտարի մի հանդերձ ամենայն նախարարօքն Հայոց, անգամագիտ լինելով՝ դառնայ յԱսորիս. եւ
10Tovma3    19:7|Իսկ Յամանիկն ի վերայ Հայոց խորհէր ելանել, կամելով եւ տիրել
10Tovma3    19:7|խորհէր ելանել, կամելով եւ տիրել Հայոց. զորոյ ձախողակի իմացմունս ծանուցեալ իշխանացն
10Tovma3    19:7|զորոյ ձախողակի իմացմունս ծանուցեալ իշխանացն Հայոց՝ միով հաւանութեամբ գրեն յարքունիս եւ
10Tovma3    19:7|աշխարհիս՝ զինքն յառաջանալ ի վերակացութիւն Հայոց, քող արկեալ զդաւաճանող կեղծաւորութիւնն, զբարձումն
10Tovma3    19:7|զդաւաճանող կեղծաւորութիւնն, զբարձումն բոլոր իշխանացն Հայոց, մանաւանդ զնախագահանստեալն զԱշոտ իշխանաց իշխան
10Tovma3    19:8|Բայց խնդրոյն Հայոց զկատարումն առեալ յառաջնորդէն Տաճկաց՝ յղէ
10Tovma3    19:9|սեփհական համարէին ժառանգութիւն՝ ելեալ իշխանքն Հայոց յանձնիւր տեղեաց գնացին յանդիման լինել
10Tovma3    19:9|Գրիգոր Վասպուրական իշխան, Աշոտ կորապաղատ Հայոց իշխան, Մուշէղ իշխանն Մոկաց, Շապուհ
10Tovma3    19:12|գրաւել՝ եւ յանկասկած առեալ զիշխանս Հայոց՝ եւ եկեսցեն առ իս. դու
10Tovma3    19:12|եւ բարձից զսոսա ի պետութենէ Հայոց
10Tovma3    20:5|ինչ խորհեալն էր յաղագս նախարարացն Հայոց եկելոյն առ նա, եւ մեկնեալ
10Tovma3    20:7|կացուցանել իշխան Տարունոյ, որ ասի Հայոց իշխան, որ եւ եղեւ իսկ
10Tovma3    20:11|Եւ եղեւ յելանել նախարարացն Հայոց յերեսաց ամիրային՝ մնայ առ նմա
10Tovma3    20:17|առնն կորովի եղբօր իւրոյ Աբասայ Հայոց սպարապետի՝ վառել պնդակազմ պատրաստութեամբ, զօրու
10Tovma3    20:23|առն պատուականի, մանաւանդ մեծ կաթողիկոսն Հայոց Գէորգ պաղատանս առնէր առ Դերանիկն
10Tovma3    20:39|զոր խորհեալ էին ի վերայ Հայոց ցրել՝ զօրհասն ի վերայ իւր
10Tovma3    20:40|արար՝ մինչ ճեղքեաց խզեաց զմիաբանութիւնն Հայոց: Բայց Դերանիկն խօսի ընդ Հասանայ
10Tovma3    20:70|Զկնի այսորիկ եկն Աշոտ թագաւորն Հայոց մխիթարել զդուստր իւր եւ զթոռունս
10Tovma3    21:1|ժամանակսն ընդ այնոսիկ Աշոտ թագաւորն Հայոց փոխի յաշխարհէս ի բարիոք ծերութեան
10Tovma3    21:1|թագակապ շքեղութեանն. եւ մեռաւ [ՅԼԹ] թուականութեանն Հայոց, եւ ի [ԺԵ] ամի հայրապետութեանն Գէորգեայ
10Tovma3    21:1|եւ ի [ԺԵ] ամի հայրապետութեանն Գէորգեայ Հայոց կաթողիկոսի
10Tovma3    22:1|յերրորդ ամի թագաւորութեանն ի վերայ Հայոց աստուածատուր բարկութեամբ անդնդաշարժ վրդովմամբք ներքնագոյն
10Tovma3    22:4|քան որ եղեւ յամս Զաքարիայի Հայոց կաթողիկոսի, յետ է ամի գերութեանն
10Tovma3    22:4|կաթողիկոսի, յետ է ամի գերութեանն Հայոց: Անդ հանդիպեալ լինէր եւ երանելի
10Tovma3    22:5|էր երանելւոյ տեառն Ներսիսի Երկրորդի Հայոց կաթողիկոսի
10Tovma3    22:13|ձեռնամուխ ախորժեաց լինել ի վերայ Հայոց, զհարստահարութիւնն բացաձգել, եւ զթուղթս առ
10Tovma3    22:14|գնաց աներկիւղ համարձակութեամբ: Իսկ թագաւորն Հայոց Սմբատ անպատկան վարկանելով զերթալն Աշոտի
10Tovma3    22:22|տերանց զքաջ զօրավարն եւ զզօրագլուխն Հայոց մեծաց
10Tovma3    22:29|կորզեալ՝ թիկնածէր բնաբանապէս ամիրայապետել ամենայն Հայոց
10Tovma3    22:30|Զի եւ տուն Հայոց անուանեալ առաջին ասէին զՏարօն: Եւ
10Tovma3    22:30|եւս յառաջանալ, զի եւ զնախարարս Հայոց գրաւեսցէ մեծապատիւ սիրով, ի ձեռն
10Tovma3    22:30|յղէր առ նա Սմբատ թագաւորն Հայոց
10Tovma3    23:0|Վասն զօրաժողովն լինելոյ Սմբատայ թագաւորին հայոց ի վերայ Ահմատայ Ամդացւոյն, Վրաց
10Tovma3    23:0|Վրաց եւ Աղուանից եւ բոլոր հայոց իշխանօքն, եւ պարտութիւն Սմբատայ յԱհմատայ
10Tovma3    23:1|գրաւել զաշխարհն Տարունոյ, հանեալ ի Հայոց պետութենէ
10Tovma3    23:2|Դաւթայ. եւ խոստանայր նմա զհազարապետութիւնն Հայոց յարքունուստ հրամանէ հնազանդութեամբ Հայոց
10Tovma3    23:2|զհազարապետութիւնն Հայոց յարքունուստ հրամանէ հնազանդութեամբ Հայոց
10Tovma3    23:4|դեսպանս արարեալ յամենայն սահմանս տէրութեանն Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից, եւ առ
10Tovma3    24:7|զԳագիկ ձգեալ ի պատիւ զօրավարութեան Հայոց մեծաց, ըստ օրինի թագաւորացն Յունաց
10Tovma3    24:8|հաւատացեալ, ըստ կարգի բարձրաբերձութեան թագաւորացն Հայոց, մանաւանդ մեծին Տրդատայ թագաւորի
10Tovma3    25:0|նիւթէր չարիս աւշին ի վերայ Հայոց եւ իշխանաց նոցա
10Tovma3    26:12|Գործեցաւ այս [ՅԽԷ] թուականութեանս Հայոց, յորում ամի եւ տէր Գէորգ
10Tovma3    26:12|յորում ամի եւ տէր Գէորգ Հայոց կաթողիկոս փոխեցաւ
10Tovma3    28:1|այն ժամանակս զօրաժողով եղեւ թագաւորն Հայոց Սմբատ ի վերայ Ապահունեաց աշխարհին
10Tovma3    28:3|Եւ գրէթէ ամենայն իշխանք Հայոց, Վրաց եւ Աղուանից եկեալ էին
10Tovma3    28:3|Աղուանից եկեալ էին ընդ զօրս Հայոց ի վերայ աշխարհին Ապահունեաց. էր
10Tovma3    28:4|Եւ անցեալ բանակեալ էին զօրքն Հայոց ի դաշտին Օշական ի Մանազաւեան
10Tovma3    28:7|երագապէս աճապարեալ հասին հանդէպ զօրուն Հայոց. մինչ նոքա յանհոգս յապահովս բնակէին
10Tovma3    28:11|Գործեցաւ այս [ՅԾԱ] թուականութեանս Հայոց եւ ի [Դ] ամի հայրապետութեանն Յօհաննու
10Tovma3    28:11|եւ ի [Դ] ամի հայրապետութեանն Յօհաննու Հայոց կաթողիկոսի
10Tovma3    28:12|բաց եկաց ի հնազանդութենէ թագաւորին Հայոց, արգել առնելով հարկացն տալ թագաւորին
10Tovma3    29:5|նորա զօրացուցանել զքեռին իւր զթագաւորն Հայոց, իսկոյն յելանելն նորա ի տանէ
10Tovma3    29:8|Սորա ամք ձգեալ լինին [յՅԻԵ] թուականէն Հայոց. լեալ ամաց [ԻԹ]՝ փոխի յաշխարհէս յամսեանն
10Tovma3    29:25|Իսկ Գուրգինի մարզպանի Հայոց առեալ էր ի բաժնի յելս
10Tovma3    29:26|Գրիգորի եւ վտանգաւոր մահու զօրացն Հայոց
10Tovma3    29:41|զցոյցս յայտնութեանն, յամս Ներսեսի Երկրորդի Հայոց կաթողիկոսի եւ Վարդանայ Ռշտունեաց պատրկի
10Tovma3    29:51|Զուգակշիռ հաւասարութեամբ մարզպանն Հայոց Գուրգէն հրաշազան յօրինուածով շինէ զեկեղեցին
10Tovma3    29:73|Իբրեւ եհաս գուժկան առ մարզպանն Հայոց Գուրգէն՝ ելեալ զհետ նոցա [Ռ] արամբք
10Tovma3    29:77|եւ անհնարին բեկմամբ խորտակեցաւ գունդն Հայոց, մինչեւ ի բազմացն սակաւուց հազիւ
10Tovma4    1:39|իշխանն, եւ անտերունչ մնաց երկիրս Հայոց
10Tovma4    1:48|լքեալ կորուսաք զպատուական մարգարիտն, զպարծանքն Հայոց, զքաջն անպարտելի, որ զմեծ պատերազմունս
10Tovma4    2:1|օգնականութեամբ հօր իւրոյ Աշոտոյ թագաւորին Հայոց
10Tovma4    2:4|իշխէին յերկիւղէ մեծին Աշոտոյ թագաւորին Հայոց
10Tovma4    3:11|զօրութեամբ, կանգնեալ ի բարձր տէրութեանս Հայոց՝ տեղի ապաւինի, որ ի թշնամեաց
10Tovma4    3:16|Զոր տեսեալ Սմբատայ թագաւորին Հայոց՝ առաքէ զեղբայր իւր զԴաւիթ եւ
10Tovma4    3:20|Իսկ Ափշնի ելեալ յերկիրս Հայոց անհուն զօրու եւ զինու՝ եւ
10Tovma4    3:23|Իսկ Սմբատ թագաւորն Հայոց հրեշտակ առաքեալ՝ աղաչէ ի խաղաղութիւն
10Tovma4    3:38|Յետ այսորիկ խաղաղանայ երկիրս Հայոց ի հինից չարահնար իսմայէլական ազգին
10Tovma4    3:47|ժամանակաւ գայ հասանէ Սմբատ թագաւորն Հայոց ի գաւառն Ապահունիս, հարկս պահանջել
10Tovma4    4:35|թիկունս հասանէ զօրութիւնն Աստուծոյ գնդին Հայոց, թէպէտ եւ յոյժ էին նուազունք
10Tovma4    4:38|Զայն տեսեալ Սմբատայ թագաւորին Հայոց՝ մախացեալ ընդ իրսն՝ եւ զարթուցանել
10Tovma4    4:38|զբերդն ի ձեռս Սմբատայ թագաւորին Հայոց
10Tovma4    4:41|մեծ ի վերայ Պարսից եւ Հայոց, որում անուն ճանաչիւր Յուսփ որդի
10Tovma4    4:57|կարողանայ տիրել եւ ունել զաշխարհս Հայոց, բայց միայն Գագիկ, զորոյ զփորձ
10Tovma4    4:57|թագաւորեցուցանէ զնա ի վերայ ամենայն Հայոց
10Tovma4    4:64|թագաւորի, սեփհական եւ բնատուր տիրողի Հայոց. զոր ոչ յանդգնագոյն համարիմ ասել
10Tovma4    4:67|արասցէ նոցա անցանել ընդ աշխարհն Հայոց նորին օգնականութեամբ. եւ արքայ յուղարկէ
10Tovma4    4:69|թագ եւ հանդերձս երեւելիս թագաւորին Հայոց Գագկայ՝ հաստատել ի ձեռս նորա
10Tovma4    5:2|եւս բռնակալութեամբ տիրէր Պարսից եւ Հայոց Յուսփ որդին Ապուսաճայ, որ ոչ
10Tovma4    5:2|տայ ի ձեռն արքայի զաշխարհս Հայոց եւ Վրաց, եւ ուխտ խաղաղութեան
10Tovma4    7:1|զիմաստակիր խոհականութեան գործս մեծի արքային Հայոց Գագկայ, որ քաջութեամբ եւ աշխարհաշէն
10Tovma4    7:1|եւ խնամածու ի վերայ աշխարհիս Հայոց, որ եւ ի վերայ բարեխնամօղ
10Tovma4    7:4|զբօսանաց, այլ եւ բնաւ աշխարհիս Հայոց. տայ զմթերս գանձուց ի ձեռս
10Tovma4    8:2|ի սկզբանց անտի շինութեան աշխարհիս Հայոց ի Հայկայ աղեղնաւորէ եւ ի
10Tovma4    8:3|Աղթամար, մինչեւ յաւուրս մեծի արքային Հայոց Գագկայ, որ քաջակորով գիտութեամբ նայեցեալ
10Tovma4    10:0|ինչ գործք քաջութեան մեծի արքային Հայոց Գագկայ, եւ որ ինչ յաղթութեանն
10Tovma4    10:5|յառաջագոյն քան զգալուստն մեծի թագաւորին Հայոց Գագկայ անձինն ինչ ստանալ պարծանս
10Tovma4    10:14|մանաւանդ զի եւ սուրբ հայրապետն Հայոց մեծն Եղիսէ, ելեալ ի կատարս
10Tovma4    10:15|եւ գունդ զգնդիւ անցեալ զօրացն Հայոց՝ գայ պատահէ արքայ զմիջոցաւ ռազմին
10Tovma4    11:0|եւ որ ինչ յաղթութիւն զօրացն Հայոց ի շնորհացն Աստուծոյ
10Tovma4    11:2|իբրեւ զխռիւ դաշտաց յոտս երիվարացն Հայոց, յորոց վերայ սուր եդեալ կոտորեցին
10Tovma4    12:0|անձին եւ փառաց մեծի արքային Հայոց Գագկայ
10Tovma4    13:1|որդւոյն Դերանկի եւ բառնալոյ իշխանութեանն Հայոց, կատարեցաւ ասացեալն ի մարգարէէն Երեմիայ
10Tovma4    13:2|մնացեալ էին ի պակասաւոր իշխանացն Հայոց, եւ բռամբ ունէին զամուրս բերդից
10Tovma4    13:5|եւ մեղք մեր՝ թագաւոր աշխարհիս Հայոց, ըստ ասացելոց սրբոց մարգարէիցն Անանիանցն
10Tovma4    13:13|թագաւորն Յունաց ի վերայ աշխարհին Հայոց, այլ ինքեանք կամաւ ունէին զտէրութիւնս
10Tovma4    13:16|եւ նոքա տիրեցին արեւելեան գաւառին Հայոց, մեծ աւանին Վանի եւ գաւառին
10Tovma4    13:16|թագաւորանիստ քաղաքին Անւոյ եւ աշխարհին Հայոց
10Tovma4    13:17|եհաս համբաւ թագաւորացն երթալոյ ի Հայոց եւ տիրելն Հոռոմոց ի բանակն
10Tovma4    13:61|պատարագին հարազատին իւրոյ տեառն Դաւթի Հայոց կաթողիկոսի, զոր մատուցանէր անխափան ի
10Tovma4    13:62|եւ էր թուականն Հայոց, մինչ փոխեցաւ արքայն Աբդլմսեհ՝ [ՇՀ]. եւ
10Tovma4    13:82|եւ բարեպաշտ եւ ամենիմաստ թագաւորն Հայոց Գագիկ, որ իմաստութեամբ եւ ուղղափառ
10Tovma4    13:83|շարագրեցաւ Պատմութիւնս այս ի թուականութեանս Հայոց յեօթն հարիւրերորդի յիսներորդի երկրորդի, եւ
10Tovma4    13:83|երջանիկ երիցս երանեալ ամենիմաստ հայրապետիս Հայոց տեառն Զաքարիայի, որ է յոյժ
10Tovma4    13:91|որ է աթոռ սրբոյն Գրիգորի Հայոց Լուսաւորչին եւ բնակարան գերապայծառ եւ
10Tovma4    13:104|եղեւ եւ կատարեցաւ՝ ի թուականութեանս Հայոց [ՉՀԵ-երորդի] եհաս վախճան եւ փոխումն յաշխարհէս
10Tovma4    13:107|եւ զմեծ վտանգս տէրն Դաւիթ Հայոց վերադիտօղ, զոր ձեռնադրեալ էր ի
11Asogh1    2:1|երիս զարմս յերիս ժամանակս թագաւորեալ Հայոց՝ ամենեցուն յայտնի է, զՀայկազեանցն ասեմ
11Asogh1    2:3|իսկ զերկրորդն՝ ի նոյն լուսաւորութենէ Հայոց եւ ի թագաւորութենէն Տրդատայ մինչեւ
11Asogh1    2:3|Տրդատայ մինչեւ ցերրորդ նորոգումն թագաւորութեանս Հայոց ի ձեռն Աշոտոյ Բագրատունւոյ, որ
11Asogh1    2:3|թագաւորին եւ կամակցութեամբ նորին [յՅԼԶ] թուականութեանս Հայոց, եւ ի գալստենէ Փրկչին մերոյ
11Asogh1    2:4|Սմբատայ, որ Աբդլաբասն կոչեցաւ, սպարապետն Հայոց՝ ի զաւակէ Աբրահամու
11Asogh1    2:6|Եւ բազում անգամ զիշխանութիւն պետութեանս Հայոց առեալ, ընդդէմ պատերազմեալ պարսկական կրակապաշտութեանցն
11Asogh1    2:7|իշխան եւ իշխանաց իշխան եղեալ Հայոց եւ Վրաց, եւ յաղթող ամենայն
11Asogh1    2:8|սորա յաւուրս էր Սահակ վարդապետն Հայոց, որ ըստ աւելաձայնութեան Ապիկուրէշն կոչիւր
11Asogh1    3:1|ասի առատ. այլ նա որդի Հայոց էր, եւ առաւել քան զՀայ
11Asogh1    3:2|թուականին վախճանի Տէր Գէորգ կաթողիկոս Հայոց եւ փոխանորդէ զաթոռ հայրապետութեանն այրն
11Asogh1    3:7|Խոսրովիդխտոյ, զոր էր շինեալ Տրդատայ Հայոց արքայի
11Asogh1    3:10|թագաւորեալ՝ տիրէ բոլոր հայրենեաց իւրոց, Հայոց եւ Վրաց, ժառանգելով զքաղաքս հակառակորդաց
11Asogh1    3:11|էր շինութիւն եւ խաղաղութիւն յաշխարհիս Հայոց ըստ մարգարէութեանն՝ հանգչել իւրաքանչիւր ուրուք
11Asogh1    3:16|կայսերն, եւ ելեալ Ափշին յաշխարհս Հայոց՝ առնու զբերդն Կարուց, գերի վարեալ
11Asogh1    3:18|ի նմանէ՝ դարձուցեալ զամենայն գերութիւն Հայոց
11Asogh1    3:20|Եւ աշխարհս Հայոց խաղաղանայր շինութեամբ եւ լիութեամբ իբրեւ
11Asogh1    4:0|մահուանն Սմբատայ եւ աւերածոյ աշխարհիս Հայոց յանաւրէն Յուսուփայ, որդւոյն Աբուսաճի
11Asogh1    4:9|գայ հասանէ ամբոխասաստ զաւրու յաշխարհս Հայոց [ՅԿԵ] թուականին
11Asogh1    4:10|նենգագործն նախանձեալ ընդ շինութիւն աշխարհիս Հայոց
11Asogh1    4:11|զնենգաւոր խորհուրդս նոցա՝ հանդերձ տերամբք Հայոց եւ ամենայն զաւրաւք գնաց ի
11Asogh1    4:13|սաստկագոյն զաւրու ելանէ Յուսուփ յերկիրս Հայոց
11Asogh1    4:14|կոչի, ուր պարտեալ եղեւ զաւրն Հայոց՝ ի փախուստ դառնային
11Asogh1    5:11|լուսոյն: Այս է խաւարաբեր ժամանակն Հայոց
11Asogh1    5:13|անապատ եւ աւերակ եղեւ երկիրս Հայոց. քաղաքաց քակիլ եւ աւանաց աւերիլ
11Asogh1    5:15|դարձեալ շինէ զաշխարհն՝ թագաւորեալ մասին Հայոց Վասպուրականի
11Asogh1    6:2|հալածական առնէ զԻսմայէլացւոց զաւրն յաշխարհէս Հայոց. որոյ ի մարտս՝ զաւրաց ոչ
11Asogh1    6:3|ապա Ռոմանոս թագաւորեաց Յունաց [յՅԿԵ] թուականին Հայոց՝ [ԻԲ] ամս
11Asogh1    6:6|մահուան Տեառն Յովհաննիսի՝ յերկրորդ շինութեանս Հայոց եկաց կաթողիկոս Տէր Թէոդորոս [ԺԱ] ամս
11Asogh1    7:2|եւ շինութեան պատճառ եղեալ աշխարհիս Հայոց, ըստ քաղցր բարուց իւրոց եւ
11Asogh1    7:3|եւ զՍարմատացւոց ասպատակն դադարեցոյց յաշխարհէս Հայոց. որ ի միում աւուր բազմախուռն
11Asogh1    7:4|Կուրն կոչի՝ անապատացուցանել կամելով զաշխարհս Հայոց
11Asogh1    7:5|Դեսպան առաքէ առ թագաւորն Հայոց՝ մի՛ աւրհնել նմա զեկեղեցին ըստ
11Asogh1    7:6|Աբասայ՝ գումարտակ զաւրաց արարեալ այրուձիոյն Հայոց՝ հասանէ ի գետն Կուր, բանակի
11Asogh1    7:8|գետն Կուր՝ հասանէին ի բանակն Հայոց. եւ ձայն շփոթին առ թագաւորն
11Asogh1    7:10|Եւ Հայոց զաւրացն քաջապինդ զաւրութեամբ հետամուտ եղեալ
11Asogh1    7:14|պայծառանայր կարգ կրաւնաւորական հանդիսից յաշխարհիս Հայոց: Եւ ի յոլով տեղիս շինեցան
11Asogh1    7:39|եւ ի ժամանակս Աբասայ թագաւորի Հայոց առաւ Մելտենի ի Տաճկաց [յՅՁԳ] թուականին
11Asogh1    7:43|ի [ՆԲ] թուականին վախճանեցաւ Աբաս թագաւորն Հայոց, որ թագաւորեաց [ԻԴ] ամս
11Asogh1    8:3|Աշոտ խաղաղասէր բարուք կալեալ զաշխարհս Հայոց՝ խոնարհութեամբ եւ ողորմածութեամբ զանցոյց զամենեքումբք
11Asogh1    8:11|թղթովք: Յորոյ վերայ ժողովեցան կրաւնաւորքն Հայոց ի քաղաքն Անւոյ. Տէր Խաչիկ
11Asogh1    8:13|կամակցութեամբ Աշոտոյ Շահանշահի կաթողիկոս հաստատեաց Հայոց զՍտեփանոս վանական Սեւանայ
11Asogh1    8:14|յերկոցունց կողմանց նզովիւք լցին զաշխարհս Հայոց
11Asogh1    8:15|Մեսրոբայ եւ հովուէր զարեւմտեայ կողմն Հայոց, ժողով բազմութեան կրաւնաւորաց արարեալ ի
11Asogh1    8:18|վախճանեցան, եւ բարձաւ խռովութիւնն յաշխարհէս Հայոց
11Asogh1    9:1|Յունաց կայսեր եւ ի թագաւորութեան Հայոց Աշոտոյ ի [ՆԻԱ] թուականին, զկնի Վահանայ
11Asogh1    9:1|Վահանայ եւ Ստեփանոսի, եկաց կաթողիկոս Հայոց Տէր Խաչիկ եպիսկոպոս Արշարունեաց քուերորդի
11Asogh1    9:1|Անանիայի, որ միապետեալ խաղաղացոյց զաշխարհս Հայոց [ԺԹ] ամս
11Asogh1    9:2|գետոյ, ի հանգստարանի Տեառն Անանիայի Հայոց վերադիտողի
11Asogh1    11:1|Զայսու ժամանակաւ մեռաւ թագաւորն Հայոց՝ աւրհնեալն Աշոտ՝ ի [ՆԻԶ] թուականին, եւ
11Asogh1    11:4|էր խաղաղութիւն եւ շինութիւն յաշխարհիս Հայոց
11Asogh1    12:4|շրջէր ամենայն ընտանեաւքն իւրովք յաշխարհիս Հայոց եւ Վրաց՝ պատմելով, եթէ «Վասն
11Asogh1    14:2|միաբանեալ ընդ ինքեան զհեծելագունդ զաւրն Հայոց, որ ընդ Յունաց թագաւորութեամբն, եւ
11Asogh1    14:4|պատերազմ, յորում քաջապէս մարտուցեալ զաւրն Հայոց, որպէս որդիք իշխանին Տարաւնոյ, Գրիգոր
11Asogh1    17:7|որ սովորութեամբ անկարգութիւն էր յաշխարհիս Հայոց՝ իշխանաց եւ ազատաց որովայնամոլութեամբ ապականել
11Asogh1    17:10|զՄովսէս, ընտիր երեւեալ յամենայն աշխարհիս Հայոց: Զի էին սոքա արք երեք
11Asogh1    18:0|Դուին քաղաք եւ հարկս ի Հայոց առեալ՝ դարձաւ
11Asogh1    18:1|խնդրէ հարկս զանցեալ ամացն ի Հայոց. զոր ընդդէմ յուղարկեալ զհարկսն թագաւորն
11Asogh1    19:12|եւ երդմունս դաշանց հաստատէ թագաւորն Հայոց Սմբատ ընդ նմա, միջնորդութեամբ Տեառն
11Asogh1    20:0|անցուցանելոյ թագաւորին Վասլի ի ժողովրդէս Հայոց յաշխարհն Մակեդոնացւոց. եւ հալածանք ի
11Asogh1    20:1|խաղաղանայր թագաւորութիւն Վասլին, կամեցաւ յազգէն Հայոց, որ ընդ իւրով թագաւորութեամբն, անցուցանել
11Asogh1    20:3|մետրապաւլիտն Սեբաստիոյ սկսան նեղել զազգն Հայոց վասն հաւատոյ. եւ զբռնութիւն ի
11Asogh1    20:5|ի բաց կալով ի միաւորութենէն Հայոց
11Asogh1    20:6|Եւ յայնմհետէ արգելին զժամաձայն Հայոց ի քաղաքէն Սեբաստիոյ մինչեւ ցգալ
11Asogh1    20:7|մեծամեծս գրել առ Տէր Խաչիկ Հայոց կաթողիկոս
11Asogh1    21:4|կոչէին, անուն երիցուն Սամուէլ, յազգէս Հայոց, ի գաւառէն Դերջանայ, զոր ընդ
11Asogh1    22:4|Այլ հետեւակագունդն Հայոց ի մէջ առեալ զթագաւորն Վասիլ
11Asogh1    23:1|յայսմ ամի, որ էր [ՆԼԵ] թուականն Հայոց, յորում չարչարեալ մեռանէր Գաբրիէլ՝ երէց
11Asogh1    26:4|Այլ անդ դիպեալ ճարտարապետին Հայոց Տրդատայ քարագործի՝ տայ զաւրինակ շինուածոյն
11Asogh1    27:2|Տայոց Դաւիթ եւ Սմբատ արքայ Հայոց թագաւորեցուցին Ափխազաց զՍմբատ՝ որդի Գուրգենայ
11Asogh1    27:5|Վրաց Բագարատ առաքեն առ թագաւորն Հայոց Սմբատ՝ կոչել յաւգնականութիւն իւրեանց
11Asogh1    27:6|Եւ նորա առեալ զամենայն զաւրս Հայոց եւ զԳագիկ՝ զեղբայր իւր, գնաց
11Asogh1    27:8|Սակուրէթ, եւ առեալ տայ թագաւորին Հայոց Սմբատայ՝ շնորհ նմա արարեալ վասն
11Asogh1    27:8|մահուն Սմբատայ դարձեալ հանեն ի Հայոց զբերդն Սակուրէթ
11Asogh1    28:1|Եւ յորժամ յաջողեցաւ գործ թագաւորին Հայոց Սմբատայ ի ներքնոց եւ յարտաքնոց
11Asogh1    28:9|այլ ուխտադրուժ եղեալ՝ տայ զզաւրսն Հայոց աւգնական Սալարին՝ ամիրայացուցանել զնա, որ
11Asogh1    30:1|Իսկ յաւուրս Տեառն Խաչկայ հայրապետին Հայոց սփռեալ տարածեցաւ ազգս Հայոց զկողմամբքն
11Asogh1    30:1|հայրապետին Հայոց սփռեալ տարածեցաւ ազգս Հայոց զկողմամբքն արեւմտից, մինչեւ ձեռնադրել նմա
11Asogh1    30:2|ինքն շինեալ էր ի [ՆԼԹ] թուականին Հայոց. զոր ի նորուն [ԺԹ] ամն համարեալ
11Asogh1    31:1|ապա, ի [ՆԽԱ] թուականին՝ Գագիկ արքայ Հայոց կացոյց կաթողիկոս Հայոց զՏէր Սարգիս
11Asogh1    31:1|Գագիկ արքայ Հայոց կացոյց կաթողիկոս Հայոց զՏէր Սարգիս
11Asogh1    31:7|զկնի Տեառն Խաչկայ՝ Գագիկ արքայ Հայոց ժողով եպիսկոպոսաց արարեալ, որ յաշխարհէս
11Asogh1    31:7|ժողով եպիսկոպոսաց արարեալ, որ յաշխարհէս Հայոց եւ որ ի Յունաց կողմանէն
11Asogh1    34:6|գաւառէն Հաշտենից եւ զայլս յաշխարհէն Հայոց յազատաց
11Asogh1    35:0|Յաղագս շարժմանն Չորրորդ Հայոց
11Asogh1    35:1|երկիր, բայց սաստկագոյն՝ աշխարհն Չորրորդ Հայոց, Հաշտեանք, Խորձեան, Ծոփք, Բալու եւ
11Asogh1    37:5|Իսկ կիւռապաղատն Դաւիթ եւ արքայն Հայոց Գագիկ եւ Աբաս ընդ նմա
11Asogh1    39:2|սովով նեղէին զքաղաքն, եւ զեկեղեցին Հայոց, որ արտաքոյ պարսպին, եպիսկոպոսարան եւ
11Asogh1    39:2|տեղիք լեալ էին յառաջին շինութեանն Հայոց, եւ զՍուրբ Խաչն եւ զսուրբ
11Asogh1    40:2|խուժադուժ զաւրաւք բազմաւք խորհի տիրել Հայոց եւ Վրաց, շինել զքաղաքն Կարնոյ
11Asogh1    40:4|զաւուրբք, այլ առաքէ առ արքայն Հայոց Գագիկ եւ առ թագաւորն Վրաց
11Asogh1    40:5|Եւ Գագկայ յամենայն զաւրացն Հայոց հատեալ զգունդ [ԶՌ] յընտիր ընտիր վառելոցն
11Asogh1    40:9|Առ որ միաբան հասանէին զաւրքն Հայոց եւ Վրաց եւ չուեալ երթան
11Asogh1    40:12|մերձենային մաւտ ի բլուրն բանակին Հայոց եւ Վրաց
11Asogh1    40:15|Իսկ զաւրքն Հայոց եւ Վրաց զանգիտեալք՝ առաքեն՝ “Ոչ
11Asogh1    40:19|Իսկ զաւրն Հայոց եւ Վրաց, զի ոչ թագաւոր
11Asogh1    40:21|Անդ շահատակեալ արագաշարժ շարժմամբ զաւրն Հայոց՝ զաջոյ ձեռամբ ի խռան մեծ
11Asogh1    40:28|Որոց հետամուտ եղեալ Հայոց եւ Վրաց զաւրուն՝ սաստիկ հարուածովք
11Asogh1    40:30|ո՛չ մեռեալ գտաւ յամենայն բազմութեանն Հայոց եւ Վրաց
11Asogh1    41:6|Եւ այս եղեւ ի [ՆԽԸ] թուականին Հայոց
11Asogh1    42:3|եւ շինութեան ամենայն արեւելեայց, մանաւանդ Հայոց եւ Վրաց. զի զգոռ պատերազմաց
11Asogh1    42:4|մեծի փրկական Զատկին, ի [ՆԽԹ] թուականին Հայոց
11Asogh1    42:8|պատիւն: Եւ հրամայէ զաւրացն Չորրորդ Հայոց եւ Տարոնոյ՝ աւգնական լինել նմա
11Asogh1    42:16|Վաղարշակերտ. մնայր գալստեան Գագկայ արքային Հայոց
11Asogh1    43:3|ի գաւառն Բասեան, ի [ՆԾ] թուականին Հայոց. եւ զողջոյն ամն մինչեւ ցձմեռնն
11Asogh1    45:2|վերագոյն յիշեցաք. եւ յաւերմանն աշխարհիս Հայոց թագաւորեաց նա ի կողմանս Վասպուրականի
11Asogh1    46:1|Վասլի կայսեր յաւուրս, Գագիկ՝ արքայ Հայոց խորհուրդ բարի ի յանձին կալեալ
11Asogh1    47:2|հակառակութեամբ ի միջի իւրեանց արքայն Հայոց Գագիկ եւ Փատլուն ամիրայն Գանձակայ
11Asogh1    48:4|Յունաց եւ հնգետասան ամ թագաւորութեանն Հայոց Մեծաց Գագկայ արքայի
12Last1    2:0|Յայնմ ժամանակի էր եւ Հայոց աշխարհին թագաւոր Գագիկ որդի Աշոտոյ
12Last1    2:0|սա ի խաղաղութեան կալաւ զաշխարհս Հայոց
12Last1    2:39|Բայց անդ եղեւ Հայոց կորստեան գիր եւ նամակ. քանզի
12Last1    7:4|տանն սրբութեան՝ զոր յառաջին թագաւորացն Հայոց ամբարեալ էր ի սպաս պիտոյից
12Last1    9:11|որ եհաս ի վերայ տանս Հայոց վասն մեղաց մերոց
12Last1    10:13|ամաց եհաս կատարած կենաց տանս Հայոց. քանզի ի միում ամի զրաւեալ
12Last1    10:20|ելեալ խնդրեցէք զայր ոք ի Հայոց զո՛ր եւ գտանիցէք, եւ ածէք
12Last1    10:21|թագաւորին ետ զնամակն որ վասն Հայոց աշխարհին էր ցնա, եւ ասէ
12Last1    10:21|զգիրդ եւ տո՛ւր ի թագաւորն Հայոց. եւ ասա, թէ որովհետեւ հանգոյն
12Last1    10:23|Հոռոմոց, եւ գտեալ զգիր նամակին Հայոց, իբրեւ իւրեան սեպհական ժառանգութիւն՝ հոգ
12Last1    10:23|մի ոմն ի գլխաւոր ազատացն Հայոց Սարգիս անուն՝ եդ շուք անձինն
12Last1    10:27|անգամ զկնի միմեանց մտին յաշխարհն Հայոց, մինչեւ մարդաթափ արարին զերկիրն ամենայն
12Last1    10:36|ամենայն ի վաճառէն յայնմ հանդիպեցաւ Հայոց՝ զոր յառաջ սակաւ մի յիշեցաք
12Last1    10:46|յորում տեղւոջ մեռաւ մեծ իշխանն Հայոց Վահրամ հանդերձ որդւովն, որ մեծ
12Last1    10:46|որդւովն, որ մեծ սուգ հասոյց Հայոց
12Last1    10:47|Եւ կեցեալ Ասիտն ի տէրութեանն Հայոց, փոխանորդէ զիշխանութիւն նորա Կամենաս ոմն
12Last1    10:50|Առիճ։ Եւ Ապա ածեալ ի Հայոց զքեռորդի նորին զԽաչիկ անուն, եւ
12Last1    11:13|Քանզի արբ տունս Հայոց յանապակէն յայնմանէ եւ արբեցաւ յարբումն
12Last1    13:1|կրակ, որ ունէր զիշխանութիւն տանն Հայոց՝ եւ Ահարոն՝ որդի Բուլղարին, որ
12Last1    13:1|ունէր զկողմն Վասպուրականի, եւ Գրիգոր՝ Հայոց հզօր իշխանն, որ ունէր զպատիւ
12Last1    14:3|եւ եկեալ ի սահմանս Երկրորդ Հայոց՝ ի գաւառն որ կոչի Տարնտայ
12Last1    16:19|իւրեանց։ Իսկ որ ի վերայ Հայոց գնացին, զոր եւ գտին՝ ի
12Last1    17:6|ունէր, եւ էր փեսայ թագաւորին Հայոց Աշոտոյ, որք ելեալ էին յաշխարհն
12Last1    17:6|Աշոտոյ, որք ելեալ էին յաշխարհն Հայոց։ Յորոց հինէ՝ մարդաբնակ տեղիքն փախուցեալ
12Last1    18:2|զամառն եւ զձմեռն յապականելոյ զաշխարհս Հայոց
12Last1    22:30|յանձն. այլ ասեն, թէ՝ Զոր Հայոց խոտեալ եւ անարգեալ վասն հաւատոյ
12Last1    24:7|Եղեւ գործ պատերազմի յերկիրս Հայոց ընդարձակեցուցանել զբնակութիւնս իւրեանց, եւ տիրել
12Last1    25:12|լի ցասմամբ կայր ընդ զօրս Հայոց եւ ընդ ազգն, եւ ընդ
12Last1    26:5|յառաջագոյն ասացի, յորում էր թուականն Հայոց չորեքհարիւր ութսուն եւ երկու, մինչեւ