97:0 King Vagharsh said farewell to the sparapet of Armenia lord of the Mamikoneans, Vahan, and to all the Armenian naxarars, and released them in peace:
| 97:0 Եւ հրաժարեալ թագաւորին Վաղարշու զսպարապետն Հայոց զտէրն Մամիկոնէից զՎահան եւ զամենայն նախարարս Հայոց` արձակէր խաղաղութեամբ:
|
97:1 When Vahan, the general of Armenia and lord of the Mamikoneans, and all the oath-keeping naxarars of Armenia with him arrived in the land of Armenia, that blessed man of God, the kat’oghikos of Armenia, Yohan, came before them with the revered symbol of the Cross and the blessed remains of the ascetic champion Gregory, which had indeed accompanied all of them to Court:
| 97:1 Եւ եկեալ զաւրավարն Հայոց տէրն Մամիկոնենից Վահան յաշխարհս Հայոց, ամենայն ուխտապահ նախարարաւքն Հայոց. որում ընդ առաջ ելանէր սուրբ այրն Աստուծոյ կաթողիկոսն Հայոց Յոհան, պատուական նշանաւ խաչին եւ սուրբ նշխարաւք ճգնազգեաց նահատակին Գրիգորի, որովք եւ յուղարկեացն իսկ ի դուռն զամենեսեան:
|
97:2 When the blessed kat’oghikos Yohan encountered Vahan, the general of Armenia and lord of the Mamikoneans, and the other Armenian naxarars with him and the entire multitude of the troops, he greeted them with the kiss of blessing and said with a joyous heart:
| 97:2 Եւ պատահեալ սրբոյն Յոհանու կաթողիկոսին զաւրավարին Հայոց տեառն Մամիկոնենից Վահանայ եւ այլ նախարարացն Հայոց որ ընդ նմա եւ ամենայն զաւրուն բազմութեանն` ողջունէր զնոսա աւրհնութեան համբուրիւ, եւ ասէր ուրախալից սրտիւ:
|
97:3 I rejoice in the Lord Who wiped away the sweat from the diligent sons of His Church for which they toiled, for the name of Christ. He ended fatigue, cleaned the dirt of weapons, washed the souls of the faithful with the water of oath-keeping and clothed all in the dress of salvation and the robe of joy. He gave a crown as if to the bridegroom and adorned you with ornaments as a bride in His Kingdom:
| 97:3 Ցնծասցէ անձն իմ ի Տէր, զի զճգնեալ որդւոց եկեղեցւոյ իւրոյ ջնջեաց զքիրտն, որ վասն անուանն Քրիստոսի քրտնեցան. հանգոյց զաշխատութիւնն, մաքրեաց զաղտ զինուցն, լուաց զոգիսն հաւատարմացդ ուխտապահութեան ջրովն, եւ զգեցոյց ամենեցուն հանդերձ փրկութեան եւ պատմուճան ուրախութեան. եւ որպէս փեսայից եդ պսակս, եւ որպէս հարսն արքայութեան իւրոյ զարդարեաց զձեզ զարդու:
|
97:4 With the intercession of His saints may He grant that you be adorned with that ornament given to the apostles of the just and the prophets on the day of Christ. The brilliance of that ornament is such that no eye has seen before, no ear has heard of, and no heart has experienced. Such is the ornament which God has readied for His loved ones:
| 97:4 Շնորհեսցէ՛ բարեխաւսութեամբ սրբոց իւրոց` զարդարեալ զձեզ եւ այնու զարդու, որով զարդարին առաքեալն եւ մարգարէքն յաւուրն Քրիստոսի. զորոյ զարդու պայծառութեան տեսչութիւն, զոր ակն ոչ ետես, եւ ունկն ոչ լուաւ, եւ ի սիրտ մարդոյ ոչ անկաւ, զոր պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց իւրոց:
|
97:5 After the blessed kat’oghikos had said all of this and blessed everyone, they came first to the city of Vagharshapat which is now called [Nor Kaghak’] (New City:
| 97:5 Եւ ասացեալ զայս ամենայն սրբոյ կաթողիկոսին, եւ աւրհնեալ զամենեսեան` նախ գային ի քաղաքն Վաղարշապատ որ այժմ անուանի Նոր քաղաք:
|
97:6 In accordance with their custom Vahan, the sparapet of Armenia, and the oath-keeping Armenian naxarars with him, remained there for some days and fulfilled vows and made presents to the blessed Cathedral church, then to each site of the martyred virgins. First, they concerned themselves with the needs of sustaining the poor, and fulfilled them amply:
| 97:6 Եւ ըստ սովորութեան իւրում սպարապետն Հայոց Վահան, ուխտակից նախարարաւքն Հայոց որ ընդ նմա էին` կային անդ աւուրս, եւ կատարէին զուխտս եւ զնուէրս ի սուրբ եկեղեցւոջն Կաթողիկէի, եւ ապա յիւրաքանչիւր տեղիս նահատակելոց կուսանաց, եւ հոգացեալ նախ զպէտս դարմանոյ աղքատացն` լցեալք կատարէին:
|
97:7 All the naxarars of Armenia united, and the other multitude came every day with great rejoicing, with psalms, and homilies of the spiritual vardapets of the holy Church. They rejoiced happily with the general of Armenia Vahan, lord of the Mamikoneans, and with each other:
| 97:7 Գային միաբան ամենայն նախարարքն Հայոց եւ այլ բազմութիւն` զամենայն աւր մեծապէս ցնծութեամբ, սաղմոսիւք եւ ճառիւք հոգեւոր վարդապետաց եկեղեցւոյ սրբոյ. ուրախ լինէին զուարճացեալք առ զաւրավարին Հայոց տեառնն Մամիկոնէից Վահանայ եւ առ միմեանս:
|
97:8 After remaining there for some days, Armenia’s general, Vahan lord of the Mamikoneans, with the entire Armenian multitude left and came to the natural ostan of Armenia, Duin, blessing and glorifying the power of the holy Trinity:
| 97:8 Եւ կացեալ անդ աւուրս` ապա չուեալ զաւրավարին Հայոց տեառն Մամիկոնէից Վահանայ` գայր մտանէր ամենայն Հայոց բազմութեամբն ի բուն ոստանն Հայոց ի Դուին, աւրհնելով եւ փառաւորելով զսուրբ Երրորդութեանն զաւրութիւնն:
|