37:0 Now after this (al-Mansur’s) son, Muhammad al-Mahdi [775-785] succeeded him:
| 37:0 Եւ յետ այսորիկ յաջորդէ զիշխանութիւն նորա Մահմետ Մահադի որդի նորա:
|
37:1 He was much more noble than his father and of much better disposition. He opened all the treasuries which the impious al-Mansur had kept closed, and distributed gifts to his troops:
| 37:1 Եւ սա էր ազնուական քան զհայր իւր եւ լաւագոյն բարուք: Եբաց զամենայն տունս գանձուց զորս աղխեալ պահէր ամբարիշտն Աբդլա, եւ բաշխեաց պարգեւս զօրաց իւրոց:
|
37:2 He also opened the border gates, allowing merchants to trade and to satisfy the requirements of those in need. And then there was plenty in the country, and the discovery of (new sources of) silver expanded, and the inhabitants of the country were at peace from the coercive extraction of taxes:
| 37:2 Համարձակեաց եւ զդրունս մարզից՝ հանել զվաճառականս ի վաճառս իւրեանց եւ լնուլ զպէտս կարօտելոց. եւ եղեւ առատութիւն երկրի, եւ գիւտ արծաթոյ ընդարձակեցաւ. եւ բնակչաց երկրի անդորրութիւն եղեւ ի հարկապահանջ բռնութենէն:
|
37:3 Although (al-Mahdi) tightened the yoke of taxation, the country rested somewhat from the cruel and calamitous tribulations because of the discovery of silver. This was due to the additional discovery of silver in the mountains in the land of the Armenians. During his reign pure silver ore was extracted (which satisfied) the needs of the population (for taxes:
| 37:3 զի թէպէտ եւ զանուր լծոյ հարկին ծանրացոյց՝ սակայն վասն գիւտի արծաթոյն հանգեաւ երկիրս առ փոքր մի ի չար տառապանաց վտանգին. քանզի եւ լերինք արծաթոյ յայտնեցան յաշխարհիս Հայոց առ ի հանել ի նոցունց խանութս արծաթոյ զտոյ ի պէտս մարդկան յաւուր իշխանութեան նորա:
|
37:4 Then (Caliph) al-Mahdi began to attack the authority of the Byzantines. He assembled a force which he entrusted to one of his generals, his own brother who was named ’Abas (al-’Abas ibn Muhammad), and sent it to Byzantine territory. For in the same year that Abdullah (al-Mansur) had perished, Emperor Constantine [V] also died, and his son, Leo [IV, 775-780] occupied his father’s throne:
| 37:4 Եւ ինքն Մահմետ սկսաւ գոռալ ընդդէմ իշխանութեանն Յունաց. եւ գումարեալ զօրս՝ տայր ի ձեռս զօրավարի միոջ իւրոյ եղբօր, որում անուն էր Աբաս, եւ առաքէ զնա յաշխարհն Յունաց. քանզի ի նոյն ամի սատակմանն Աբդլայի վախճանեցաւ կայսրն Կոստանդին, եւ Լեւոն որդի նորա փոխանորդեալ զաթոռ հօր իւրոյ:
|
37:5 While (al-Mahdi) was planning to begin raiding Byzantine territory with his troops, the emperor quickly sent a large force against Basanastan, which is called Bishan (Commagene). (This army) was commanded by three generals, two of whom were Armenian lords, Tachat from the Andzewats’i House, and Artawazd from the Mamikonean House, plus a third who was from the Byzantine army:
| 37:5 Եւ մինչդեռ նա զայս ածէր զմտաւ ի վերայ աշխարհին Յունաց, ասպատակել զօրօք ի վերայ նորա՝ առաքէ վաղվաղակի արքայն զօր բազում ի վերայ Բասանաստանի որում Բիշանն կոչի, եւ կարգէ ի վերայ նոցա զօրավարս երիս. որք էին երկու ի նոցանէն ի նախարարացն Հայոց, անուն միումն Տաճատ ի տանէ Անձեւացեացն, եւ երկրորդին Արտաւազդ ի տանէ Մամիկոնեանց, եւ միւսն ի զօրացն Յունաց:
|
37:6 Advancing with many troops, they reached the areas of Cilicia and Bishan where they raided throughout the land capturing numerous cities, districts and villages. Those resisting them in battle were crushed, ground to dust. As booty they also took into captivity a multitude of common folk. They say that their number exceeded [150,000] men. These (captives) were taken to Byzantine territory. Then they went and presented their booty to the Byzantine emperor:
| 37:6 Որոց խաղացեալ յառաջ զօրօք բազմօք՝ հասանէին ի կողմանս Կիլիկեցւոց եւ Բիշանու, եւ սփռեալ զասպատակս իւրեանց ի վերայ աշխարհին՝ առին զբազում քաղաքս եւ զգաւառս եւ զգիւղս, եւ որք միանգամ ելին ընդդէմ նոցա պատերազմել՝ ջաղխեցին մանր իբրեւ զփոշի. եւ ինքեանք առեալ զբազմութիւն խառնիճաղանճիցն վարեցին յաւարի, զորոց զթիւ գերելոցն ասեն լինել աւելի քան [ԺԵ] բիւր արանց, զորս առեալ տանէին յաշխարհն Յունաց:
|
37:7 Emperor Leo received his troops with great adulation and gave very magnificent gifts to his generals. Then they rested for (the remainder of) that year:
| 37:7 Եւ երթեալ յանդիման լինէին կայսերն Յունաց հանդերձ բազում աւարաւ. եւ բազում գովութեամբ ընդունէր կայսրն Լեւոն զզօրսն իւր, եւ մեծամեծ պատիւս ընծայէր զօրագլխաց իւրոց. եւ դադարէին յամին յայնմիկ:
|