6:1 And after being occupied with the same problem for many days; he rose and came to the Holy Catholicos of Greater Armenia - whose name was Sahak, and whom he found predisposed and sharing in the same concern:
| 6:1 Եւ իբրեւ աւուրս բազումս անդէն ի նմին դեգերէր, յարուցեալ այնուհետեւ հասանէր առ սուրբ կաթուղիկոսն Հայոց Մեծաց, որոյ անունն ճանաչէր Սահակ, զոր պատրաստական գտանէր նմին փութոյ հաւանեալ:
|
6:2 Cordially they came together, and with earnest prayers early every morning besought God that all men attain the salvation brought by Christ. And they did these many days:
| 6:2 Եւ միանգամայն յաւժարութեամբ գումարեալ հանդերձ աղաւթիւք մեծաւք առ Աստուած կանխէին, վասն ամենայն ոգւոց քրիստոսաբեր փրկութեանն հասանելոյն: Եւ զայն առնէին աւուրս բազումս:
|
6:3 Then as a boon from God the gracious, the council of blessed monks, devoted to the service of the land, gathered to secure letters for the Armenian nation:
| 6:3 Ապա ելանէր նոցա պարգեւական յամենաբարին Աստուծոյ ժողովել զաշխարհահոգ խորհուրդն երանելի միաբանելոցն, եւ ի գիւտ նշանագրաց Հայաստան ազգին հասանել:
|
6:4 They conducted much inquiry and exploration, and much toil. Later they disclosed the foremost object of their search to the King of the Armenians whose name was Vramshapuh:
| 6:4 Բազում հարցափորձի եւ քննութեան զանձինս պարապեցուցեալ եւ բազում աշխատութեանց համբերեալ, ազդ առնէին ապա եւ զկանխագոյն խնդրելին իւրեանց թագաւորին Հայոց, որոյ անուն կոչէր Վռամշապուհ:
|
6:5 The King told them of a man named Daniel, a Syrian bishop of noble lineage, who unexpectedly had come into the possession of letters of an Armenian alphabet:
| 6:5 Յայնժամ պատմէր նոցա արքայն վասն առն ուրումն ասորւոյ եպիսկոպոսի ազնուականի՝ Դանիէլ անուն կոչեցելոյ, որոյ յանկարծ ուրեմն գտեալ նշանագիրս աղփաբետաց հայերէն լեզուի:
|
6:6 And when the King told them about Daniel’s discovery, they prevailed upon him to do what was needful. He then dispatched a man named Vahrij along with messages to a priest called Habel, who was an intimate of Bishop Daniel:
| 6:6 Եւ իբրեւ պատմեցաւ նոցա յարքայէ վասն գտելոյն ի Դանիէլէ, յաւժարեցին զարքայ՝ փոյթ առնել վասն պիտոյիցն այնոցիկ: Եւ նա առաքէր զոմն Վահրիճ անուն հրովարտակաւք առ այր մի երէց, որոյ անուն Հաբէլ կոչէին, որ էր մերձաւոր Դանիէլի ասորւոյ եպիսկոպոսի:
|
6:7 As for Habel, upon hearing it, he hastened to Daniel, and first became familiar, through Daniel, with the letters, then taking them from him sent them to the King in the land of Armenia:
| 6:7 Իսկ Հաբէլին զայն լուեալ, փութանակի հասանէր առ Դանիէլն, եւ նախ ինքն տեղեկանայր ի Դանիէլէ նշանագրացն, եւ ապա առեալ ի նմանէ առաքէր առ արքայն յերկիրն Հայոց:
|
6:8 The letters reached his hands in the fifth year of his reign. Upon receiving the letters from Habel, the King rejoiced with Sahak and Mashtots:
| 6:8 Ի հինգերորդի ամի թագաւորութեան նորա ի նա հասուցանէր: Իսկ արքային հանդերձ միաբան սրբովքն Սահակաւ եւ Մաշթոցիւ՝ ընկալեալ զնշանագիրսն ի Հաբէլէն, ուրախ լինէին:
|
6:9 Then the blessed stewards taking the unexpectedly discovered object of their search, requested of the King young children on whom they might experiment with the alphabet:
| 6:9 Ապա առեալ երանելի հոգաբարձուացն զյանկարծագիւտ խնդրելին, հայցէին եւս յարքայէ մանկունս մատաղս, որով զնշանագիրսն արծարծել մարթասցեն:
|
6:10 And when many of them had been taught, the King commanded that everywhere the instruction be effected using those same letters. Thus, the blessed one attained the noble rank of teacher, and taught for two years with the use of the same letters:
| 6:10 Եւ յորժամ բազումք ի նոցանէ տեղեկանային, ապա հրաման տայր ամենայն ուրեք նովին կրթել. որով եւ յաստիճան իսկ վարդապետութեան գեղեցիկ՝ երանելին հասանէր, եւ իբրեւ ամս երկու կարգեալ զվարդապետութիւն իւր, եւ նովին նշանագրովք տանէր:
|
6:11 Yet when they became aware of the fact that those letters were insufficient to from all the syllables of the Armenian language, especially since the letters essentially proved to have been buried and then resurrected from other languages:
| 6:11 Իսկ իբրեւ ի վերայ հասեալ, թէ չեն բաւական նշանագիրքն՝ ողջ ածել զսիւղոբայս զկապս հայերէն լեզւոյն, մանաւանդ զի եւ նշանագիրքն իսկ յայլոց դպրութեանց թաղեալք եւ յարուցեալք դիպեցան:
|
6:12 they found themselves once more in the same anxieties and for some time were engaged in finding a solution:
| 6:12 յետ այնորիկ դարձեալ կրկին անգամ ի նոյն հոգս դառնային, եւ նմին ելս խնդրէին ժամանակս ինչ:
|